Талкалап баарын бүттүң,
Эң назик көңүлдөрдү.
Текебер мүнөзүңө,
Үмүттөр көмүлгөнбү?

Кайырма:
Жүрөктөр сенсиз кагып,
Ыйлады дагы, дагы.
Кол шилтеп кете бердим,
Кош эми сүйүү багы.

Мурдагы жакшы көрүү,
Жашабайт сезимдерде.
Кайрылып келбейм сага,
Көз жашың төгүлгөндө.

Кайырма:

А азыр башка менин,
Жанымдай сүйгөн жарым.
Түбөлүк коштошомун,
Мени эстеп кайгырбагын.

Кайырма:

Бабалардан калган турмуш ыргагы,
Бул жашоонун көркү көңүл ачууда.
Өмүр шаңы экөөбүзгө тең орток, ай,
Сен кандайсың, жаным, көңүл ачууга?

Сенсиз көрккө келбейт,
Жазгы тентек желдей,
Жансыз күндөр өттү баасы ирмемдей.
Билчи, жаным, билчи,
Жан дүйнөмө кирчи,
Сени күткөн бакыт эшигин ачып киргендей.

Бир берилген шаттуу өмүрдө,
Кир кетпесин аруу көңүлгө.
Бул өмүрдө өкүнүүлөр аз болор, эй,
Чалкып-көлкүп алсак жаштык көлүндө.

Бул өмүрлөр өткөн, өтө да берет,
Конок сымал коомай карап турсаң да.
Максаттардын сересине умтулуп, ай,
Ай-жылдызга арзып колуң сунсаң да.

Назик көркү гүлдөй,
Керемети күндөй,
Чоң сүйүүгө жолугууну тилейли.
Өмүр наркы бизден, көңүл наркы бизден,
Майда адам майда сүйгөндөй майда сүйбөйлү.

Чындык ошол жашоо шартында,
Эмне жетсин көлкүп-чалкууга!
Мен да сага аппак сүйүү берейин, ай,
Сен да мага аппак сүйүү тартуула.
Мен өзүмдү сага бүтүн берейин, ай,
Сен өзүңдү мага бүтүн тартуула.
Азыр сага таттуу өбүү берейин, ай,
Азыр мага таттуу өбүү тартуула,
Жаным, мага таттуу өмүр тартуула.

Кадырлап катты жазамын,
Капамды мен качан ачамын.
Катымдын жообун кайра жаз,
Деги, сынбасын менин назарым.

Колхоз бир сенин турагың,
Кадырлаш эсен турамын.
Каттаган, өткөн кишиден,
Деги, билмексен болуп сурадым.

Карайып кашың коюлган,
Кадырың кетпейт оюмдан.
Сагынсаң салам жаза жүр,
Деги, сабатың сенин жоюлган.

Караймын, сенин жолуңду,
Кармасам деймин колуңду.
Кат сабатың жоюлган,
Деги, кайтаргың эрте жообуңду.

Көркөмдүү сонун көл таңы,
Көл менен кошо эл шаңы.
Тоолордо обон кайрышып, ай,
Толукшуп жатты бүт баары.

Кайырма:
Махабат - аруу сезим биз үчүн,
Жарк этип күн-түн айланам.
Жанары жарык жайнаган,
Каректе калган жылдызсың, ай
Кай күнү сага байланам?

Көл бойлоп басып келесиң,
Тартылып көзгө элесиң.
Жашоонун гүлү ушул деп, ай,
Жоогазын колго бересиң.
Кайырма:

Көлдө да, көктө жылдыздар,
Кол булгайт көлдөн нур кыздар.
Ай дагы коштоп баратты да,
Артынан ээрчип жылдыздар.
Кайырма:

Жаз мезгили жеңил-желпи кийинип,
Жылдыздуу түн сен экөөбүз биригип.
Өмүр балын жаңы татып турганда
Өрүк гүлү бизге турду ийилип.

Сени менен гүлдөн артык сезилди.
Гүл сылады аппак нурдуу бетиңди.
Дүйнөдөгү жалгыз кызык болдуң
Дүүлүктүрүп кереметтүү сезимди.

Ай да чыгып ал ангыча жаркырап,
Аалам жүзү ачыш тартты жалтырап,
Махабаттын же жаштыктын күчүбү,
Турган элек, тунук ойго магдырап.

Жыбыраган жылдыз улам суюлуп,
Ай шооласы жерге берип сулуулук.
Билинбестен өтүп жатты өзү эле,
Менден сага, сенден мага жылуулук.

Ал мезгил менин эсимде,
Али да турат сезимде.
Ар дайым күтүп барчумун,
Алтынчы күнү кечинде.

Сүйүү оту жанса көзүңдө,
Сүйүнүч турчу өзүмдө.
Сабактан бошоп сырдаштык,
Алтынчы күнү кечинде.

Чырдашпай келип чечимге,
Чыгарбай сырды эч кимге.
Аттестат алдың, сөз бердиң,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Эртелеп барсам бешимде,
Экзамен бүткөн мезгилде.
Ашыкпа дедиң, той болот,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Абалтан кыргыз элимде,
Аялзат улуу жаралган.
Тулкундап назик кыздары,
Тоо кушу сымал таранган

Кайырма:
Аялзат аруу апалар,
Аялзат асыл энелер,
Аруу жандар, асыл заттар, энелер
Сүйкүмдүү сулуу, аруу жандар
Ардактуу эсен, асыл жандар

Аруулук дайым силерде,
Аялзат аруу апалар
Түркөйлүк ойго алдырбай,
Түзүлүп турат каталар

Кайырма:

Балдарга эне, эрге жар,
Баарына бакыт уюткан.
Аруулап келет өмүрдү,
Абалкы умай улуктан

Кайырма: