Саламатсынарбы достор, мен жаны эле катталдым, бул 2-жолу тема ачышым болсо да жакшы биле бербейм. Эгер катачылыктарым болсо алдын ала кечирим сурайм!.
Мен анда али тороло элек кыз болчум. Мени торобойсун деп, биринчин да кыз болчу бунун да кыз экен алдырасын деп атакем апамды урушчуу экен . Апакем болсо торойм деп экоо алышканча арадан 9 ай отуп апакемдин толгоосу башталат. Ал мезгилде атам уйдо жок болчу экен, апам отун жарып жаткан экен. Апам толгоосу башталганда доктурга чуркап барып айтса, уйуно барып даярданып тур, азыр сени больницага алып барабыз деп жиберип койот, апам байкуш чон энемен коркуп уйго келип оз ишин кыла баштайт, себеби чон энем каардуу аял болгон экен. Ошентип апам кыйналып уйдо эле тороп коет. Бул жарык дуйнону жаны гана коргон кыз эч эле ыйлабайт экен, 3 кун ыйлабай жата берет экен, бул кыз олуп калат деп ойлошуп конул да бурбай койушат экен. Кыз экен деп эч ким кызды карабай, жада калса чон энем да бешикке салып бербей койот. Ошол 1,5 кг салмакта торолгон, эч кимдин суймончулугуно ээ болбогон наристе кыз мен элем. Мен торолгон кун аптанын жума куну эле. Ошентип мен да чонойдум 2 кл окуп калган учурум, ал мезгилде мен эч нерсени тушунбогон жаш кыз элем. Менден алда канча чоон бала мени жаштыгымдан пайдаланып,
чаргарга камап алып озунун арам ойун ишке ашырган, бироого айтчуу болсо олосун дегенинен эч кимге айта алган эмесмин.
Арадан кундор отуп, кундор айга алмашып, айлар жылга айланып мен 9- клта окуп калдым. Токойго чыгып жангак терип озумо теле алдым. Ал теле аркылуу Мирлан аттуу мырза менен таанышып колдым.
Туңгуюк
#2 30 Ноябрь 2015 - 03:39
Экинчи класта жыныстык катнашта болдунбу ошондо?
Жаңы жолго түшүү үчүн, эски жолдон чыгуу керек!
#4 30 Ноябрь 2015 - 11:15
#5 30 Ноябрь 2015 - 11:38
Ал бала менен таанышуубуз мындайча болгон: мен кимдир бироого чалам деп жатып, адашып анын чон атасына чалып алыптырмын.
Ал мезгилде Мирлан Бишкекте жашачуу экен. Анын кичинекей иниси менин номеримди ага берет экен, чон атама ушул номер чалып атат, ким билинчи деп. Мирлан мага чалып ким экен бул, мага перезвони,т жибериптирсинер деп кайра- кайра 3 4 жолу чалды. Акыры ачуум келип урушуп бердим. Бир аздан сон " таанышып албайлыбы кызыл гул " деп смс келди . Ошентип таанышып калдык. Башында жакшы мамиледе болуп, экообуз аке-карындаш катары жон гана ден-соолук сурашып суйлошуп журдук. Бир куну дос болууну сунуштады . Мен макул болдум. Экообуз алдынкыдан да жакын болуп кеттик. Бир куну жолугушмак болдук. Анда ноябрь айы болчу 17 - кунун белгиледик.
Озумдун айылымдын копуросу бар болчу илгерки, ошол копуродо жолугушмакпыз.
Классташым экообуз бардык, абдан коооооп куттук. Бирок Мирлан келбеди. Кун да уясына батып кеч кирди, Мирлан дале жок . Оюма ар кандай нерселер келе баштады. Биз уйлорубузго тарадык. Кечинде Мирланга чалдым, кундузу чалсам албай жаткан болчу бул жолкусунда алды. Бирок добуш Мирландын добушу эмес болчу.
#7 01 Декабрь 2015 - 14:43
Трупканы алган Мирландын акеси экен.Мирланды машина уруп реанимацияда жатат деп айтып трупканы коюп койду. Бул нерсеге мен озумду аябай куноолу сезип журдум. Себеби Мирлан мени менен жолугушам деп ушул окуяга туш болуп отурат. Ошол кундон 3 кун отту. 21- ноябрь куну Мирлан мага чалды жана кечирим сурады, жолугушууга келе албай калганы учун, созундо тура албагандыгы учун кечирим сурады. Ал оорууканада жатканда мен ага аныгыраагы акесине кунуно 3 4 жолу чалып ден-соолугун сурап турчуум кыжалат болгонумдан.
Ал жонундо коп ойлоочуу болуп калдым. Кийин билсем мен аны жактырып калган экенмин. Ал мезгилде суйуу деген эмне экенин да билбейт болчумун.
Ошентип арадан 3 кун откондон кийин Мирлан менен суйлоштум, ал жакшы экенин оор жаракат албагандыгын, 2 кундон кийин чыгышын айтты. Кун да отту ал ооруканадан чыкты, ошол куну жолугуштук. Мен аны биринчи жолу корушум эле, менин оюмдагыдай бала экен, мага абдан жакты. Ошол кундон тартып дайым жолугуша турган, тан атканча телде суйлошуп чыга турган болдук. Азыр ойлоном тан атканча эмнени суйлошуп чыгат элек билбейм.
Арадан жылдар отуп мен да 11-класста окуй баштадым. Билинбей откон жылдар ичинде мен ага жипсиз байланып калыптырмын. Ыйласам да кубансам да ал менен тен болушом. Бир куну классташымдын туулган куну болуп отурмай болдук. Баарыбыз чогулдук, ал жерге бейтааныш балдар да келип кошулду. Менин эмнегедир отургум келбеди, классташыма белегимди бердим да, уйго кетейин деп эшиктен чыга бергенимде бир бала ордунан туруп дагы бир аз отурсан боло биз менен деп калды. Мен болсо сыр бербей апамдар урушат, уйго эртерээк барышым керек деп айттым да чыгып кеттим. Жанагы бала артыман чыгып анда мен жеткизип койоюн деп калды, мен конбодум. Конбогонумо койбой классташтарым ортого тушуп отуруп кондуруп, машинасына салып алып жоноду.
Ошентип арадан 3 кун откондон кийин Мирлан менен суйлоштум, ал жакшы экенин оор жаракат албагандыгын, 2 кундон кийин чыгышын айтты. Кун да отту ал ооруканадан чыкты, ошол куну жолугуштук. Мен аны биринчи жолу корушум эле, менин оюмдагыдай бала экен, мага абдан жакты. Ошол кундон тартып дайым жолугуша турган, тан атканча телде суйлошуп чыга турган болдук. Азыр ойлоном тан атканча эмнени суйлошуп чыгат элек билбейм.
Арадан жылдар отуп мен да 11-класста окуй баштадым. Билинбей откон жылдар ичинде мен ага жипсиз байланып калыптырмын. Ыйласам да кубансам да ал менен тен болушом. Бир куну классташымдын туулган куну болуп отурмай болдук. Баарыбыз чогулдук, ал жерге бейтааныш балдар да келип кошулду. Менин эмнегедир отургум келбеди, классташыма белегимди бердим да, уйго кетейин деп эшиктен чыга бергенимде бир бала ордунан туруп дагы бир аз отурсан боло биз менен деп калды. Мен болсо сыр бербей апамдар урушат, уйго эртерээк барышым керек деп айттым да чыгып кеттим. Жанагы бала артыман чыгып анда мен жеткизип койоюн деп калды, мен конбодум. Конбогонумо койбой классташтарым ортого тушуп отуруп кондуруп, машинасына салып алып жоноду.
#9 02 Декабрь 2015 - 21:12
#10 03 Декабрь 2015 - 03:29
Жолдо баратып мага жигитин барбы, аны чындап жакшы коросунбу, эгер мен алып качып кетсем эмне кылат элен жана башка ушул ондуу суроолорду жаадырып салды. Мен ага жигитим бар экенин, аты Мирлан экенин, аны абдан катуу жакшы корушумду айттым. Ал болсо мени бир саамга тиктеп турду да, мен сени бир коруп жактырып калдым. Анда сен классташтарын менен валейбол ойноп жаткан экенсин. Сени ошондо биринчи жолу кордум, жана сени жактырып калдым. Анын бул создорун угуп баратып жолду карасам уйумо келип калыптырмын.
Токтот десем токтобой машинасын каттуу айдап жоноп берди. Менин создорумо кулак да салгысы келбеди. Кыйкырдым бакырдым, ыйладым таасир да эткен жок. Ал менен алышып отуруп уйуно да барып калдык. Уйдон 4 5 аял чыгып эле жулмалап машинадан тушуруп, уйуно алып кирип отургуза башташты. Канчалык каршы болгонума карабай отургузуп коюшту.
#11 03 Декабрь 2015 - 21:37
Апамдарга чалдым, келип алып кетишин сурандым. Апамдар келди. Баланын ата-энеси нары отуп бери отуп отуруп кондурушуптур.
Апам жаныма кирип бактылуу бол кызым, бешенеге жазганы ушундай экен, жакшы уйбулоо экен, ыйлаба кызым деп чыгып кетти. Мен аябай ыйладым, кыжырландым,
озумо-озум ачуум келди, кайдан дагы ошол туулган кунго бардым. Акыркы пушайман озуно душман деп бекеринен айтылбаса керек. Мин пушайман болгонум менен андан пайда жок эле. Менин суйуум, кайгырсам да , кубансам да шерик болчуу жан шеригим, кучугум, мамалагым деп эркелетчуу ширин создуу Мирланым менин, сен менен бир боло албайт ондоном, кечир мени ! Коздорумдон жаштар тымызын гана агып, эмне кылаарымды билбей, жаштар менен жузумду жууп жаттым. Суйуктуумо байланышайын десем тел жок, карангыда жол таппай, кичинекей жарыктыктын коруно калчуусун куткон адамдай эки жакты карап алсырап гана жатып калдым. Кеч да кирди. Баланын женелери жай сала баштады. Журогум ого бетер тез уруп, менде пайда болгон коркуу сезими кучогондон кучой баштады. Женелерим жаныма кирип мени никеге даярдай баштады, мага барибир болуп калган болчу. Бир кезде сыртта ызы-чуу боло баштады, "Асия кайдасын?"
деген ун угулду. Бул добуш менин суйуктуумдун добушу эле. Мындайды кутпогон жаным ыйламсырап болмодон жугуруп чыгып Мирланды кучактадым.
Адамдар бизди ажырата баштады. Расулдун(мени алып качкан баланын ысымы) достору бизди ажыратып, Мирланды ортого алып ура баштады.Расулдун атасы аларды ажыратып, Мирлан менен Расулду жалгыз суйлошуп алуусун айтты. Экоо алысыраак жерге кетишти. Бир аз убакыттан сон Мирлан келип, кеттикпи деди. Менин кубанычымда чек жок эле. Ошентип Мирлан мени уйго алып барды, ата-энем менен таанышты,болгон иштин баарын айтып бердик, озу жонундо айтып берди, атамдарга жакты, 2 кундон кийин жуучу жиберерин айтып кетти. Бирок жуучу келбеди.
#13 03 Декабрь 2015 - 22:31
Жакшы болуптур олтурбай калыпсын
Жаңы жолго түшүү үчүн, эски жолдон чыгуу керек!
#14 04 Декабрь 2015 - 21:27
Мирланга чалдым албады, эртеси да чалдым албады. Ошол ошол боюнча жок болуп кетти. Чала берип тажаганымдан чалбай да койдум. Арадан убакыт отуп мен мектепти да аяктадым. Мирланды эч унута албадым, ага эмне болгонун биле албадым, мага озу жонундо бир кабарын билдирип койбогонуна ызаландым. Эч нерсе менен ишим жок, конулум суз, эптеп эле кун отсо болду болуп калды мен учун. Озумду аябай алсыз сезип, арыктап да кеттим. Мамлекеттик экзамендерди да эптеп тапшырдым.
Бутуруу кечеси болмок, менин адатымча маанайым жок. Мектепте менин эн жакын досум болгон Айжан келип чачымды жасап, боентуп алып кечеге алып жоноду. Кечеге бардык, кече конулдуу эле отуп жатты. Бир убакта Расул келип,микрафондо менин атымды атап, каалоо-тилегин арнап ыр дестесин сунду. Ал ыр азыр эсимде жок. Болгону бул саптары гана эсимде калыптыр:
Суйгонум качан жолугам,
Кармагым келет колундан.
Кутулаар кунум бар бекен,
Кусалык деген оорудан.
Ырдап буткон сон чыгып кетти. Мен тушунбой эле калып кеттим, мага жолукпады деле. Ошентип кече да бутту, танда атты. Биз Арсланбапка жоной баштадык. Турбазада айланып журсом телиме чалуу келди, карасам Мики деп турат. Коргон козумо ишенбей, жее алышымды жее албашымды билбей нес болуп туруп калдым. Бир кезде артымдан бироо келип кучактап калды , карасам бул менин Мирланым экен. Мен аны ыйлап урушуп бердим, мени ушунча кайгыга азапка салгандыгы учун, дарегин билдирбей жок болуп кеткендиги учун, жуучу жиберем деп алдап мени ата-энемдин алдында уят кылгандыгы учун кокурогуно уруп уруп жибердим, бакырып урушуп бердим. Ал болсо мага адатынча эркелетчуу создорун айтып, ага кошумча ыйлагым деп кучагына бекем кысып алды жана менден кечирим сурады. Апасы ооруп Бишке алып барып даарылатып келгенин айтты. Суйлоштук, жараштык. Ошол кундон тарта адаттагыдай суйлошо баштадык. Бирок алдынкыдай эмес. Алдынкы менин конулумо караган, ширин соз, жумшак муноз Мирлан жок.
Атам эл катары иштегени Москвага кеткен, ал учурда биздин абалыбыз начарлап жашоо нугуна карай айылдан районго кочуп келдик. Мен бир кафеге официантка болуп ишке кирдим, апам базарда иштеп калды, синдимди райондогу мектептердин бирине киргиздик, инимди болсо акча тартыштыгынан бала бакчага киргизе албадык. Инимди озум менен кошо ишке алып барып жаттым, синдим мектептен чыгып алып кетет. Апам озунун иши менен алек. Мирлан чалса чалат, чалбаса жок. Башында озум тез-тез чалып суйлошуп турчуу элем. Жумушка кирген сон мен да чалбай калдым. Кунумдук иштегенимди карыз курузга жумшап жаттык. Апамдын иштегени болсо кардыбыздан ашчуу эмес. Тууганын болгон сон олум-отурук, той-тамаша болот эмеспи. Ошол жылдары бир эжебиз бул дуйнодон коз жумуп ал жакка бардык. Бир тууганыбыз аш берип ага да барыш керек болду. Процентке акча алып мал жетелеп барды апакем. Ошентип озубуз зорго жашап жатканда дагы карызга баттык. Атам болсо 4 гана салат айына. Бир куну атам чалып акча салгыла мен ооруп атам деди. Ошентип дагы процентке акча алып Москвага котордук. Атам келди, келген кундон баштап ичет жыгылганча, ишке орношоюн деп да ойлобойт. Менин тапкан акчам процентке гана кетет. Бир куну атам дагы ичип келиптир адатынча,мен жумуштан келсем апам экоо урушуп жатышыптыр. Экоо ажырашабыз дегенге чейин барышты. Атам бизди болуштуро баштады апан менен каласынбы жее мен мененби деп. Мен болсо ыйлап алгам, башым аябай ооруп чыкты. Экоон менен тен калбайм, апам менен калам десем сиз атамсыз, сиз менен калайын десем бул жак апам, экоон тен мен учун кымбатсынар деп уйдон ыйлап чыгып кеттим. Площадда ыйлап отурсам телиме чалуу келди. Алсам курбум, ал жайды сурашып буткон сон Асия сага суук кабарым бар деп калды. Айт мен конуп калгам суук кабарларга дедим. Мирлан уйлонуп алган экен, сени алдап жургон экен деди. Мен нес болуп калдым, бул кабар мен учун каттуу сокку болду. Буулукканымдан асманды карап бакырып-бакырып ыйлап алдым. Апасын издеген наристедей эки жакты жалдырап карап, бирде бакырып ыйлап, бирде тим болуп ичимден сыздап жаттым
Бутуруу кечеси болмок, менин адатымча маанайым жок. Мектепте менин эн жакын досум болгон Айжан келип чачымды жасап, боентуп алып кечеге алып жоноду. Кечеге бардык, кече конулдуу эле отуп жатты. Бир убакта Расул келип,микрафондо менин атымды атап, каалоо-тилегин арнап ыр дестесин сунду. Ал ыр азыр эсимде жок. Болгону бул саптары гана эсимде калыптыр:
Суйгонум качан жолугам,
Кармагым келет колундан.
Кутулаар кунум бар бекен,
Кусалык деген оорудан.
Ырдап буткон сон чыгып кетти. Мен тушунбой эле калып кеттим, мага жолукпады деле. Ошентип кече да бутту, танда атты. Биз Арсланбапка жоной баштадык. Турбазада айланып журсом телиме чалуу келди, карасам Мики деп турат. Коргон козумо ишенбей, жее алышымды жее албашымды билбей нес болуп туруп калдым. Бир кезде артымдан бироо келип кучактап калды , карасам бул менин Мирланым экен. Мен аны ыйлап урушуп бердим, мени ушунча кайгыга азапка салгандыгы учун, дарегин билдирбей жок болуп кеткендиги учун, жуучу жиберем деп алдап мени ата-энемдин алдында уят кылгандыгы учун кокурогуно уруп уруп жибердим, бакырып урушуп бердим. Ал болсо мага адатынча эркелетчуу создорун айтып, ага кошумча ыйлагым деп кучагына бекем кысып алды жана менден кечирим сурады. Апасы ооруп Бишке алып барып даарылатып келгенин айтты. Суйлоштук, жараштык. Ошол кундон тарта адаттагыдай суйлошо баштадык. Бирок алдынкыдай эмес. Алдынкы менин конулумо караган, ширин соз, жумшак муноз Мирлан жок.
Атам эл катары иштегени Москвага кеткен, ал учурда биздин абалыбыз начарлап жашоо нугуна карай айылдан районго кочуп келдик. Мен бир кафеге официантка болуп ишке кирдим, апам базарда иштеп калды, синдимди райондогу мектептердин бирине киргиздик, инимди болсо акча тартыштыгынан бала бакчага киргизе албадык. Инимди озум менен кошо ишке алып барып жаттым, синдим мектептен чыгып алып кетет. Апам озунун иши менен алек. Мирлан чалса чалат, чалбаса жок. Башында озум тез-тез чалып суйлошуп турчуу элем. Жумушка кирген сон мен да чалбай калдым. Кунумдук иштегенимди карыз курузга жумшап жаттык. Апамдын иштегени болсо кардыбыздан ашчуу эмес. Тууганын болгон сон олум-отурук, той-тамаша болот эмеспи. Ошол жылдары бир эжебиз бул дуйнодон коз жумуп ал жакка бардык. Бир тууганыбыз аш берип ага да барыш керек болду. Процентке акча алып мал жетелеп барды апакем. Ошентип озубуз зорго жашап жатканда дагы карызга баттык. Атам болсо 4 гана салат айына. Бир куну атам чалып акча салгыла мен ооруп атам деди. Ошентип дагы процентке акча алып Москвага котордук. Атам келди, келген кундон баштап ичет жыгылганча, ишке орношоюн деп да ойлобойт. Менин тапкан акчам процентке гана кетет. Бир куну атам дагы ичип келиптир адатынча,мен жумуштан келсем апам экоо урушуп жатышыптыр. Экоо ажырашабыз дегенге чейин барышты. Атам бизди болуштуро баштады апан менен каласынбы жее мен мененби деп. Мен болсо ыйлап алгам, башым аябай ооруп чыкты. Экоон менен тен калбайм, апам менен калам десем сиз атамсыз, сиз менен калайын десем бул жак апам, экоон тен мен учун кымбатсынар деп уйдон ыйлап чыгып кеттим. Площадда ыйлап отурсам телиме чалуу келди. Алсам курбум, ал жайды сурашып буткон сон Асия сага суук кабарым бар деп калды. Айт мен конуп калгам суук кабарларга дедим. Мирлан уйлонуп алган экен, сени алдап жургон экен деди. Мен нес болуп калдым, бул кабар мен учун каттуу сокку болду. Буулукканымдан асманды карап бакырып-бакырып ыйлап алдым. Апасын издеген наристедей эки жакты жалдырап карап, бирде бакырып ыйлап, бирде тим болуп ичимден сыздап жаттым
#15 04 Декабрь 2015 - 22:36
Жеткен гелесоо неме го ай
Ала качкан жерден алып баса берген сон,уйлонуп бактылуу кылбайбы?
Эркектер убалдан коркпой калды
Ала качкан жерден алып баса берген сон,уйлонуп бактылуу кылбайбы?
Эркектер убалдан коркпой калды
♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡
#16 04 Декабрь 2015 - 23:12
Ммм , Кызык жерине келди
Жаңы жолго түшүү үчүн, эски жолдон чыгуу керек!
#18 05 Декабрь 2015 - 00:05
Эмнеге андай кылды экен Мирлан?!
Канча жакшы болсон да суйбой турган адам бар,
Канча жаман болсон да суйо берген адам бар...
Канча жаман болсон да суйо берген адам бар...
#19 05 Декабрь 2015 - 00:16
Ээ оляяя эркек болгон сенин,Мирлан эмес Миргул десе болчуудай экен
#20 05 Декабрь 2015 - 01:24
Ушинтип жазышса эле жиним келип, менин жигитим дагы ушинтип журобу деген ой келип эле кыйкырынып урушуна бере турган болуп калдым,эркек атынар очкурлор деп карганып,жинди болуп калдынбы деп тушунуп тушунбой кала берет