[Bakyt-nuru]

Кубантып аткан таныбыз,
Бактылуу инсан баарыбыз.
А десек дуйно жанырат,
Эрктен буткон жаныбыз.
Алтындан турак жайыбыз,
Тоолорду жарат шаныбыз.
Чайпалып келген таш менен,
Балдан да ширин чайыбыз.
Ширелген жакут тактыбыз,
Меймандос чында калкыбыз.
Ушундай элден болом деп,
Бакытта коркпой балкыныз.

[Bakyt-nuru]

Башаты же аягы жок суйуубуз,
Мезгилдерсиз биз откорчуу кунубуз.
Бугун дагы, эртен дагы уланат,
Сагынычта, кутуп, суйуп журуубуз.

Жаз дейинби, коркомун учун?
Жаштык деми, сезимин учун?
Карачы дейм кундой нур чачкан,
Бизде турган суйуунун кучун.
Жай дейинби, жалынын учун?
Оттой жанган, карегин учун?
Тушундунбу жаралып калган,
Бизде турган суйуунун кучун.
Куз дейинби мунозун учун?
Кубат берген создорун учун?
Эсти уурдап, калем тербеткен,
Баалайм эми суйуунун кучун.
Кыш дейинби коз жаштар учун?
Болок тагдыр, кайгылар учун?
Сабырдуулук берип эрденткен,
Баамдадынбы суйуунун кучун?

Асман тиреп, тобон кокко жетсе да,
Акыл толуп, мээнден ашып кетсе да.
Оздугунчо сактал жарык дуйнодо,
Бутун аалам кыйындыгын билсе да.

Куз илеби, саруу тартып айлана,
Шамал согот, беттен аймап жай гана.
Жаштык деми, жашылдык жок тунжурап,
Ойлоносун, ойгоносун тек кана.

[Bakyt-nuru]

Жарык маанай, кулуп турган кареке,
Жакшы кундор таамай келет белеке.
Жылмайыныз, жарык чачып журунуз,
Аруулукту жуктоп алып тилеке.

[Bakyt-nuru]

Жаштыктын деми, мекенге болгон махабат,
Жетелеп мени ийгилик коздой алпарат.
Кечеки кундон, келеркиге жол салып,
Келечек муунмун, жетилип жаткан жаш канат.

Жалгызмын дейт ата боорун уялашып,
Бактысыздай куса жээгин кыялашып.
Сенектешип сапырылып санаа менен,
Калдын беле мурзо жээгин жакын басып.
Кутуусуз болгон иштен козу жашып,
Болбогонду журогуно тоодой ташып.
Журо бербей келгилечи озунорго,
Ар кадамды, мин иргеп анан басып.
Бактысыздай мунайбагын, куса тагып,
Энен барбы тагдырга берген жазып?
Шугур кылчы, арман созун суйлобостон,
Бир жон эле жетим болсон жетпей калып.
Шамал менен чайпалган дарак тигип,
Атан бар жашоо берген, уроон эгип.
Сен момосун, дарактыкка далалат кыл,
Эртенкиде куш тумшугун чекпей туруп.
Эркелигин которгон эне кемсинбейби?
Же журогун суйуу отун тенсинбейби?
Кочодогу кор махабат ыйлатканда,
Эненин мээрим чогу сезилбейби.
Жоготкон жакындарын адамдар коп,
Сен дагы жоготкондо коз жашын ток.
Ага дейре жыйнап алып кыялынды,
Ата эненди кучакта да бакытка чок.

Биздин сезим ишеничтен куралсын,
Жыл аралап кылымдарга улансын.
Шам сыяктуу эки уч кун куйбостон,
Суу сыяктуу кендиктерге суналсын.

Жалжал жанган, каректерин чырагым,
Озун болчу арзышканым, ынагым.
Конулдордун ыргагына багынткан,
Суйуун болсун менин тапкан турагым.

[Bakyt-nuru]

Биздин сезим ишеничтен куралсын,
Жыл аралап кылымдарга улансын.
Шам сыяктуу эки уч кун куйбостон,
Суу сыяктуу кендиктерге суналсын.

Жалжал жанган, каректерин чырагым,
Озун болчу арзышканым, ынагым.
Конулдордун ыргагына багынткан,
Суйуун болсун менин тапкан турагым.

[Bakyt-nuru]

Калеми курч, мунозу орт акындар,
Ар бир дилге, жан дуйного жакындар.
Силерчелик болбосо да денгээлим,
Жакшы ырды жаратууга оюм бар.
Калайыкка, улгу болгон акындар,
Бир силерге атандашчуу жагым бар.
Кырдуу кылып жазбасам да кичине,
Созго созду кошуу учун акым бар.

[Bakyt-nuru]

Куураган талаа, чолду да,
Гулдотуп кирген, мээр менен.
Аяалда суйуу жок дебе,
Аларда турат дил деген.
Асманга коону жакындар,
Аялдар болот билгинин.
Ашыкча доомат такпастан,
Аялча суйуп коргунун.

Бир кездеги эркеликте калып калгам,
Сени издеп токтоолукка кирип алгам.
Колум узуп жашооундан эчаак эле,
Жалгыздыкты жандап алып тунок кылгам.
Эселек кыз болчумун кезиккенде,
Шайырдык жашайт болчу ошол кезде.
Сени деп ойчул жанга окшоп калгам,
Туптуу ойлор журот азыр меникинде..

