Алсырап, жаным кейип турган кезде,
Опол тоо жөлөк болуп койбойсуңбу?
Билбедим, же байкабай жүрөсүңбү?
Же мени оорубайт деп ойлойсуңбу?

Муңканып муунум бошоп турган кезде,
Күн болуп, кабакты ачып койбойсуңбу?
Билбедим, же байкабай жүрөсүңбү?
Же мени кейибейт деп ойлойсуңбу?

Сезимдер толкуп-ташып турган кезде,
Сен мага жылуу сүйлөп койбойсуңбу?
Байкабай, же түшүнбөй жүрөсүңбү?
Же мени сүйө албайт деп ойлойсуңбу?

Жүрөгүмдө бейиш булбулу бардай,
Жүрө албайм сайрабасам булбулдай.
Жолдорумду кызыр дарып тургандай,
Жолуктурдум бактым тоодой ушундай.

Кайырма:
Ыраазычылык ырахатка баткан кандай,
Көңүлдөрдөн төгүлгөн мээрим арнай.
Ак дилден жылуу сөздөр чыкса балдай,
Дидарларды сулуулап кызыл нур, ай.

Жан дүйнөмдө ханыша жашагандай,
Жашоо берди жакшылыгын эч аянбай.
Жолдуу болдум кудай сүйгөн адамдай,
Жылдыз жанган бактым тоодой ушундай.

Кайырма:

Жашоодо жашабайт ал,
Жомоктон жасаганмын.
Кийгизип ырдан таажы,
«Падышам» атаганмын.

Жашачу менде гана,
Мекени жүрөк болчу.
Сүрөтүн тартсам эгер,
Бүт аял сүйөт болчу.

Кайырма:
Ал мени алдабачу,
Күттүрүп ыйлатчу эмес.
Көзүнөн окучу элем,
Көөнүнө сыр катчу эмес.
Таптаза сезимдери,
От болчу эриндери.
Алоолоп күйүп турчу,
Билеги белимдеги.

О, укмуш, ушунчалык,
Мас болдум сөздөрүнө.
Жанына бардым дагы,
Карадым көздөрүнө.

Ыпысык алаканы,
Жүзүмдөн сылап өттү.
Мончок жаш карегимден,
«Тып» этип кулап өттү...

Эски гитар колдо муңканып,
Ээн көчөдө ырдайм үн салып.
Окуучулук күндөрүмдү,
Эске салып жүрөм күндө,
Көөдөнүмө батпай кусалык

Кайырма:
Токтоп турчу мезгил талпынбай,
Өтөсүңбү моокум кандырбай.
Жаңы-жаңы үмүт менен,
Издеп, таппай күтүп келем.
Классташтар кайда алтындай?

Алыс болду бекем аралык,
Жакын болсо жетип баралык.
Тагдыр өзү кошсо керек,
Кандай сонун достор элек,
Мына минтип чилдей тарадык.

Кайырма:

Күтүүдөгү күндөр өтөт жай.
Мейли өмүрлөр өтсүн узактай.
Кош айтышпай калган элек,
Жолугабыз анда демек,
Бирок, бирок дале кош айтпай

Кайырма:

Жаш элем эч нерсени ойлобогон
Күн эрте эч санааны ойлобогон
Уядан кетсем дагы канат кагып
Өзүңдөй камкор ата болбойт мага

Атаке чертип сезим толкундарын,
Жүрөктү кубанычка толтурасың.
Алдыга максат коюп колум сунсам,
Артымда аскар тоодой сен турасың.

Бул күндө мен өзүңдүн сыймыгыңмын,
Мен сүйгөн бир адамдын ынагымын.
Кубан сен, кубана бер атакебай
Мен сенин өмүрүңдүн жарыгымын.

Жан биргем деп жалынып сүйгөнүм чын,
Жалын болуп отуңа күйгөнүм чын.
Чыккым келбей жаныңдан айланчыктап,
Башкалардан кызганып жүргөнүм чын.

Кайырма:
Жарыгымсың, жанымсың,
Үмүтүмсүң, шамымсың.
Караңгыдан сууруган,
Шоола чачкан таңымсың сен.
Шоола чачкан өзүң таңымсың.
Шоола чачкан таңым өзүңсүң.

Сүйүү торун билгизбей жайганым чын,
Жипсиз сага байланып калганым чын.
Жан эриткен жакшы бир сөзүң үчүн,
Өмүрүмдү өзүңө арнаарым чын.

Кайырма:

Өзгөлөрдөн бөлүнүп жакканың чын,
Жан сырымды жашырбай айтканым чын.
Жакшы адамдык сапаттын баарын сенден,
Издеп жүрүп өзүңдөн тапканым чын.

Кайырма:

Уча бер, үмүтүмдүн каркырасы,
Өчпөгөн улуу күндөн шам сурачы.
Баладай көз какканда бирди көргөн,
Эненин этегинде барпырачы.

Кайырма:
Уча бер, үмүтүмдүн каркырасы,
Шооладай туңгуюктан жаркырачы.
Уча бер талыганча канаттарың,
Келгиче өмүрлөрдүн аркы жазы.

Уча бер, үмүтүмдүн каркырасы,
Алдыда өмүрлөрдүн жарпын жазчы.
Мен качан сууга чаңкап калган кезде,
Тандайга тамчы болуп тамчылачы.

Кайырма:

Улетай, журавлик мой, в ночную даль,
Унеся за гаризонт мою печаль.
Ты лети пока не сбудутся мечты,
И наступит время счастья и любви.

Сап-сап бир учкан таранчы,
Санын бузбай саначы.
Сан жигиттин ичинен,
Сүйгөнүм барбы карачы?

Топ-топ бир учкан таранчы,
Тобун бир бузбай саначы!
Топ жигиттин ичинен,
Сүйгөнүм барбы карачы?

Сап-сап бир учкан таранчы,
Санын бир бузса болбойбу?
Сан жигиттин ичинен,
Сүйгөнүм чыгып койбойбу.

Топ-топ бир учкан таранчы,
Тобун бузса болбойбу?
Топ жигиттин ичинен,
Сүйгөнүм чыгып койбойбу,
Сүйгөнүм чыкса болбойбу?

Эмнегедир жаз айы кечиккенсийт жолунан,
Же чыкыроо атайын чыгарбайбы торунан.
Жерден кетпей тоңголок кыштын тону агарып,
Чымчык жарга корголоп чыркылдабайт таранып.

Кайырма:
Жазды күтөм сагынып,
Жазда жерден кар кетет.
Кызыл жолук салынып,
Кыз да гүл да жарк этет.

Эмнегедир жаз айы кечиккенсийт жолунан,
Же чыкыроо атайын чыгарбайбы торунан.
Кыш сүрүлсө челинип кара жамгыр туюлат,
Булак музу чегилип мукам үнү угулат.

Кайырма:

Жазды тосом ийилип,
Жерим кыштын кары.
Жашыл көйнөк кийинип,
Жаным келчи батырак.

Жамгыр төгөт айланага,
Өзүн толо күч алат
Асман жердин ортосунда,
Бир ажайып нур жанат

Кайырма:
Дыбырт, дыбырт назик добуш,
Музыкадай угулат,
Дыбырт тамган жамгыр суусу
Моюн ылдый куюлат.

Кыз-жигиттер кыналышып
Кол чатырга жашынат
Кызгалдактар жерге ийилип,
Жамгыр суусу тамчылайт

Кайырма:

Адамдардын өмүрлөрү,
Жаап өтчү жамгырдай.
Адам өтсө бул дүйнөдөн
Ырыскыдан кар кылбай

Кайырма: