Кайырма:
Эстесем ошол кунду, жаным Алтынай,
Эсимден кетпейт ошол айлуу түндөр ай
Мемиреп учат экен жаш кезек ай Мээримдүү сенин жытын, жаным Алтынай.
Жаным Алтынай, жаным Алтынай

Бул турмушта боло берет кызык күндөр ай,
Ортобузда бар эле го ак сүйүң ай,
Окуучулук күндөр өттү, өтүү арадан
Коштошууга мезгил келип кетти кайрадан.

Кайырма:
Эстесем ошол күндү, жаным Алтынай,
Эсимден кетпейт ошол айлуу түндөр ай
Мемиреп учат экен жаш кезек ай Мээримдүү сенин жытын, жаным Алтынай.
Жаным Алтынай, жаным Алтынай

Жылдыздардың таң чолпону жылдыз жамынып
А мен болсо дале жүрөм сени сагынып
Эми качан жолугабыз, жаным Алтынай Кайрылып келсеңчи жаш кезек ай

Кайырма:
Эстесем ошол күндү, жаным Алтынай,
Эсимден кетпейт ошол айлуу түндөр ай
Мемиреп учат экен жаш кезек ай Мээримдүү сенин жытын, жаным Алтынай.
Жаным Алтынай, жаным Алтынай

Ар тараптан куюлуп күүлөр акты, ырлар акты,
Ашыгамын теминип чабдар атты.
Сенин сүйкүм элесиң бажырайып, бажырайып,
Чапкан атка жеткирбей, жеткирбей, бара жатты.
Тоолор, тоолор, тоолор,
Чапкан атка жеткирбей бара жатты, бара жатты.

Сенин күлкүң жаңырса кулагыма, кулагыма,
Окшоп кетет Ала-Тоонун булагына.
Жүз көрүшпөй жаш жүрөк жай алабы, жай алабы?
Жайлоодогу жан сүйгөн, жан сүйгөн ынагыма.
Тоолор, тоолор, тоолор,
Жайлоодогу жан сүйгөн, жан сүйгөн ынагыма.

Тоолор, тоолор тоо койнунда күлүп өскөн, чыкпайт эстен,
Билим улап алыстап сенден кеткем.
Азыр өзүң сүйүүмө күбө болчу, күбө болчу,
Ашыгымды жыттайын, жыттайын сылап беттен.
Тоолор, тоолор, тоолор
Ашыгымды жыттайын, жыттайын сылап беттен.

Көлдүн үстү, толкунду араладым,
Өмүр учун канткенде таба аламын?
Кандай кылам, көлдөгү жалгыз кайык,
Көрүнбөдүң, жүрөктү жараладың.

Канат шилтеп баратам түгөй издеп,
Табигаттын татына жытын искеп.
Кубаныч күтүп, үмүттө жашасам да,
Кыйын экен жете албай, үмүт үзбөө.

Көл бетинде балбылдап жанат жарык,
Кумарланам көрмөккө сүзүп барып.
Мага булгап жоолугун ал да келет,
Мен издеген баягы жалгыз кайык.

Кыйыры көрүнбөс кыйын жолдо,
Бактыңды бербессиң алсыз колго.
Бал ширин өмүрдө жетсем дейсиң,
Кыялың жетпеген күлүк ойго.
Ой-кыял жетелеп учкан күндөргө,
Жашоону айлантса арзуу көлүнө.
Жаралап жүрөгүң кеткен болсо да,
Жагымдуу турбайбы биздин көңүлгө.

Кайырма:

Көкүрөктөн чыккан жылуу сезим,
Жан дүйнөңдөн барып орун алса.
Башкаларга бергис махабатым,
Жүрөгүңө барып конуп алса.

Тереңин көргөндө көздөрүңдүн,
Күчүнө ишендим сөздөрүңдүн.
Болду эми башкага коё бербейм,
Мейли сен миң ирет өзгөрүлгүн.
Колумдан учурбайм бакыттын кушун,
Ичтеги сезимди айттырбай түшүн.
Мейли сен миң ирет өзгөрүлсөң да,
Мен сага далилдейм сүйүүмдүн күчүн.

Кайырма:

Көкүрөктөн чыккан жылуу сезим,
Жан дүйнөңдөн барып орун алса.
Башкаларга бергис махабатым,
Жүрөгүңө барып конуп алса.

Мейли сен миң ирет өзгөрүлcөң да,
Мен сага далилдейм сүйүүмдүн күчүн.

Кайырма:

Көкүрөктөн чыккан жылуу сезим,
Жан дүйнөңдөн барып орун алса.
Башкаларга бергис махабатым,
Жүрөгүңө барып конуп алса.

Бул жашоодо жетпесем да, алтыным,
Күтөм сени түбөлүктүү жашоомдо.
Сен деп соккон жүрөгүмдү эзилтип,
Көз алдыма өткөн күндөр тартылып.

Кайырма:
Тамчым менин, мөлтүрөгөн таптаза,
Келип мага кучагыма тамчыла.
Күтүп сени кезигермин бир күнү,
Күркүрөгөн булуттардай бир сага.

Тамчы сымал биздин жандар алсырап,
Жашообуздун агымында жол салат.
Билесиңби агып барып тамчылап,
Өз жолунда түгөйүнө кошулат.

Кайырма:

Үзүлбөгөн үмүт менен эми жашаймын.
Бирок турмуш ачпайт артка барагын.
Жүрөгүмдү оорутуп, жан дүйнөмдү соолутуп,
Жаным эми кезикпейм сага.

Сагынып сага жазган каттарымды,
Билбедим же жактырбай жатканыңды.
Же күздүн бүркүмүнө бүктөп коюп,
Саргайган жалбырактай катканыңбы?

Бир кезде мага жазган каттарыңды,
Көргөзбөй жан адамга катпадымбы.
Сезимден жүрөгүмө уя салып,
Үлбүрөп балапандай бакпадымбы.
Бакпадымбы, каттарымды катпадыңбы?

Өзүңдү күттүм неге?
Өкүнүп бүттүм дебе.
Жарашып алсынчы деп,
Жаштык кез күтмөк беле?

Күн өттүбү, арадан ай өттүбү,
Сезбей калдым, сезимди түнөттүмбү?
Жоолуң күтүп жол карап сен деп жүрсөм,
Жолоочудай жөн гана түз өттүңбү?

Канча ирет карааныңа жагалдандым,
Апкаарып айтар сөздү таба албадым.
Сагынсам да саргайып, жаным, бирок,
Батынып мен жаныңа бара албадым.
Бара албадым, таба албадым, жагалдандым.

Ой, бото көз, бозой сени сагынган,
Жылытсам дейм жүрөктөгү жалындан.
Башың ийкеп бал сөзүңдү таттырбай,
Бачым басып өтүп кеттиң жанымдан.

Калдым жалгыз улутунуп өзүмчө,
Кабак чыттың көчөдө элдин көзүнчө.
Карабадың арт жагыңа кылчайып,
Кантем алдамчынын сөзүнө.

Көргөн сайын короосунан үйүңдүн,
Күүсүн угам күлкү аралаш үнүңдүн.
Барган сайын жалын сымал жылтылдап,
Учкундары сен жакка учат сүйүүмдүн.

Бийиктен жамгыр болуп себелегенде,
Булутмун сени жандап көктөн караган.
Сүйүүнүн сыйкыры бар, себеби сенде,
Кайтарам ал күндөрдү кол кармашкан.

Кайырма:
Айдайым жай күнүндөй бир маанайың жаркыраган.
Ар дайым жүзүңдөн нур бир сыласа жалтыраган.
Жытыңа куса болуп мен, көңүлдөш карлыгачым.
Жел менен сагынычтан мен бир сага калкып барам.

Созулуп сүйкүм сенин сүйлөгөнүңдөн,
Жылмайсаң канат бардай өндөнөмүн мен.
Келечек күндөр биздин алдыда болсо,
Өзүңдөн жашаганды үйрөнөмүн.

Кайырма:

Жашоомдун жарык кылган шам чырагысың,
Жамгырдын жүздөн сүйгөн тамчыларысың.
Тагдырга таазим кылып моюн сунбаймын,
Баары бир мендик кылам карлыгачым.

Кайырма:
Бүгүндөн, жаңы кадамдан, жол салып сага барам,
Бир болуп ойлорубуз да, булутту аралаган.
Кармашкан колдорубуз, да үзүлбөс болуп турса,
Сүйүнүч толгон коздөрүм башканы карабаган.

Бийиктен жамгыр болуп себелегенде,
Булутмун сени жандап көктөн караган.
Сүйүүнүн сыйкыры бар, себеби сенде,
Кайтарам ал күндөрдү кол кармашкан.

Кайырма:
Айдайым жай күнүндөй бир маанайың жаркыраган.
Ар дайым жүзүңдөн нур бир сыласа жалтыраган.
Жытыңа куса болуп мен, көңүлдөш карлыгачым.
Жел менен сагынычтан мен бир сага калкып барам.

Созулуп сүйкүм сенин сүйлөгөнүңдөн,
Жылмайсаң канат бардай өндөнөмүн мен.
Келечек күндөр биздин алдыда болсо,
Өзүңдөн жашаганды үйрөнөмүн.

