Далай таңды тоскон элем,
Сени менен ардагым.
Көнүп калган экем сага,
Башка жанды таппадым.
Бир күнүм ай миң күндөй,
Өзүмдү-өзүм мен сүйбөй,
Ким күнөөлүү бул сүйүүдө... айтчы?!
Кайырма:
Жаным не кылалы?
Билдирсеңчи оюңду!
Жаным не кылалы?
Же бүттүбү, болдубу?

Мурдагыдай сүйөм деген
Сөздөрүңдү укпадым.
Жакчу эле таң атканда
Таттуу уйкумду бузганың.
Сүйөм сени садага
Жок десең айлам канча.
Айтсаң боло жообуңду мага?
Кайырма:

Бул күндөр да өтүп кетер,
Кыйналган жандардын үнү жетер.
Баркын билбей бул жашоонун,
Жашадык заманда "өзүм" деген.
Бул сыноолор өтөт, кетет,
Жамандын артынан жакшы келет.
Абалыңды сурай турган,
Бул күндө адамга адам керек.

Узак жолду улап келген,
Ар бир таң өзгөчө кубат берген
Канча кыйын күн келсе да,
Адамбыз баарына чыдап келген.
Бул сыноолор өтөт, кетет,
Жамандын артынан жакшы келет.
Абалыңды сурай турган,
Бул күндө адамга адам керек.
Күндөн дагы, суудан дагы
Эң кымбат адамга адам керек.

Сабыр керек сынбай турган,
Жакшы күн бар али, улай турган.
"Чыңалсын",-деп адамзатты,
Сыноолорду Кудай сунган.
Бул сыноолор өтөт, кетет,
Жамандын артынан жакшы келет.
Абалыңды сурап турган,
Бул күндө адамга адам керек.

Адам жөлөк курбусуна,
Себепкер жаркыган турмушуна.
Кыйын күндө бирге өтөт
Таянып "эл" деген уул-кызына,
Ынтымакта жеңе турган
Кайрат бер, сабыр бер Кыргызыма!
Бул сыноолор өтөт, кетет,
Жамандын артынан жакшы келет.
Абалыңды сурап турган,
Бул күндө адамга адам керек.

Убайым тартып алыстан,
Унутуп бардык нерсени.
Сары оору болуп ансыз да,
Сагындым, туулган жер, сени.

Канатым болсо азыр мен,
Калкылдап учуп жетсем дейм.
Калдайган сары талааңа,
Карлыгач болуп кетсем бейм.

Уктасам кирип түшүмө,
Аргымак чапкан талаалар.
Тыйылбай такыр кусалык,
Тынчыбай койду санаалар!
Маалыматты өзгөртүү

Сапырылган сары жалбырак,
Санааларга мени азгырат.
Терезеңе келип тигилсем,
Үнсүз дарак тиктейт жалдырап.

Кайырма:
Жаш жүрөгүм мынча кайгырды,
Көңүл кушун кимге алдырды.
Күзгү нөшөр тынбай төгүлөт,
Көздөрүңдөн жааган жамгырбы?

Теребел да мынча көңүлсүз,
Теректер да ойдон бөлүнгүс.
Тегерете курчап буюмдар,
Термелише тиктейт өзүңсүз.

Кайырма:

Болом деген өзүң түбөлүк,
Асман дагы бүркөө түнөрүп.
Өзүң тургай атың укканда,
Жүрөгүмдөн турчу гүл өнүп.

Күттүм сени жолуң карап,
Күттүм сени келет деп.
Саамайымды желге тарап,
Жалгыз турдум сени эстеп.
Күттүм сени күндөп-түндөп,
Күттүм сени сагынып.
Келет деген үмүт менен,
Турам зарыгып.

Сен жүрөсүң кайда?
Таба албайм айла.
Таш беле кыздардын жүрөгү?

Кайырма:
Ансайын көрсөм деп эңсеткен,
Ак сүйүүм бир гана сен дегем!
Жоодурап көздөрүң элестеп,
Жолуңдан күтөмүн кетпестен.

Күттүм сени күн өтсө да,
Күттүм көңүл калбастан.
Үмүтүмдү үзө албай,
Максатымдан танбастан.
Күттүм сени, күтө берем,
Жашоо сенсиз жалгандай.
Жалгыз гана күтүү үчүн,
Жаралып мен калгандай.

Сен жүрөсүң кайда?
Таба албайм айла.
Таш беле кыздардын жүрөгү?

Кайырма:

Көргүм келет сенин кара көздөрүңдү,
Айткым келет сагынычка толо сөзүмдү.
Жүрөгүмдө сен, ойлорумда сен,
Дагы эле күтөм өзүңдү.

Кайырма:

Байыркыдан жалын бий,
Бактыбызга жанган бий.
Башат алып кыргыздан,
Бардыгына майрам бий.
Өргө чапкан жалын жаш,
Өтүп кетсе таңылбас.
Эр жигитке шайма-шай,
Эргип бийле карындаш.

Кайырма:
Шумкар канат каккандай,
Учуп бара жаткандай.
Талпыналы жарышка,
Тайторуну чапкандай.
Кандай адам тим турат,
Талбай жүрөк булкунат.
Жалпы тегиз бийлесек,
Жалындасын ынтымак.

Күүгө келип тилектен,
Күйүп жанып күн өткөн.
Жаның барда өчүрбө,
Жалыныңды жүрөктөн.
Шарапаттуу дүйнөдөй,
Шаңга кошул сүрдөбөй.
Кантип чыдап турасың,
Карап четте бийлебей.

Кайырма:

Жарк эткендей чагылган,
Жаралган бий жалындан.
Шат өмүргө жарык бол,
Шамчырактай жагылган.
Күлкү менен жашарып,
Күн балдары аталып.
Бийлеп кары-жашыбыз,
Бир кумарга баталык.

Кайырма:

Бак ичинде жүрөсүң күлүп-жайнап,
Бажырайган көздөрүң алды арбап.
Байкабадың жанымдан өтүп жатып,
Бажырайган кызыл гүл колго кармап.

Кайырма:
Кызыл гүлүм ай, кызыктырдың ай,
Аппак гүлүм ай, алгач сүйүүм ай.

Көлөкөдө жүрөсүң күлүп-жайнап,
Көңүлүңдү койбодуң го мага арнап.
Чоктой беле көздөрүң күйүп-жанган,
Гүлдөрүңдөн сунуп кой мага арнап.

Кайырма:

Гүл жытына мас болуп термелемин,
Окту аткандай мен өзүңө сермелемин.
Кокус сени чочутуп албайын деп,
Арт жагыңан акмалап мен келемин.

Кайырма:

Өтөт күндөр, кайра келбес кайрылып,
Элестетип чоң дайранын агымындай.
А мен болсо жалгыз сага ашыкмын,
Бир сага, менин кымбатым.

Кайырма:
Жароокерим, жаздын таңындай,
Кантип жашайм сени сагынбай?
Асылкечим, аппак жүзүң жарык толгон айдай.
Жүрөгүмдүн сүйүү ырларын,
Бир сен үчүн арнап сунамын,
Жан дүйнөмдүн жарык таңы, менин аярым.

Жайлуу көркү, назик, сындуу, жамалым,
Сен жылмайсаң мен да эргип каламын, ай.
Сагынарым, багынарым өзүңсүң,
Татынам, менин аярым.

Кайырма:

Гүлзарларды аралаймын, сүйгөнүм,
Билип койчу мен ошону сүйгөнмүн.
Чындап мени кабыл алса жүрөгүң,
Билдирип кой сүйөрүң.

Кайырма:

Өлүмдүн кадырын өксүгөн жан билет,
Жокчулук кадырын көксөгөн жан билет.
Сүйүүнүн кадырын жетпеген жан билет,
Достуктун кадырын четтеген жан билет.
А бирок атанын кадырын ким билет?
Аттиң, ай, эненин кадырын ким билет?

Күлкүнүн кадырын муңайган жан билет,
Жаштыктын кадырын улгайган жан билет.
Ден соолук кадырын оорукчан жан билет,
Оорунун кадырын боорукер жан билет.
А бирок атанын кадырын ким билет?
Аттиң, ай, эненин кадырын ким билет?

Баланын кадырын балага зар билет,
Жарынын кадырын акылман жар билет.
Бардыгын, бардыгын адамдык дил билет,
Аттиң, ай, ата-эне кадырын ким билет?
А, бирок атанын кадырын ким билет?
Аттиң, ай, эненин кадырын ким билет?
Бардыгын, бардыгын адамдык дил билет.

Бар тарабым бир гана сен жыттанып,Бажырайган көздөрүңө суктанып. Бакытымдай мүнөт сайын сени эстейм,Баскан изиң башкалардан кызганып.

Жылдыз болуп көзүң турса күлүңдөп,Уктай албайм бүткөн боюм дүрүлдөп. Булбул бактан түнү бою тил безейт,
Бул дүйнөнүн ырахаты сүйүү деп.

Бирин-бири көрөйүн деп батыраак,Гүлдөр гүлгө арзуу айтып ачылат.
Сенин шаңдуу шаркыратма сыяктуу,Шайыр күлкүң уксам жарпым жазылат.

Өзүңө деп гүлдөр терип адырдан,Ырлар окуйм өзүңө деп жазылган. Кайсы күнү сылаарымды билбеймин, Желден башка сылабаган чачыңдан.

Душа моя полна ревнивости жестокой,
Мгновенье сможет разлучить на век.
Меня ты мнимо жалостью не трогай,
Скажи, меня ты любишь или нет?
В ответ я вижу льются слёзы твои,
Во всём ведь этом виновата ты.
И слёзы горькие не надо лить,
Ведь ты же знаешь я смогу простить.

В твои привычки неотступна ревность,
Она погубит нам с тобой любовь.
В своей душе прощу к тебе я верность,
А ты не веришь и ревнуешь вновь.
Ты вспомни наши радостные дни,
Ты вспомни наши светлые мечты.
И слёзы горькие не надо лить,
Ведь, ты же знаешь я смогу простить.

Душа моя полна ревнивости жестокой,
Мгновенье сможет разлучить на век...

Досторум, жаныңа жаным кошконум,
Досторум, жападан жалгыз окшодум.
Досторум, сагыныч ырын коштодум,
Сагындым, сагындым, мен сагындым.

Кайдасыңар, менин досторум, жоктодум,
Кайдасыңар, менин досторум, жоктодум.

Жоктодум, кечээги жаштык отторун,
Жоктодум, кадыр түн таң да тосконум.
Жоктодум, достордун көзүн жокторун,
Жоктодум, досторум, жоктодум.

Кайдамын мен өзүм жоктодум, досторум,
Кайдамын мен өзүм жоктодум?
Кайдамын мен өзүм жоктодум?

Жаңырат тоолор, сагындым,
Жаңырык болуп жаңырдым.
Сагындым, ай, сагындым, мен,
Сагындым, досторум.