[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Мейли, мейли иштесин. Мен, макулмун энеке бай.
Толкунбек ордунан туруп, дубалдын боорунда илинип турган комузун колго алып, ары жак, бери жагын айландырып карады. Ал бир топтон бери комуз чертпей калган болчу. Комуз куусун кнчалык уккусу келгени менен, куйоосунун эрте кетип, кеч келип жургонун коруп туруп, "чарчап журсо керек" деп ойлоп., сураган эмес. Чындыгында эле Толкунбектин комуз чертип, айма-жай олтурууга убактысы жок болучу. Жигит оз куусун озу сагынган немедей, тыштан кирип эле дубалда илинип турган комузун ала олтуруп, кулагын толгоп, тепкесин ондоп, дароо эле "Тотоп шынгыраманы" чертип киргенде, келиндин кош кареги жалт дей тушту. Комуздун кубулжуган куусуно конулу эргип, улам теренге сунгугон сайын, ат устундо ал-


гыр куштай комдонуп, ак калпагын бир жак чекесине айчыланта кийип, жалчылыгын билгизбей, жокчулука наалат айтып, кедейлигине кейип, ичи оттой жанып, суйгон кыздын отунучу боюнча. "Топ шынгыраманы"

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Толкунбек эмес эле, Байбура чертип аткандай, аны Жайнагул эмес эле, гулдуу ак боз атты жылоодон алып, ай жамалы жездей сайгарып, журогу арманга толуп, алдыдагы жакшы умут, жакшы тилегинин баары кыйрап, астым устум тушуп, умутсуз титиреп турган Салтанат угуп турган сыйактуу кинонун пиленкасындай болгон кош элес бир заматта коз алдына тартыла тшту.
Ушул саамда куу менен да, кулку менен да иши жок, кош бешиктин жанында олтурган Кына минти;
-Толкунбек сен комузунду кое туруп, Жакиндин алдындагы баланы ал. Мына, бешиктерин жасап ойдум, болоп койсун.
Жигит апасына аста башын ийкеп коюп, куунун аягына чейин чертип токтоду. Жайнагул ушул куунун сырын кайнатасынан уккан кундон бери, ал учун "Топ шынгырама" куу эмес эле, зар заманда зарлап, максатына жетпей арманда откон кыз-жигиттин трагедиясы сыяктуу конулунун тупкурундо кыттай уюп калган. Толкунбек комузун ордуна илип, колуктусунун алдында мемиреп, терен уйкуда кошуп жатткан Усонду колуна алып, жаагынан шуу-шуу жыттап кайра-кайра опкулоп, бооруна кыса кучактап, жалына баштады.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Уулунун бала сактыгын коруп турган эне конулундо "Ай, байкуш балам ай, сенин ушул арамдан тапкан баланды бала кылып, озум туудум деп тиши менен тилин тиштеп, жан адамга билгизбей, жакынына сыр айтпай, ичинен жеген курттай юолуп олтурган, ушул асылзаада колуктунду кадырына жетип, кутуп алаар бекенсин? Куноо сенден кетпесе мындан кетпейт. Бая куну балакеттуу тоголок каттар томолонуп журуп, Жакинге кайра жетпесе эле болду" . Эмелеки кулку ойногон жузу кулдой боло


тушкон эне, баласын болоп жаткан келинин, унсуз телмирип тиктеп туруп, озунчо шыпшынып алды.....

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Толкунбек тамактан кийин, колуна толгон токой газета, журналдарды кармап алып, оздорунун уктоочу болмосуно кирип кетти. Балдар уктап, кайнене менен келин экоо олтуруп калды. Идиш-аягын жыйнаштырып жууп жатып, конулун боксортуп, журогун ойуп, ким менен сырдашып, ичин ачарын билбей жургон келин, ой толготуп санаага чогот. Ичин иттей тырмап, келемиштей кемирип жургон бул жашыруун сырды башка кишиге ишенип айтууга болбосун жакшы билет. Анын ичтейин ачып сырдашаар эн жакын адамы жалгыз кайненеси. Ошондой болсо да Усон жонундо эртели кеч айта беруу, ал кишиге суроо салуу кары адам учун оор болчу. Бирок Жайнагул эмне учундур, Кынага кайталап дагы эле айткысы, дагы эле кайталап сурагысы келип туруп алды.
-Эне!-деди, бир окумда уну калтырап,. -Сиз Усонду кимден туулган бала деп ойлойсуз?
Кутулбогон жерден берилген бул суроого Кынанын уройу уча тушту. Бала жонундо эми экинчи менден сурай койбос деп ойлоп жургон карынын ону озгоруп, оозунун ичи кургап, шилекейин курмоп жута албай калды. "Созго солтук", кепке кемтик" кылып олтурган баласына ичинен наалып, дудук болгон немедей тилден калып турду. Коздору чекчейип, чанагынан чыгып кетчуудон бетер келинин унсуз тиктей берди. Усон толкунбектин оз баласы экенин билип турса да, ойлогон оюн ачык айтуудан дале болсо, келининен дай албай абдырап турду. Бул балакеттуу бала жонндогу туюк жара кайта-кайта ачылып, кайта-кайта жаныра бере турган айыкпас дарт болуп калдыго, -деп тубу жок терен санаага батып кетти.
-Кызык,эмнеге буулуп калдыныз, ыя жарыктык? Бул баланын жай маанисин билбеген болсонуз кеп башка эле. Билесиз да кандай болгонун. Мен, Усонду баягы мейманканага Толкунбек менен чогуу келип, бизди коруп качып

[Nyrjamal.Teshebaeva]

кеткен келиндин баласы болуп журбосун деп шекшип турам. Бая куну кошунаныкы бизди чакырганда, аны да чакырыптыр. Кызык болбодубу. Эки баланы коруп олуп кете жаздады. Озунон озу буулугуп, озунон озу олтургандарга тийишип, жинди немедей болуп олтурду. Анан тамакка кутпой кетип калды. Толкунбекти менден кызгандыбы, куноолодубу же балдарды коруп ичи куйдубу, билбейм дээги кабагы ачылбай туноруп олтуруп, акыры бирдемеси олгон немедей боздоп-ыйлап кетти. Чынымды айтсам, кокустан экоонун бироону уурдатып жиберемби деп коркуп калдым андан.
Кына унсуз, созсуз жалдырап олтура берди. Зыйнатты таанырын да айткысы жок. Тээ бир топтон кийин мукактанып минти:

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Э Кудай, бироонун баласы менен бироонун кандай жумушу бар. Балдарга кол салуу колунан келбес. Сага мен бул дуйно до да, тигил дуйнодо да ыраазымын, балам. Бектигине баракелде деп батамды берип олтурам. Эми ушул бойдон жабылуу казан жабылуу кала берсин. Усон осуп, улам козго корунгон сайын Толкунбекке окшоп баратканын коруп туруп, оорумдун устуно оору кошулуп баратат. Санаа кууруп кплсын. Санаа саргайтат турбайбы адамды. Сенин урогундун башындагы отту билбейт дейсинби, мени. Билем, баарын билем. Кантесин бул иттин итигин оор болсо да кечирип кой, балам. Айла барбы.
Ушул кезде Жайнагулдун коз жашы эки бетин жууп, жамгырдай тогулуп жатты. Ыйдан опкосу кооп , эки ийни титиреп турду.
-Мен мындан туулган бала экенин билбей калбадымбы. Чыным менен эле. , Толкунбек эгиз уулду болдум деп суйунсун деп ойлоп журбодумбу. А-а-й, ары жок жаным ай, эгиз тороону соолот, мактаныч коруптурмун да.
-Соолоту соолот, мактаныч мактаныч эле болбодубу. Усонун менен Асанындын айырмасы деле болбой калды го каралдым, ыйлабачы. Сен капа болсон, мен да капа




болом. Сенин коз жашынды, сенин кабагындын бурколгонун корбосом экен дейм. Мен баягы Толкунбек уйдон безип, Фурунзеде "гулгаан" болуп жургондо эле оло турган катын болчумун. Кун коруп, суу ичсин деп Кудай Таалам мандайыма жакшы булону, жакшы куда-соокту жазып койгон экен. Билсен сен учун олбой тируу басып журом, балам. Жанындан карыш жылгым жок. Сени, сен тороп берген балдарымды коруп тургум келет. Мен олбосом атан байкуш кууруйт. Короо-жай, бирин-экин малды карап багыш керек. Ошонун барында сенин эмгегин бар. Аларды кантип талаага таштайбыз... ,,,..

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Жайнагул кайненесинин созуно мойушкансып унчукпай калды. Кына кетеринде, эки баланы эмчектен чыгарып, мага алып барып бергин деп какшап кетти. Арадан коп убакыт отпой Айнагул областтык торот уйундо иштеп калды. Эртен менен эки баланы бакчага озу алып барып, кечинде озу алып келип журду.
Эки баланын экоо тен там-тун буту басып, эмчектен чыкты. Бирок балдарды Кынанын суроосу боюнча аылга алып барган жок. Анткени кайненесинин ден соолугунун жоктугун бир ойлоп аяса, экинчиси, озунун балдарсыз тура албасын билди. Жайнагул ишке кирген кундон баштап, тез эле коллективке аралашып кетти. Ал эми областтык саламаттык сактоо болумунун башчысы, озу менен медициналык институтту бирге буткон жигит болчу. Баягы Толкунбек менен Ыйнатты театырдан коруп калып, ич таарлыктан, атайын жигитинин ичин куйгузуш учун почтанын алдынан кезигип, аны озу токтотуп алып: "Мени менен кичине бирге басан", деп Жайнагул отунуч кылган ушул жигит эмес беле. Анда Жайнагул бул жигитти анчлык этибарга албай, жалгыз Толкунбек деп толкундап жургон кези болчу. Эми ошол озу тенсине бербеген Султан азыр адам суктанар жигит болгон. Эл депутаттарынын областтык Советинин депутаты, партиянын облас-




-ттык комитетинин мучосу. Айтор, Султандын ыргыткан ташы жогору кулап турган кези.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Жайнагулдун мойнуна нары ардактуу, нары жооптуу милдет жуктолду. Анын мгек сапары ошентип кайра башталды. Торот уйунун озуно тааныш, бирок коптон бери корбой да, аралашпай да сагынып клган дары-дармектин, жарык дуйного жашоого жаны келген кичинекей наристелердин жанга агымдуу тааныш жытынан тартып, бардыгы Жайнагулдун журогуно жакын.
Мурда Мансуровдун колу женил аялы бар экенин угуп-билбеген шаардыктар учун бул озунчо бир жанылык сыяктуу туйулду. "Алиги СМУда башкы инжинер болуп иштеген Толкунбек деген жигиттин аялын кордум. Укмуштай келишимдуу, сулуу аялы бар турбайбы. Ал жондомдуу акушер-гиниколог эле болбостон, колу чебер хирург имиш....." деген сыяктуу создор уйдон уйго тарап жатты.
Жубайлар эртен мененки бойдон кечинде бир жолугушат. Жайнагул келери менен балдарынын колуна оюнчуктарын карматып олтургузуп коюп, кечки тамакка кам коро баштайт. А Толкунбек болсо эрте келгени аз, кеч келгени коп. Мурда иштебей озу уйдо олтурганда Толкунбекттен башканы ойлобой, аны чыдамсыздык менен кутуучу Айнагулдун муноозу озгоруп кетти. Азыр болсо аны кутууго да , ойлоого да убактысы жоктой. Эртен ишке барамын деп, балдарынын бакчага кийип барчуу кийимдерин даярдап, кундо кир жууп, кундо кийим тасмалдайт. Бош боло калса окуганы кобунчо оз кесибине тийешелуу ар кыл китептер.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Бирок бугун ате алган жок. Эмне учундур Толкунбек кечиккен сайын тынчы кетип, журогу озунон озу опколжууп турду. Аны жолдо келетканда кимдир бироо кастык менен кырсыкка учураткандай болгон бир балакеттуу ой конулуно жармашты да калды. "Эмне учун сырын айткан жок? Ай ушул Толкунбектин бектиги ай, укканы уккан жерде, коргону коргон жерде клат го чиркин. Эл-




-чилеп элеттен укканын эзели уйго да айтып келбейт. Эргешбаевтин жаны салдырып жаткан уйун жетекчилерге айтып, ички иштер болумунон киши эрчитип барыппломбу сплдырган а, аны каматкан да Толкунбек деп, анын ага-тууганы бул жигитке бирди корсотобуз дешип, андып жургонун эмне учун менден жашрды болду экен?! Же коркот дедиби?"

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Жайнагул эмне кыларын билбей. Ийненин устундо олтргансып токтоно албай турду. Балдарын таштап издеп чыгайын дейт, ага болбойт. Толкунбекти издеймин деп кокус саат болуп озум кырсыкка чалдыгып каламбы деп коркот. Анан да, аны издегенде кайдан, кимдикинен издеймин деп ойлойт. Кокусунан эле башына мындай бир ой келе калды. Эргешбаевтин тукум-жураты кооп деп укканын стеди Жайнагул. Аны Толкунбек озу да айткан, "Камалдын канат-ьутагы жайылган жигит" деп. Ошол жерге-жээктеринин бироо болбосо, бироо тун жамынып, артынан андып журп, ким корду кылып олтуруп кетсечи?!. Ушундай жагымсыз ойлорду ойлогондо, буткон бою дуркуроп, денеси муздай тушту. Санаасы сандап, озунон озу коркуп, озунон озу элендеп жатып, балдарынын жанына кыйшайып жатып козу илинип кетти. Эшиктин звоногунун устокко-босток чырылдаганынан Жайнагул чочуп ойгонду. Адегенде эмне болуп, кайда жатканын эс олуп, уйкулуу козу менен эки жагын элендей карап, эшик алдына жеткенде, телефондун уну арт жагынан чырылдады. Ал, эшиктин звоногу эмес эле, телефондун ууну экенин эми гана ажыратып билди.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Алло! Алло! Алло!..... Трупкадан кимдир бироо бир демге тыншап туруп, кайра илди. "Кээде эле чочугансып, ушинтип телефон аркылуу унсуз суйлошкон бироо пайда болду. Кызык. Ктмди издейт болду экен" -деди келин озу менен озу суйлошуп. Анын конулуно мындай деген ой тушту: "Сыягы ким болсо да Толкунбекти тапай калды го. Балким, ушул Зыйнат. Турупканы алып калар бекен уйундо болсо деп ойлосо керек....."




Чын эле Зыйнат чалган болчу. Толкунбек экоонун корушпогонуно бир топ болуп калган. Жайнагул ойлогондой "уйундо болсо, озу алып калабы" деген ниет менен чалып, аялынын унун угуп, турупканы кайра илген. Каалаган кишисин эстеп,, конулу боксоо тартып турганда дарбазанын кнопкасын бироо басты. Келин элее тыншады. Таякеси Токтогул уйунон чыккандай юолду. Зыйнат буларды аябай аячу. Байбичеси кооп эле торогон киши жкен,. Бирок баардыгын озу берген "Кудай" озу алып, бала тороп, бала суйбогон адамдарга окшоп, бир уйдо экоо жалгыз калган, армандуу кишилер болчу. Карыянын ууну угулду.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Ким бар?
-Ачып коюнуз, таяке.
Жигит карыя менен саламдашып учурашты да, туз эле Зыйнаттын уйун коздой шыпылдай басты. Келин онор канасынан чыгып, Толкунбекти тосуп турган. Экоо эшик алдынан кезигишти. Суйунгонунон Толкунбектин мойнуна асыла кетти.
-Азыр эле ойлоп турган болчумун. Уйуно телефон чалсам Жайнагул алды. Мен бир ааз тыншап труп, унчукпай кайра илип койдум.
-Антип чалбай журчу Зыйнат. Суранам сенден. Убактым болгондо озум эле сени чалдырбай-эттирбей эле келип жрбоймунбу. Сен бугун менин мнеге келгенимди билесинби?
-Келинди имере кучактаган калыбында залга киришти.
-Бая кундон бери мына бул балакеттуу каты сага алып келип берууго убактым жок.
-Эмне кат?
Катарлаша диванга олтурушту.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Муну баягы кайындарым келгенде, кайненеме бироо алып барып берип кетиптир. Ал киши Жайнагулго корсотпой, менин оз энеме ала барып таштаптыр. Энем атайы ушул кат учун келиптир. Айтпадым беле сага Анат экоонун уйундо экенин.

Зыйнат катты окуй баштады. Улам арылаган сайын ону бузулуп, колдору калтырап баратты.
-Мындай катты жазган киши Жайнагулго дагы жазат? Ушуну менен эле тынчып калбайт, коросун го? -деди. Толкунбек сабырсызданып. "Кыламыктан бут сынат, буламыктан тиш сынат" дегендей, анда эмне болот? Уйбулодон ажырап, талаада каламбы. Бул жакшы иш болбой калды. Эмне кылыш керек, озун айтчы?
Зыйнаттын оозуна соз кирбей, мууна тушуп, бир топко кагазды телмире тиктеп туруп, жигитке бурула калып минтти.:

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Эмне кылыш керек? деп менден сурайсында.
-Анан кимден сурайм. Мындай жагымсыз каттын Жайнагулго жетишин каалабайм. Тушунуп жатасынбы мени? Ал бул сыяктуу капа-кайгыны которо албайт.
-А менчи? Мен баарын котором ээ, олууну да, тирууну да. Ушундайбы? Мен сага эч ким эмесминби? Сен олсон Жайнагул эле куйуп, мен куйбойт экемин да. Билсен, мен сени, Жайнагулдон эки эсе артык суйбосом, кем суйбойм.
-Суйуу, суйуу, Тфу! -Жерге тукурду.
-Ушул суйуу деген созунду канча жолу айттым кыскарт деп. Сен эмне, суйуу деген созду кошпой суйлой албайсынбы.
-Толкунбек оордунан туноруп турду: -Билип турам сенин суйгонунду бирок мен, сен суйгондой суйоо албасамчы. Менде эки жан, эки журок жок да. Билсен да менин аялым, балдарым бар кенин. Айтчы, аларды мени мне кыл дегени турасын? Же балдарынды ташта, Жайнагул менен ажыраш, мени ал дейсинби?
Зыйнаттын ону олгон кишидей бозоруп, жашы тегерене тушту.
-Аыраш, мени ал деп жаткан ким бар. Жашай бер. Балдарым деп, балдарынды качан болсо бетине кармай суйлойсун. Андай баланы мен да туугам сенден. Чырды ырбатпа, Толкунбек. Эгер ырбата турган болсон, ырбатыш оной.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Тушунчу мага Зыйнатка! Эгерде чынын менен суйоо турган болсон мени тозокко салба. "Мойнунан байлаган ит, ууга жарабайт" дегендей, мен сенин журогуно тушунуп, кадырына ете албагандан кийин, кереги эмне мындай апаасыз турмуштун. Бала туудум деп мага док уруна бербе. Минтип эртели-кеч кайым айтышып, бирибизди-бирибиз капа кылбай, бир жанысыл болушубуз керек. Ал учун ортодогу жашыруун байланышты жакшылык менен узуп, биротоло узул-кезил болгонубуз он. Ошондо гана сен дагы, мен дагы тынч омур суро алабыз.
--Жок, жок, антип айтпа. -Толкунбектин оозун алаканы менен баса клды. --Мен сенден ажыраган куну эле жинди болуп кетээримди билип турам. Макул, баардыгы сен айткандай болсун. Кундо болбосо да, жок дегенде жумасына бир жолу келип турчу.
--Жок, жумасына да келе албайм.
--Анда эки жумада бир жолу.
--Жок, болбойт.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

--Эмесе, айына бир жолу. Бул сенден биринчи да, акыркы да отунучум болсун. Макул деп койчу ушуга.
--Жок, Зыйнат, айына эмес , жылына бир жолу келеалбаймын. Тажап буттум, бутуролу бул ишти.
Келин Толкунбектин кош аягын кучактай жыгылып, оксуп жиберди. Онгочу узулгончо окуруп ыйлады. А жигит болсо эмне кыларын билбей, селейип турду. Тээп жибеоейин деп ойлоп астапырыла кылды. Кийинки учурда ото капа болгондо акыл-эсин жоготуп, таалып кала турган ооруга чалынып клганын Толкунбек жакшы билуучу. Жигит ушуну стей коюп, жоошуй тшту. Ушуларды йлоп Зыйнатты ойдо кылайн дегенче болбрй, бутун кучактаган бойдон колдору тырышып, уну буулду да калды. Жигит келиндин карышкан манжаларын озунон чыгарды да, жеден которуп, диванды коздой алып басты. Ошентип, Толкунбек Зыйнаттын эс алышын кутуп, шашкалактап кете албай турду....

[Nyrjamal.Teshebaeva]

. Ушул кезде
куйоосунон санаасы тынбай олтурган Жайнагул ачык турган терезенин форточкасынан
кимдир бироо бирдеме тушуруп жибергенин коруп, ордунан учуп турду. Тобо,
почтальон муну ящикке салбай, эмне учун терезеден таштап кетти деп тан кала
тушту. Ал конвертти колуна алып, ары-бери айландырып карады. Сыртына
«Жайнагулдун озуно» деп жазылыптыр. Алыстан келген кат эмес экенин дароо билди.
Конверттин ичинен бир барак кагазды сууруп чыкты. Жазып окуй баштады. Адегенде
Толкунбек бир балекеттуу кырсыкка учурап, озумо тике айта алышпай, катка жазып
тушуруп жиберди бекен деп, муундары калчылдап кетти. Бирок анда жазылган кабар
андай эместей корунду. «Жайнагул, сизге бая куну катты жазган мен болучумун.
Сыягы, анда жазган созумо ишенген эмес окшойсуз. Менин билишимче куйоонуз сизди
тенсинбесе керек. Аялын тенсинбеген эркек, аялынан коркпойт эмеспи.
Ишенбесениз, азыр ушул тапта сиздин эриниз Зыйнат Эсенова деген суротчу
келиндикинде жатат. Келсениз устунон чыгасыз. Балким, мен сизди аялдамадан
акмалап, тосуп турам. Тез келиниз» деген сыяктуу жагымсыз создорду окуп,
Жайнагулдун ээси оой тушту.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Кызгануу менен ичи тарлык биригип, коодонундо
куюндай сапырылып, оттой куйуп чыкты. Анын оюна «Толкунбек менин башымды дагы
эле аттап жургон турбайбы» деген дурболон тушту. Муну менен окуянын
чын-тогунуно жетип, козум коруп, колум менен кармап туруп, анан биротоло
ары-бери болоюн деп ойлоду. Адресин кайталап окуса, автобуска тушсо, Эсенованын
уйу анчалык деле алыс эместей корунду. Бирок оюнда канчалык чамынганы менен,
барсамбы, барбасамбы деп, эки анжы болуп, эмне кылаарын билбей турду. Анан
куйоосунун куноосун козун менен кормойунчо, ишенгиси келбей кетти. Кантип эле
Толкунбек ушундай ишке барсын деп ойлоду. Кокустан чындап эле, тигил ката
айтылгандай, Зыйнаттын уйунон Толкунбекти кармап аларын эстегенде Тула бою
титиреп,

