Майда-майда,
Майдалай бассаң жаныңа пайда,
Орой-орой.

Басканың майда,
Ороо толсун,
Оп майда.
Кырча-кырча,
Басканың майда.
Кырман толсун,
Оп майда.

Топондору сизге пайда,
Эгиндери бизге пайда.
Топондору сизге пайда,
Эгиндери бизге пайда.

Майда-майда,
Майдалай бассаң жаныңа пайда,
Орой-орой.

Басканың майда,
Ороо толсун,
Оп майда.

Кырча-кырча,
Басканың майда.
Кырман толсун,
Оп майда.

Топондору сизге пайда,
Эгиндери бизге пайда.
Топондору сизге пайда,
Эгиндери бизге пайда.

Майда-майда,
Майдалай бассаң жаныңа пайда,
Орой-орой.

Басканың майда.
Ороо толсун,
Оп майда.

Кырча-кырча,
Басканың майда.
Кырман толсун,
Оп майда.

Топондору сизге пайда,
Эгиндери бизге пайда.
Топондору сизге пайда,
Эгиндери бизге пайда.

Майда-майда,
Майда-майда.

Жаш элек шайыр шаттанган,
Алыска сапар аттанган.
Кыймылдап поезд баратса,
Кылгырып көздөн жаш тамган.

Жөнөдүм Нарын калаага,
Ынагым сенсиң садага.
Жүзүмдөй бышкан мөлтүрөп,
Жүзүңдөн жаным садага.

Бир букет гүлдү сунаарда,
Күйүттүү күнгө капталгам.
Саламат баргын агай деп,
Узатып калдың вокзалдан.

Ойлосом болот көңүл шат,
Жолуксак деймин кайра бат.
Театр ачып жатканда,
Нарындан жазган салам кат.

Күйдүм бир гана, күйдүм чок,
Күйдүм бир гана десем, түтүн жок.
Жүрөгүмдүн башында,
Kүйдүм жүгөрүдөй бүтүн жок.

Кан жайлоо деген бийик бел,
Ошого кар жааса согот муздак жел.
Кайырма эле жакаң, кара көз,
Кадырды билсең өзүң кел.

Ак теректей бүрдөнүп,
Жүрөсүң сен ак жоолук салып түрлөнүп.
Айласын таап жете албай,
Мен жүрөм адашкан тайлак өңдөнүп.

Кырманда кызыл гүл болсоң,

Кыраңдан соккон жел болсоң.

Ак куу бир болуп кылактап,

Жашынып барып мен консом.



Ак жамгыр болсоң жаздагы,

Мен болсом алма шактагы.

Салкында бышсам кызарып,

Сен үзсөң ошол алчаны.



Жайлоодо жашыл көл болсом,

Жазында чалкып мен толсом.

Ак куу бир болуп кылактап,

Жашынып барып мен консом.

Ой булбул, кериле басып түрлөнүп,
Келишкен гана эле, жыпар гүлдөнүп.
Кейишке эле мынча не салдың,
Ой булбул, ой булбул,
Сен булбул, керимапан үндөнүп.

Күйдүрөсүң, булбул, кара көз,
Күйгөндөн, сизге айткан сөз.
Шаттыктын көөнү, көркү деп,
Шаңданган курбум эркин деп.

Ой булбул, кулпунасың тотудай,
Сен булбул кубандырып жүрөктү.
Же санаалуу кылып өзүңдү,
Карачы гана эле кимдер үйрөттү.

Буралып басып, түрлөнүп,
Муңканттың гана жыпар гүлдөнүп.
Деги муунумду бошоттуң,
Сен бураган арген үндөнүп.