Жүрөктө жүргөн сезим каргыл болуп,
Күткөнмүн күндө ойлонуп, калбыр болуп.
Келбедиӊ ак кайыӊдан, салаалаган
Тамчыдай жашым акты, жамгыр болуп.

Ал сезим калмак элес, санат болуп,
Канымды кайнатыӊ сен шарап болуп.
Келбедиӊ жапжаш сүйүүм жабыркады,
Добулда жерге ийилген дарак болуп.

Жарына жеткендерде кандай арман?
Сен кеттиӊ жарым болбой ардакталган.
Мен боздоп бопбош калдым өмүр бою,
Уядай боз торгою келбей калган.

Келбесиӊ калган убак анык болуп,
Жүрөсүӊ анда кимге жарык болуп?
Секетим, сени ойлонуп муӊданамын,
Суу акпай какшып калган арык болуп.
Секетиӊ күндө ойлонуп, муӊканамын,
Өзүӊсүз өткөргөн күн супсак болуп.
Жүрөсүӊ алда кимге жарык болуп?

Ысык-Көл жээгине сейилге чыктым,
Ысымын сулуунун ар жерден уктум.
Калагым кайыкта толкунду шилейт,
Толкундар баары эле,
"Жамиля, сен кайда, кайдасыӊ?" дешет.

Баратам кайыкта термелип, тездеп,
Бакытка термелткен сулууну эӊсеп.
Үстүмдөн булуттар буулугуп өчөт,
Булуттар баары эле,
"Жамиля, сен кайда, кайдасыӊ?" дешет.

Ай айтты, күн айтты асылдын атын,
Алтынга, каухарга алмашпас затың.
Анда да жүрөгүм зырп эте түшөт,
Баары эле, "Жамиля, сен кайда, кайдасыӊ?" дешет.

Алма сунсам колуӊа,
Колума, колума,
Албай аны койдуӊ да,
Койдум да, койдум да,
Жоолук салсам мойнуӊа,
Мойнума, мойнума.
Салбай аны койдуӊ да.
Койдум да, койдум да.

Кайырма:
Мунун баары тамаша,
Ия, яя, кандайча?
Бир басалы жанаша,
Жанаша, жанаша.
Алышып ойноп жүрөлү,
Жүрөлү, жүрөлү
Алты жашар балача,
Балача, балача.

Билемин сенин оюӊду,
Кармасам дейм колуӊду.
Колумду, колумду,
Күтөм, күтөм зарыгып,
Карай берем жолуӊду.

Кайырма:
Мунун баары тамаша,
Ия, яя, кандайча?
Бир басалы жанаша,
Жанаша, жанаша.
Алышып ойноп жүрөлү,
Жүрөлү, жүрөлү,
Алты жашар балача,
Балача, балача.

Сен менин учкан көпөлөгүм,
Искеп жытын сансыз гүлдөрдүн.
Арманымда кайкып учасыӊ,
Ким болду экен түгөйүӊ?

Сен менин учкан көпөлөгүм,
Издеп сени таппай жүрөмүн.
Келип кончу гүлдөргө,
Ким болду экен сүйгөнүӊ?

Сен менин учкан көпөлөгүм,
Издеп тапсам арасынан гүлдөрдүн,
Кантмек элем, кала берем,
Каалап сага өмүрүмдүн сүрүшүн.

Бул турмуштун тартибине баш ийип,
Курдаш кыздар, келин болуп кеттиңер.
Өз колунан өз оозуна аш тийип,
Курдаш балдар, эр-азамат жеттиңер.

Кайырма:
Мен отурам бүгүн тиктеп көчөнү,
Биз баарыбыз чогуу жүргөн кечээги.
Биздин жаштык калды күндө кечээги.

Баарыбыз тең болбогон соң, текши улуу,
Бир көчөгө чоң эстелик коюлбас.
Мен силерди дайым эстейм кечкурун,
Карып бара жаткан балдар, моюндаш.

Кайырма:
Мен отурам бүгүн тиктеп көчөнү,
Биз баарыбыз чогуу жүргөн кечээги.
Биздин жаштык калды күндө кечээги,
Ошол күндөр такыр эстен кетпеди.

Биздер эми кайда гана барбайлы,
Кайсы жерге түшсөк дагы эчели.
Картайганда канча курбу тандайлы,
Бирибизге бирибизбиз эстелик.

Кайырма:
Мен отурам бүгүн тиктеп көчөнү,
Биз баарыбыз чогуу жүргөн кечээги.
Биздин жаштык калды күндө кечээги,
Биздин жаштык калды күндө кечээги.

Арзыкан, Алайдан чыккан сулуусуң,
Арзыкан, агарган таңдын нурусуң.
Кызыгып кыздар таккандай,
Кызыл бермет шурусуң.
Айылыбыз бирге болбогон,
Алыскы жериң курусун.

Арзыкан, көңүлүң жумшак жаздайсың,
Арзыкан, пейилиң келгин каздайсың.
Көйкөлүп басып жүргөнүң,
Көлдөгү сүзгөн каздайсың.
Көңүлдөш курбуң мен турсам,
Көңүлсүз кимди наздайсың?

Арзыкан, ак булбул конуп сайраган,
Аралаш кайың тал болсоң.
Аянбай ичип ийгендей,
Аякка куйган бал болсоң.
Алышып ойноп жүрүүгө,
Айылыбыз жакын жар болсоң.

Токоюм бойлоп баратсам,
Суктантып көздү караткан.
Алыстан келген адамдар, ий,
Кеткисиң ай келбейт ай-ий Таластан.

Береке нурун сепкен жер,
Каныкей жашын төккөн жер.
Хан Бакай, Кошой баш болуп,
Кабылан ай Манас ай-ий өткөн жер.

Ак шумкар сызып учкан жер,
Атагын дүйнө уккан жер.
Чокусу бийик Таластын,
Чолпонбай ай Чыңгыз ай-ий чыккан жер.

Ак чөлмөк ойноп тан аткан,
Айлуу түн бизге жарашкан.
Канчалык ойноп күлсөм да эй,
Кумарым ай канбайт ай-ий Таластан

Эркелей кармап колуӊдан,
Эртеӊ мен сага жолугам.
Азыр мен турам жете албай,
Кантем эми, айламдын жогунан.
Айламдын гана жогунан.

Каранып улам саатты,
Сагынып бүткөн таӊ атты.
Жүрөгүм туйлайт тиктесем,
Кантем эми, сен келе турган,
Сен келе турган тарапты.

Ойлосом колуӊ кармаарым,
От болуп күйөт жан жагым.
Жылдызды жүрөм аралап,
Кантем эми, жытыӊды искеп, ардагым.
Жытыӊды искеп, ардагым.

Үмүтүм кантип үзөйүн,
Үзүлүп жаным күтөйүн.
Дендароо кылбай, кол булга,
Сен үчүн мен деӊизден деңиз,
Деӊизден деңиз сүзөйүн.

Жаныӊда жарыӊ болуп, балдарыӊ да,
Үйүӊдө тынчтык толгон жылуулук да,
Жан досум, мени көздөй шашылбагын,
Жан дүйнөӊ бөлүнбөсүн, кымкууттукка.

Эрдей, эр жигиттей олтурганда,
Тагдырыӊ кубанычка толтурганда,
Жан досум, мени көздөй ашыкпагын,
Жан үрөп кабылбагын опурталга.

Үзөӊгү буттан тайып турган кезде,
Үмүтүм үзүл-кесил калган кезде.
Жан досум, жанымда бол, өтүнөрүм,
Тагдырым таш боорлугун салган кезде.