Кулгонго карек, суйгонго каалоо жетишет,
Билгендей жаша, алсыздар айта беришет.
Уккунун жалгыз дененде соккон журокту,
Олгондон кийин адамдар баркын билишет.

Керме тоолор кериле албайт адамдардай,
Тили жок да жашайт алар жагалданбай.
А бизчи шордуу тилде сыздатабабыз,
Байкуш тилде кемибес куноо бардай.

Коздор корот, тилдер суйлойт элире,
Кимдир бироо ашык болот бериле.
А мен журом тоолук кызмын деп коюп,
Оз озумчо тарых учун кериле.

Бий бол, хан бол жогору чыгып,
Бирок кетпе жакындарды чекеден сызып.
Сен адамсын, адамдар барлыгы учун,
Кана адам болчу бардыгынан чекеге чыгып...
Алгыр бол, байлыгын кампандан ашып,
Суйлобогун ошондо да бироону басып.
Бир тыйын бербесен элге кекейбе,
Кызыгын суро бер ичинде катып.
Озгочо бол, барыбир барасын жерге,
Кунун тушот кор касканда кайрадан элге...

Ашык кылган карегинде сыр каткан,
Нечен жорук, кылыгымды бек каткан.
Сиздей жанды кызганбаска болобу?
Коргондорго кулк мунозу так жаккан.

Муз тондуруп алсыз, назик журокко,
Аралыкты пайда кылып жудотпо.
Азыркыдай сезимдерге бек туруп,
Ниет кылдым, жар болом деп кун отсо.

Маанисиз жылдардын тездешкени,
Мааниге ээ жакшылыктын кездешкени.
Отпо десе токтоп калбайт мезгил жайлап,
Ошон учун жетишели сиздешкени. ..

Калеми курч, мунозу орт акындар,
Ар бир дилге, жан дуйного жакындар.
Силерчелик болбосо да денгээлим,
Жакшы ырды жаратууга оюм бар.
Калайыкка, улгу болгон акындар,
Бир силерге атандашчуу жагым бар.
Кырдуу кылып жазбасам да кичине,
Созго созду кошуу учун акым бар.

[Bakyt-nuru]

Кечеги жымындаган каректерден,
Ушул бугун ызаа толуп жаш тамат.
Унутам деп бел байлап, эрк артынып,
Журогумдо туйгундаган ун жатат.
Тагдыр дейин, андан болок себеп жок,
Жалындаган сезим алсыз куйуп чок.
Айла канча умтуламын алдыга,
Эрким жетет, эртинкиден коонум ток.
Ыйлагандан карегимди тыяйын,
Тушунойун, акылымды угайын.
Бир басууга жолдор эми жоктугун,
Эске алып эс учумду жыяйын.

Улуту жок, мекен атка татыбайт жер,
Тили болбой улут атка жарабайт эл.
О Жаратка жер учун, элим учун,
Эне тилге байсалдуу омурдон бер.

Огойлонгон оз жеринде озок тилим,
Кыргыздардын кээ бирине болок тилим.
Туулгандан эркелендим сен себептуу,
Оргуштаган жан дуйномо жолок тилим.
Башаты бар, аяагына коз жетпеген,
Элим менен нечен ишти бир беттеген.
Кыйындыктоо дем куч берчуу булак болуп,
Эне тилим кыргызымдан кетпеген.

Жайдактап бассан жер кенен,
Сый насип болот эл менен.
Элирип алып элмин деп,
Наадандар толду тил жеген.
Жуз жылдык омур соз бекен,
Жуз кылым басты тил деген.
Келесоо эмес кыргыздар,
Дагы коп жашайт тил менен.

Жашыл бактар, саргайса да жаз келет,
Алар учун кайра жайнаар кун берет.
А биздечи ар бир мунот аманат,
Бир кылчайбай жылдар дагы бат кетет.

[Bakyt-nuru]

Бийик бол, ийилбе,
Ордун бил, керилбе.
Максатка жетпесен,
Эпсиздей тебинбе.
Курошкун, женилбе,
Достукка берилбе.
Ойлонгун, ойгонгун,
Убагы, кезинде.
Алга бас, чегинбе,
Умтулгун билимге.
Келечек алдыда,
Сыймык бол элимде.
Кур болсун беленде,
Жай болсун жеринде.
Нур менен мээримин,
Бар болсун дээринде.
Аман бол бар болгун,
Акылга дос болгун.
Жаманды туртпостон,
Жакшыга жол болгун.


Сен башка, мен башка, жолдор башка,
Айла жок бул жолдон эч баспашка.
Иргелип тандалдык жылдар ичи,
Чабылып кыялдар кырдуу ташка.

Суурулуп чыгып журоктон,
Ыр менен басчуу кун откон.
Акындарга ашыкмын,
Суктандырып жудоткон...

[Mediziner]

Калемиңиз курчуй берсин, ийгилик!

[Aziat.kriminalist]

Соонун

[Jazim93]

Азаматсыз.... .калеминиз курчуй берсин.

[Aisuluu160790]

автор мага абдан жакты азаматсыз

[Kani1994]

кандай эле адамдар ыр жазат?СОНУН да!