Аксаткындын селкинчек,
Андай теппей мындай теп.
Бурулчанын селкинчек,
Бурбай теппей мындай теп.

Ойноп,ойноп алгыла,
Ойрон калаар бул дүйнө.
Күлүп,күлүп алгыла,
Күмүрөң калаар бул дүйнө.

Кайырма:
Жашыл жоолук дүрдөй жан,
Жаңы ачылган гүлдөй жан.
Кызыл жоолук дүрдөй жан,
Кыз-келиндер гүлдөй жан.

Бурулчанын селкинчек,
Бурбай тепчи келинчек.
Сүйүмкандын селкинчек,
Сүйлөп тепчи келинчек.
Биз болбосок өмүрдө,
Кызыгы жок кыздар ай.
Тамылжыган жүзүңдүн,
Кызылы жок кыздар ай.

Кайырма:

Аксаткындын селкинчек,
Андай теппей мындай теп.
Бурулчанын селкинчек,
Бурбай теппей мындай теп.

Селкилердин колунан
Секин кармап алабыз,
Түн уйкудан ойготуп
Сарсанаага салабыз

Кайырма:

Мурат менен Зымырат экөө коңшу турушат,
Бала кезден чогуу өсүп, экөө бирге окушат.
Зымыратка Гүлмурат күндө келип гүл сунат,
"Азыр эрте, кой" дешип ата-энелер урушат.

Мезгил учат зымырап,
Мурат менен Зымырат
Мектеп окуп, аяктап,
Бой жетилип калышат.

Окуу жайга жогорку алар бирге барышат,
Бүтүп келип беш жылда чогуу иштеп калышат.
Зымыратка Гүлмурат күндө келип гүл сунат,
"Үйлөнгүлө, болду" деп ата-энелер урушат.

Мезгил учат зымырап,
Мурат менен Зымырат
30 жаштан ашса да,
Үйлөнүүгө шашылбайт.

Көп иштешет, тынышпайт, эл кылганды кылышат.
Көр оокат деп жүрүшүп, элүү жашка чыгышат.
Зымыратка Гүлмурат күндө келип гүл сунат,
Туугандары "болду" деп, үйлөндүрүп салышат.

Мезгил учат зымырап,
Мурат менен Зымырат
Алтымыштан ашканда
Бир балалуу болушат.

Өмүр учат зымырап,
Улам бизди карытат.
Бойдок болуп карыбай,
Үйлөнөлү батыраак.

Бейпил жашап эли байыртан,
Берекеге толгон мекеним.
Сексен жылдык мезгил карыткан,
Бул белгилеймин Ноокат экенин.
Берекеге толгон мекеним,
Бул белгилеймин Ноокат экенин.

Кайырма:
Исановдой инсан, Жумабайдай балбан,
Кулатовдой чыгаан өскөн жер.
Оомат толуп турган, берекеге тунган,
Сары алтынды жыйган көктөм жер.
Гүлдөп өсө бер, Ноокатым.

Уркуянын уулдарыбыз,
Алыс чыккан атак-даңкыбыз.
Меймандостук биздин элде бар,
Оомат толгон Ноокат жергем ал,
Уркуянын уулдарыбыз,
Алыс чыккан атак-даңкыбыз.

Кайырма:

Көрүнгөндө көчөдөн,
Жерди тиктеп өтпөстөн.
Салам берип өтсөңчү,
Жүрөктү күйгүзбөстөн.
Деги, жаным, сүйбөсөң,
Эгер түшүнсөң.
Жок дегенде жылмайып,
Бир күлүп өтсөң.

Кайырма:
Сени деп, карагатым,
Жүрөктү жараладым.
Сен болсо карабадың,
Эх, карагатым.

Суу аласың дайрадан,
Эртең менен эртелеп.
Мен дагы ошондо келемин,
Балык кармап келем деп.
Не кереги балыктын,
Айтсам ачыгын.
Сен турганда алтыным,
Алтын балыгым.

Кайырма:

Көрүнгөндө көчөдөн,
Жерди тиктеп өтпөстөн.
Салам берип өтсөңчү,
Жүрөктү күйгүзбөстөн.
Деги, жаным, сүйбөсөң,
Эгер түшүнсөң.
Жок дегенде жылмайып,
Бир күлүп өтсөң.

Кайырма:

Сүйдүм эле сени, сени башынан,
Узун кара, кара, кара чачыңдан.
Сүйүп жүрүп мени таштап сен кеттиң,
Ыйлап, ыйлап, анан качан басылам?

Күндө келем сенин, сенин үйүңө,
Отурамын терезеңдин түбүндө.
Анан чыгып айтты сенин кошунаң:
"Сени сүйгөн селки кеткен күйөөгө".

Таалай экен, таарынбаймын тагдырга,
Келечегим менин али алдыда.
Жүрөгүмөн сүйүп, жаным, өзүңдү,
Жашап келем, сулуу селким садага.

Ассалому алейкум, кадырман элим,
Кулдук уруп силерге бүгүн да келдим.
Көңүл ачып, чер жазып, обон жаңыртып,
Кызууланып жүрөктөр жыргаса деймин.

Кайырма:
Шайырланам, шоктоном,
Шок болбосом жок болом.
Шаңга бөлөп өмүрдү мен,
Шамал сымал октолом.
Күлүктөнөм, күүлөнөм,
Күйүп-жанам, от болом,
Өмүр берсе Жараткан,
Өзүм бир күнү токтолом.

Эл кыдырам, жол басам, күндөрүм жыргал,
Тамашалап турбасам, өмүр жок сымал.
Күлкү менен, ыр менен чыгам сахнага,
Шок балаңар дапдаяр, элим, тосуп ал,
Мени тосуп ал!

Кайырма:

Ассалому алейкум, кадырман элим,
Кулдук уруп силерге бүгүн да келдим.
Көңүл ачып, чер жазып, обон жаңыртып,
Кызууланып жүрөктөр жыргаса деймин.

Айтчы деги кимде айып, өзүң деле билесиң,
Уйку бербей тынчыраак, неге түшкө киресиң?
Наристедей ээрчишип, терип биз тоо гүлдөрүн,
Түнт токойду аралап, тыңшап куштун үндөрүн.

Ийип башын булбулдар махабатты чалышты,
Кол булгалап бардыгы узатышып калышты.
Паана кылып түшүмдү бет алдыма караймын,
Мүмкүн, мени сүйөр деп өзүмдү-өзүм алдаймын.

Антсем дагы канчалык, сен башканы сүйөсүң,
Уйку бербей, бирок да түшкө кирип жүрөсүң.
Айтчы деги кимде айып, өзүң деле билесиң,
Уйку бербей тынчыраак, неге түшкө киресиң?

Ичирдим, кийинттим кастарлап,
Үйрөттүм, чоңойттум кас-кастап.
Үйлөдүм, үй бөлдүм, эми уулум,
Бизди кой, өзүңдү өзүң бак.

Жашыңдан сүйүүгө берилбе,
Көйрөңдөй, көңдөйдөй сезилбе.
Дүнүйөң жок болсо, жок болсун,
Уятың бар болсун бетиңде.

Басарсың тоолордо, түздөрдө,
Бактылуу боло көр чоң жолдо.
Атанын, эненин кадырын,
Билерсиң балалуу болгондо.

Жаштардын шаары – Жалал-Абад,
Күн өткөн сайын жашарат.
Түгөнбөй ырдай берүүчү,
Ырларым сага арналат.

Жалал-Абад – менин күнүм,
Жалал-Абад – сенин күнүң.
Келсең, курбум көрөсүң,
Жалал-Абад шаарын бүгүн,
Мына бүгүн.

Кечинде деле Жалал-Абад,
Көркөмү сонун кулпурат.
Жагымдуу ырлар ырдашып,
Кыз-жигит бирге үн салат.

Кайырма:

Жашарат шаарым жыл менен,
Бүтө албайм мактап ыр менен.
Бул шаардын сулуу кыздары,
Ачылган кызыл гүлгө тең.

Кайырма: