[Clara_Zh]

- Болот Икрамович... Мен болбойт десем... - деген секретаршага колун шилтеген Болот
-Эч нерсе эмес,- деди да кумсарып кеткен Темирди сурдуу карады:
-Ии, дагы эмне болуп кетти? Деги сенин тынч журоор кунун болбу?
-Аке, тиги дагы деле олбоптур. Биздин уйду акмалап жургонун корушуптур.
-Ким?
-Ким болмок эле. Райхандын суйгону...
Кыжырданган Темирди алкымдан алып жулкуп жиберген Болот дубалга жабыштыра туртту.
- Эй, былжыраган ит. Мен сени мурун эле бул ишке киришпе дебедим беле? Качанкыга чейин эле канымды кызыта бересин, ыя?
-Коё бер.Мен болбосом дагы ким айтат? Экинчи жлу катынынды тарттырып жибер анда...
Бул созду уккан Болоттун козунон чаар чымын учуп буулуга инисин жаакка чаап жиберди.
-Жогол, козумо корунбой! - деди зирк эте эшикти коргозуп.

[Clara_Zh]

Болот калчылдаган колун баса албай туруп калды. "Кайдан келди? Баары эми оз жайына кегендей болуп калганда кайдан чыга калды? Мейли мурункусунда олбосон, эми эмкисинде созсуз олосун. Олбосон да кайра кайрылгыс кылам" Кыжырланган Болт ошол замат эки-уч жигиттишилтеп коюп, ким корду кылып салгысы келди.
Дияз уйду айланчыктап жургону менен, Райхандын озун эмес, караанын да коро албады. Тун ичинде уйдун мандайына чейин келип, бирок эшикти какканга дарманы жетпей кайра кетет.
Кундуз ушул коргондон дегеле эч бир аялзаты чыкпайт. Жок дегенде тункусун терезеден корунуп калабы деген умуту менен бугун дагы келди. Анткени, бир жолу уйдун экинчи кабатынан терезеден бир аялды коргон эле.Ошол коз ирмемдик корунушко арбалып кунуго келе берет.
- Эй!

[Clara_Zh]

Артынан чыккан окум унго кылчайгыча келип эки-учоо басып калышты. Тапыр-тупур болуп жулкулдатып алып келип ары жакта турган машинага салышты. Бир кезде келип машинадан тушурушту.Дегдендете бир жайга алып киришти. Жакшы жасалгаланган озунчо болмодо бир адам отурган экен. Жанындагы жигиттерге кете бергиле дегенсип колун жансап койду. Дияз жалгыз калды.
-Кел, отур.
Дияз бул адамды абай салып тиктеп турду да, капысынан келген ойдон денеси ичиркене тушту. Ошол! Райхандын куйоосу!
-Кел, отур!-деди Болот дагы козун албай.
Мандайлаш отурушту.
- Эмне ичесин? Аракпы, винобу? -кыжырданганын билгизбеске аракет кылган Болои салмактуу унчукту.
-Эч нерсе ичпейм.
-Болуптур, оз эркин.
Азыр оюна койсо бир уруп олтуруп койгусу келип жатса да, тээ тупкурундо кайнап келе жаткан ачуусун тыйып туруп кекээр суроо узатты.
-Эмне жоготтун менин уйумдун жанынан?
-Суйуумду! - деди Дияз да тайманбай.
- Ха, суйуумду дечи... Ал суйуун менин закондуу аялым экенин билесинби?
-Суйуу эч нерсеге багынбайт. Мыйзамга да, никеге да баш ийбейт.

[Clara_Zh]

- Балакай, от менен ойношуп жатканынды, мен сени олтуруп салаарымды тушуносунбу?
- Бирок суйуумду олтуро албайсын!
-Болуптур, деди Болот чарчанкы гана.
-Азыр Райхандын алдына барабыз. Анан сенин олбогон суйуундон, очпогон сезимдеринден эмне калганын коробуз.
Дияз дирт эте тушту.
-Кана, анда кеттикпи? Кайратын жетеби?
Эмнеси болсо да Райханды бир коруп олойун деген ой башына келген Дияз да шарт жоноду.
Карангы тунду эрмектеген Райхан дагы деле тупсуз ойлору менен алышып уктабай жаткан эле.
- Райхан!
Болоттун адаттан тыш окум унун угуп ордунан тура калды.
-Райхан дейм...!
Тунку койногу менен жалан аяк чуркап алдынкы кабатка тушо калган Райхан эрксизден кыйкырып жиберди:
- Дияз!
Дияз тепкичтин кармоосун кармап, жыланаяк, жука койнокчон, чачы жайылып турган Райханын корду. "Оо, Жараткан! Эми оло берсем арманым жок".

[Clara_Zh]

-Тушум болсо керек. Тушум... - эриндери кубуроп жакындай берген Райхандын коздорундо жаш...
Ушул ко ирмемде экоо тен жашоодогу бардык нерселерди унутуп турушту. Азыр уйкудан ойгонуп кетсе эле мээримдуу тигилген, азынкы жуз менен караган Диязы жоголуп кетчудой калтыраган Райхан Дияздан крзун албай жуткуно берди. Мына, эки-уч эле кадам...
Болот Райхандын алдын тосо калды.
-Райхан!- деди Дияз уну буулугуп.
-Райхан, биз сенин жообунду укканы келдик. Сен азыр бул турган учообуздун тен тагдырыбызды чечесин. Анткени, мен минтип жашай албайм! - деди Болот.
- ...
- Азыр чечишин керек. Эгерде азыр кетем десен мен жолунду торобойм. Бирок, анда балдарды кором деп ойлобо.
"Балдарым. .. Талылуу жерден кармарынды билгенден кийин эмнеге алып келип жаратымды тырмап жатасын? Эмнеге? Дагы ала албаган кандай очун бар эле менде? Кайсы куноомо?" ичинен сызган Райхан ушуларды ойлоп турду.
-Ушундай кылганыбыз туура. Бул мыпзаны да жолдон калтырбайлы. Таразанын бир жагында балдарын жана мен, экинчи жагында... Эгерде биз кымбат болсок азыр ун катпай туруп узатасын бул жигитти. Же болбосо...

[Clara_Zh]

Райхан куйоосунун оумдон кайра тартпачудай таштай каткан жузунон ичиркене тушту. Азыр алдында айтканынан кайтпаган кашкой Болот турган эле.
-Райхан!- деди Дияз козу орттонуп. Мынчалык катаал тагдыр болобу? Ортолорун эки кадам гана аралык болуп турат...
-Райхан,тезирээк чеч, - деди Болот чыдамсыздана. Ушу учурда ойдо жактан баланын ыйы угула калды. Катуулаган ыйга экинчиси кошулуп кетти. Ушуну менен аасын оздоруно чакырып жаткандай. Наристенин унунон ааламы куурулган Райхан селейген боюн жазып Дияга тике карады да, жай башын чайкады.
-Кеч! Эми ото кеч болуп калды. Кош!
Думуга суйлогон Райхан Дияздан козун албай артка кетенчиктей берди.
Болмонун ортосунда тенселген Дияз шалдая кала берди.
Ушу окуядан кийин Болот Райхандын конулун буруп журогунун дартын айыктырганга аракет кылса, балким суйуусунон умутун узгон келин Болот менен жакшы жашап кетет беле ким билсин.

[Clara_Zh]

Бирок, женишине манчыркаган Болот андай кылган жок. Тескерисинче кундо майрам, кундо той болуп журо берди. Бугун да конулдошунун уйундо жатты.
-Аскада калган аркардай жалооуйт го козун...
Карагы тундо ушинтип шыбырады Болот.
-Бирок сиздин периштенизге жетпесем керек, - деди келин мыскыл кулуп.
-Ага эч ким жетпейт.
-Анчалык эмнеси бар анындын?
-Билбейм, ал мага эч кимге окшобогон озгочо жандай сезилет. Канча жыл жашасам да ал мага ачылбаган сандыктай. Бир карап турсам эч нерседен капары жок секелекке окшоп кетет. Бир туруп токсонду ашып койгон карыядай токтоо. Конулдош болуп жургон сен менин кайда жургонумду сурап эзип жибересин кээде. Ал болсо...

[Clara_Zh]

-Эми ошону кектеп калдынбы? Керегин жок болсо катынын сурабайт да, -деп кыжырланып кетти келин.
- Мына, эмне таптын дейсин? Аялым болуп туруп ал мага эч кандай жаман соз айткан эмес. А
сен?
Ушуларды нааразы боло кункулдогон Болот ордунан турганга камдаып калды. Ошо замат келин Болоттун жузуно унуло калып опкулоп жиберди.
-Кечир мени, айлам кеткенде айткан кебим да бул. Мен сенсиз жашай албайм. Кете корбо, кетем дегенди угузба.

[admin_superstan]

Basmachy333 , кызыл түс тууралуу эреже менен таанышкансыз.
Ага да болбой эреже бузганыңыз үчүн түбөлүк БАН!

[Clara_Zh]

- Бул эмне дегенин? Кетишим керек экенин тушуносун да сен... Уйбулом кутуп калды мени. Кё бер эми...
-Менчи? Менин кутконум сага эч нерсе эмеспи? Алар коп болсо бир кун кутушот экен. А мен болсо эчен уйкусуз тундорду сени кутуп откоргомун.
Келиндин ызалуу уну титиреп токтоду. Болот ун каткан жок. Жай туруп кийинип алып жоной берди.


Фарида уктап жатып капысынан ойгонуп кетти. Ангыча эле тааыш ун кулагына угулуп кеткендей болду. Ону же тушу экенин айырмалай албай копко чейин кулак тошоп туруп калды. Мына, кайрадан ошо ун! Эми ордунан ыргып туруп терезени карады да коргон козуно ишенбей туруп калды.Дияз! Жайсан ата менен суйлошуп турган экен. Кылчая караган Дияз Фариданын кубанычтуу жузуно тигилди да, ал жакка чечкиндуу кадам таштады.
Райхандан айрылгандан кийин копко чейин Дияз эсине келе албай журду. Ушу жолу гана ал Райхандан бир жолу айрылганын тушунду. Уч кун уч тун тамак да ичпей уктабай сулк жатты. Жатса жата бермек карыган апасын аяды. Минтип озундогу кайгыны жене албасын тушунду да ордунан турганга аргасыз болду.
Анткени Райхан менен бир шаарда туруп экоону аз гана аралык болуп турганын сезуу ото оор эле.

[Clara_Zh]

- Апа, мен бул жерде кала албайт окшойм,- деди бир куну.
-Коруп турам балам, кыйноондун жарымын ала алсам албайт белем.
Дияз апасына мунайым карады. "Алда байкуш апам ай, мынчалык мээримдуу журокту кайдан алгансын. Эчен жолу жаза тайып жанылдым. Сен гана кечиресин. Соз менен эмес коз менен куноолобойсун. Баарын кечире бересин. Эмнеге мынчалык тутумдуусун апаке?" деп ойлоп турду.
- Кайда барасын?
-Билбейм апа... Бул жерде туруп мен аны корбой жашай албайм. Бирде болбосо, бирде издеп кетемби деп корком. Дагы кыйноого салгым келбейт аны. Балалуу болуп калыптыр. Эми ал байланып калды. Кетпесем болчудай эмес.
Апасы унсуз макул болду.


Дияз Фариданын болмосуно кирери менен аял жигиттин кучагына боюн таштады.
-Келдинби? Баары бир мени издеп келеринди билгем.

[Clara_Zh]

Бири бирин эш туткан экоо жаралуу журокторуно даба издегендей копко кучакташып турушту.
-Азыр, азыр мен чай коём. Жолдон чарчагандырсын.
Устуно халатын жамына калып, болмодон чыга жоноду Фарида. Жалгыз калган Дияз керебетке отура кетти. Жан жагын карап алып столдун устундо турган кичине баланын суротуно козу тушту. "Кызык, бул кимдин баласы болду экен. Туугандары деле жок." Ушу учурда эшиктен кирип келген Фарида суротту тиктеп турган Диязды коро сала кумсара тушту.
Дияздын колундагы суротту ала салды да ары жакка коё салды.
- Булбу? бу... кийин айтам. Азыр жур чай ичебиз.
Ушундан аз отпой Дияз менен Фариданын тою болмой болду. Фариданын озунон 10 жаш улуу экенине карабай Дияз оз конулун озу алаксытуу учун ушу кадамга барды.
- Билесинби, Райхан сага окшош.Назик жана тикендуу... Кокурогумду тепчип алган тикенеги омур бою журогумду оорутат окшойт.
Оор улутунган Дияз чарбактагы жайнап турган розалар менен суйлошо кетти. Баары бир Райхандын элесин журогунон сууруп сала албайт окшойт. Бугун боло турган тоюн да унутуп, бир коруп алыш учун ордунан ыргып туруп ааламды кыдырып Райханын издеп кетчудой аран токтоду.

[Clara_Zh]

Ушу учурда аппак койнок кийип жадыраган Фарида жанына келип калган эле.
-Кандай экен?
-Керемет!
Кучагына тарта берип колуктусунун жузунон суйду.
-Журу, коноктор кутуп калышты, - деди Фарида акырын гана. Куду колунан чыгарса эле бакытынан куру калчудай, колунан бекем кармаган аял бактылуу жуз менен конокторун коздой утурлады.
-Ишенесинби, Дияз, ушунчалык бактылуумун. Ойлосом мен тагдырымдан сени кутуп келген окшойм. Мага байлыктын да, бийликтин да кереги жок. Жалгыз гана сен!
Мойнуна билегин арта козуо тигилген Фариданын жалооруган уну, ысык илеби Диязды орттоп жиберчудой.
- Айтчы, бир нерсе дечи...
-Сени бактыуу кылгым келет Фарида.
Ушинтип жашап калышты. Баш оту менен ишке киришип Дияз тез эле фирманын ишенимдуу кишилеринен болуп калды.

[Clara_Zh]

Бир куну экоо офисте иштеп отурушкан эле. Ангыча телефон шынгырап, трубканы колуна алган Фариданын уну озгоруло тушконун байкады.
-Алло... мен мына азыр жоноп атам.
-Эмне болду?
- Мен бир жакка барып келишим керек болуп калды. Кеч келсем, кутпой кете бер.
Ушинтип суйлогон Фарида соз бутту дегенсип сумкасын алып эшикке жоноду.
-Токто, мен да барам, - деди Дияз да ордунан тура калып.
-Бугун эмес, Дияз.
Ушуларды тез суйлогон Фарида куйоосунун созун кескин бузуп эшикке атылды.
-Фарида!...

Ошо туну тушуно Райхан кириптир. Бир кадам таштаса эле жетчудой. Бирок бутунан бироо бвйлап койгонсуп ордунан жыла албайт."Райхан, жаныма келчи, качпачы менден...сагындым сени!" -деп суйлоп да, ыйлап да жатты.

[Clara_Zh]

Башын чайкаган Райхан улам алыстай берди.Жаны жанчыла мыздап Райханга клун созуп жатып ойгонуп кетти. Козун ачса креслодо озунон козун албай Фарида отурган экен.
-Сен качан келдин?
-Бир саат болду.
-Се тушундо ыйлап жатыпсын, - деди Фарида Дияздан козун албай.
Дияз эмне дээрин билбей ийнин куушурду.
- Сенчи, сен кайда журдун?
-Менин кайда жургонум сага баары бир эмеспи...
- Ооба, уккун келип жатса баары бир! Аны сен менден жакшы билесин.
Такып турганына жини келген Дияз кыйкырып жиберди.
Фариданын журогу муздай тушту. Телмире тиктеген калыбында отуруп калды. Экоо тен оз кайгысы, оз йлору менен алек болуп жатышты окшойт. Тумчуктурган жымжырттыктан Дияз ордунан туруп болмодон чыгып кетти. Фарида жалгыз калды. Билген. Акыры бир куну баары бир ушундай соз чыгаарын билип жургон. Кокурогун мыкчып алып урпойо тушту."Мен кайда баратам. Уулум! Мен аны жалгыз калиырбашым керек..." Эсин жоготуп бара жатып ушуну ойлогонго улгурду.

Палата.Эшиктен кирип келген Диязды коруп Фарида алсыз жылмайды.
-Каднайсын? Мен врачтар менен суйлоштум. Эки жумадан киймн чыгарабыз дешти.
-Жайсан атам кандай?
-Жакшы эле. Сени аябай кутуп жатат.
Мени адан башка ким кутмок эле , -деди кунгуронгон Фарида Диязга тике карап
- Мен сага маанилуу бир нерсе айткым келет.

[Clara_Zh]

-Кыйналып турсан айтпай эле койчу.
-Жок мен айтышым керек. Бир куну олуп калсам ичимде кетпесин. Бир куну баары бир олум башка келбей койбойт дечи. Ошентсе да менин жанымдын кыйналганы, уулумдун жалгыз калганы.
-Уулум?!
-Ооба Дияз, менин уулум бар.
-Кызык го, мен эмнеге аны билбейм. Сен эч качан куйого тийген эмесмин дедин эле го...
-Эмне баланы куйоого ьийгенсадамдар эле торойт бекен?-деди Фарида ызалуу кулуп.
-Эмнеге мага айткан жок элен?
-Билбейм негедир айта албагам. Сен менин созумду бузбай угуп турчу.
- Болуптур.
Фарида оор дем алып алды да баянын баштады.
... Мен анда 19гана жашта элем. Ата энемдин козго басар жалгыз кызы болгондондуктан, озум билем болуп аябай эрке остум. Эч кимди тениме албай, конул кушума эч бир жан толбой жургон кезимде бир адамга жолуктум. Ал... ал менин агам болчу.
-Агам?!
-Ооба, аталаш бир тууган элек. Ал менин адамым эле. Анын баскан турганы, жузу, мени ээрчип алды. Айтор торого илинген балыктай туйладым да калдым. Азыр деле толугу менен башым жетпейт. Чын суйдум беле же жаштык жалыным менен озумдо жок суйуунун макетин тузуп алдымбы?