Кайырма:

Жашоомдун жарык кылган шам чырагысың,
Жамгырдын жүздөн сүйгөн тамчыларысың.
Тагдырга таазим кылып моюн сунбаймын,
Баары бир мендик кылам карлыгачым.

Кайырма:
Бүгүндөн, жаңы кадамдан, жол салып сага барам,
Бир болуп ойлорубуз да, булутту аралаган.
Кармашкан колдорубуз, да үзүлбөс болуп турса,
Сүйүнүч толгон коздөрүм башканы карабаган.

Мен бүгүн Ак-Буураны бойлоп келем,
Башыман өткөндөрдү ойлоп келем.
Шаркырап агып жаткан суу боюнда,
Толкунга аралашып балкыйт денем.

Алыстан агып келген Ак-Буурасы,
Аалайдын аскасынан тууласың.
Миңдеген булактарды бириктирип,
Айланып Ошту көздөй буруласың.

Карасаң тар капчыгай суунун жолу,
Шамалы бетке урат бийик тоонун.
Ошумдун так жүрөгүн эки бөлүп,
Ак-Буура агып өтөт, кандай сонун!
Ак-Буура агып турат, кандай сонун!

Апаппак сенин бетиңден, кызым,
Аймалап жыттап эзилсем, кызым.
Алланын берген белеги сенсиң,
Аябай окшоп бейишке жытың.

Жайлоодо гүлдөй ачылган, кызым,
Жалтырап нурдай чачыңдан, кызым.
Жараткан өзү мээримин төгүп,
Жүрсүнчү сылап башыңдан, кызым.

Кайырма:
Жаралган аруу сезимден, кызым,
Жалжылдап жанган көзүңдөн, кызым.
Жараткан мага "мен бармын" деди,
Жөнөтүп белги өзүңдөн, кызым.

Көзүмө сүртсөм өңүмбү, кызым,
Көөдөнгө нуру төгүлдү, кызым.
Кудайым колдоп көтөрүп турчу,
Күлкүң көп чыгып көңүлдүү, кызым.

Кайырма:

Карындаш, жүрөгүмдү козгодуң,
Карегиң карегиме кадалганда.
Кайталап көргүм келет өзүңдү,
Сагынычтарга мен батканда.
Көздөрүң мөлтүрөгөн карагат,
Көргөн жан эңсеп сени тамшангандай.
Ирмелет кирпиктериң жаралап,
Сезимге жалын жаккандай.

Кайырма:
Сага махабаттын гүлдөрүн сунам,
Мага чын жүрөктөн жылмайып койсоң.
Жаным, балдай ширин сөздөрүң менен,
Сүйөм деп, сүйөм деп койсоң.

Карындаш, назданасың эркелеп,
Ансайын ашык болдум жамалыңа.
Жалындап кол кармашып түбөлүк,
Ойгонсок ар бир аткан таңда.
Серпилип маңдай чачың таралат,
Секетим, сен маралдай басканыңда.
Сүйөм деп койчу мени дарылап,
Сүйүүсүз алдан тайганда...

Кайырма:

Күн нурун чачкан кезде,
Кызгалдак ачкан кезде.
Эстеймин элесиңди,
Тажабай таңда кечте.
Күлгөнүң дайым эсте.

Жалындуу жаштык кезде,
Жолуктум сени менен.
Оюмдан кетпей койдуң,
Мончоктой көзүң менен.
Бал иширин сөзүң сенин,

Кайырма:
Сен махабатым,
Сен сүйүү багым,
Чын жүрөктөн сүйөм ар дайым.
Мен сага болгон ак сезимимди,
Эч бирөөнө арнай албайм, ардагым.

Сагынам көрбөй калсам,
Жылмайган күлгөнүңдү.
Убакыт өтпөгөнсүйт,
Туйлатып жүрөгүмдү.
Кызгантып кан жүрөктү,
Ойготуп жан дүйнөмдү.

Төгүлүп ай шооласы,
Жылдыздар жымыңдашат.
Экөө тең кош жылдыз деп,
Ак куулар үн салышат.
Махабат ыр ырдашат.

Ардагым сени дайым көңүлүмдө,
Айаймын кайда жүрсөм ала жүрөм.
Түн элем жарык чачтың өмүрүмө,
Эми мен, ачык күндөй, ачык күлөм

Кайырма:
Бүркөлбө эркетайым мени аясаң,
Түн түшөт кайра менин кабагыма.
Башкага же кучагым жая албасам,
Бара албай турган куштай түнөгүнө.

Кайгы-муңум уча качкан канаттуудай,
Кетишкен, сен жаныма келген кезде.
Сеземин мен өзүңдү, агын суудай,
Сени эстеп элесиңди тартсам көзгө.

Кайырма: