[bond0202]

[bosmos777]

[Naku01]

[Agana]

Бара бара денем муздап,кадамым алсырап,озумду жоготуп бара жаттым уйду коздой.Шамалдын соккону,жамгырдын жааганы,адамдардын карааны эч нерсе сезилбей,жан дуйном уйгу туйгу болуп бара жатты.Артымдан эки бала мага кайрыла суйлоп келе жатышкан,бирок эстей деле албайм эмне жонундо суйлошконун. Муздак жерде жарым олук болуп ойгондум.Айланамда эч бир тируу жан жок.Бул жерге кантип келип калганымды да билбейм.Эч нерсе корбой,эч нерсе укпай,буту колум иштебей,денемди дагы сезбей муздак жерде жата бердим.Бара бара денем муздап эсимди жоготуп койдум.Больницадан ойгондум.3 кун озумо келе албай жаткан экенмин.Козумду ачсам мамам жанымда колумду кармап уктап жатыптыр.Бардык жерим сыздап ооруп жатты.Таза жерим калбаган одни синяки.Слишком много боли.Дагы деле эч нерсени эстей албай башым туман болуп турду.Бир маалда сырттан папамдын унун угулду:-Сен сволочьтор эмне кылганынар учун бул кызматта журосунор! ?3 кун болду дагы деле таппадынарбы ал зоокурлорду! ?Таппасанар мен озум силердин тубунорго жетем!Кыйкырына мен жаткан палатага кирип келди,мамам ойгонуп кетти.Менин ойгонгонумду коргон мамам кучактап ыйлап,эмне кыларын билбей турду.Папам акыбалымды сурагандын оордуна мага кыйкырып баштады палата менен бир болуп.-Ушул силердин айынардан канчага чейин душман козуно шерменде болом дагы!!! ?Деги байкен экоондун оюнда эмне бар,мени элге шерменде кылып жок кылып,тубумо жеткинер барбы!?Эми эмне кыл дейсин!?Элдин баары угуп бутподубу сенин моминтип шерменде болгонунду! ?Ошол эки зоокур сени ушунча кордогонго жараша же бир жолу олтуруп эле кетишпептир, мынтип эл журтка да шерменде болбойт эле!Ушунчалык алсыз абалда жаттым оозум бир эки соз суйлоп койгонго да жарабады.Козумду ачсам дагы бир нече убакытка чейин колу,бутум,бут денем кыймылдабай жата берди.Только сердце колотится.И боль чувствуется. Мамамдын тиги мэрээз адамдын жаагына чапканын билем,бирок андан кийинкисин эстей албайм.Тун бир оокумда денемдин ооруганынан ойгоно туштум.Палатада карангылыгынан кантип бул акыбалга келип калганымды элес булас эстей баштадым.Ошол куну артымдан мага суйлоп келе жаткан эки бала эн жака алып барып кордоп,жанымда болгон нерсенин баарын алып тоноп ,ошол жерде жалгыз таштап кете беришиптир. Ушундай да айбандан откон ташбоор адамдар бар экен арабызда.Бул болуп откон нерсе жашоомо чон так калтырды.Окуянын кандайча болуп отконун бут эстегенде гана озумо келип,кыйкырып, ыйлап колумдагы катетерди сууруп ыргытып,жанымды коерго жер таппай ,эмне кылаарымдын айласын билбей оз жанымды кыйууга аракет кыла баштадым.Бирок тез эле мед персоналдар келип колу бутумду байлап жаткырып койушту. Транквилизатор беришкенгеби тез эле уйкуга кеттим.Ойгонсом колдорумдун баары кок ала наркомандарга окшоп тамтыгы чыккан.Мамам бечара дагы жанымдан чыкпай колумду кармаган бойдон уктап калыптыр.Канчалык жек корсом да эне экен,боорум ооруй тушту.Ойгонгонумду сезди окшойт тура калып жалт карап:- Кызым ай ,сен коргон кунду кудай мага корсотпойбу! Мынчалык жаш туруп кордолдун экен кичинекийим менин.Копко чейин суйлоп отурду бирок нес болуп калган адамдай тиктеп олтура бердим ун созсуз.Ичимден суйлоп озумду угуп жаттым,бирок сыртка чыгара албадым создорумду. Уктайын деп аракет кылам уктай да албайм.Бут денемди ой каптаган.Баардык нерсеге Баяманды куноолоп жаттым.Ага болгон жек коруум кун сайын осуп жатты.Бул болуп откон окуя жашоомду ойдо ылдый кылып салды.Озумо озум эч келе албай койдум.Жашоомдо чоон так калтырган психическая травма алдым.Тунт болуп кеттим.Кочоого чыгыштан коркуп калгам.Эркек заты жаныма жолосо эле каргашалуу окуя эсиме тушуп,озумду озум кармай албайм,эмне кылып жатканымды контрольдой албай калам.Канчалаган нерселерди кылып ,шрам калып жатты денемде...

