Ачуум онойлук менен келбейт. Келген убакта озумду болушунча колго алганга аракет кылам.
Ачууну кантип басасыңар?
#541 10 Август 2015 - 17:37
Юрист - одна из древнейших профессий. Где бы он ни работал, его обязанность - свято служить закону!
#542 10 Август 2015 - 17:40
Грушаны ургулап тепкилеп нерв спокойт этем жана албетте жаай классик муза
#546 10 Август 2015 - 17:58
Ачуум келгенде ваннага сууну толтуруп 1,2 саат сууда отурам. Сууну ойноп, чачып отура берем. Жиним бат таркайт ошентсем. Же озумо жаккан музыканы угам.
#547 10 Август 2015 - 18:09
Сабырдуулук менен женип кетем.
Кулагын менен укканга эмес, козун менен коргонго ишен замандаш.
#548 10 Август 2015 - 18:56
Ачуум келе бербейт , эгерде келип калса озуму алаксытып бир иш кылган болуп отуруп калам.
Ал эми балдар менен урушканда болсо кучогондон кучойт.
Ал эми балдар менен урушканда болсо кучогондон кучойт.
МЕН ДУЙНОНУ АПАМ МЕНЕН ТААНЫГАМ.
#549 10 Август 2015 - 19:01
"
Ачууң келгенде унчукпа" деген принципти бекем тутам. Бекер эле ажылдап нерв коротуп эмне пайда...
#550 10 Август 2015 - 19:27
Бул жагдай менде сейрек болот, бирок бир келсе тегерегимдерди адамдарды кошо камтым алганым жаман. Мендеги ачуудан арылуунун бир гана жолу минутанын, секундтардын отушу.
Умей держать всю боль внутри, людям плевать на твои чувства.
#551 10 Август 2015 - 19:33
Ачуу келгенде баарын "балч!"
эткизе бетине айтып айтып алам.Калганын каршылашым таразалап алат,менден куноо кеткен болсо айтат,болбосо оозун анырайта ачып кала берет.
#553 12 Август 2015 - 11:09
Менде ар түрдүү.
Эжемдерге ачуум келсе,улуу деп сыйлап,унчукпайм. Кээде сөз менен кагып салам.
Сиңдиме ачуум келсе,анын маанайына жараша чечишебиз.Анын да ачуусу келип калса,жулкулдашып кетебиз.Ачуусу келбесе,унчукпайт. Мен сүйлөнүп-сүйлөнүп калып кетем.
Анан калгандарга унчукпайм.Нерв коротпой эле,ишимди кылып жүрө берем.
Кээ бирөөлөр бар го,жиндидей эле сүйлөнө беришкен.Алардын сөзү мага таасир этпейт.Сүйлөнүп, өлөйүн деп калчылдап калса да унчукпай коём.
Негизи,баарыбыз эле ачуубузду сабыр менен жеңүүбүз керек.Болбосо, өзүбүзгө да,өзгөгө да зыяны тиет.
Эжемдерге ачуум келсе,улуу деп сыйлап,унчукпайм. Кээде сөз менен кагып салам.
Сиңдиме ачуум келсе,анын маанайына жараша чечишебиз.Анын да ачуусу келип калса,жулкулдашып кетебиз.Ачуусу келбесе,унчукпайт. Мен сүйлөнүп-сүйлөнүп калып кетем.
Анан калгандарга унчукпайм.Нерв коротпой эле,ишимди кылып жүрө берем.
Кээ бирөөлөр бар го,жиндидей эле сүйлөнө беришкен.Алардын сөзү мага таасир этпейт.Сүйлөнүп, өлөйүн деп калчылдап калса да унчукпай коём.
Негизи,баарыбыз эле ачуубузду сабыр менен жеңүүбүз керек.Болбосо, өзүбүзгө да,өзгөгө да зыяны тиет.
Билдирүүнү түзөткөн: Jasko.: 12 Август 2015 - 11:10
Я закрыла дверь в свое сердце и написала "ВХОДА НЕТ!". Но пришла Любовь и сказала просто: "Я не умею читать..."
#554 12 Август 2015 - 11:59
Ачуум бат келет,бат кетет.Куноо менде болбосо да кайра эле озум суйлоп ийем ачуумду келтирген кишиге.Такыр ачуум тарабаса анекдот окуп эс алам кадимкидей.
#555 12 Август 2015 - 13:46
Ачуум келгенде карманайын деп тиштене берип, тиштерим кубулуп тушкону калды, йошкина.
Кенештерим - кетирген каталарымдын жыйынтыгы.
#558 13 Август 2015 - 00:05
Жумушта ачууланам. Баарын ашата согом. А уйдо такыр ачууланбайм.
Ошо.