Кабарын келди «Алыска кетти» деп уктум,
Жанымды, таппай, коюучу жерди буулуктум
Сени жок шаар мен учун болуп кунарсыз
Сен жургон жерлер сезилди мага жомоктуу
Кыйыла карап, гул арнап жургон мезгилде
Кербездеп журдум, «мыктысы кезигер» дедим
Колунду сунсан карабай жургон жан элем
Канткенде сенин торуна туштум, сезбедим?
Колоко сымал изимден такыр калбадын
Керилген жигит келбетин менен арбадын,
«Сезим жок жалын, сага арначу» деп журуп
Сезбедим, кантип озунду энсеп калганым
Коюлган кара, коз караш анда туготуп
Кетиптир мени дурботуп козун, дурботуп,
Унуталбай сени, таркабайт журок ысыгы,
Кетсе да канча куттургон сени кун отуп
Билдирүүнү түзөткөн: aruu: 08 Май 2009 - 12:46