журогу опколжуп кетти. Мындай болгондо, куйосунун кемсинтуусуно чыдай албасын билди. "Уятсыздын арамдан туулган баласын жик билгизбей мага бактырганы да жетишет", деп ойлоду. Жугуруп кошунасыныкына кирди. Бир жерде заарыл жумушу чыгып калгандыгын айтып, Кермекаштын эки кыын эрчитип чыкты. Аларды балдарынын жанына клтырып, озу алиги белгисиз аял жазган тарапты коздой бет алды. Айдын нуру менен кочолордогу электр жарыгы жуурулушуп, айлана суттой жарык. Келин жетээри менен коп куттурбой, озу тушучу машина да келип токтоду. Жайнагул алиги аял катка жзган аялдамага келгенде автобустан учуп тушту. Эки жагын элендей карап, кайсы жака тарапка басаарын жакшы андай албай токтоп калды. Эмнегедир, келин уй эмес эле, олумго бараткансып, денеси сууга салган чыбыктай титирей баштады. Жаны эле кочонун сол жагына бурула бергенде, арт жагынан: "Ай келин, ал жакка эмес, бул жакта, бери бас", -деген аялдын унун укту. Караса башын чапан менен чумкой жамынган адамдын караны туура тушунан корунду.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Сиз Мансуровдун аялысызбы?
-Ооба, кат жазган сиз сизби? -деди уройу учкан келин.
-Ии, менимн. Жана атайын баламды чаптырдым эле лесипет менен. Эшиги бек экен, форточкасынан тушуруп жибердим дегенинен, оз колуна бербепсин деп урушуп жаттым эле. Эр дегенди кармаш керек сидим. Эсенованын сизден эмне артыкчылыгы бар экен. Бар болгону сурот тартат. Ошол да кесиппи? Мен сизди билими жок, уй кызматындагы аял деп эсептеп журсом, врач турбайсызбы. Мен кийин уктум. Ой ол-а-а, оз эрин таштап, сиздин эринизге жармашып алганын кара. Мансуровдун сиз менен кайсыл убакта болорун билбейм, кун дебей, тун дебей, ар дайым ар куну ушул вялдын уйундо. Жашыруун алышып, тийишип алышкан деп айтышат экен билгендер. Эриниз бул катынды суйот имиш.....

[Nyrjamal.Teshebaeva]

. Аялдын созун уккан
сайын журогу карышкыр коргон байлоодогу кулундукундай турсулдоп, козу
карангылаша баштады. Жайнагул туз жолдон бети менен кетуучудой бирде мудурулуп,
бирде оз бутуна озу чалынып келатты. Ал Толкунбекти Зыйнатты уйунон эмес, койнунда
жатканын коргон убакта да, аларга эмне деп айтаарын билген жок. Кандай максатты
коздоп баратканын да ойлободу. Эмелеки уйундо «биротоло ары-бери болом» деген
ниети да эми эсине келбей калды.

-Мына, Зыйнат деген суротчу катындын
уйу. Сиздин эринизди кетип калды бекен десем, Кудай жалгап ырас кете элек тура.
Ушул жерден эле корсотунуз коргулукту. Эртен арызданып обкомго барыныз. Экоону
тен сотко бериниз, эмнесин аяйсыз. Кордунузбу, ээн уй, ээсиз тошок. Бул
Эсенованын озу сатып алган менчик короо-жайы. Жайкы ашканасына бир чал-кемпирди
киргизип алыптыр. Ал эми озу болсо бир уйдо, жанында жарты киши жок, жалгыз
турат. Охо-о-о, Кунболот деген кундой эле жигит болучу.