Ар кечте, ар таңда боздоп сайрап,
Азгырып сезимди козгоп сайрап.
Бир булбул буулугуп келет күндө,
Биз жүрчү алма бакты болжоп сайрап.

Ал бакта адашып күүгүм калган,
Ар шакта алмадай сүйүүм калган.
Ал сүйүүм булбулга айланганбы?
Ашыгын издеген үрүл таңдан.

Кайырма:
Булбулум, булбулум, ай,
Буулуккан кургурум, ай.
Бул кечте үнүң баспай,
Буулуктуң неге мынча, ай,
Булбулум, булбулум, ай?

Жаңшайсың, жаш булбул, токтобогон,
Жашоодо жан жок, эй боздобогон.
Жашыймын көп эстеп ал күндөрдү,
Жаштыгым жаштыкка, эй, окшобогон.

Сайрашың өткөндү эске салып,
Санааркайм, ал күндөр четте калып.
Буулуккан булбулдай сени жоктойм,
Буйруксуз сүйүүмдү жектеп алып.

Кайырма:

Көлдүн жээги, бирге бастык салкындап,
Жайдар мүнөз, жаз гүлүндөй жаркылдап.
Жумшак шамал бетти аймалап сыласа,
Майда толкун жээкке урунат шарпылдап.
Кошкун дедиң көпкө карап, кол булгап,
Кете бердиң пароходдо калкылдап.

Эми алысмын, куса болуп, сагынып,
Бирок дайым бирге жүрөт тамашаң.
Түбөлүктүү өмүрүмдүн шериги,
Сени сүйүп, жалгыз сени жаратам.
Ашыктыгым ого бетер артылат,
Сагынганда сүрөтүңдү карасам.

Ар бир кыял, мүнөздөрүң көңүлдө,
Унутпастан ойлойм өзүң жөнүндө.
Сары алтын дейт түбү келип сабырдын,
Сагынуунун зардабына жеңилбе.
Аз күн калды жолугушчу убагы,
Сен узаткан Ысык-Көлдүн жээгинде.

Жайнап турган жүзүңдү кызыл тору,
Жакшы көрүп калдымбы ушул жолу.
Сен тарапка созулуп бараткансыйт,
Чубалжыган үмүттүн узун жолу.
Үзүлбөгөн үмүттүн узун жолу.

Жылт деп учкан жылдыздай көз ирмемде,
Жылмайганың калыптыр сезимдерде.
Жоболоңдуу көңүлүм сендик болуп,
Жок дегенди унуттум өзүм неге.

Ууртуңдун бир жолу жылмайганы,
Унутулбай ушинтип ырга айланды.
Күлгөнүңдөн жаз келип күтүлбөгөн,
Гүлгө оронду көңүлдүн жылгалары.
Гүлгө оронду сезимдин жылгалары.

Арбап турса жамалың кызыл тору,
Ашыгымды таптымбы ушул жолу.
Алып-учуп сен жакка бараткансыйт,
Чубалжыган үмүттүн узун жолу.
Үзүлбөгөн үмүттүн узун жолу.
Түгөнбөгөн үмүттүн узун жолу.