[eliz-an86]

-М-м, да-а, мындайды күткөн эмесмин Алтынайдан. -Мен дагы. Жоош, сыр алдырбаган, бир мүнөз аял дечү элеңиз го? -Дечүмүн... Ну, получается, өз аялымды өзүм билбейт экемин да. -Бирок кырктан ашса дагы сулуулугун жакшы сактаптыр. И фигура ничево. -Ничево, ничево, ничево... -Попугай болуп кетесиңерби, Нурлан Кадырбекович? -Попугай? -Бир сөздү улам кайталаганыңарды айтам. -А... -Силерге тултуйган жарашпайт экен. -Тултуйуп атамбы? -Ооба да. Кичинекей балага окшоп. -Эркелеппи? -И-и... Вообще-то это не честно. -Не понял. -Силер мени сооротпой эле, роль алмашып калганыбызды айтам. -Кайсы роль? -Ушинтип эле билмексен болгонду жактырасыз, ээ? -Билмексен болбой эле... -Алтынайыңыз Сизди эмес, мени урушту. Я же пострадавшая. -Не-ет, малышка моя, в данном случае мы оба являемся жертвами! -Эмнеге? -Туура, сени урушуптур, коркутуптур, "өлтүрөм" дептир, это очень плохо. Бирок башкы ответчик менмин да. Сенсиз жашай албайм, сенин изиңди өпкүм келет, сага жолукканы турмушум түп-тамырынан өзгөрдү! Өмүр мага жарык, кымбат, таттуу боло баштады. Аидага атылган жебе менин жүрөгүмө да сайылып атса, анан кантип жертва болбойм? -Кечирип койгула, биздин кызыкчылык менен алганда ошондой. А бирок эмоцияга алдырбай, чындыкка тике карасак, жертва деген, пострадавшая деген Сиздин аялыңыз да? Это она теряет своего мужа, это она пытается защитить семейное гнездышко! -Браво, айперим менин! -Какшыктабагылачы эми? -Жо-жок, эч кандай какшык эмес бул. Сенин акылыңа, жапжаш болуп туруп бардыгын түшүнгөн сергектигиңе, кыраакыпыгыңа "браво" дебатам. -Сиз. экөөбүз күнөөгө баткан грешниктербиз. -Но у нас уважительная причина. Любовь. Причем настоящая! -А аны эл түшүнөбү? -Кайсы эл? -Башкасын жөн коелу. Силердин туугандар; жаныңыздан артык көргөн уулдарыңар, бир кесим нанды тең бөлүшкөн досторуңар. Кызганычтын айынан жаман жоруктан кайра тартпаган аялыңыз. Эгер экөөбүздүн мамиленин чындыгын билип калса шок болоор, а балким инфаркт болоор менин мамам. В конце концов силер коомчулукта төбөсү көрүнгөн, өкмөттүн бакыйган мүчөсү экениңизди унутпаңыз. Ушунун айынан карьераңызга балта чабылып жүрбөсүн? -Токто, токтоп турчу, жаным. Көп нерсени айтып жибердиң, жутканга үлгүрбөй атам. -А силер жутпагыла, шашпа-ай чайнагыла да?

[eliz-an86]

-Ну и шуточки у тебя. Угуп турсаң. Абдан эле дельный суроолорду берип атасың, прокурордун сурагы биякта калсын! -прокурор эмесмин. -Жо, кое турчу. Допроско окшоп атпайбы? -Мен силерге чындыкты гана сүйлөдүм. -Сүйлөгөнүңөн сенин, периштем... Кел эми, мен сүйлөйүн. -Угуп атам. -В словах твоих какие-то тревожные нотки. Будто ойлоруң, сезимиң өзгөргөндөй. .. -Остыньте, Нурлан Кадырбекович! Сезимим бир граммга да өзгөрбөдү. Просто мен Сиз экөөбүз кулак жапырып, уккубуз келбеген ачуу фактыларды гана айттым! Жаш бала эмессиз да! -Аида, болду! Мага үнүңдү көтөргөнгө ким укук берди? Почему разговариваешь таким тоном?! - ... -Мен сурап атпаймынбы? -Кечирип койгула. Кармана албай кеттим. Я не хотела. -Эсине түйүп ал алтыным, талашсаң болот, түшүндүрсөң болот, эркелесең да болот, бирок эч качан мага үн көтөрбөй жүр, тем более, кыйкырба. Меники туура эмес болсо да, акырын түшүндүр. На том простом основании, что я мужчина! -Гоша сыякгуубу? -Эмне-е? - "Москва слезам не вөрит" деген кинодо Баталовдун герою ошентет го? -Баталов-саталову жок эле айтып атам. Это мой неизменный принцип. -Дагы бир жолу кечирим сурайм. Экинчи кайталанбайт, кечирип койгула. -Туура түшүн, Аида. Тарыхты билесиң. Ева чоң энебиз Адам-атанын кабыргасынан жасалган. Экөө түбөлүк бейиште жашачу. Анан жылан болуп кубулуп келген Шайтандын азгырыгына кирген Ева сүйгөнүн да жолдон чыгарган. Кудайдан алыстаткан. Бейиштен кубаланышкан. Бүткүл адамзаттын бүтпөс трагедиясы ошентип башталган. Көңүлүңө жакын алба, Аида, бирок кыргыздар бекеринен айтпайт. -Эмне деп? - "Алтын баштуу аялдан бака баштуу эр кек артык" деп. "Аялдын чачы узун болгон менен акылы кыска" деп. "Аял жакшы - эр жакшы" деп. -Мунун баары мага да тиешелүүбү? -Түздөн-түз. -А өзүңөр мени "акылыңан сенин" дей бересиңер го? -Дей берем, туура. Анткени сен башкалардай келесоо эмессиң. -Рахмат. Звучит очень почетно. -Таарынба, айперим. Өтө эле тонкий натураң бар. Жашоого, сүйүүгө, адамдарга тойбой турган курагың. Сенин тышкы эле сулуулугуңду жактырдым деп ойлойсуңбу? -Антип ойлобойм. -Ички дүйнөң да жагат. Экөө биригип ажайып гармонияга жөтишиң үчүн балким көп сыноолордон өтөөрсүң, тайгаланаарсың, бу турмуштун көлөкөсүнөн көңүл да калаар, жаным. Бирок, эркек дайыма аялдан бийик тураарын эсиңен чыгарба! -Совсем-совсем дөдөй болсо делеби? -Дөдөй, тупой, акыркы бомж болсо дагы. -Кызык... -Кызык-сызыгы жок эле ошондой. Феминизм деп, ар балээ деп аялзаттын эркектердин башына чыгып алганы - всемирная проблема. Шымыбызды тартып алдыңар, аны менен кошо эркектик бүт намысыбызды прихватизациялагыңар келет. Бирок билип ал, это гибельный путь. Бир гезиттен окудум эле: "тайна брака, культ семьи, чистота любви жоголду, бул жакшылыкка алып барбайт" деп. -Да-а, Нурлан Кадырбекович, лекцияңыз мени да кайдыгер калтырбайт. Но честно айткылачы, а ошол "культ семьи" дегенди Сиз экөөбүз бузуп аткан жокпузбу? Нурлан сүйгөнүн "жалт" карады. Сөз таппай колу сигаретке сунулду.

[eliz-an86]

-Жооп бергиңер келбей атабы? -Ы-ыя? -Таза эле өчүп калдыңар го? -Өчүрүп атпайсыңбы. -Кайрадан тултуйдукпу? -Жок. Просто безге сайып ийбедиңби! -Уйку безинеби? -Жүрөк безине. -Дагы кечирим сурайынбы? -Не-ет, моя крошка. -Эмне жөнүндө ойлонуп калдыңар? -Сен жөнүндө. Сенин сурооң жөнүндө. -Анан? -Абийир жөнүндө. -Өзүңөрдүнбү? -Ооба. -Дагы? -Дагы эмне, сага акылмандыгымды көрсөтөм дебатып капканга түшүп калганымды. - "Культ семьи" деппи? -И-и. Угуп турсаң жаным. -Я вся в внимании. -Алтынайдын сага айткандарында чындык да бар. Хотя өмүрлүк түгөйүн жамандаган аялдын жоругун адамгерчиликке байлаш кыйын го. Бирок мен аны күнөөлөй албайм. Сен айткандай, коргонуп аткандыр, өч алып аткандыр. Ну, ладно, бул башкы маселе эмес. -А башкысы кайсы? -Сөздү бөлбөй турсаң, алтыным... Ток этерин айтканда, жаштык-мастык менен убагында ырас эле сайрандаптырмын. Көп кыздар менен жүрүптүрмүн. Бир күндүгү, бир жылдыгы аралаш дегендей. Жанкумарды кандырганымды өнөр тутчу экемин. Конечно, Донжуандык рекордго жетпедим дечи, ну ошентсе да, далай сулууларды ээрчиптирмин. .. -Далай дегениңиздин эсеби барбы, 50, 100 же андан арбынбы? -Кудай акы, санабаптырмын. -Чыдабай сурап ийгенимди айып этпегилечи? -Этпейм, секетим... Кыскасы, жанагы эркектин баары түгөл самцы деп, подлецы деп тилдегенге татыктуу болуптурмун. -Аялыңыз билчү беле? -Башында билгизбейт элем. Кийин атым элге угула баштаганда, артыңан аңдыгандар, кошуп-сошуп ушактагандар четтен чыгат экен... -Как в нашем случае? -Именно. Ошентип кармалганда асман көңтөрүлүп кеткенсип чуу чыгарган, ыйлаган, баласын көтөрүп ата-энесиникине кетип калган. Намыстанып мен да барбай, ортого туугандар, достор түшүп атышып, эптеп жараштырышкан. Бирок үйрөнгөн адат калбады. Кызмат, акча, популярдуулук көптүрдүбү, поклонниц море дегендей, арманы жок гулять эттик... Но знаешь, ошончо кыз менен жүрүп, арасында чүрөктөрү да, акылдуу, маданияттуу, аксөөк перилери да жолуккан, бир да жолу бирөөсүн башотум менен сүйүп, эсимди жоготуп, үйлөнүү жөнүндө кымындай да ойлогон жок экемин. Секс, көңүл ачуу, күнүмдүк жыргал гана болуптур. - То есть, Вы хотите сказать... -Ишенбешке толук акың бар, Аидочка. Но это истинная правда, чыныгы махабатымды сенден гана таптым. Я умру без тебя... -Угуп атасыңбы, айперим менин? -Көңүлүңдү оорутуп алдымбы? -Ишенем силерге, бирок... - "Бирок" эмес, жаным. Балким күткөн эместирсиң, что у меня такое ужасное темное прошлое. Жүрөгүң сайгылашып кеткенин түшүнөм, Аида. Балким анын баарын анализдегенге убакыт керектир. Сага даярдалган сыноодур. Экзаменден кандай өткөнүң өзүңө байланыштуу. Таарынып кетип калсаң да күнөөлөй албайм. Бирок, эсиңе түйүп ал. Кеч жолуккан сүйүүмөн ажырагым келбейт. -Ишенем дебедимби... Да, есть боль, есть непонятные, противоречивые чувства, есть желание зарыдать, бирок мен чыдайм, көтөрөм баарын. Себебин билесиңер, мен дагы силерсиз жашай албайм... Я Вас очень сильно люблю! -Келчи жаным, кучагыма. -Мен... мен силерди эч кимге бербейм. -Бербегениңен сенин, опей, ыйлабайм, чыдайм деп коюп көзүңөн жаш "мөлт" деп кетти го? -Ал жаш эмес. -А эмне анда? -Кусочек моих чувств. -Не мындай керемет жансың, берекем? -Силерден үйрөнүп атпайымбы. -У-ух, үйрөнгөнүңөн сенин! Давай, сөзгө чекит коебуз да, бир жакка жөнөйлү? -Бир жагыңыз каякта? -Жыпжылуу төшөккө. -А үйүңүзгө качан барасыз? -Барбайм. -Америкадан кийин уулдарыңызды сагынган жоксуңарбы? -Сагынганды сурайсың, бир катуу жыттап алгым келип турат. Бирок, Алтынайдын алиги фокусунан кийин үйгө киргенге да дит барбайт. -Так нельзя, Нурлан Кадырбекович. Ата-энесинин айынан балдар запкы жегени туура эмес го? -Жетимиштеги кемпирдей эле сүйлөйсүң, ээ, айперим. Бул теманы кое туралы. Кел, оомийин... Ак "Жип" түнкү Бишкекти аралап баратты. (XVI сериясы кийинки санда)

Министрдин. . <<< мурунку сериясы l кийинки сериясы >>>

Билдирүүнү түзөткөн: eliz-an86: 04 Август 2013 - 19:35

[eliz-an86]

Исанов көчөсүндөгү министрлик жашыруун квартирасында махабат лаззаты кайрадан туу чокусуна жетти. Сагынычтын күчү эмеспи, жаагы сынчудай шыңгыраган телефонго да көңүл бурулбай, демейкидей улам сууга чайынгандан да эринишип, анан калса үн-сөзсүз кыймылдар токтобой, азыраак тыныгууну да унутушуп, уят-сыйытты жыйыштырган позалардын кумарына батышып, уза-ак-уза-ак 5 жолку "рейске" чыгышты. Айрыкча Нукебиз чарчаганды кой, койнундагы айперисинен моокуму канбай, ачка калган аңчыдай олжосун эч бир кое бербей, касиеттүү дары ичкенсип "аспабы" ансайын күүлөнүп, чоң башка ушу кичинекей "баш" ээ-жаа бербей албууттанып, дүйнөдө теңдеши жок береги эң назик, эң сулуу, эң таттуу ургаачы жандын эсин оодарды бейм! Экөө бир топко унчукпай жатышты. Телефон кайрадан музыкасын ойноду. Штраустан. Жылаңач бойдон Нурлан ыргып турду. -Алло? -Папа, привет. -О, Канат, привет, привет. -А ты где? -А тут по делам. -Я сильно соскучился по Вас. -Сенин сагынганыңан, каралдым менин. -А когда придешь домой? -Уктабай жатасыңарбы? -Мы все тебя ждем. -Мынакей уулум, чыгып атам, совсем скоро... Соткасын коюп, Аиданын кучагына кирди. Айпериси үн катты: -А тут по деламыңар жакшы угулду. -Тийишпечи, жаным. -Чын айтам. -Анан эмне, сүйгөнүмдүн койнунда жатам дейинби? -Вы думаете, что они не догадываются? -Балким мамасы билсе билгендир. Уулдарым шектенбесе керек. -Жаңылып атасыңар го? -Эмнеге? -Жанагынча жинденип аткан мамасы эле кантип унчукпай калсын? -Биздин үйдө так не принято. Балдарды андайга аралаштырбайбыз. -Эх, Нурлан Кадырбекович, какой Вы хороший человек, "такой взрослый, умный, прошедший огонь и воду дегендей. А иногда такой наивный., -Койсоңчу, -Койбой эле. Вы просто женщин не знаете. -Менби? -Си-из. -Жаңылып атасың, алтыным. -Мүмкүн. А бирок, экономиканы, бизнести, саясатты, даже турмушту чемичкедей чагаарсыз, талаша албайм. Но аялдарга келгенде, это такой народ сложный, загадочный, непредсказуемый, билем деп мактанышыңар өтө кыйын. -Орой угулса ак чөп башта, берекем, жашабай жатып эмне мынча акылдуусуң, ыя? -Опять задела самолюбие мужское? -Задела-паделасы жок эле айтып атам. Карап турсам, ой жүгүртүүң бир кылым жашаган байбичедей. -Ой, рахмат! Балким мен өткөн жашоомдо Грецияда жашаган ханыша болгондурмун. -Во, таппасаң сыйпалап кал! Айтам да, мурдунун суусун аарчый албай жүрүп, бу секелек кыз кайдан мынча мудрая, кантип менин башымды айландырып алды деп... -Мудрая жөнүндө мактооңузга рахмат дечи, бирок ким кимдин башын айландырганы спо-орный вопрос. -Багындым, багындым, жаным, калжаңдайм дебатып туура эмес сүйлөгөнүмдү мойнума алам. Старческий маразм... -Ушинтип бат эле абышканын образына кирип кетесиңер анан. -Самозащита да. -Саат канча болду? -Шашып атасыңбы? -Мен эмес, силер шашып атасыңар. Үйүңүздө күтүп атышат. -Эскерткениңизге данке шөөн. -А эмнеге сенкью вери мач эмес? -Мектептен немисче окутушкан да. Гитлерге каршы күрөшсүн деп. -Фюрердин өлгөнү качан? -Ал өлгөн менен адамзатты куураткан фюреризм, башка измдер азыр толуп атат. -Кетелиби? -Та-ак, саатты карайлычы, түй ата, он экиден өтүп кеткен турбайбы! -Анда кийиндик. -Давай. -Бүгүн чарчадыңар го, Нурлан Кадырбекович? -Обижаешь, сударыня! Мынчалык жыргаган эмесмин. А сенчи? -У меня было супер, бирок... -Эмне бирок? -Ооруп калды. -Унчуккан жок элең го? -Силер үчүн аягына дейре чыдайын дедим да. -О-ой, айперим менин, чыдаганыңан сенин, ооруган жериңен сенин... Ошентсе да мындан кийин айтып жүр. Секс не терпит ни односторонности, ни насилия, уктуңбу? -Уктум, господин академик секса. -Ушинтет анан. -Светти өчүрөйүнбү? -Ооба. Токтосоң, Аида, сактанып жүрөсүңбү? -Эмнеден? -Жанагы залет-малеттончу? -Малетун укпаптырмын, а залеттон Кудай сактасын. -Жо, таблетка ичип же... -Эчтеке ичпейм, Нурлан Кадырбекович, анын баары зыян, эмитен спираль койдурсам да болбойт. -Боюңа бүтүп калсачы? -Төрөйм. -Кандайча? -Кандайча дегениңиз сонун экен. Бүт дүйнөнүн аялдары кантип төрөсө, ошентип эле төрөйм. -Ал түшүнүктүү, мен экөөбүздүн мамилени... -Коркуп кеттиңизби? -Жо-ок. -Алтынайыңыз руксат бербейби? -Зачем же так резко? -Өзүңөр айткандай, стоп, стоп, урушканга Сизде да, бизде да настро жок, убакыт дагы чукул. Бу теманы кийин сүйлөшөлү. -Мейли. Аиданы жеткизип коюп Кадырбекович үйүнө келди. Уктабай отурган уулдары кезек талашып, мойнуна минип, өпкүлөшүп, белектерин алышып, төбөлөрү көккө жетип жатышты. Аялы Алтынайдын гана муздак көз карашы байкалып турду. Бирок экөө тең ашыкча сүйлөшпөдү. "Чарчадым" деп ооз учунан күңкүлдөгөн каарманыбыз уйкуга кирди.

[eliz-an86]

Нью-Йорк менен Бишкектин ортосундагы он бир сааттык убакыт аралыгы организмин чаташтырганбы, таңкы алтыга жетпей Нурлан Кадырбекович чакчыгайдай ойгонуп алды. Турсичен балконго чыгып, сыдырым желге бетин тосту. "Чуркап келсемби?" деп ойлонгончо артынан "чай ичесиңби?" деген аялынын үнү угулуп, мындайды күтпөгөн каарманыбыз бир саамга тайсалдай түштү да, унчукпай үйгө кирди. Сууга чайканып, жеңил кийинип, ашканага өттү. Дасторкон жайган кемпири бир туруп муздаткычты калдыратып, бир туруп газды айланчыктап, бир туруп идиш-аякты кармалап, айтор, кыймылынан "тихая паникасы" сезилип жатты. Күйөөсү терезе тарапка отуруп, үстөлдөгү "Лиза" журналын барактамыш этип отурду. Дудуктар биякта калсын. "Ким биринчи сүйлөйт" мелдеши бир топко созулду. Дулдуйуп чай ичишти. Акыры Нурлан чыдабай кетти: -А сен эмне эрте туруп алдың? -Болбойбу? -Болот. Просто кеч жатканыңан айтам да. -Абышкамды карабайымбы? -А-а. -Өзүңчү? -Ритм времени сбит. -Жакшы эле болдубу поездкаң? -Ооба. -Өткөндө бир гезитке сындап коюшуптур. -Кайсы гезитке? -Эсимде жок. -Эмне деп сындаптыр? -Бюджет каражаттарын туура эмес пайдаланган, кадрлары тез-тез алмашат деген сыяктуу. -Жардамчым ал жөнүндө унчуккан жок эле. -Корксо керек? -В смысле? -Эми жаңыдан келип атсаң настроениең түшөт дегендир. -Ой атаңоозунурайын ошонун! -Кимдин? -Жардамчыңдын да, гезитиңдин да. -А я тут причем? -Менин ишиме кийлигишпей жүр дебедим беле. -Болгон фактыны өзүңө айтып койгонум да кийлигишкенге жатабы? -Жатат. -Качантан бери? -И вообще, Алтынай, сүйлөгөн тонуң башка, караганың башка. -Желмогуз көрүнүп атамбы? -Причем тут желмогуз, өзгөрүлүп калганыңды айтам. -Менби же сенби? -Кандай? -Кимибиз езгөрдүк дейм? -Та-ак... Алтынай, мышык-чычкан ойнун токтотуп, ачык сүйлөшпөйлүбү. -Каршы эмесмин. -Анда башта. -Эмнени? -Сөзүңдү, разборкаңды, сурагыңды! -А эмнеге кыйкырып атасың? -Кыйкырган жокмун, күчөтпөгүн. -По-моему Вы немного нервничаете, Нурлан Кадырбекович. -Алтынай, болду эми мазактабай. Ток этерине өтпөйсүңбү? -Эмненин ток этерине? -Туй ата, мындай артисттикти кайдан үйрөнгөнсүң? -Сыныктан башканын баары жугуштуу дейт. -Ким дейт? -Акылмандар. -Алтынай... -М-м. -Долго будешь терзать? -Шектүү шекинет болбой, өзүң айтчы Нуке. Разборка, сурак жүргүзүү ниетимде жок.

[eliz-an86]

жок. Кыйналбай эле өзүң сүйлөчү. -Муну аялзатский айлакерлик деп баалайбыз да? -Айлакерлик эмес. -Ну хорошо. Сага оор болуп атса мен баштайын... Университетке барып Аида менен "сырдашканың" жөнүндө билгим келет, чоң кыз? -А эмне үчүн, чоң кыз? -Сөзгөжабышпачы, Алтынай, анан эмне, чоң катын дейинби? -Не груби, пожалуйста. -Аялдарды түшүнүп болбойт. "Тий десе тийбеген, тийбе десе тийген" накта силерсиңер. Кыз десем түшүнбөйсүң, катын десем таарынасың. -Болуптур эми. Кулагым сизде. -Жо-ок берекеси, менин кулагым сизде. Мен уже суроомду бергем. -Ооба! Баргам университетке. Жүрөгүңүзгө чок салган бийкеч менен сырдашкам. Болгону с-ы-р-д-а-ш-к- а-м. Тилдеген эмесмин, чачын жулган эмесмин. Был чисто женский разговор. -Чын элеби? -А эмне, сүйлөшкөндүн да криминалы барбы? -Экиленбей айтсаңчы. - "Лучшая защита - нападение" деген ыкмага өттүңүзбү, Нурлан Кадырбекович? -Суранам, Алтынай, кыйшаңдабай сүйлөшөлүчү. -Эмне, сүйгөнүңүз арыздандыбы, көз жашын көлдөттүбү? -Какшыктабай сүйлөчү. Мен дагы сени менен урушуудан алысмын. Подробныйрак айтчы, эмнеге бардың, кайдан уктуң, каалаганың не? -Эчак эле уккам. Мир полна слухами, госпо-дин министр. Девичниктен кулагымдын кужурун алышканда, анча маани берген эмесмин. "Он достойный мужик, перед иим не устоит ни одна красавица" деп подружкаларымды каткыртып койгом. Ичимен "кезектеги игрушкасы болгондур" дегем. Албетте, любой акылы ордунда аял сыяктуу сыр алдырбаганга тырышасың да. Кырктан ашканда кыйынсынып кайда барасың... Анүстүнө "лөвый" жоруктарыңыз менен небак көндүрүп бүтпөдүңүзбү. Куда нам деваться? -Сизиң-бизиңсиз, какшыктабай сүйлөчү. -Какшыгы жок эле... Кийин бирок имиштер күчөп кетти. Кайда барсам сурашат. Телефондон айтышат, жолукканда айтышат.

[eliz-an86]

т. Бирөө табалап, экинчиси урушуп, үчүнчүсү боор ооруп дегендей. Тирүү жан болгон соң чыдабайт экенсиң. Бара-бара жинденип, кызганып баштадым. Ар кайсы жерден ачык жүргөнүңөрдү укканда оор тийди. Аялзатысыз туралбаган натураңды кечирчүмүн, моюн сунуп калгам, а бирок коомчулукту көзгө илбегениң намысымды козгоду. Уулдарыңдын тагдырын ойлодум, карьераңа зыяны тиерин ойлодум. Ушу жашка келгенде жалгыз калаар өз башымды ойлодум. Туугандардын, достордун бетин кантип карайбыз дедим. Андан көрө мурдагыдай эле, эмне башка эркектер түз жүрүптүрбү, сейчас дурное время, они все по-вально ходят налево депчи, мурдагыдай эле эч кимге билгизбей жашыруун жүрө бербейби деп мээмди чириттим... Айрыкча, Аидаңдын мамасы Салия Апышевна менен кокусунан таанышып, анын ойлорун билгенде, чын айтайын, шалдырап эле отуруп калдым. -А Салия Апышевнанын эмне ойлору? -Они Богом созданы для друг друга, они иде-альная пара, экөө үйлөнсө чексиз бактылуу болот элем дейт. Столько цинизма в ней... Аларга эмне, сенин атагың, байлыгың, машинең керек... Бул деген уятсыздык, Нурлан, чүрөк кызынын денесин, жаштыгын пайдаланып, сенин башыңды айлантып, сүлүк курттай соргусу келип атышат... Рэкеттин маданияттуу түрү. -Ыйлабай айтчы. -Анан эмне каткырайынбы? .. Даже мурда эле "абышкама элчилеп токол алып берсемби" дечүмүн өзүмчө. Жашыруунбу- ачыкпы, баары эле алып атышпайбы, төшөк жаңыртуу замандын бичине айланбадыбы. Тигине, Айтматов, Жумагулов, Муралиев, Бакиев, Жумалиевди деле көрүп атпайбызбы. Кто их за это осуждает? Ушуларды ойлоп атып баргам Аидаңа... Баш-терисин байкайын, сырдашайын, Нукеме татыктуу немеби деп баргам... Ушуерден Нурлан ордунан козголуп, терезени ачты да, тамеки түтөттү.

[eliz-an86]

Аялы токтобой сүйлөп атты. -Ошол. Бардым, көрдүм, сүйлөштүм. Эл айткандай эле аябай чырайлуу экен. Кудай бу кыздан эч нерсе аябай, сүрөткө тарткандай эле жасаптыр. Сыртыман билгизбеген менен суктандым. Очень утонченные, правильные черты лица, көздөрү болсо укмуш, цыгандыкындай күйүп турат экен, кожасы да ухоженный, айтор, бой көтөргүдөй эле бар экен. -Бой көтөрдүбү? -Канешно, кычырап, жашабай жатып алдыртан сынап карап, сүйлөр-сүйлөмөксөн болуп, бир топко мелтиремиш этип, боже мой, биздин убак болсо, кызарып-татарып, кирерге жер таппай калмакпыз, а мунуң тимеле мисирейип, мурду асманды карап, наоборот мени "ну-ка, что ты за гусь" дегенсип текеберленип атпайбы! -Но все-таки ты оценила ее красоту? -И-и, жага бербей калдыбы. Өмүрлүк жубайым деп искренний айтып берип атсам... -Эми кунт коюп эле угуп жатпаймбы. -Ооба, сулуулугун айтсам ошого гана жыргайсың да, башкасын кулагыңын сыртынан кетирип атпайсыңбы? -Кетирген жокмун. -Да, чүрөктүгү кашкайып турат. Дароо эле Рафаэлдин, Микеланджелонун сүрөттөрүн эстедим, биздин Бүбүсара менен Таттыбүбүнү эстедим, албетте алар гениальный болчу, сенин крошкаң буларга жетпестир, но где-то түспөлдөшөт экен. Машиненин ичинен сүйлөшүп атам да, параллельно ойлонуп коем. Баягы Байдылда акындын жазганы чын экен, "былтык беттер, ийри буттар азайып, биздин кыз дар сулуу болуп баратат" дегендичи. Кыргыздын кыздары мынчалык жакшырганы бекеринен эместир, видимо меняется раса депчи. Аял башым менен мен мынчалык тамшангандан кийин, Аидага абышкамдын башы айланганы түшүнүктүү да, а бирок ошентип атам да, ичимен жанымдагы ушу секелек... -Вшивая пацанка. -А, билет турбайсыңбы, сага үтүр-чекитин калтырбай, төкпөй-чачпай айтыптыр да. Антип сөз ташыганы это ее большой минус. Ооба, мурдунун суусун тарталбаган, какая-то салага, вшивая пацанка менин күйөөмдү капканга түшүрүп, койнун жылытып атат дебатпаймбы. Ичимен. -Анан? -Ошол. -Эмне ошол? -Ишенчи мага, жаман сөз айткан жокмун. Түшүнгөнгө гана аракеттендим. Көп селкинин бириби же башка касиети барбы, менден эмнеси артык экен, насколько серьезны ее намерения деп. -Болуптур, дептирсиң. Кандай жыйынтыкка келдиң? -Билбейм. Ачылып бербей койду. Сыртынан тон бычыш кыйын да. Но ашып-ташкан сыйкыр касиетин байкабадым. Менден жаш, чырайлуу экени сокурга деле көрүнүп турат, бирок бул башкы аргумент эмес да. Эмне каалаганын да билдирген жок, жашабагыр. В меру воспитанная, балким где-то өз курбуларынан айырмаланып не по годам повзрослевшая, и анан такая потайная хитросту сезилип турат, иши кылып эч кандай жыйынтыкка келген жокмун. Сени күтүп аткам, ачык сүйлөшкөнү. Кудайга шүгүр, бул теманы кыйкырышпай башын ачып жатканыбызга. -А... Алтынай, туура, сөз ташыганы жакшы жорукка жатпастыр, но это я заставил ее обо всем рассказать честно. Аиданын күнөөсү жок. -О, албетте, ангелиңизге чаң жугузбай калыңыз! -Жо, кеп анда эмес. Кое турсаң, ангелиңиз деп, крошка деп, мунун баарын кайдан билесиң? Аида айттыбы же прослушкадан тыңшап жүрөсүңбү? -Ме сага, приехали! Башкасы бүтүп, күйөөмдү тыңшаганым калыптырбы? Акылыңыз ордундабы? Не надо искать черную кошку в темной комнате, которой нет там. Айланайын Нуке, антип майдаланбачы, сага түк жарашпайт экен. Жыйырма жылдан ашык сени менен жашап атып сенин жаргондоруңду, эркелеткен сөздөрүңдү билбей эсиме жара чыгыптырбы? Крошка, дорогуша, айперим, алтуша, малышка, ангелочек - булар сенин коронный сөздөрүң да? Хотя андайды мен укпай калганыма нече жыл болгону да белгисиз... -Макул, бирок "жолобо, унут аны, тилимди албасаң бирди көрөсүң" деп, типа "бетиңе кислота чачтырам, киллер жалдайм" дегендериңчи? -Ме-енби? -И. -Аидаңа ошентип айтыптырмынбы? -Наверное. -Нурлан Кадырбекович, куттуктайм Сизди! -Жөн сүйлөчү. -Куттуктайм, куттуктайм! Эгер Аидаңдын ошентип айтканы чын болсо, шоруңдун биротоло катканы! Сырты жалтырак, ичи калтырак турбайбы! Она просто фантазерка, аферистка! -Акырын эми... -Эмнеге акырын? Эмнеге ага ишенесиң? Мага эмес! Клянусь, не говорила я такого! Эмне деп карганып берейин? -Болду эми. Карганбай эле кой...

[eliz-an86]

Сөздөрүнүн аягына чыгышпады. Алтынай буулугуп ыйлап туруп алды. "Эмне деп карганайын? ! Балдарымдын күнүн көрбөй калайын деппи?! Атама тийип калайын деппи?! Мурдунун суусун тарта албаган сумка үчүн унижение болуп карганайынбы? ! Эмне үчүн сага тийдим экен?! Жашагым келбейт, чыдабай кеттим, Нурлан?!" деген албуут сөздөр министрдин чучугуна жетип кетти. Мындайды күткөн эмес. "Кой-ай" дегенге жарабай, Нурлан келмеси оозунан түшүп, аялын жаңы көргөнсүп, мелтиреп тиктегенге гана жарады. Үн катпады. Капкаяктагынын баарын айтып Алтынай чаңырганча 4-5 тамеки түтөттү. Буркан-шаркан эмоция көчкүсүн токтотконго даабай, башка эркектердей же жаактан ары түлөтө чаап ие албай, же кыйкырганга батыналбай, кантип сооротушту билбей, каңырыгы түтөп турду. Бир маалда башка айла таппагандай унчукпай бурулду да, ашканадан чыгып жөнөдү. Шопүруна телефон чалды. Мойнуна галстугун байлай албай, колдору калчылдап, жубайынын мындай истерикалык ажаандыгын биринчи көргөн Нурлан көзүнө жаш тегеренгенин да байкабай сыртка чыкты. Машинеге отуруп жатып адатынча ичинен сүйлөндү. "Жооштон жоон чыгат деген ушу турбайбы... Зачем такие крайности?.. Жаман, жаман, жаман... Боштук, внутренняя пустота... Эмне кереги бар?.. Видимо я... довел ее до этого состояния?.. Күнөө только өзүмдө... Эмне кылыш керек?.. " Кабинетинде жарым саат отурган Кадырбекович күтүүсүз чечим кабыл алды. Ак үйгө телефон чалып, денсоолугу начарлап турганын күңкүлдөп, үч күнгө руксат сурап алды. Секретаршасына "менин кайда кеткенимди, качан келеримди билбейсиң, никаких лишних разговоров! " деп буйрук берип, орунбасарларына тиешелүү документтерди калтырды. Үйүнө дагы, Аидасына дагы, досторуна дагы эч бир кабар айтпады. Бала кезинен чогуу өскөн классташы, сүрөтчү Искенди үйүнөн сууруп чыгып, ой-боюна койбой өзү менен кошо ала кетти. Мобилдик телефонун өчүрүп салды. Жолдон "Европа" супермаркетине токтоп, алыска көчүп бараткансып итапкан тамак-аш алды. "Жипти" өзү айдады. "Деги аман калабызбы, жоо куугансып кайда баратабыз?" деген Мекендин суроосуна табышмактуу мулуюп, "Коркпо, жеп албайм, барганда көрөсүң" деп койду. Бишкектен кыйла алысташып, өңгүл-дөңгүл жол менен тоо аралап, дача десе дача эмес, хансарай десе хансарай эмес, чытырман токойлуу, шарылдаган дарыялуу керемет жерде жалгыз соксойгон бир үйгө келишти. Кароолчусу вагонеткадан тосуп алды. Үй мыкты салыныптыр. Эки кабат. Гаражы, мончосу, бильярды, ашканасы, суусу, телевизор, диваны, идиш-аягы, айтор, бардыгы шикарный, кедейдики эмес экени көрүнүп турат. Кароолчуга эки бөлкө нан, тооктун саны, ачуу салат, бир бөтөлкө "Сары-Өзөн" берип, Нурлан аркы бурчтан аскердик кийимге окшогон бирдеңкелерди алып чыгып, прапорщик болуп чыга келди. Классташын да кур калтырбады. Анан экөөлөп, музыканы өкүртүп, үй тазалашты, тамак жасашты, шашлык даярдашты, пиводон жутуп, бильярд атышты. Ашыкча суроо бергенден тартынган Искен досунун чолок сөздөрүнө кээде жооп кайтарганы болбосо, Нукеңдин ички уйгу-туйгусун түшүнө албай караан болуп жүрдү. Министр каарманыбыз арактан 200 граммдан жутушкан соң, бир аз ачылгансыды. -Таңгалып атасыңбы, досум? -Эмнеге? -Жылкы теппей, жылан чакпай моминтип отурганыбызга. -Албетте. -Сурабайсыңбы анан? -Сурайын. Бирдеңке болдубу? -Асман аңтарылган жок, жашоо токтогон жок, дорогой Искен, бирок чувствую себя очень и очень х... во! -Сөгүнгөнүм жакпай калдыбы? -Мындай өнөрүңдү мурда байкабаптырмын. -Өнөр кө-өп бизде, байкеси. -Жумушуңдан проблема чыктыбы? -Жок. Там как раз все окэй. -Алтынай мененби? -Дал өзү. -Сонун эле жашап атпадыңар беле? -Сонуну сонун, тим эле суктанарлык! -Она что, застукала тебя? -Вроде того. -Чыр чыгарып атабы? -Бүткүл дүйнөлүк согуш! -Койчу? -Өлөм дейт. -Байкабайсыңбы, анан. -Э-эх достум, Искен, Искенчик... Сен художниксиң да, түшүнүшүң керек, кемчонтойлонбой. -Түшүнүп эле атам, Муке. Кармалып калганыңды билгим келди да. -Кармалып деп... Жаш бала белем? -Ошону айтам. -Мен баш-отум менен ооруп калдым, досум. Кырктан ашканда махабаттын айыкпас илдетине чалдыктык гой. -Чынбы? -Сезим менен тамашалашпайт, Искен. Я влюбился по у-ш-и! -Да-а... -Ошон үчүн качып келдим биякка. -Алтынайданбы? -Алтынайдан да, сүйгөнүмөн да, кызматыман да, эгер билсең, өзүмөн да. -Өзүңөн кача албайсың, байкеси. -Билем. -А мени эмнеге кошуп алдың? -Эң жакын досум деп, Искен гана түшүнөт деп, бугумду чыгарайын деп. -Рахмат аныңа. -Бардыгына тоюп кеттим. Мектепте эсиңдеби, экөөбүз эч ким түшүнбөй койгондо, армандарыбызды кимге төгүштү билбей, белгисиз, эч ким жок жактарга, таинственный аралга качып кеткибиз келгени эсиңдеби? -Эсимде эмей. -Күлкүлүү угулар балким, менин бүгүнкү абалым кудум ошо кездегидей. -Эмнеге күлкүлүү? Бул абдан жакшы состояние. Ар ким эле кабыла бербейт. -Искен. -И. -Жөн сүйлөчү. -Кандай жөн, чын дилимен айтып атам. Нурлан Кадырбековичти менден артык ким билет? -Художниксиң да. Бирок жаным сыздап, өзүмдү кайда катаарымды билбей атпаймынбы. .. -Түшүнөм досум. Бирок менден жардам күтпө. Слишком оор маселе. Мен болгону сүйлөшө алам. Угам, сурайм, акылымдын жетишинче ой бөлүшөм и все. Калганы... -Искен, кел дагы 100дөн уралы. -Кел. Мас болбойбузбу? -Картайып бараткансың го, урматтуу Бакай уулу! Болбойбуз, хотя мне хочется сильно опянеть. -Антпе, эй. Баягы физик Балтабай агайыбыз айткандай, ток этерине токтолбойсуңбу? -Ток этери эмне. Аида деген жапжаш бийкечти сүйдүм. Жүрдүм. Жипсиз байландым. Отурсам, турсам, уктасам, даже тамак жесем да элеси маңдайымда. -Канча жаш кичүү? -Где-то жыйырмадай. -Ух, ты! -Анан мен Америкага барып келгичекти алтындай аяшың досье чогултуп, Аидага жолугуп, коркутуп, граждандык согуш баштап ийиптир. -Андайы жок эле го аяшымдын? -Во, что меня бесит! Мурдагы Алтынай жок, бир жагынан шолоктоп ыйлап, бир жагынан болсо эч нерседен кайра тартпаган пантерага айланып калган. -Чабышып кеттиңерби? -Жо, ага жетпейт дечи. Просто бүгүнкү кебетесин көрсөң, кыйкырганын, ачуу сөздөрүн... Жөнеле уу. -Ну ее можно же понять? -Понять то понимаю, дорогой. А мени ким түшүнөт... -Муке, кое турчу, сен эмне ыйлап атасыңбы? -Качантан бери кадимки Кадырбекович мындай сентимөнтальный болуп кеткен? Нуке дейм...

[eliz-an86]

-Кечирип кой, Искен. Үч уктасам түшүмө кирген эмес. -Алтынайдын уу сөздөрүн айтасыңбы? -Аны дагы. Аидага болгон сезимимди. Ушундай чаташтырган дилемманын алдында калаарымды. Уулдарымдын бетин кантип караарымды билбегенимди. Минтип бардыгынан качып, сенин маңдайыңда мас болуп, жаш балача арыз-муңумду төгүп, көз жашымды агызганымды айтам. Понимаешь, ичим букка толуп, өзүмө батпай, эмне кааларымды билбеген кеңкелестей сезип атам. Кажется, во мне что-то сломалась... -Нуке, кое тур. Акыл токтотсоң. Эң негизгиси эмне, что больше всего угнетает? Башкысы барбы? -Башкысы, акыркысы деп кантип бөлөсүң. -Жо, аның туура. Бирок жүрөгүңдү эзген эң главный нерсени таппай аткан жоксуңбу? -Главныйбы? Главный... Аида болуп атпайбы. -Ал эмне, ишке ашпаган ультиматум коюп атабы? -Кайдагы ультиматум. Андай жиндилиги жок. Наоборот ал Акылкарачач сыяктуу мени жоошутуп, сооротуп жүрбөйбү. Жаштыгына карабай токтоо, трезвый ой жүгүртөт. Сен аны билбейсиң да. Балким ишенбейсиң. -Эмнеге ишенбейм. Раз эң жакын досум болгондуктан, ишенбеске негиз жок, Нурлан. -Эң жакын досуң жаңылып атсачы? -Түшүнбөдүм. -А вдруг я ошибаюсь? -В чем? -В чувствах, метаниях, в своей депрессии... -Жөөлүбөй сүйлөчү, Нуке. -Жөөлүгөн жокмун. -Эң башкысы Аида дейсиң, аның шарт коюп кыйнап атабы десем жок дейсиң, анан кайра эле вдруг ошибаюсь дейсиң... Өзүңдү токтотуп, ток этерин айтчы. Каалаганың эмне? -Билбейм. -Проблема кимде? -Менде. -Если конкретнее? -Мен... мен Аидасыз жашай албай калдым. Бир секунд дагы. -Ушунчалык катуу байлаңдыңбы? -Байланды деген не то слово. Я живу, дышу только ею. Жашоомдун башкы максаты болуп калды. Она преследует даже во сне. Искен, эстеп көрсөң, экөөбүз жаңыдан биринчи махабатка кабылып, түн оокумга дейре кирпик какпай сүйлөшүп жүргөнүбүздө, эстесең, кайсы бир китептен окубадык беле? -Эмне жөнүндө? -Түгөйлөр жөнүндөчү. Жер шарындагы алты миллиард адамзаттын ичиндеги аялдар менен эркектердин сөзсүз пешенесине Кудай жазган түгөйлөрү, половинкалары болот экен, бирок көпчүлүк адамдар аны билбей-туйбай жүрүшүп, адашып үйлөнүп алышып, баштарына балээни үйүшүп, азап чегишип, урушуп, кызганышып, тайна брака деген ыйык нерсенин очогун бузуп аткандарына өздөрүнүн мээси жетпей, айрымдары ажырашып, кайра үйлөнүп, кайра ажырашып, "мүнөзүбүз келишпей калды", "кайын-журтка жакпадым" , "төшөктө эки башка экенбиз", "ичет экен, сабайт экен", "семиз, жалкоо, орой, калпычы экен" деп, миң түрлүү шылтоо издешип, кээ бирлери болсо балдарын кыя албай, эл эмне дейт деп, туугандарынан уялып, көздү жумуп, өмүрү өткөнчө ичинен сызып, чыдап, алганы менен тең карымыш этип турмуш куруп атып карыганы, өлгөнү, армандары ичине кеткени жөнүндөгү китепти унуттуңбу, Искен? А бирок Жараткандын жазмышы менен жүз миңдин ичиненби, миллиондун ичиненби, айтор, тагдыр буйруп табышкан түгөйлөр сейрек болсо да кездешет экен, алар табышса чексиз бак-тылуу болушат экен, табышуу тирүүнүн тозогуна айланса да издеп, ийненин көзүнөн болсо да издеп тапса болот экен деп окуганыбыз азыр мээмди лукулдатып атат. Баягы тиги дүйнөдөн жолугушкан Акмөөр менен Болот сыяктуу бири-бирин тааныбай, табышмактуу карашып, ичтеринен "өңү жылуу учурайт" деп күбүрөшүп, бири-бирине жакындап, тынбай эле "мунарык, мунарык, мунарык" деп сүйлөй беришкен сыяктуу, бүгүнкү заманда деле аялдар менен эркектер адашкандай, бири-бирин көрүшпөгөндөй, чыныгы түгөйлөр мунарыктын, тумандын арасында жүрүшкөндөй сезиле берет... -Нуке? -И. -Кайрале жөөлүп баратасыңбы? -Ошол китепти талашып окуганыбызды унуттуңбу? -Экөөбүз чыныгы сүйүүбүздү тапсак экен деп кыялданганыбыздычы? -Жандосум ай, кандосум ай, кантип унутайын, күнү бүгүнкүдөй жадымда турат. Бирок... -Эмне бирок? -Китеп деген китеп. Турмуш деген турмуш, досум. Айырмасы асман менен жердей. -Мокоп, карып баратыптырсың анда. Искен. -Возможно. Туура кабылдачы, Нурлан, мен бүт эле сопсонун туюп, билип турам. И сочувствую, и сопереживаю с тобой. Болгон сырыңды мага гана төккөнүңө ичимен дирилдеп, толкундап турам. Ошентсе да реальный дүйнөгө чакырат элем сени... Көңүлүңө алба. -При чем тут көңүл? "А" десе "б" дейсиң. -Таарынбай сүйлөчү эми. -М-е-н ө-м-ү-р б-о-ю и-з-д-е-г-е-н, к-ө-к-с-ө-г-ө- н түгөйүмдү, жарымымды, половинкамды таптым, кеч болсо дагы жолуктурдум, угуп атасыңбы, Искен?! -Угуп атам. -Уккан жоксуң. Дүлөйлөнүп атасың. Кыйынсынып атасың.

[eliz-an86]

-Анча катуу кетпе, досум. -Туура түшүн. Просто не могу достучаться до тебя. -Ну-ке-е дейм, не могуңду токтотчу. Түшүнмөк тургай, рентген сыяктуу көрүп турам жандүйнөңдү. Бир чети суктанып, экинчи чети аяп турам сени. Сыйкырчы болсом таягымды бир паста шилтеп, досумду көз ачып-жумганча бактылуу кылып салбайт белем! Жана туура баамдадың, мокоп баратыптырсың деп. -Чын да? -Чын. Көртирлик мокотуп, дат бастырып иет турбайбы. -моюн сунуп отура берелиби анан көртирлигине? -Билбейм, Нурлан. -Эмне үчүн билбейсиң? -Бардыгыбыздын башыбызды ооруткан иттин өлүгү ушуерде көмүлүп атпайбы. -Кызыксың. Анда тирүү өлүккө айланып калабызбы? -Кимиси жазды эле, "надо жить, а не существовать" деп, Евтушенкобу же Вознесенскийби? -По-моему Рождественский. -А мы просто существуем, дем алымыш этип, күлүмүш этип, жашамыш этип... -Эх, старик, сен экөөбүздүн философтонгонубуздан толк чыкса экен. -Биз эмес Нуке, турмуштун өзү философиялык деңизине чөктүрүп жатат го? -Анда кайпактатпай түз айтчы, агыман жарылып, чын сырымды айтып баштасам эле "жөөлүбөчү" дейсиң. Бред дебатасың да. -Жок, жок, жок... -Эмне жок? -Түпкү маанисин билип туруп эле, атайылап, сени эркелетип, боор толгоп айтып атпаймбы. Конечно, жөөлүгөн жоксуң! Балким сенин состояниеңдин скрипканын назик кылдарындай сыбызгыган үнүнө таңгалып, сүйүнүп, балким күтүүсүз угулгандыктан какап-чакап жуталбай, толкунданганымды "жөөлүбөчү" деген калканыч менен тосуп жаткандырмын. .. -Акыры капкагыңды ачтың окшойт, художник мырза? - "Өзүң жөөлүп" дейсиңби? -Ха-ха-ха!. . Таппасаң сыйпалап кал. Куйчу, арактан. -Давай. -Тост айтайынбы, Искен? -Валяй! -Давай-валяй, давай-валяй, уйкаш чыкты, ээ? -Нуке, сунушуңду унутпа. Унчукпай ичсең - пьянка дейт, тост айтып ичсең - культур-мультур отдых дейт, тостуңду угалы. -Экөөбүз, башыбызга жүн чыккандан бери ээрчишип келаткан эки дос биякта отурабыз. Тоонун арасында. Арак ичип. Без свидетелей. Армандарыбызды төгүшүп. Тышкы дүйнөдөн качып келип. Туурабы? -Туптуура. -Эгер жашыруун камера менен бирөө кошо тартса кызык сюжет чыкмак. С элементами психологического драматизма. -И с бредовыми нюансами. -Ооба, ооба. Эки дос, бири Европага чейин таанымал атактуу сүрөтчү, экинчиси аткаминген министр. Сүйлөшүп отурушат. Ичип коюшат. Ыйлап коюшат. Анан эң башкысы, жана эң башкысын, ток этерин айт деп кыйнабадыңбы, так вот, ошол эң башкысы -экөөнүн аңгеме-дүкөнүндө, туурабы, сүйлөшкөнүндө өмүрдүн күңгөйү менен тескейи бар, кусалыгы, сүйүүсү, арманы, үмүтү бар, чынбы? -Чын. -Кел анда, ушул кайталангыс ирмем үчүн, экөөбүздү өлтүрбөй кармап турган Жарык үчүн ичели. -Браво! -Колдойсуңбу? -Ты остался несправимым романтиком, уважаемый министр мырза! -Кеттик анда. -Арактын даамы сезилбей бараткан жокпу? Ыя, Нуке, мас болбойбузбу? -Мас болгондон эмне анчалык корктуң. Студент чактагы "Портвейндерди" чакалап ичкенибизди унуттуңбу? -Студент кезде организм буканыкындай күчтүү эле. -Бука дейт бул, эмне өгүз болуп калдыңбы, Искен, может сени уже бычып салышкандыр, ыя? -Тамашаладыңыз, Нурлан Кадырбекович, но бирок өтө таамай салыштыруу менен. Каймана айтканда, турмуш аке, таксыр тагдыр может, может, бычса бычып салгандыр да, образдуу алганда. -Э-эй, отставить, жолдош художник! Бычылып калгандан көрө өлүп калган артыктыр? -Согласен. -Жаш эле-к шайыр шаттанга-а-ан, Алыска сапар аттанга-а-ан. Кылкылдап поюз баратса да-а, Кылгырып көздөн жа-аш тамга-а-ан...

Э-эх досум, картайып баратабызбы? -Оттой алоолонгон махабатыңызга караганда, булактай тунук чыккан голосуңузга караганда, башкасын билбейм, Кадырбекович наоборот жашарган окшойт да? -И-и-е де! -Нуке, жаш чүрөгүң биякка кеткениңди билеби? -Жок, а что? -Тынчсызданып жүрбөсүн, эмне балаа болуп кетти депчи. -Тынчсыздансын, издесин, маа демектен паникага түшсүн. -Сыноодон өтсүн дейсиңби? -Ооба, атайын айткан жокмун. Алтынай да, уулдарым да билбейт, эч ким билбейт, эй! -Мына сага! -Эч ким билбейт, качып кеткенимди. Мага укмуш кызык да, кимиси издейт, кайдан сурайт, эмне деп ойлойт. Это называется эксперименто по-нурлански. -Ух ты! А сен чочубайсыңбы? -Эмнеден? -Эми килейген эле сендей киши, да еще бакыйган министр айтпай-дебей жоголуп кетип атса, белгисиз жакка. -Ну и что? -Тамашасы жок айтам. А вдруг ызы-чуу чыгарышсачы? -Эмнеге? -Кандай эмнеге? Ой, ит жоголсо деле, ат жоголсо деле издейт да. А тут сен жоксуң. -Мейли. -Мейлиңди кое тур. Жүрөктөрү түшүп, больница, милийса, кечирип кой, моргго чейин барышсачы? -Барышсын. Мага ошонусу кызык. -Ну ты и даешь, Нуке! Ошенткенде жакшы болмок беле, жаш баланын ойнундай кылып... -А что прикажешь делать? -Приказ берип өлө албай жүрүптүрмүнбү. Досум, анча катуу кеткениң опурталдуу. Тем более кызматыңа чейин билинип калса уят, байкеси. -Искента-ай, сен дагы эле дүлөй болуп турасың десем ишенбейсиң. Бул мастык эме-ес, бул жеңил ойлуулук эме-ес, бул келесоолук эме-ес, бул эмоцияга алдыргандык эме-ес. Угуп атасыңбы, э-м-е-с... Это нечто глубокое, ранимое, противоречивое состояние мое, понимаешь? Эгер мындан да точныйрак айтсам, это мой бунт, төңкөрүш... -Против кого? -Естественно, өзүмө каршы. -Да-а. Ошентип издеп атышып сүйгөнүң менен аялың сүзүшүп калышсачы? -Сүзүшсүн. Чекелери томуйганча сүзүшсүн. Кимиси жеңсе ошонусун тандайм. -Охо-хс-хо, мырза министр, как это жестоко! -Зато адилет... -Может телефонуңду күйгүзүп коербуз? -Жок. Сразым чалып, мазгини чагышат. -Тируүмүн, бармын деп успокоить этип коесуң болгону. -Жок, болгон планым бузулат, кайф сынат. -О, Кудай, менин маңдайымда бүт өлкөгө таанымал, бакыйган саясатчы отурабы же урунаарга тоо таппаган боз улан отурабы?! Кайф сынат деп... -В этом вся прелесть, дорогой. -Калжаңдаганың өзүңө жарашып турат, Нуке. Ошентсе да, жок дегенде жаш чүрөгүңө звандап койсоңчу? Мындайды көрө элек неме... -Жаш чүрөк сен экөөбүздөн акылдуу, чутьесу бир башкача жан, эгер билсең. Именно жан. Жаным менин. "Кыз-Бурактын" кыздары "жан, жан, жан" деп ырдайт го? -Кыскасы, тилимди эч алгың жок? -Кыскасы да, узуну да ошондой. -Нуке, досум, бери карачы. Экөөбүз тең кызуу болуп баратабыз. Сенин көгөргөнүң заслуживает уважения. Ошентсе да менин тилимди бир алып койчу. -Искен Бакаевич, эгер таза жакпай турсам, машиненин ключун алгын дагы, Бишкегиңе сызгын. Я как-нибудь сам. -Ачууланбай, укчу эми. Баягы депутат досуң бар го? -Муратпы? -И. Жок дегенде ошого айтып коелучу. Эртең анан өкүнөбүз. -Мен уже сени кошуп алганыма өкүнүп атам. -Жок, Нуке. Антип катуу кетпе. Муратка чалып түшүндүрүп коебуз, каякта экенибизди айтпа, но алар аман-эсен, эс алып жүрүшөт, чуу чыгарбагыла деп. Он же свой парень. -Сен баарын бузуп атасың. Сүрөтүңдү тартып, жөн оокатыңды кылсаңчы?

[eliz-an86]

Акыры ач кенедей жабышып атып Искен досун көндүрдү. Мобилдик телефонду күйгүзүп, Муратка кабарлашты. Кеп-сөзгө келбеген Мукеси буркан-шаркан түшүп, "ту-уй атаңоозунурайындар, кишини инфаркт кылып кое жаздабадыңарбы, кечээтен бери мени тирүүлөй жеп коймой болушту, ну ты даешь, Нурлан Кадырбекович, ой мага бир ооз шыбырап койсоң баарын чики-чики кылбайт белем, все, понял, калган мифти өзүм ойлоп чыгарам, ждите, скоро буду!" деп күпүлдөдү да, үнү өчтү. Нурлан кайра телефонду да өчүрдү. "План капут" деп Искен ге тилин бултайтып, бассейнге жөнөдү. Экөө жуунушту. Бильярдды бир азга эрмектешти. Сыртка чыгып дарыянын жанында унчукпай, суунун шоокумун тыңшашты. Тыңдыгынан Искен шорпо жасап ийип, экөө мурундарын "шуу" эттиришип, ашказандарын "жоошутушту" . Негедир жанагы кызуулук тез эле тарагансыды. Музыка коюшуп, балконго чыгышты. Мурат келгиче Искен министр досунун көңүлүн алаксыткысы келди. -Аидага үйлөнөйүн дейсиңби? -Угу. -Аяш түшүнөөр бекен? -Билбейм. -Адамча подход жасап көрөсүң да? -Балким. -Уулдарыңа ачык айтасыңбы? -Жабык да айтмак беле. -Они же особо обожают папулю, мүмкүн башында психологиялык удар болоор, таарынышаар, бултуйушаар, но акырында түшүнүшү керек. -Көрөбүз. -А эгер параллельно жашай берсеңерчи? -Не могу представить. -Токол алган жалгыз сен бекенсиң? -Токол-мокол не для Аиды. -Көнбөйт дейсиңби? -При чем тут анын көнгөнү. Мен кандай чечсем ошондой болот. -Анда экөө менен тең жашай бербейсиңби? -Элестете албайм дебатпаймбы. -Боюнда барбы? -Кимдин? -Аиданын? -Жок. -Алтынай деле жоошуйт акыры. Адамча түшүндүр. Шартын түзүп бер. Аидага да айт. Объясни свой особый статус. Эмне, илгерки чоң аталар эки-үчтөн аял менен бир крыша астында жашап, болгондо да ал аялдары абысындардан дагы жакын, эриш-аркак турмуш кургандары жомок бекен? Же алар акылдары кыска болгон үчүн бир күйөөнүн көзүн карап калышыптырбы? Татыктуу эркек деп коет сени, бага аласыңбы, бапестей аласыңбы эки үй-бүлөнү, экөө тең сени чындап сүйүшөбү - пусть көнүшсүн, моюн сунушсун, кызгангандын ордуна сендей жигиттин баркына жетип алышсын. Мукамбет пайгамбар деле албады беле? -Ого бетер чиелентпечи, Искен. Башчөйчөгүм жарылайын деп турат. Дагы 10Одөн тартпайлыбы? -Может пиводон? Аралаштырбайлычы, ансыз деле туура эмес баштап алдык. -Болуптур, 100дөнтак 100ден. -Фу-у, тамакты күйгүзүп кетти окшойт! -Салаттан алсаң. -Дагы башка окуяларын айтсам, бооруңду тырмап жыгылып калбасаң болду, эй! -Кимдин окуясын? -Кимдин болмок эле, жаш чүрөгүмдүн. -Та-ак. -Алтынайдан башка дагы эки фронт ачылып атпайбы. -Фронт? -Ооба да. Антип Алтынай менен кер-мур айтышканча, менин айпериме кимдин көзү түшүптүр дебейсиңби? -Кудай сактай гөр, кимдин кокуй? -Айтсам ишенбейсиң. Аида өзү айткандай, мистика какая-та. -Кечээтен берки уккандарым бүт эле мистикага түспөлдөп барат, чынын айтсам. -Чыныңды айтканыңды бир жериңе ката тур да, мени уккун. -Жарайт. -Ким эмес, кимдер сүйүптүр Аиданы дебейсиңби? Биринчиси, мой господин премьер-министр. -Апей, Асанкул Батырбековичтин дал өзүбү? -Дал өзү? -Мына сага, сюрприз! Сага чейинби же азырбы? -Азыр. -Сенин сүйгөнүң экенин билип туруппу? -Черт его знает! Жардамчысынан эки ирет записка бердириптир, майрамга карата шоопурунан белек жибериптир, өткөндө университеттеги кайсы-бир студенттик балдан бирөөлөр аркылуу гүл арнаптыр. Ресторанга да чакырган көрүнөт. -А Аида эмне дейт? -Эмне демек эле, качып жүрөт. "Бир айласын табыңызчы" деп мага ыйлайт. -Сенчи? -Сенчи... Премьер-министрге барып, "экинчи тийишпеңиз, она моя" дейинби? Жинденип жүрөм, эмне кылышты билбей. Анүстүнө мунун баарын жаңы укпадымбы, Америкадан келгенде. -Ну и чудеса-а. -Адегенде Аида бир эле записка бергенин айтып, калганын жашырып коюптур. - Себеп? -Кайдан билем. Ошого да ачуум келди. Кызганып, шектенип, кайта-кайта сурай берсем, айтпадыбы. -Анда Асанкул акебиз чындап алган го? Раз ошончо настырный болгонуна караганда. -Мистика бекен? -Экинчиңер ким? -Чалкаңдан түшпөйсүңбү? -Аракеттенейин. -Сага жалган, мага чын, досум. Менден кем калышпай башын жоготуп, Аиданын үйүн гүлгө толтуруп, серенада ырдаган ки-им дебейсиңби? -Айт эми. -Алмаз, уулум менин. -Тилиң жутулдубу? -Кеп ям йок. -Өзбекче эмес, жинди тилинде сүйлөсөң да бул жылаңач чындык. -Токтотчу фантазияңды. -Чындык дебатам. -Кечир досум, же сен зериккениңен бир кинонун сюжети жөнүндө айтып жатасың, же Аидаң соо эмес, или просто мир сошел с ума, же жөн эле балалык досуңду шакаба чегип турасың. Нуке. -Мен кырк үч жылдан бери Нукемин, или-пилиңди миң сайрасаң да, мен сага репреальный фактыны гана билдирдим. Ишенбесең, точка. Сөз тамам. -Подожди, көзүмдү тике карап айтчы, бу сенин Аидаң эмне, периштеби, башка галактикадан түшкөн немеби? -Ооба, учуучу тарелка менен келген. Инопланетянка. -Ирониясы жок сурап атам, остросюжетный романдан дагы кездештирбейсиң мындай окуяны. -Во Искентай, ошол кездештирбеген үчүн акылыман айнып, бардыгынан безе качып, сенин маңдайыңда телпейип, жөөлүп отурам гой! -А мүмкүн ал... Аиданы айтам., тиги, немедир? -Эмне? -Ну, болот го, коркунучтуу жомоктордо. .. Жанагы Гогольдун "Вий" дегени... -Ведьма деп кой. -Не, андай деле эмес. Не от мира сего дечү беле. Иши кылып, азгырган дейбизби... -Эми өзүң жөөлүй баштадың, Искен. Не дури. Аңгыча сырттан машиненин пипилдегени угулду. Эки дос ордуларынан атып турушту. Мурат келиптир. Мына сага, жалгыз келбей жанында шарактаган үч бийкечти ээрчитип алган, жок, бийкечке да окшошпойт, мектептин жогорку классынын окуучуларындай экен. Слишком юные. Нурландын бетине муздак суу сээп ийгендей чыйрыга түштү. Искен гана шек алдырбай, меймандарды үйгө киргизе баштады. Мурат чуркап келип министр досун кучактады. -Билем, билем, кайраным. Сөгүнүп атасың. -Но также нельзя. -Сен дегенде цементке көчүгүмдү сүртөм гана алтыным, жинденбечи эми. -Депутаттар ушундай бардачный калксыңар да. -Эмне айтсаң, көтөрөм, Нуке. Билем дебедимби, депрессия, хандра, жуткий срыв у тебя, бирок бир ачууңду мага бер байкеси, сөксөң сөгүп ал, тепсең тээп ал, дорогой министр! А мореки персиктер эй, сипсвежий! Бүткүл проблемаңды чечебиз акеси, биз деген бригада "Скорой помощи", азыр сени баарылап айыктырабыз, дарылайбыз массаждайбыз.

[eliz-an86]

-Мурат, подожди. Өзүңдүн го тил албай келгениңе чыдайын, а мореки чебичтерди эмне айдап алгансың? -Омей, чебичтер эмес, таптатынакай, жапжаш селкилер! Жалган эле сопусунбачы. -Ох, досум, сындырасың да турасың. -Оңдочу эми настройду. -Проституткаларбы? Где ты их снял? -Обижаешь, Нурлан Кадырбекович, сенин абройуңду түшүрүп өлө албай жүрүптүрмүнбү. Таза дебатпаймынбы, баягы "Алтын Эйрдеги" классташым Адисбекчи, ошонун чымчыктары, болгондо да экологически чистые. Менимче, даже бирөөсү девственница болуш керек. -Экологияңа ыраазымын, аны коюп үйдөгүлөрдөн сүйлөчү. Тынч элеби? -Тынч болбой калышсын. Аидаң эле жүз жолу телефон чалды ыйлактап. "Эгер чындыкты айтпасаңар, я за себя не отвечаю" дегенде чыдабай урушуп салдым. "Билбейм" десем ишенбейт. Катуу айттым, "токтоо кыз көрүндүң эле, чо срываешься, эмне коркутасың, ансыз деле мен өзүм психтенип араң турам, давай эсиңе кел!" дедим. Кебетеси аяш дагы ага телефон чалган окшойт. -Эмне деп? -Жакшылыктуу түшүндүрбөй койду. "Каякка катып алдың күйөөмдү" деген го Алтынай. -Анан? -Аялдардын разборкасын майдалап сурамак белем. Сооротуп тим болдум. -Аиданыбы? -Аныңды да, аялыңды да. Биякка келатып телефон чалып, "успокойся, сүйүнчүсүн бересиң" десем, "у-фф, мойнуман тоодой ташты алып салдыңар, рахмат силерге, а ему передайте, что я его безумно люблю, крепко целую и жду" дейт чунак кыз. -Эмне деген шылтоо ойлоп таптың эле? -Не демек элем, депрессия, баарыңардан качып жалгыздыкта болоюн десе керек... -Шүмшүксүң, ээ? -Жогорку категориядагысы. -Алтынайчы? -Аяш бир аз ачууга алдырып койду. Мурда сый сүйлөшчү эле, бул ирет менден бугун чыгарып ийгенге да үлгүрдү. -Ток этери? - "Досуң адашты-азгырылды, видимо көзү ачыктарга дуба окутуп, бирдеңке ичирип, жолун бууп салышты, тиги Аида чүрөгү акыры түбүнө жетет, эсине келтир досуңду... ", короче, ушу сыяктуу бирдеңкелер. -О, Кудай, баягы эле ырын созуптур да. -А, кызыгын укпайсыңбы. Жоошутпаймбы, "сабыр кыл аяш, бирдеңкелерди сүйлөөрдө абайлабаса оозго салгандай болот, абышкамдын амандыгын тиле, вдруг кырсыкка кабылып, жаман айтпай жакшы жок дейт" десем, "анын бетин нары кылсын, жер чапчып мен эле ыйлайм да, мен эле куурайм да, кара кийип, уулдарымды кучактап, а бирок пешенесине ошондой тагдыр жазылып калса, аялзатын артыкча ардактаган киши эле, жүрөнчөөк эле, ойноок эле курганым деп, жаш кезинен бери койнун жылыткан ойношторун түгөл чогултуп, хор менен кошок коштуруп коет элем!" дегенде, кечирип кой, Нуке, тумшук та-лаштыра муштум жегенсип дендароо болуп, сразум өчтүм да калдым. -Да-а... Мындай аялың турганда душмандын да зарылдыгы жок. -көңүлүңө албачы, досум. Катын ушак ташыгандай ансыз деле буларды мен ичим өрттөнүп араң айтып атам. Башкадан күтсөм да, мындайды Алтынайдан күткөн эмесмин. Чын, чокмор менен чокуга жегендей болдум. -Хор менен кошок коштуруп дечи... -Жүрөгүңө өтө жакын албачы эми. Кан досум, киндиги туташкан жакыным болгонуң үчүн гана айттым. -Жок, эч кимди күнөөлөбөйм. Аяшың балким өз бактысын коргоп аткандыр. Кызгангандыр, ызалангандыр. Айыптабайм. Кабыргасы кайышып турганда, тем более аялдык сезими менен ким эмнени сүйлөбөйт, тилдебейт, туурабы? Тем более сен экөөбүз өзүбүздү Алтынайдын ордуна коюп элестетип көргөн жокпуз да. Биерде башкы кылмышкер - только өзүммүн. Бардыгына өзүм гана жооп берем. Кандай дедиңиз, депутат мырза? -Жазуучулар жазмакчы, эмне дейли, просто мы молчим. -Ушу ойлордон жүдөп кеттим, Муке. Үйгө киреличи. -Гениапьная мысль! Кирели. Чоң залда музыка кулак тундуруп, кайран Искен демилгени колго алып, үч кызга командир болуп алып, шаракташып дасторконду ого бетер көркүнө чыгарып жатышыптыр. Бака-шака үндөр үйдү үч көтөрүп, бардыгынын көңүлү көтөрүңкү. Адегенде таанышкандыктары үчүн, анан чачы улук бийкечтер үчүн, анан улуулата айтылган тосттор үчүн ичимдиктер ичиле баштады. Видеофильм көрүштү. Албетте, эротикалык. Чарчаганча чаңызгытып бийлешти. Анекдоттун акесин таанытышты. Кыздар жаштыгына салып түркүн-түркүн чер жазган оюнзоокторду уюштуруп ийишти. Карта чабышканга да, бильярд атышканга да үлгүрүштү. Акырында шараптын күүсү менен, кыйкырык-сүрөөнгө түшүп, алтоо тең энеден туума жылаңачтанып алышып, бассейнге секиришти. Мастык, жыргализм, каткырык, суунун ичинен тост көтөрмөй, өбүшмөй... айтор, орусча айтканда, все они были похожи на сумасшедших детей со взрослыми лицами... Жаш кыздардын көздөрү өзгөчө Нурлан Кадырбековичтен өтүп жатты. Илмейген Искен менен чоң курсак Мураттын фонунда денөси-тулкусу культуристтердикиндей чытыраган Нукең как всегда был вне конкуренции. Тили чулдуруктай баштаган Мурат улам-улам "а давайте попробуем группен секс" деп күлдүрүп атты... Дагы канча убакыт өткөнү белгисиз, түн оокумунан ашкандабы, эки досу бири-бирине көз ымдап, алиги девственница деген супсулуу Мунара аттуу чүрөктүн колун Нурланга карматышып, ой-бойлоруна койбой, уктоочу бөлмөлөрдүн бирине киргизип ийишти. Денелерин шейшеп менен чала-була жабышкан ургаачы менен эркек бир аз чайкалышып, тиктешип туруп калышты. Нукең маңдайындагы Мунаранын саамайынан сылап, суроо салды: -Чынында канчадасың? -Он беште. -Сапсим салага турбайсыңбы? -Да нет. -Ырдап берейинби?..

[eliz-an86]

-Мейлиңиз. -Орусчабы, кыргызчабы, англисчеби? -Незнаю. -Незнаю, незнаю... "Я знаю, что ничего не знаю" дегенди уктуң беле? -Жок. -Билип жүр, Сократ деген атаң айткан. Чынында, ты моя малөнькая Мунарочка, эмне үчүн антип айтканын мен өзүм деле түшүнө бербейм. Студент кезимде ойлочумун, улуу философтун жөнөкөйлүгү, билгенимен билбегеним көп дегенди моюнга алып жатканы депчи. Бирок кийин бир абдан акылдуу аксакалдан сурасам, "ошентип кызыкканыңдын өзү изденгич экениңен кабар берет, гениалдуу нерселер ошентип жупуну айтылат, мээсинде бүдүрү аздар үчүн антип пилосопия, табышмак, татаалдык катары сезилет, а иш жүзүндө Сократ акең болгону эле Жараткандын алдындагы бит, молекула сыяктуу алсыздыгын, байкуштугун ачык билдирген, Кудайдын акылбулчуңуна салыштырмалуу эч нерсе билбестигин билерин кобураган" деп мени биротоло зоокага камап салбадыбы... Эх, Мунара, кичинекейим, ак чөп башта, кызуулуктун кесепетинен таптакыр бөлөк дүйнөгө кетип калган турбаймынбы, кечир менин чымчыгым, жок, көгүчкөнүм, не-не-нет, к-өп-ө-лөгүм менин, кечирип кой, ээ? -Что Вы, Нурлан байке, наоборот, такие вещи для меня интересны очөнь, можно сказать, как бальзам на душу. -Мына сага, мыш эле болду сарыбагыш! А эмнеге бальзам? -Анткени мындай серьезный темага мени менен эч ким сүйлөшпөйт. -Тема болсо сени кызыктырат? -Ещө как, билбеген нерселериң көп болгондо ошондой да. -Сен мага жагып турасың, Мунара! -Себеп? -Ну, во-первых, очаравательно красива, такая вот необыкновенно прелестная, юная леди, он беште экениңе карабай, от тебя веет божественным ароматом женственности, а экинчиден, анча глупый эмес көрүнөсүң... -Комплимент что надо. -Жо, крошка, туура түшүн, эч кандай калплемент эмес, а ваще, глупый деген сөзгө таарынбай жүр. Неприятный мүнөздөмө, бирок, жанында "эмес" деген приставканын коюлушу, означает... -Да нет, эч ким таарынган жок. -Жарайт. Анда экөөбүз тиги досторго билдирбей туруп шараптан бир аз ичип албайлыбы? -Мен үчүн жетиштүү болду, Нурлан байке. И Вам бы не советовала. -У-х-хх, ты, какая ты у меня правильная и чуткая! -Жөн эле сүйлөп бербейсизби? -Ырдабай эле коеюнбу? -Можно и без этого. -Болуптур, Мунарочка, сенин каалаганыңды аткарайын. -Рахмат. -А... минтип соксойбой, жатып алып сүйлөшкөнгө кандайсың? -Мейли. -Та-ак, так, келегой анда менин кичинекейим, поближе, жакыныраак, кел жамынып ал, үшүп калбай, та-ак. По-моему аракка эмес эле, сенин жытыңа мас болуп турат окшойм, Мунара. -А по-моему, Вы и не были пьяны. -Эмне үчүн? -Ошондой көрүндү. Будто Вы имитировали. -Ай, чуткий экенсиң десем ишенбейсиң. Ким үйрөткөн? -Турмуш. -Он гүлүңдүн бири ачыла элек ушундай жапжаш курагыңдабы? -Школа жизни не делит на старых и молодых. -Что ты говоришь, юная леди! Азыркылардын бардыгы тең эле ушундайсыңарбы? -Кандай? -Продвинутые, чуткие, өз курагыңардан алдыга озгон акылыңар башкача? -Видимо время такое. -А балким, силердин демейкиден башкача көрүнгөнүңөрдүн себеби, просто мен эрте карып бараткандырмын? -Сизди карыган деп айталбайм. Наоборот, мужчина в расцвете сил. Высокий, атлетичный. умный, с юмором, простой, министрлик кызматта отурганыңызга карабастан, не борзый и не наглый, как некоторые, просто у Вас проблемы. -Не понял, какие проблемы? -Душевные. -Кайдан билдиң? -Чекеңизде жазылып турбайбы. -Эмне деп? -Ушундай-ушундай, ички дүйнөм көңтөрүлүп турат, сезимим уйгу-туйгу, карама-каршылык кыйнап ийди, ошон үчүн биякка жалгыздык аралын издеп келгем, келсем да жөн койбой досторум баарын бузуп салышты деп. - Сенин да көзүң ачыкпы, Мунара? -Тамаша. Жолдо келатканда Мурат байке анча-мынча четин чыгарган, а калганын я сама додумала. -Додумалаңан сенин... Ну, Мурат, Мурат, таңоозунурайын, жеткен баканооз да. -Есть чуть-чуть. Зато очень добрый, и как я поняла, очень дорожит Вашей дружбой. -Добрый байкеңер дагы эмнени айтты?

[eliz-an86]

-Көп деле эмес, досумду депрессия кыйнап атат, семьясында анча-мынча разборкалар, барып жардам берип келели деди. -Дагы? -Ошол эле. А я догадалась. -О чем? -Что Вы сильно влюблены. -В кого? -Этого я не знаю. -Кантип билип койдуң? -Көзүңүздөн. -Черт, баарыңар эле көздөн окугандын курсун бүткөнсүңөрбү? -Да нет, всего лишь надо быть внимательными. -Как дети и художники? -Наверное. -Дагы эмнени билип койдуң? -Эчтеке. -Чынбы? -Чын. Просто мои родители хорошо знают про Вас. -Койсоңчу? -Экөө тең Сизди мактай беришет, жерге-сууга тийгизбей. -Эмне деп? -Ну, новый тип руководителя, аябай кыйын, сүйкүмдүү деп. Элдин көзү тийбесе, саясатта алыс барат деп. -А ким сенин ата-энең? -Тааныбайсыз. Папам политолог, илимдин кандидаты, Академия наукта иштейт, мамам бизнесвумэн по части салонов красоты. -Канча бир туугансың? -Я одна. -Көңүлүңө албасаң, Мунара. Вроде бы благополучная семьядан экенсиң.. -Нурлан байке, дома у меня как раз все окэй. -Ошону сурап атпаймбы, анда эмне үчүн биякка келдиң? -Жөн эле. -Подружкаларың ничево эле экен, но кичине лөвыйраакпы деп калдым. -Ал жагы бар. -А сенчи? -Я за компанию. -Мурда эркек менен болдуң беле? -Ни разу. Так пару раз целовалась с одноклассником. Я еще девственница. -Анан коркпой биякка эмне келдиң? -Эмнеге корком? -Ну взрослые дяденьки, да еще пьяные... Өзүң билесиң, биякка түнкү серенада ырдаш үчүн келишпейт. Жарым саат мурда эле бардыгыбызга кошулуп жылаңач бассейнде жүрдүң. Ты вела себя абсолютно как... -Шлюха? -Не, Мунара, антип айтпайм, просто өтө ээн-эркин жүргөнүңдү айтам. -Мен ушундаймын. -Кандай? -Эркин, коркпогон, ушундай жерге кызыккан кызмын. -Ал коркпогон кызды, жана сен айткандай, борзый и наглый бирөө басып салса кантесиң? -В смыслө трахнет? -Опе-ей, сенин жаргондоруң укмуш го? -Да не зацикливайтесь Вы на этих жаргонах, ради Бога! Это из обыкновенного лөксикона всех моих сверстников. -Лексиконуңарга баракелде! -Мы потерянное поколение. -Кто мы? -Сегодняшняя молодежь. Куда уж нам до Вашего Сократа. -Мм-мда... -Нурлан байке, а Вы не хотите стать моим первым мужчиной?..

[eliz-an86]

-А, байке? -Сен муну серьезный айтып атасыңбы? -О-об-ба... -Эмне үчүн? -Когда-нибудь это же должно случится. -Эч качан болгон эмессиңби? -Кандай дедиңиз? -Ну, эркек менен сексуальный контакт... -Я же сказала. -А бүгүн эмне болуп кетти? -Эчтеке. -Каалаганыңды айтам. -Сиздин магнитиңиз күчтүү экен. -Гормондор ойгоңдубу? -Зачем же, Нурлан байке, так неудачно шутить. -Ой, кечир Мунарочка, туура эмес тантып алдым. -Коркуп атасызбы? -Кимден? -Менден. Менин күтүүсүз сунушуман. -С чего ты взяла? -Минткен Сизге жарашпайт экен. -Канткен? -Күңкүлдөп, типа вокруг да около мурлыкать. -Я мурлыкаю?! -Таарынбаңызчы. -Мурлыкать эттирип атпайсыңбы? -Түз суроомо түз жооп бербегениңизди образно же выражаю. -Алтыным десе, Фрейддин поток сознаниесине түшүп кеттик көрүнөт. -А кто он? -Психоаналитик. -Тирүүбү? -Ким? -Фрейдиңиз. -Өлгөн. -Эмне унчукпай калдың? -А менин өлгүм келбейт такыр. -Жарык тилегиң бар экен. -Чын айтам, эч качан карыгым да келбейт, өлгүм да келбейт. -Классная мечта. Студент чагымда мен да ошентчүмүн. "Ат арыбас болсочу, эй, / Жаш карыбас болсочу, эй. /Жаратка-аны чын болсо-о-о, э-эй, / Деги жай-жайына ңаай, койсочу, эй... " -Кийинки куплети барбы? - "Жибек оңбос болсочу, эй, / Жигит өлбөс болсочу, эй. /Жигит менен кы-ыз өлсө-ө-ө, / Деги жерге ле көмбөс а-ай, болсочу, эй... " Эх, Мунара, Мунара.., -Хорошая песня. -Мурда уккан жок белең? -Чала-була угуптурмун, бирок тексттин маанисин эми араң пропускаю через себя... кажется. -Сенин он беште экениңе ишениш кыйын. -Почему? -Башкача сүйлөйсүң. -Кантип? -Жашсың. Сулуусуң. Анан сөздөрүңдө "жылт-жулт" эткен бир башкача учкундар бар. Көп жашагансыган. -Билбейм. Какая есть, такая есть... Баса, "Красотка" деген кино эсиңиздеби? -Америкалыкпы? -И. Жулия Робертс менен Ричард Гир ойногон. -Көчө проституткасын сүйүп калганбы? -Ооба. Отелде жатып алып, жакузини көбүртүп коюп, экөө сүйлөшөт го? -Ну. -Сиз экөөбүздүн сүйлөшкөнүбүз ошондой сезилип кетип атат. -Окшоштукту байкаган жокмун. Сен эми көчөдө денеңди сатып жүргөн жоксуң да. -Не в этом смысле, байке. Просто характер нашей беседы, необычность, может быть даже шарм наших взаимоотношений болуп жатканын айтып атам. -Балким. - "Көйнөгүңдү уй жегир" дечү беле? -Эмнеге? -Үшкүрүп айтпайсызбы? -Точкага тийдиң, Мунара, үшкүрүп ийдим, үшкүрүп. Дагы эме дейт, "үшкүрүгү таш жарат, айдаганы беш эчки" деп. -Кыргыздын макалдары укмуш приколистый, тимеле кылыч менен чапкандай, ээ? -Байыркы элбиз да. -А мен кимди эстеп атканыңызды билем. -Айт. -Ту свою единственную, свою принцессу, из-за которой у Вас возникли большие проблемы, правда? -Укмуш көзү ачык кыз экенсиң дебатпаймынбы. -И у Вас ужасный дискомфорт. -Почему? -Попытались убежать от всех. Не получилось. Она страдает там, в городе. А Вы здесь. Двоих разделяет расстояние. Вы разговариваете через молчание, через одиночество. скажем так, телепатически. .. Угуп атасызбы? -Кызык. -Дискомфорт болгон себеби, ой-санааңыз тиякта болгон менен, жаныңызда башка бир секелек, бейтааныш кыз жатат мээңизди чагып. Зовут ее Мунара. -Кайрадан мистикабы? -Это Вам так кажется. Мир реальный. Я тоже. Мистична только ваша душевная боль. -Аябай окшош экенсиң. -Сүйгөнүңүзгөбү? -Ооба. -А как ее зовут? -У нее удивительное имя. Аида. -Мен ошол дискомфортту айтам. Экижүздүү болгуңуз келбей атат. Чувствону күзгүгө окшоштурушат го? -Ооба. -Сиздин күзгүңүз сынып калгандай туюлуп атат өзүңүзгө. -О, Божө мой, кто же говорит твоими устами? -Догадайтесь сами. -Мунара, суранам сенден. Араң турган жанымды ого бетер жиндилентпечи? -А Сиз жиндиленбеңиз. Күзгүңүздү сындырбаңыз. Сиз абдан жакшы адамсыз. -Мунара? -А. -Можно я тебя поцелую? -Не можно, а нужно, Нурлан байке. Эриндер өбүшүүсү узакка созулду. Ысык, таттуу, эстен тандыргандай. Өздөрүн жоготуп коюшту. Үн-сөз дайынсыз. Акылдар адашып, денелер бири-бирине жуурулушту. Турсий, лифчик полго ыргытылды. Дырдай жылаңач кыз-эркектин лаззат ойуну эч бир эрежеге, убакытка, уятка баш ийбей, башаламан күү менен улантылып, онтоп, өбүшүп, эркелетишип жатышты... Бирок бир маалда Нурлан башка чапкандай эсине келип, ордунан атып турду. -Мунара, жаным? -Да. -Токтотолучу, периштем менин. -Почему? -Анан кеч болуп калат. -Так же не честно, Нурлан байке? -Остынь, малышка.

X

[men_keldim]

-Эмнеге?
-Билбейм.
-Я Вас очень хочу.
-Мунара... -Сиз экөөбүздөн
башка эч ким
билбейт. Клянусь.
-Убалыңа калгым
келбейт.
-Нурлан байке, не хочу унижаться, но
поймите
правильно, это для
меня такой шанс
познания...
-Познания чего? -Желаю быть
взрослой...
Женщиной хочу...
Никак не могу
стоять на границе.
-Мунара, эсиңе келсең, ар
нерсенин өзүнүн
сааты болот.
-Вас хочу. Именно
сегодня, сейчас. Сиз
билбейсиз, бул күндү мен кандай
чыдамсыздык
менен күткөнүмдү.
Жалдыратпаңызчы
мени... Кечирип
коюңуз. -Мунар, Мунар,
кичинекейим
менин, еще как
түшүнөм
абалыңды. Сен
менден эмес, мен сенден кечирим
сурашым керек.
Робот болсом бир
жөн. Кнопкамды
басып койсоң
каалаганыңды илгиртпей аткарат
элем. Оройлугумду
көңүлүңө алба,
эптеп эле бир
тешикти көргөндө
шилекейин агыткан айбан
сымал, самец
сымал эркек
болсом ушинтип
мышык-чычкан
ойноп отурат белек? Пойми
правильно,
крошка. Ты как
ангелочек, такая
чистая, искренняя,
неискушенная, көрбөй турат
дейсиңби? Просто
өзүңдү катуу
внушить этип
алгансың, Нурлан
байке сонун, баары макташат,
идеальный эркек,
тагдыр мага ушу
адамды буйруп
жатат деп. Секстин
даамын татсам эле дүйнөнүн
табышмагы
бардык радуга
түстөрү менен
жаңыча ачылып,
бир башкача жашоо башталат
деп... Если бы ты
знала, насколько
циничен, жесток,
грязен этот
окружающий мир...
-Менин
мысльдарымдын
бардыгын окуп
койдуңуз.
Жанымда кучактап, сүйлөп,
арбап аткан Сизби
же өзүңүз
айткандай
мистикалык
бирөөбү деп ишенбей кетип
атам. Но хотела бы
внести небольшую
поправку в Ваши
слова.
-Жарайт. - "Тагдыр мага ушу
адамды буйруп
жатат"
дегениңизди. Не
совсем так.
Сүйгөнүңүз, күткөнүңүз
бар. Эч кимге толук
ачылбаган
арманыңыз бар.
Ошону билип
туруп кантип буйруп жатат
дейин? Или
думаете, что я
решила отбить
Вас? Кудай
сактасын! -Антип ойлобойм.
-Поверьте, я ни на
что не претендую,
ни на чье место, не
собираюсь
покушаться на чужое счастье...
-Умница моя.
-Сизден жашыргым
келбейт. Ата-энем,
подружкаларым
аркылуу, телевизордон
көргөн сайын
сыртыңыздан
заочный
суктанчумун,
живой көргүм келчү.
-Көргөндөн кийин
көрүндүгүн
бербейсиңби?
-Берейин. Анан
биякка келерде, Сизди укканда эле
не знала куда себя
деть. А потом
көргөндө,
таанышканда,
айрыкча Сиз менен бийлегенде я была
окончательно
сражена. Бассейнге
түшкөндө болсо,
айтсам
ишенбейсиз, эч качан мин-
тип бейтааныш
эркектер менен
жылаңачтанып
көргөн эмесмин, а
тут, Сиздин сыйкырыңыз
менен даже не
задумалась что к
чему, жыргап эле
аралашып кеттим,
а когда оказалась в Ваших объятиях, и
Вы так нежно
подняли меня и
сладко
поцеловали,
ичимен эмне деп айттым?
-Кайф деп...
-Ошондой, по-
олный финиш
дедим! Ачык эле
айтып атам бардыгын.
-Тартынба.
-Билесизби,
келесоолонуп
мурда бир-эки
жолу легкий мастурбация
жасап, окшоштура
албай койгом,
жүдөпчү. Анан
кыздардан уккам
оргазм жөнүндө. Эч нерсеге
салыштыргыс
блаженство болот
деп. Кызыгып эле
сурай берчүмүн. А
бүгүн, странно, Сиз өпкөндө көзүмдү
жумуп, бүт денеме
канат бүткөндөй, в
том месте кажется
произошел какой-
то вулканический взрыв... Оргазм
турбайбы деп
калдым. Или
прелюдия?
-Ох, сөкелегим
десе, ты меня нарочно
возбуждаешь?
-Жок. Просто
айтып атам. Жана
дагы мындан
күчтүү болду. Биерден акылдан
адашкансып
өбүшкөнүбүздөчү?
-Туура.
-Эмне туура?
-Акылдан адашканыбыз.
-Дагы жанагы
Сократ, Фрейд
досторуңузду
эстеп кеттиңизби?
-Башкасын. -Аиданыбы?
-Ооба.
-Так вот, Нурлан
байке, мындай күн
дагы болобу, ким
билет, айтканга үлгүрүп калайын.
То что, я, влюблена
с первого взгляда,
сражена Вами,
ощутила так
называемый оргазм даже без
интимного
контакта, горела
синим пламенем в
своем желании,
чтобы именно Вы стали моим
первым мужчиной,
и что, в глубине
души страстно
ревную, и завидую
Вашей возлюбленной, -
все это правда,
горькая, голая
правда...
-Рахмат сага,
Мунар. -Мындайда рахмат
айтпайт. Ошол эле
убакта тагдыр
Сизди мага
буюрсун деп
эгоисттенген жокмун... Тунук
махабатыңызга көз
арткым келбейт.
Ичим тызылдап
турса да андайга
барбайм. -Демек, ортобузда
таарыныч
болбоптур да?
-Кое турсаңыз,
Нурлан байке,
кайдагы таарынычты
айтасыз. Менин
башым айланган
эмес. Биринчи
мужчинам
болушуңузду чын дилден каалагам,
без всяких задних
мыслей. Түшүмө
кирген принцтей
болуп,
жаратылыш тартуулаган
жашыруун
дүйнөмдүн
ачкычын таап,
кыздык дешет
экен, девственница дешет экен, ошол
эч ким тие элек
ыйык жеримди
багынтып, анан
эртең менен
ойгонсом жомоктогудай ал
принц белгисиз
жакка учуп кеткен
деп...
-Однако, какая
красивая фантазия. Романтикалык
мүнөзүң дагы мага
окшош экен?
-Билем. Вот почему
я хотела Вас.
-Бирок, Мунара, турмуш прозасы
сен экөөбүздүн
романтикабыздан
алда канча татаал,
тикенектүү,
грубыйраак, берекем.
-Ну и что?
-Бат эле ордубузга
коюп коет.
-Романтикаң жок
болсо бу жашоодо темселеп не азап,
Нурлан байке?
-Энемди
Чымкоргондон
тааныткан
суроолорду бересиң да,
каралдым.
-Кемпирлердей
сүйлөйт экенсиз.
-Эмнеге?
-Каралдым, берекем, секетим,
айланайын депчи.
-Туптуура
баамдагансың,
ошол чүкөдөй
кичине, кара кемпирлер бул
жер шарынын
түркүгү экенин
билем да.
-Эшикти
тыкылдатып атышат окшойт.
-Анда кийинели,
менин романтика
секелегим.
-Түз айтыңызчы,
Нурлан байке, Сизге жактымбы?
-Но коммент.
-Дагы
жолугабызбы?
-Өзүм издеп табам.
-Сизден башка эркекке жакын
жолобойм.
-Верю.
... Күнү-түнү эки
бийкечти
каалаганча жулмалаган Искен
менен Мурат
арактын дагы
түбүнө түшкөнчө
ичишкени көрүнүп,
араң кыбырашып, сиркелери суу
көтөрбөй, кетерге
эптеп
камданышты. Ак
"Джип" Бишкекти
көздөй зымылдайт. Нурлан маңдайкы
күзгүдөн арткы
орундукта уктап
бараткан
Мунараны
сүйкүмдүү карады.

[men_keldim]

Нурлан
Кадырбекович үч
күн тоодо
жүргөнчө Аидасынын
башынан дагы
эки окуя өттү.
Катышкан
каармандар
баягы эле. Өкмөт башчысы
Асанкул
Батырбекович
менен
министрдин
студент уулу Алмаз. Албетте,
экөө эки башка
жол менен.
"XXI кылымдын
кадрлары" аттуу
программа бар, мамлекеттик
деңгээлдеги.
Мыкты
студенттер
тандалат,
сыйланышат, кошумча
стипендия
алышат,
айрымдары чет
өлкөдөн окуусун
улантышат. Бул ирет Ак үйгө
жүзгө чукул
студентти
чакырышты.
Биринен бири
татына, илбериңки,
маңдайында
вундеркинд
акылдары
жазылган улан-
кыздар. Арасында көл үстүндө
сүзгөн ак куудай
айырмаланган
биздин Аида
Тагаева бар.
Үлпөт тойго катышчудай бир
башкача кооз да
кийинип
алыптыр.
Курбалдаштары
деле, өкмөт аппаратынын
чиновниктери
деле, телерадио
менен
гезиттерден
чакырылган журналисттер
деле Аиданы
көргөндө "жалт"
карашып,
таңгалышып,
суктанышып, "бул пери куш
кайдан учуп
келген?" дегендей
алдыртан суроо
таштагансып, кээ
бирлери болсо ачыктан ачык
сугун артып
жатышты. Акыры
салтанат
башталды. Бубак
баскан чачын улам серпип,
алдындагы
кагазын
окуганына
ыңгайсыз сезип
атканы байкалган премьер-министр
узак сүйлөдү.
Аптыгып бир-эки
ирет суу жутту.
Сырттан
караганда өкмөт башчысынын
минтип
айбыкканы осол
көрүндү. Министр,
губернаторлорун
титиретип, чет элдик
делегациялар
менен чечкиндүү,
теңата сүйлөшкөн
Асанкул
Батырбековичтин мындай жүрүм-
туруму өзүнө
анчейин
жарашпай турду.
Башкаларга өөн
учураган бул көрүнүштүн чоо-
жайы бир гана
премьердин
шыпылдаган
жардамчысына
белгилүү эле. Ошол гана көзү
менен Аиданы
издеп таап,
ичинен
кымыңдап,
шефин тердеткен бийкечтин ар бир
кыймылын
аңдыгандан
тартынбады.
Он чакты адам
сүйлөдү. Гүлдөр, баалуу
сыйлыктар,
стипендиялар,
Европа окуу
жайларына
жолдомолор тапшырылды. Ак
үйдүн 7-
кабатындагы
кычыраган
овальный залда
отургандардын бири да калбай
байкаган жагдай,
ушул
салтанаттын туу
чокусу, көңүл
бурдурган көрүнүшү -
премьер-министр
А. Тагаевага оттой
алоолонгон роза
гүлдөрүн, акыркы
муундагы кычыраган
компьютерди,
конвертке
салынган
стипендияны,
аларга кошумча Австрия жогорку
окуу жайына
жолдомо
тапшырганы
болду. Жөн
тапшырбай Асанкул
Батырбөкович
калдастап,
колунан кагазын
түшүрүп, "сендей
сулуулар - Кыргызстандын
сыймыгы" дегени
да жасалма
угулду. Өзгөчө
жагдай эмей
эмине, Тагаевадан башка бир да
студент мындай
"щедрый"
белектерге
көмүлбөсө...
Расмий салтанат аяктады.
Шыпылдак
жардамчы Аидага
учуп жетип, эң
алдыңкы 10
студентти шеф банкеткө
чакырганын, азыр
бияктан түз эле
чыгып кетишерин
айтты. Аида
убактысы тардыгын,
шашылыш
иштери бар
экенин
түшүндүргөнчө,
кепке келбеген жардамчы
колунан жетелеп,
лифтке киришти.
"Ты что, красотка,
XXI кылымдын
номур один кадры болуп
атсаң, любой
башка ишти
жыйыштырышың
керек, бүгүн
деген сенин турмушуңдагы эң
бактылуу күн,
больше не о чем
не думай, кеттик!"
деген сөздөр
Аиданын кулагына кирип-
кирбей, Нурлан
Кадырбековичтин
соткасы
өчүктүгүнө, жок
дегенде бир жолу "кандайсың? " деп
сурап
койбогонуна
ызаланып
баратты.
"Консулдук" VIP- залында
отурушту. Тост,
тамак, бий,
кайрадан тост...
Саат ондорго
чукул Асанкул атайы бильярд
бөлмөсүнө
чакырып, экөө
арзыбаган аны-
муну сүйлөшүп,
бир аз шар атып, премьер-министр
кий кармаганды
үйрөтүмүш этип,
кайра чыгышса
меймандардан
дайын жок. Официант гана
стол иреттеп
жүрөт. Атайын
жасалган план
экенин Аида
айттырбай түшүндү.
Жымжырттыкты
Асанкул
Батырбекович
бузду: -Шашкан
жоксуңбу, Аида? - Саат канча болду?
-Он отуз.
-Бир аз бар экен
убакыт. -Винодон
бир аз
албайлыбы? - Келиңиз.
-Настроениең
түшүп калдыбы?
-Эмнеге?
-Экөөбүз эле
калганыбызга. - Сиз үчүн
түшүрбөгөнгө
аракеттенебиз.
-Рахмат. Кел,
сенин бүгүнкү
ийгиликтериң үчүн алабыз.
-Жана дагы
урматтуу
премьер-
министрдин
жакшы жазылган сценарийи үчүн!
-Ты еще у нас
красавица с
юмором?
-Отличница менен
спортсменканы кошпой
калдыңыз. -Айм
сори, ал жагы да
бар. -Алып
жибериңиз. -Сен
үчүн, Аида! -Мени кыйнабаңыз.
-Абсолютно.
-Баштабайсызбы?
-Эмнени?
-Айтчу
сөзүңүздү? -А, билесиң да
эми...
-Эмнени агай?
-Сөздү... Эми,
берип ийген
гүлдөрүмдү, открыткамды
алсаң керек,
бирок все-таки
телефон
чалбадың, уялып
жаткандыр деп ойлодум. Эми,
Аида, туура
түшүнүүңдү
сурайм, ушундай
болуп калды...
-Түшүнөм. -Сени көргөндөн
бери уйку жок.
-...
-Ушу жашка
келип чын дилден
сүйүп калам деп ойлогон эмесмин.
-Уул-кыздарыңыз
чоңоюп
калышкандыр?
-Үч неберем бар.
-Чоң ата турбайсызбы?
-Иронияң жөндүү,
Аида. Бирок
махабат сезими
жаш-карыны
ылгабайт тура. -А Сиздин
токолуңуз да бар
деп
жүрүшпөйбү?
-Кимдер?
-Элдин оозун тыя албайсыз.
-Туура, туура, эл
оозунда элек жок.
Айрыкча ушу
премьерликкө
келгени өзүм жөнүндө эмне
деген гана жүрөк
түшүргөн ушак
укпадым!
-Токол жөнүндө
калп экен да? -Ой, токол түгүл,
Асанкулдун
цөлый гареми бар
дегенге деле
чыдап
жүрбөймүнбү. -Кээде бирок
"жел жүрбөсө
чөптүн башы
кайдан
кыймылдасын"
дешет го? -Кызартпачы
мени, Аида. Болсо
болгондой эле
айтпайт белем.
Бул темада сени
менен тамаша кургандан
алысмын.
-Анда айтыңызчы,
насколько
сөрьезны Ваши
чувства ко мне? Мени жакшы
билбесеңиз. ..
Балким жөн эле
увлечениедир? Ну
мало ли...
-Менин курагымда
жалган сүйлөгөн
Кудайга жакпайт,
Аида. Андай-
мындай деп
карганыш да уят. Жакшы
билбегеним ырас.
Сыртыңан
жактырганымды
айтам. Но это
факт. Сүйүү... Сендей сулууну
жолуктурган
эмесмин. Ишенип
кой...
-А-а, сырткы
сулуулук жетиштүү деп
эсептейсиңерби?
-Нет канешно,
бирок сенин
сыртың ички
дүйнөң менен бирдей сезилет.
-Сезилгени
жалган чыксачы?
-Чыкпайт.
-Асанкул агай,
мындай да. Аркы- беркини
чаргытпай түз
сүйлөйүнчү.
Жылуу
мамилеңизге,
сүйүүңүзгө, бардыгына
таазим этем. Сиз
өлкөдөгү экинчи
адамсыз. Менин
папамдан кыйла
улуусуз. Ачык сөзгө капа
болбоңуз. Сизге
рахмат, бирок
менин да
сүйгөнүм бар. Эч
кимге алмаштырбаган...
-Билем.
-Кимди?
-Нурлан
Кадырбековичти...

[men_keldim]

-А... ким айтты?
-Бүт бардыгы
билишет.
-Вы наверное наводили справку?
-Анте көрбө, Аида,
анте көрбө. Жана
мен жөнүндө
уккан ушактар
кандай тарады дейсиң. Экөөңдүн
мамилеңди Ак
үйдүн
уборщицасынан
бери кеп кылып
жүрүшөт. Раймалы менен Бегимайдын
махабатына
салыштырып.
-
Тамашалабаңызчы.
-Эч тамашасы жок. -А, балким Сиздин
гаремиңиздей жөн
эле ушактыр?
-Ушак эмес. Азыр
эле өзүң айтып
бербедиңби. Эч кимге
алмаштырбаган
арзыганым бар
деп.
-Может мен
силерди сынап аткандырмын.
-Эмне деп?
-Ну, насчет
любимого.
-Кой, Аида,
антпечи. Мен серьезно сүйлөп
жатам.
-Кызык экенсиз,
Асанкул
Батырбекович.
Сиздикин сурасам, эл оозунда элек
жок болуп калат, а
мага ишенгиңиз
келбейт.
-Нурлан
Кадырбекович менен мамилеңди
өзүң
тастыктабадыңбы.
-Кечириңиз, тастык
дегениңиздин
маанисин түшүнбөй калдым.
-Маанисиби, тиги...
тастыкта -означает
подтверждение.
-Кечирип коюңуз,
агай, эски сөздөрдөн
ушинтип кээде
чаташа берем.
-Эчтеке эмес, жаш
муунсуңар да.
-Может быть у меня с Нурланом
Кадырбековичом
просто легкий
флирт, временное
увлечение?
-Мен аны толук билбегендиктен
кызыгып жатам да.
-Анан кимге
ишенесиз, Ак
үйдүн
уборщицасынабы же магабы?
-Албетте, сага.
-Жүдөтүп
ийдимби, агай?
-Жо-ок.
-Сүйөм-сүйбөйм, чын-калп, флирт-
слирт деп...
-Слиртиң сонун
экен.
-Сонун нерселерим
жетишерлик, Асанкул
Батырбекович.
-Ха-ха-ха... Юморуң
жагып калды,
Аидочка! Жарашат
экен. И вообще, ачык кыз экенсиң.
-Эми чынын
айтайынбы?
-Конечно айт.
-Мен просто Сиздин
суроолоруңузга жараша бир аз
ойноп айтып
койдум. Не
обижайтесь.
-Жок, жок...
-Нурлан Кадырбекович
алтын киши.
-Не спорю, билем,
билем.
-Он мужчина моей
мечты. -Мен ансыз жашай
албайм.
-Түшүнөм.
-Биздин
отношение зашли
слишком далеко. -Үй-бүлөсү укту
беле?
-Уккан.
-Чатак
чыкпадыбы?
-Не без этого... Бирок биз баары
бир ажырабайбыз.
-Баш кошкону
жатасыңарбы?
-Ага жете элек. Но
мы любим друг друга по-
настоящему. .. Сиз
чыныгы махабатка
ишенесизби?
-Сөзсүз.
-Биздики ошондой... Хотя я
боюсь.
-Эмнеден?
-Жомокко
айланып,
күндөрдүн бир күнүндө
сүйүүбүздү
бирөөлөр жулуп
кетишеби деп.
-Ким жулуп кетет?
-Менден жакшы билесиз да. Көрө
албагандар, бут
тоскондор толтура.
Коомчулук беш
манжа сыяктуу,
тең эмес... Разница в возрасте.
Семьясы. Уулдары
да бой тартып
калышкан.
-Турмушта баары
болот, Аида. -Ошон үчүн
корком.
-Аида.
-И.
-Мага кулак
төшөсөң. -Я вся в внимании.
-Ар кандай да эми
адамдар. Турмуш
дагы, тагдыр дагы.
-Ооба.
-Нурлан Кадырбекович
сендей сулуунун
алоолонгон
сүйүүсүнө
татыктуу адам.
Акылдуу, адамгерчиликтүү,
кебетеси да
красавчик. Перед
ним женщинам
сложно устоять.
Талаша албайм. -Эмнени талаша
албайсыз?
-Жакшы
сапаттарын.
-Случайно Вы ему
не завидуете? -Завидую.
-Туура эмес го?
-Эмне үчүн туура
эмес?
-Завидовать
эткениңер. -Ну почему туура
эмес, мен жакшы
маанисинде
суктанып жатам
да. Сендей кызды
жипсиз байлаган эркек бактылуу
эмеспи.
-Каршы эмесмин
суктанганыңызга.
Просто үнүңүздүн
тону башкача угулду.
-Кандай?
-Какшыктагандай.
-Жаңыласың, Аида.
-Анда айып
көрбөңүз. -Мен башкасын
сурамакчымын.
-Сураңыз.
-Сенин сезимиңе
ишенем. Чын
пейилден экенине... Ошенткен менен
ар кандай
ситуация болот да.
Көңүлүңдү
оорутайын деген
жокмун, бирок Аидочка, туура
түшүн, Нурлан
Кадырбекович
экөөңдүн
ортоңорго суу
чачкандан алысмын... Все-
таки, ага
жабышкан кыз-
келиндер,
сенчилеп баш-оту
менен сүйүп калгандар аз
болбосо керек?
-Көп, Асанкул
Батырбекович!
Элдер айткандай,
сайдын ташындай. -И, ошону айтам.
-Ну и что?
-Жөн эле сени
менен чогуу
анализ жасайлы
дебатам. -Логичный анализ.
Но, унутпаңыз да
башкысын.
-Башкысын?
-Ооба. Ал жалгыз
гана мени тандаганын.
-Түбөлүккөбү?
-Агай, еще раз
извините, но
тональность Вашей
речи... -Мен суроо гана
берип жатам.
-Хорошо.
Түбөлүккөбү же
канча бир
убакыткабы, аны Кудайдан башка эч
ким билбейт.
-Туура.
-Мен Сиздин эмне
каалаганыңызга
акылым анча жетпей турат.
-Эми... биз анча-
мынчаны көрүп
калбадыкпы.
Улгайып дегеним...
Мисалы, Нурлан Кадырбековичтин
бир күнү сенден
кызыгуусу тараса,
өзүң айткандай,
временное
увлечениеси соңуна чыкса, же
башка бир кызга
көзү түшсө...
Балким
мамлекеттик
кызматта иштегенден кийин,
коомдук
резонанстан
чочуса, же тараза
ташы үй-бүлөсү
тарапка ооп кетсе... -Сиз эмнени эле
айтып жатасыз?
-Турмушту, Аида.
Ак менен карасы
үзөңгүлөш
жүрөрүн. -Мени көндүрүш
үчүн ушундай
аргументти тандап
алдыңызбы?
-Зачем көндүрүш
үчүн. Всякое же случается. Экөөбүз
ачык сүйлөшүп
жаткан соң,
таарынганың
жарабас.
-Таарынбайм, агай. Мен үйгө
кетейинчи.
-Бир азга эле, Аида.
Жакшылап
ойлонуп көрчү.
-Эмнени? -Мен сени...
каалаганыңды
жерге калтырбайм.
Сонун үй, машине,
если хочешь,
заграницада өзүң тандаган
престижный ВУЗга
окутуп...
-Асанкул
Батырбекович!
-Ушу жашка келип сага кантип калп
айтайын, Аида.
Балким сага өөн,
олдоксон угулаар,
но ошентсе да
сенден эч нерсе аябайм...
алаканыма салып
жүрүп өтөм...
Аида...
-Суранам Сизден.
Мени тезинен үйгө кое бериңизчи?..

[men_keldim]

Премьер-министр
жаш кызды үйүнө
жеткирди.
Коштошоордо
Аиданын колунан
коомай кармап, шоопурун сыртка
чыгарып, "Абдан
суранам, Аида,
мага капа
болбочу. Туура
түшүнсөң. Сөз экөөбүздүн
ортобузда эле
калсын. Бирок
менин
айткандарымдын
бардыгы күчүндө болот. Үмүтүмдү
үзбөшүмдү
унутпа. Во-от...
Наркы жуманын
аягында Токиого
расмий визитим бар. Эгер кааласаң
бир жолун таап,
сени ала барам.
Анүчүн эки
күндүн ичиңде
жообун беришиң керек,
документтериңди
ырастаганга
үлгүрүп
калышсын. По-
моему Японияны көрүп келсең
арманда
калбайсың...
Менден чочубачы,
Аида, бардыгы
жайында болот... Секрет сактаганды
түшүнөсүң да,
экөөбүздүн
жолукканыбызды
Нурлан
Кадырбекович билбей эле
койгону дурус,
макулбу?.. А
мореки белек
менден от души,
Аида" деп пакетке оролгон бирдеңке
сунду. Жанатан
бери нес болуп
угуп отурган Аида
буйдала түштү да,
акырын чыккан үнү менен: "Агай,
мен ачык эле
айтпадымбы,
этого не следует
делать.
Белегиңизди жөн эле коюңуз, чоң
рахмат" деди.
"Сунган колду
суутпайт, Аида,
мени ыңгайсыз
абалга калтырбай эле койчу, чын
дилимен берип
жатам го, это же
тебя ни к чему не
обязывает,
суранам Аида", - Асанкул
Батырбекович өтө
эле жалооруп,
атүгүл үнү
каргылдангандай
туюлуп кетти. Аида ичинен
"Неужели этот
человек занимает
номер второй
пост в стране?"
деп демейкиден башкача сумсайа
калды. Эртерээк
кутулууну
ойлоду. Пакетти
алып сыртка
чыгууга камынды. "Жакшы
калыңыз".
Күтүүсүздөн
эрдемсий түшкөн
премьер-министр
Аиданы белден элпек имерип,
"Звоногуңду
күтөм, түнүң
бейпил болсун"
деди да, көз ачып-
жумганча бетинен өөп ийгенге
үлгүрдү.
Лифт менен
көтөрүлүп
баратып Аиданын
жүзү албырып чыкты. Адатынча
сүйлөндү. "Боже
мой, как он
вначале
прибеднялся,
тимеле сууга түшкөн
чычкандай отурду
эле, а в конце
наконец снял
маску. Старый
нахал десе, звоногумду күтөт
имиш. Мунун
баарын Нурлан
укса, не
представляю что
будет, ужас, сплошной ужас,
мени эми асып
койсо да аздык
кылат. Чо-орт,
кайдан бардым
эле?.. " Төшөккө
жатаарда пакетти
ачып, ого бетер
эси ооду. Жашыл
долларлар. Өтө
көп. Ачуусу мээсине чыгып
кетти Аиданын.
Дароо эле баягы
кыздык
намысынан
ажыраткан ректор чалды
эстеди. Акчаны
уучтай кармап,
ушундай бир
ичтен сыздырган
өксүк менен оор үшкүрдү.
Жийиркенгени,
жинденгени,
алсыраганы
аралаш, өзү
айтмакчы, идиотский
абалдын
кучагында калды.
"Эшек десе,
паразит десе,
адамча мамиле жасап койсом,
көңүлүн
калтырбайын деп,
символический
бир белектир деп
алып койсом, что он сделал, кляча
старая, и он
решил купить
меня, причем с
потрохами
купить, для них все покупается,
все продается, как
я их
ненавижу! !!"... -
көзүнө жаш
тегеренгенин байкабай калды.
Бирок жарым саат
өтпөй өзүн
колуна алды
дагы, бул акчаны
эртең жардамчысына
кантип берерин
пландады.
Эмнегедир
жакында эле
көргөн орустардын
"Ворошиловский
стрелок" деген
киносун эстеди.
Ульянов аткарган
башкаарман пенсионердин
секелек небере
кызын УВД
начальнигинин
уулу баш болгон
үч подонок ырайымсыздык
менен зордуктап
салышат.
Күнөөлөрү
мойнуна коюлган
менен, турмушта боло жүргөндөй,
шишка атасынын
арты менен
кылмышкерлер
камалмак турсун,
күндө шапар тебишип, жабыр
тарткандарды
каалаганча
шылдыңдашат.
Айласы куруган
пенсионер абышка
Ворошиловдук
көзгө атаар
мерген экенин
далилдеп, курал
таап, тиги үч чечекти четинен
бирден
чымчыктай ата
баштайт.
Өлтүрбөйт, бирок
жанагы айбандай кобоноок
жанжерлерине
мээлеп,
шоркелдейлердин
шорун катырып,
өмүр бою импотентке
айлантат. Ошол
окуя болор
алдында УВД
начальниги
процессти ырбатпаш үчүн
оозбасырык
катары акырын
үйүнө келип,
зордукталган
кыздын колуна билгизбей кагазга
оролгон пакет
карматып кетет.
Ачса кызылдай
акча. Аны кийин
көргөн пенсионер жаалданып-
сөгүнүп, уучтаган
бойдон тигинин
квартирасына
барып, милийса
ачандигинин бетине акча менен
бир чабат. "Для
тебя все
продается и
покупается, гад?
На, засунь их в одно место!" деп
кыйкырып кетип
калат.
Ошол кинону
эстегенче Аида
эртең долларларды
премьер-
министрдин
жардамчысына
кантип берип
жатканынан, эмне деп айтаарынан
бери кыялданып
ийди. "А какая
разница, пусть
там хотели замять
зверское изнасилование, а
тут хотят
подкупить тебя за
те же деньги, суть
то одна.
Долбаный секс, дурацкая похоть,
чын да эмне
айырмасы бар?
Бардыгы сатылат,
денең да, сүйүүң
да, окууң да, чокуң да... Эмне
айырмасы бар?..
Кстати, Нурлан
Кадырбекович
экөөбүздүкү
тазабы, чыныгы махабатпы,
насколько они
искренни? Он же
тоже балует меня
материально,
эчтекесин аябайт, Лондон,
бриллианттар,
кымбат белектер,
ресторандар,
үзүлбөгөн акча...
Мен болсо унчукпай эле
алып келатам. Как
будто так должно
быть. Ким
айырмалап берет,
что бул жерде продается менен
покупается деген
неме жок экенин?
Культурно,
цивильно
жасалып жаткандай
көрүнгөнү менен,
конечный
мазмуну окшош
эмеспи! Айланып
келип эле төшөк кумарына
байланып жаткан
жокпу? Өзүбүздү
алдап
жаткандырбыз?
Бийик сезим, таза ойлор, духовный
көпүрө, булактай
сүйүү деп... А
сүйүү деген эмне?
Бакыт дегенчи?
Кришнамурти сыяктуулардын
ачылышы балким
философияда гана
кооздур,
кызыктуудур,
турмуш болсо ага баш ийбей,
совсем башкача
болуп атпайбы?
Эки жүздүүлүкпү?
И вообще, зачем
мы живем? Владимир
Высоцкийдин
каарманындай,
"Место встречи
изменить
нельзядагы" капитан
Жегловчу, ошол
айткандай,
сурашат го, "Вот в
чем смысл твоей
жизни, для чего ты появился в
ней?" деп, ошондо
"Да я так, пришел
погулять, минут
на пятнадцать"
деп жооп берет го... Фу-у-у,
кыялдантып эле
койсо мени, аж
сама офигела от
своих заумных
мыслей!.. Блиндики десе,
бардыгын өзү
баштап алып,
анан когда чуть
навалились
проблемы, коркок немедей,
депрессия, бул-
тигил деп тоого
качып кетпей,
жанымда эле
жүрбөйбү, тоже мне идеальный
кавалер, этот
господин Нурлан
Кадырбекович!
Кичине
ойлонбойбу? Тем более мен аны
предупреждала,
премьер-
министриңиз
достает деп. Же
"ак" деп, же "көк" деп жооп
бербейт.
"Ошондой
болдубу?" - деп
коет камырабай.
А бүгүнкүнү укса, интересно эмне
кылат? Урушабы,
таарынабы, же
дагы эле "ии,
ошондой
болдубу" деп коебу? А вдруг он
испугается этого
Асанкула
Батырбековича?
Прямой шефи да.
Судьбасы да анын колунда. Чындап
эле Нурланым
менин, вдруг
решится просто
подвинуться? Ой,
ужас!.. " Аида бети
албырып, нары-
бери кайсактап
атып, жарыкты
өчүрүп, кайра
күйгүзүп, дудук оюнга түштү.
Папасы менен
мамасы жаткан
бөлмө тымтырс.
Ойгонушпады.
Люстра күйөт- өчөт, өчөт-күйөт.. .
Телефондун
трубкасын алып,
"ту-у-ут" эткен
узун гудокту
үнсүз тыңшап, ары жагынан
арзыган-күткөн
министринин
сүйлөгөнү,
"кандайсың,
айперим?" деп жумшак
эркелеткени
угулчудай демин
ичине катып
турду дагы,
кайрадан трубканы койду.
Эмне кылаарын
билбей төшөктүн
үстүнө отурду.
Жанындагы
пакетти ачып акчаны санап
кирди. "Вот дура-
ак!" деп алды. Аз
эмес, көп эмес,
беш миң (!)
доллар экен. "Ушунчалык бай
экенин
көрсөткөнүбү?
Биздин акчага
которгондо канча,
так, азыркы курс менен 215 миң
сом болобу?
Мамамдардын
түшүнө кирбеген
байлык.
Карапайым адам мынча акчаны
табыш үчүн,
башын көтөрбөй
канча жыл иштеш
керек, чорт знает!
А премьер мырза болсо мендей бир
балакай, салага
кыз үчүн,
Кадырбековичтин
аялы кличка
койгондой "вшивая пацанка"
үчүн беш миң
долларды берип
коюш - раз
плюнуть. И
причем жөн эле менин көңүлүмдү
бурдуруш үчүн,
өзүнө тартыш
үчүн гана.
Представляю, эгер
макулдугумду берсем, ну, көздү
жумуп турупчу,
макул десем,
интересно на
сколько денег он
раскошелиться? Блин десе... Кудай
ай, жашоо эмне
үчүн ушундай?
Мүмкүн бул
акчаны өгөй атам
көрсө, элестетем көздөрү кантип
күйөрүн. Да и
мамамды ким
билет. Боже,
боже, боже мой...
Ушинтип мени азапка салбай,
Кадырбекович
келбейби эми... А
его сын, такой
лапочка, умница,
канча намек берсем да эч
нерсе түшүнбөдү.
Апасы деле айтып
койбойбу? Баягы
таякем
күлдүргөндөй, "атам экөөбүзгө
бир катын" деген
эми мен боломбу,
кошма-ар-машма-
ар?! Хоть убейте,
тимеле атайылап бирөө менин
судьбама особый
сценарий жазып,
мистикасын,
юморун,
трагедия- комедиясын
аралаштырып
винегрет жасап
салгандай,
издеваться
эткендей күндөр өтүп жаткансыйт. ..
Кадырбековичтин
любимчик уулуна
эртең эмне дейм?
"Отстань молодой,
сенин папаңды тандагам" деппи?
Ужас... " Акыры
Аида жаздыкка
баш койду.