[Clara_Zh]

Ушу жерге келгенде уну калтыраган Фарида козун жуумп жиберди. Коз алдында ошо каргашалуу кеч тартыла калды.
...Атасынын чобун чабабыз деп айдын жарыгында экоо жоноп калды. Эч нерседен шек санабаган ата-эне колу узаргага суйунуп уйдо. Бир топко чейин чоп чабышты. Капысынан жаан дыбырап жаап кирди да, чалгыларын таштай салган экоо каткыра чомоло кылып койгон чоптордун арасына кирип кетишти. Ичине киргенден кийин биринин демин бири тыншап копко отурушту.
-Жаан копко жаайт окшойт го.
-Ким билет...
Кыз башын которо калып озун орттоно тиктеп турган жигиттин козуно козу чагыла берди. Денесинин кадимкидей титиреп жатканын туйду.
-Фарида...
- ...
-Эмне унчукпайсын?
Жооп ордуна кыздын кыздын кысылып чыккан дем алуусу угулду.
-Фарида, эми мен сенсиз кантип жашайм?
Калтырап кеткен кыз артка чегингенге аракет кылды. Ошентсе да белгисиз бир куч жигитти коздой магниттей тартат.

[Clara_Zh]

-Антпе кереги жок.
Мойнуна колу оролуп, козу куйгон кыздын ысык деми жигитти куйкалап отту. Тез эле экоонун ортсундагы тосмолор жоголуп, бул дуйнодо оздору гана калгандай сезилди. Сыртта болсо чагылган чартылдап, жамгыр тогуп турган эле...
-Мен уйлоном...
Аздан сон тизесин кучактап бурушкон кыздын чопко уйпаланган чачтарын сылаган жигит чечкиндуу ун катты.
-Атам олтурот. Атам экообузду тен соёт, -деди укуйгон Фариа.
-Мен озум тушундуром.
-Эмне карындашымды суйуп калдым деп айтасынбы?
-Фарида, сен эч нерсени билбейсин. Мен сени кичине кезинден бери суйом. Сен экообуз бир тууган эмеспиз. Биздин кайнаса каныбыз кошулбайт. Эгерде чындап тууган боло турган болсок мен эч качан бул ишти кылмак эмесмин.
-Сен эмне деп жатасын?
-Сен акемдин оз кызы эмессин!
-Эмне-е?
Мындайды кутпогн Фарида ордунан учуп турду.

[Clara_Zh]

- Сени багып алышкан. Мен муну кичине кезимде эле билчумун. Бардыгы билишет. Акемдер баласыз калабызбы деп сени балдар уйунон алып багып алышып анан эч кимге билгизбеш учун бул жакка баса беришкен.
-Калп! - Фарида озунун бакырганы азыр да кулагына угулгансып кетти.
Бир кезде Дияз башын которуп караса Фариданын коз жашы бетин жууп кеткен экен. Бирок баяын токтотпой суйлой берди.
-Мен ошо кезде агамдын созуно ишенген эмес элем. Бул окуядан кийин тез эле шаарга окууга жооп кеттим. Ал жактан боюма бутуп каганын сездим. Окуумду буторумо аз калган эле. Ичимди чатырата танып, эч кимге билгизбей журуп окуумду буттум. Ата энеме менин кош бойлуу экеним угулуптур. Эч качан кечирбесин, мендей кызы жок экенин айтып атам кат жазып жибериптир. Курбумдун жардамы менен алыскы айылдарын бирине жонодум. Ошол жактан уул тородум. Омур менен олумдун ортосунда жатып тапкан балам...

[Clara_Zh]

Кудай мени дагы жазалады. Уулум тубаса мунжу болуп торолду. Мен Жаболоттун андай торолуп калышын агамда тороп алганымдан экен деп билгем. Корсо ал ичимди танып жургондон, анан да тушуром деп ким эмнени айтса ошону иче бергенимден болгон экен. Аны мен кийин билдим. Эче кун боорумду жерден албай ыйлап жаттым. Кынылдап аранжан уулум бир жерде... Ошондо тагдырымды минтип жене албасымды билип ордуман турдум. Мунжу болобу со болобу мен балам учун жашашым керек эле. Билбейм, Кудай колдодубу тез эле бутума турдум. Андан кийинки жашоомду озун билесин.
Дияз тангалып отуруп укту. Ушунча убакыттан бери билдирбегенин кара. Аялдын журогу океан дегендей эле бар.
-Ата энен менен ошо боюнча корушкон жоксунбу?
-Корушкон жокмун. Озум менен озум болуп журуп коп жылдар отуп кеткен экен. Олоорундо чакырткан экен атам. Ошондо гана чындыктын бети ачылды. Корсо...