Ашыгып күйүп от болсом,
Ал тургай кызыл чок болсом.
Азаппы, мага эмне?
Айылыңа келсем жок болсоң.

Жүрөгүм күйүп от болсо,
Оттогу кызыл чок болсо.
Жүрөгүм менин күйбөйбү,
Журтуңа келсем жок болсоң.

Сыр айтып сырың чечемби,
Сыздасам сага жетемби?
Сымбатым менин, келсем да,
Сырдаша албай кетемби?

Тагдырлар качан билинет?
Келбедиң күтсөм миң ирет.
Татына жигит өзүңө,
Таарындым сага бул ирет.

Күндө эле көрүп түшүмдөн,
Күйүтүң тартам ичимден.
Көрүнбөй көп жыл өтсө да,
Күтүп бир жүргөн кишиң мен.

Ар дайым көрүп түшүмдөн,
Азабың тартам ичимден.
Арадан жылдар өтсө да,
Арзып бир сүйгөн кишиң мен.

Сай сагызган сайда жок,
Сан жылкы колхоз байда жок.
Санаалаш курбум алыста,
Сагынган менен пайда жок.

Жабыгып жапа чекпей жүр,
Жакшы бир жаман дешпей жүр.
Жанашып бирге өткөргөн,
Жаштыкты дайым эстей жүр.
Өзүмдү дайым эстей жүр

Артыңдан барсам бакчага,
Артылып колуң башкага, эй.
Жалынып сүйлөп жатыпсың,
Жактырбай сени жатса да, ой.
Сүйүүнүн эй, күчү керемет,
Олдо, жалынтат экен, ий, башкага.

Ак көйнөк кийип таптаза,
Акактай жайнап кашкая, эй.
Үйрүлө түшүп жатыпсың,
Үшкүрө түртүп жатса да, ой.
Сүйүүнүн эй, күчү керемет,
Олдо, жалынтат экен, ий, башкага.

Сезилбей дүйнө бир сага,
Сен турдуң кетпей жанымда, эй.
Саамайдан жыттап толгойсуң,
Санаалаш курбуң турса да, эй.
Сүйүүнүн эй, күчү керемет,
Олдо, жалынтат экен, ий, башкага.

Таң шооласы нур чачканда,
Тал-теректер бүр ачканда.
Кыр-кырлардан кол булгалап,
Кызгалдактар гүл ачканда.

Кайырма:
Алга сүрөп үмүт гана,
Алоолонуп күйүп-жана.
Бар-жогума кайыл болуп,
Барам сага, барам сага.

Жылдыз көктө тагылганда,
Жылгадан суу агылганда.
Алтын сөйкө сыяктанып,
Ай кайрадан жаңырганда.

Кайырма:

Дайра толкуп агылганда,
Дарак жоолук салынганда.
Санаам сары саман болуп,
Сага карай агылганда.

Кайырма:

Ажайып бала кезиң эсиңдеби?
Алгачкы кыялдарың сезимдеги.
Ак чөлмөк, топ ойночу алтын курак,
Айлуу түн нурун төккөн кечиндеги.
Ажайып бала кезиң,
Алгачкы ойноок сезим,
Жан кызым, ай, эсиңдеби?

Кайрылгыс балалыгым эсимде эми,
Карылар кобурашкан кечиндеги.
Жылдыздар жанган түндө уктабастан,
Сагындым сыр төгүшкөн кезимди эми.
Жылдыздар жанган түндү,
Сагындым өткөн күндү,
Балалыгым эсимде эми.

Уурдалган бала кезиң эсиңдеби?
Учурда удургуткан сезимдерди.
Өйдөлөп калган кезде карап алып,
Өзүмө окшоштурам, кызым, сени.
Укмуштай бала кезиң,
Унутта калбас эч бир,
Бала кезиң эсиңдеби?

Алтындай балалыгым эсимде эми,
Алгачкы аруу, тунук сезим деми.
Артылат кусалыгым эстеп алып,
Ажайып ал күндөрүм келбес эми.
Алтындай бала кезим,
Алгачкы аруу сезим,
Апакебай, келбес эми.

Өмүрдө менин арка жөлөгүмсүң,
Өзүмө Кудай берген өбөгүмсүң.
Өкүнүп өтө көрбө бул жашоодон,
Жан кызым, жандай артык,
Жан апам, жандай артык көрөрүмсүң.
Өмүрдө жөлөгүмсүң,
Өзүмө өбөгүмсүң,
Жанымдай көрөрүмсүң.
Апакем, жөлөгүмсүң,
Жан кызым, өбөгүмсүң,
Жанымдай көрөрүмсүң.

Таң шооласы нур чачканда,
Тал-теректер бүр ачканда.
Кыр-кырлардан кол булгалап,
Кызгалдактар гүл ачканда.

Кайырма:
Алга сүрөп үмүт гана,
Алоолонуп күйүп жана.
Бар жогуна кайыл болуп,
Барам сага, барам сага.

Жылдыз көктө тагылганда,
Жылгадан суу агылганда.
Алтын сөйкө сыяктанып,
Ай кайрадан жаңырганда.

Кайырма:

Дайра толуп чамынганда,
Дарак жоолук салынганда.
Санаам сары саман болуп,
Сага карай агылганда.

Кайырма:

Көзүңдөгү керемет, көзүңдөгү,
Көптөн бери жашаган сезимдеги.
Жалжылдаган каректин сырын билбей,
Жаман экен жүрөктүн эзилгени.

Катасыңбы сырыңды, катасыңбы?
Карегиңде айталбай жатасыңбы?
Айтпасаң да жактырып калдым окшойт,
Адеби бар адамдык сапатыңды.

Мүнөзүңдү жактырдым, мүнөзүңдү,
Күнөөкөрдөй айталбай билгенимди.
Билип жүрсөң болду эми мындан ары,
Үмүт үзбөй өзүңдөн жүргөнүмдү.

Таң шооласы нур чачканда,
Тал-теректер бүр ачканда.
Кыр-кырлардан кол булгалап
Кызгалдактар гүл ачканда

Кайырма:
Алга сүрөп үмүт гана,
Алоолонуп күйүп жана.
Бар жогума кайыл болуп,
Барам сага, барам сага.

Жылдыз көктө тагылганда,
Жылгадан суу агылганда.
Алтын сөйкө сыяктанып,
Ай кайрадан жаңырганда.

Кайырма:

Дайра толуп чамынганда,
Дарак жоолук салынганда.
Санаам сары саман болуп,
Сага карай агылганда.

Кайырма: