Убакытты откорбой сезимдеримди сиздер менен болушуп коюу учун кирдим. Сезимдерим демекчи же кубанышымды,
же ыйлашымды билбей, томсоруп отурам азыр. Кечээ кечке дейре аны куттум. Чалып сурайын деп, кайра бул оюмдан кайттым. Анткени, чарчап келсе, уктап жаткан болсо чалып ойготкум келбеди. Бирок, мага чалып "мен келдим" деген эки ооз созун айтып койсо мынчалык кыйналмак эмесмин. "Неге аны мынчалык толкунданып кутуп жатам?",-деп ойлодум. Адара достору менен weekend учун 2 кунго бир жакка кеткен. Эшикте аба ырайы да бат бат озгоруп жатты, дал эле менин маанайым сыяктуу. "Бугун келсе, кантип тосуп алсам? Кантип кийинсем? Чачымды эмне кылсам?" Ушул суроолор менен уйдун ичинде адашпасам 2 саат ары-бери бастым окшойт. Туш ооп, кеч кире баштаганда умутум узулду. "Бугун келбейт",
-дедим озумо. Ичимден ызаланып, ичимден аны жемелеп жаттым. "Таарынам ага. Конулумду алганча суйлобойм. Мени ойлонтуп, чалып айтып да койбойт",
-деп суйлонуп алдым. Саат кечки 9.30 болгондо жаттым. Кочонун жарыктары комнатаны жарык кылып турду. Демейде терезени карангылатып жаап салчумун. Бирок бул жолкусунда эшикте себелеп баштаган жамгырды карап жаткым келди. Кулагыма наушникти салып Pharrell Willams Happy деген ырын эн чон унуно чейин чыгарып угуп жаттым. Бул ырды уккандар билсе керек, чын эле конул которчу, бийлегинди келтирчу ыр. Анткени, кайгылуу бир нерсе угуп баштасам, коз жашымды токтото алмак эмесмин. Кечке дейре апасын шоколад алып келет деп куткон балага алып келбей койгондо кандай акыбалда болсо, мен да дал ошондой акыбалда болчумун. Ойлорум ар тарапта. Ата-энемди сагындым. Досторумду.
Балким бугун алар жанымда болсо, Алмазды ойлоп да коймок эмесмин. Балким, ойлонмокмун.
Ар бир эле адам озу менен озу суйлошсо керек. Мен да озум менен озум суйлошуп жаттым. Ары оонап, бери оонап, канча убакуыт отконун билбейм, коздорум жумулуп баштады. Кулагымдагы наушникти алганга дараметим жетпей уйку соонун арасында жатканда, кроватым кыймылдагандай болдубу дегенче аркамдан бироо кучактады. Коркуп жетише электе Алмаздын жыты экендигин дароо билдим. Эки сезимди бир учурда баштан откоруу ушул болсо керек: Коркуу жана кубануу. Журогум ордунан чыгып кетчудой согуп баштады. Балким коркуп кеткендигим учундур же болбосо кубанганым учунбу. Ошол калыбымда озумо келуу учун 5 минуттай жаттым окшойт. Кулагымдагы наушниктерди алып ага бурулдум. "Кантип кирдин? Ключту Адарадан качан алып жетиштин? Эмнеге коркуттун? Эмнеге бугун чалбадын?"
,-деген суроолорумду беруу учун даярданып бурулдум. Бирок комнатага тушкон жарыктан анын коздорун коргондо алардын баары бир заматта унутулуп кетти. Коздорунон сагынганын,
бактылуулугун,
кубанганын коруу мумкун болчу.
-Мен сага таарындым,-деп шыбырадым тынчтыкты бузуп.
-Коркутканым учунбу?,-деди ал да мендей шыбырап.
-Бугун чалбаганын учун,-дедим.
Экообуз комнатада бобок уктап жаткансып, шыбырашып суйлошуп жаттык.
-Сагындынбы?
,-деди.
Башымды ийкедим. Мага жакындаган сайын, анын жылуу демин, жытын сезип баштадым. Колдору менен байланган чачымды бошотуп сылап баштады. Эрди эрдиме жакындаган сайын озумду жоготуп, коздорум жумулуп бара жатты. Ар ким ар нерсе ойлонушу мумкун,"жаман кыз, тарбиясыз кыз" деген сыяктуу. Бирок ал учурда бул ойлордун баарын алыс кубалап, суйуктуу адамындын даамын татуу башкача бир сезим болсо керек. Мени ооп жатканда каршылык корсоткон жокмун. Тескерисинче,
убакыт токтоп, экообуз туболукко ушул бойдон калсак экен деп тилеп жаттым. Ал акырын озун менден алыстатып, мени карады. Бул темада канчалык принципиалдуу экендигимди ал да билчу. Мен бир уй було болбой туруп мындай ишке бара албашымды ал баарынан жакшы билчу. Коздорумду ала качып, анын кокурогуно башымды коюп жата кеттим. Ал да мен качып кетчудой бекем кучактады. Бир топ убакыт бири бирибиздин журогубуздун кагышын тыншап жаттык. Ойлонуп жаттык.
Күтүүсүз бурулуш... виртуалдуу дуйнонун жашоомо болгон таасири..
#582 28 Сентябрь 2014 - 17:33
-Мен кетейин,-деди тынчтыкты бузуп.
Башымды которуп анын коздоруно карадым.
-Кетпе,-дедим бетинен ооп. Алгачкы жолу оюмду ачык айткан адам Алмаз болсо керек. Мен мурда сагынсам сагындым, кетиргим келбесе кетпе деп айтчу эмесмин. Алмаз мени сезимдеримди ачык айтууга уйротту окшойт.
Аны кучактап жатып уктап кетипмин. Бир убакта ойгонуп кетсем Алмаз мени карап жатыптыр. Дагы деле тан ата элек экен.
-Уктай элексинби?,- дедим уйкусурап.
Башын чайкап чачымды сылады. Артыма бурулуп Алмаздын колун кармадым. Ал да мени аркамдан катуу кучактады. Ойгонсом саат 8 экен. Алмаз уктап калыптыр. Ойготуп албаш учун жай туруп, аны карап жылмайып алдым. Кечинде кийип келген устундогу жука курткасын да чечпептир. Шашылыш завтрак даярдап баштадым. Колум эпке келбей, бутум чалынып, оюм бир жерде болбой толкунданып жаттым окшойт. Ойлосом анын эмнени жактырып жешин да билбейт экенмин. "Узун убакыт жанымда болгон адамды кантип тааныбайм?" ,-деп сурадым озумо. Демек ушунча жыл ага артымды салып, тааныганды каалабаган экенмин да. Озум жактырган панкейкти жасап бутоордо Алмаз мени кухнянын босогосунда жылмайып карап туруптур.
-Мен сенин эмне жакшы корушунду билбейт экенмин,-дедим ийнимди куушуруп.
-Мен аныста деле омурумдо завтрак жебесем керек,-деди кулуп.
-Уйкучу,-дедим столго коюп жатып.
-Карачы, бугун эрте турдум,-деди чон иш жасагандай отуруп жатып.
-Ынгайсыз уктасан анан эрте турасын да,-дедим чай сунуп.
-Менин кыялым ушундай,-деди чайды алып жатып. Сенин жанында уктап, сенин завтрагын учун эрте тургум келет омур бою. Ордумдан жылбай аны карап тура бердим. Бир убакта эсиме келгендей темадан алыстап:
-Кечинде неге коркуттун мени?,-дедим таарынгандай.
-Кеч келдим. Келейин десем, келбе демексин да. Андан коро айтпай эле келейин,-дедим.
-Адарадан качан алдын ключту?
-Аа,-деп кулду, коп болгон. На всякий случай,-деди да: Кел отур эми, мени суракка албай,-деп колумдан тартты.
Башымды которуп анын коздоруно карадым.
-Кетпе,-дедим бетинен ооп. Алгачкы жолу оюмду ачык айткан адам Алмаз болсо керек. Мен мурда сагынсам сагындым, кетиргим келбесе кетпе деп айтчу эмесмин. Алмаз мени сезимдеримди ачык айтууга уйротту окшойт.
Аны кучактап жатып уктап кетипмин. Бир убакта ойгонуп кетсем Алмаз мени карап жатыптыр. Дагы деле тан ата элек экен.
-Уктай элексинби?,- дедим уйкусурап.
Башын чайкап чачымды сылады. Артыма бурулуп Алмаздын колун кармадым. Ал да мени аркамдан катуу кучактады. Ойгонсом саат 8 экен. Алмаз уктап калыптыр. Ойготуп албаш учун жай туруп, аны карап жылмайып алдым. Кечинде кийип келген устундогу жука курткасын да чечпептир. Шашылыш завтрак даярдап баштадым. Колум эпке келбей, бутум чалынып, оюм бир жерде болбой толкунданып жаттым окшойт. Ойлосом анын эмнени жактырып жешин да билбейт экенмин. "Узун убакыт жанымда болгон адамды кантип тааныбайм?" ,-деп сурадым озумо. Демек ушунча жыл ага артымды салып, тааныганды каалабаган экенмин да. Озум жактырган панкейкти жасап бутоордо Алмаз мени кухнянын босогосунда жылмайып карап туруптур.
-Мен сенин эмне жакшы корушунду билбейт экенмин,-дедим ийнимди куушуруп.
-Мен аныста деле омурумдо завтрак жебесем керек,-деди кулуп.
-Уйкучу,-дедим столго коюп жатып.
-Карачы, бугун эрте турдум,-деди чон иш жасагандай отуруп жатып.
-Ынгайсыз уктасан анан эрте турасын да,-дедим чай сунуп.
-Менин кыялым ушундай,-деди чайды алып жатып. Сенин жанында уктап, сенин завтрагын учун эрте тургум келет омур бою. Ордумдан жылбай аны карап тура бердим. Бир убакта эсиме келгендей темадан алыстап:
-Кечинде неге коркуттун мени?,-дедим таарынгандай.
-Кеч келдим. Келейин десем, келбе демексин да. Андан коро айтпай эле келейин,-дедим.
-Адарадан качан алдын ключту?
-Аа,-деп кулду, коп болгон. На всякий случай,-деди да: Кел отур эми, мени суракка албай,-деп колумдан тартты.
#583 28 Сентябрь 2014 - 17:52
Ал завтрактан сон уйдон чыгып бара жатып:
-Кечинде келем ээ, сен да эс ал. Мен сени жашы уктатпадым окшойт,-деди бетимден ооп.
-Жакшы эле уктадым мен. Сен уктай албадынбы?
-Уктагым келген жок менин,-деп ойлонуп тура калды да. Эн жакшы тун тойдун биринчи туну (брачнач ночь) дешет го, ал кандай болот билбейм. Бирок бул тун жашоомдун ушул кунуно чейин откоргон эн жакшы тунум,-деди. Балким, брачная ночь мындан да жакшы болсо керек ээ,-деди жылмайып.
-Извращенец, -дедим кабагымды туйуп. Бар кете кал жиниме тийбей.
- Ал кун да алыс эместир,-деди созун бутургусу келбей.
-Алмаз,-дедим чын эле жиним келип. Сенин оюн эле ошолбу?
-Оюм ошол эле эмес, бирок боло турчу нерсе да,-деди бут кийимин кийип. Мен суйлогончо ордунан туруп бетимден катуу опту да чыгып кетти.
Аргасыз жылмайып алдым. Ичим уйгу-туйгу сезимдер менен курчалып, идиштерди да жуугум келбеди. Мен ото бактылуу болушум керек болгон учурда, эмне учун мынчалык кыйналып жатам? Менин оюмда эмне бар? Озум да тушуно албай турам.
-Кечинде келем ээ, сен да эс ал. Мен сени жашы уктатпадым окшойт,-деди бетимден ооп.
-Жакшы эле уктадым мен. Сен уктай албадынбы?
-Уктагым келген жок менин,-деп ойлонуп тура калды да. Эн жакшы тун тойдун биринчи туну (брачнач ночь) дешет го, ал кандай болот билбейм. Бирок бул тун жашоомдун ушул кунуно чейин откоргон эн жакшы тунум,-деди. Балким, брачная ночь мындан да жакшы болсо керек ээ,-деди жылмайып.
-Извращенец, -дедим кабагымды туйуп. Бар кете кал жиниме тийбей.
- Ал кун да алыс эместир,-деди созун бутургусу келбей.
-Алмаз,-дедим чын эле жиним келип. Сенин оюн эле ошолбу?
-Оюм ошол эле эмес, бирок боло турчу нерсе да,-деди бут кийимин кийип. Мен суйлогончо ордунан туруп бетимден катуу опту да чыгып кетти.
Аргасыз жылмайып алдым. Ичим уйгу-туйгу сезимдер менен курчалып, идиштерди да жуугум келбеди. Мен ото бактылуу болушум керек болгон учурда, эмне учун мынчалык кыйналып жатам? Менин оюмда эмне бар? Озум да тушуно албай турам.
#585 28 Сентябрь 2014 - 20:59
Аллах туболуктуу бакыт насип кылсын!!
! Бирок никеге чейин жанагы иштерди башка кылбаныздар.
..
#586 28 Сентябрь 2014 - 21:17
Окуп алып журогум жарылып кете жаздады. Бактылуу бол.
Чолпона
#587 28 Сентябрь 2014 - 21:41
чынында ото маданияттуу,
ото тушунуктуу кыз экенсиз,ар бир жазганынызды узбой окуп келатам,чыдамсыздык менен кутом кийинкилерин,
окуп алып озумчо эле мен бактылуумун силер учун,Алмаз менен эн бактылуу кундорду сурушунорго тилектешмин,
ылайым эле ушул бактылуу кундорунор улана берсин,туболуктуу болсун,экоонорго каалорум БАКЫТ,БАКЫТ,
.......башка соз жок.

саламдар!
!!!!!!!!
#589 29 Сентябрь 2014 - 11:15
Ушу сиздин качан Тойго камынып баштадым деген созунузду окуп каламкен деп эле кутуп калдым
Аллах прошу тебя храни людей которых я люблю...
#590 29 Сентябрь 2014 - 11:49
LaraKroff (27 Сентябрь 2014 - 15:22) жазган:
Рахмат эже. Журогум абдан жылыды сонун создорунуз менен. Кызыныздын омуру узун, келечеги кен болсун. Сиз да аман-эсен коз жарып алыныз. Мен магистратурада окуганым учун кадимкидей иштейм, анан жумада уч кун кечинде окуйм. Макул, атымды купуянызга жазып коем 



Купуямды карап атып чарчадым....

келечек алдыда
#591 29 Сентябрь 2014 - 23:11
alibekova94 (26 Сентябрь 2014 - 15:17) жазган:
Окуп жатып сиз учун бактылуу болуп кеттим))
Туура айтасыз бактылуу болгон жерде бактылуу, ыйлаган жеринде ыйлап мага деле кыйын болду. Жан талашып иштеп запарада дагы ушул телефонумду чукулап кетем жазып калдыбы, жазса мен окубай калбадымбы деги деп☺.
Я девушка тихая... скромная... Обидите-тихо закопаю, скромно отпраздную…
#593 30 Сентябрь 2014 - 13:23
эх бул суйууну озум кана эмес досторума дагы окуп бердимго. жаттап деле калдым окшойт бактылуу болун
#595 01 Октябрь 2014 - 00:34
Суперстанга ушул эжемин окуясы учун эле кирип калдымгооо чиркин....
#596 01 Октябрь 2014 - 11:26
Мен озумчо эле бактылуу болуп кеттим го , окуп алып)). Бизге качан ушундай суйуу келет
Бактылуу болунуз эжеке


#598 01 Октябрь 2014 - 16:03
Эже эки дуйно бактылуу болунуз Алмаз менен .Сизди бактылуу кыларына ишенем!
#599 01 Октябрь 2014 - 20:01
Эмне дейм.спн кубансан кубанып,кайгырсан кайгырып келе жаттым эле ,эми буйюрса суйунот окшойбуз.ылайым эле ушул ыйманындан кетпей,Алмаз менен бактылуу бол.
#600 01 Октябрь 2014 - 20:25
Баардык эле жаштарга энелик насаатым,ушул кыздан улгу алчуу экен.таза ,Абиийрдуу кыз экенсин.Кайын журтунду да сыйлаган ыймандуу мисал болчуу келин бол.