[Agana]

Мен учун ал окуяны унутуу ото эле кыйын болду.Кеч кирген сайын жаным айла таппай,кантип уктоомдуу билбей журо берем.Акыркы кундору ишенсенер озумдон озум жийиркене баштадым.Айрыкча папамдын создорун эстесем сай соогум сыздап кетет .Канча жолу суицид кылганга аракет кылдым,бирок ажал келбесе олушун кыйын экен.Папамдын иши канчалык онуккон сайын,биз ошончолук бактысыз болуп бараттык.Ушундай депрессияда жургонумдо бир ооз кандай болуп калдын деп сураганга жарабады.Баштатан эле менден алыс болгон папам,бул окуядан кийин таптакыр алыстап кетти.Караанын дагы корсотпойт. Уйдо деле редко бывает.Ээнсиреген уйдо мамам экообуз жалгыз калдык.Эрте менен туруп мамамын комнатасына кирсем жок экен,адатта бир жака чыгаарда записка калтырчуу мамам бул ирет калтырбаптыр. Издеп тынчсыздана баштадым,издеп кочого да чыга албайм.Титиреп, калчылдап озумду жогото баштадым.Телофону да недоступен. Журогум бир нерсе болгонун сезип жаттым.Кеч да кирип калды.Мамам жок.Бир убакта мамамдын эжеси шолоктоп ыйлап кирип келди.Мамамдын реанимацияга тушуп калганын айтты.Жанагы эле тревожный состоянием кармап озумду кармай албай бара жатым.Мени бул абалда биринчи жолу коргон эжем:-Озунду карма!!деп бир эки жолу чаап жиберди .Корсо мамам рульда келе жатып,атамды менден да жаш ойношу менен коруп ,озун озу контрольдой албай аварияга учураптыр.Бир сааттай муздак душта олтуруп,озумо келе туштум.Сыртка чыгууга даяр эмес элем,бирок мамамдын менден башка эч кими жок экенин эстеп кийинип жонодум.Больницага жетиш мен учун тозок болду,коптон бери уйдон чыкпаган жаным,жанымдан откон ар бир адамдан коркуп бара жаттым.Жетип келип реанимацияны коздой шаштым.Абалы оор экен ,жанында копко чейин тура албай чыгып кеттим.Папам дагы жетип келиптир.Мени коргондо душманын коргондой алайа тушту.-Ичип алып машина айдаган бекен эле!?-Жок,болгону сизди мен тендуу шуркуяныз менен коруп калыптыр! -Оозунду жап тентимиш! Эртели кечпи баары бир ушуну кормоксунор! Жаака бир койуп,мамамдын жанына кирип кетти.Ушунчалык дагы айбан болобу адамзаты?Бул жакта адам олум менен алышып жатса кайра ал адамды куноологонуно ызаалнып кеттим.Уйго келдим,кочодо коп убакытка журуу мен учун стресс болчу.Ээнсиреген уйдо байкушка окшоп озум жалгыз калдым.Ичимден ой деген нерсе кундон кунго жеп бутту.Адам деген эле солокотум болбосо,ичимден эбак эле соолуп бутком.Жашоого болгон умутум эбак эле очкон.Менин кундо жеген тамагым антидепрессанттар эле. Антидепрессант принимать этпей сайын козумду жумуудан коркор элем.Ошол каргашалуу окуяны канча убакыт отсо да унута албай ,эстеген сайын озумду жоготуп,соолуп бараттым.Бара бара таблеткаларды наркотике алмаштыра баштадым.

[Tansuluu09]

Анан

[briliant87]

Tansuluu09 (12 Январь 2017 - 06:28) жазган:

Анан

Анан ошо дагын кутмой.

[Tansuluu09]

briliant87 (12 Январь 2017 - 10:13) жазган:

Анан ошо дагын кутмой.

Ушу кээде окубай койгонго аракет кыламын да темаларды,бирок баарибир окуп алам, кутуп тажап кетесинго, кунун жарымы ушу темада калып кетет, ар беш минута сайын Кире берип.

[Maha-91]

Даааа,акча колдун кири дейбиз,бирок баарыбыз эле акчанын артынан тушобуз... Аттин...

[Aikoo2014]

Атасын мен деле жек коруп кеттим.

[Bazana]

Бар ушундай аталар

[Talantbek1994]

Эй кутуп тургула адамдай болуп. Бошогондо жазатта бош болуп уйдо отурса дагы мунун баарын жазыш учун ой толгоо керек. Сериалдарды деле бир кунго бир жолу коросунорго

[Mirelina]

Байлык адамды озгортот экенда баары бир.

[Agana]

Менде копчулугу бакыт деп билген уй да,машина баардык нерсе бар эле.Бирок бактысыз элем.Ата энем мээрим менен эмес акча менен чонойтушту. Биз байкем экообуз кылабыз деген нерсени кылып,алабыз деген нерсени алып чонойдук.Бизге эч ким каршылык кылбайт эле.Бирок конул да бурушбайт эле эмне болуп жатканыбызга. Же мамам энедей болуп сырдашып суйлошпогон мени менен.Кичинемден баштап эле ата энем мени психически травмировать этишкен.Алардын кун алыс кыйкырык,уруш жанжалы жеп бутот эле.Бул кыйкырык,жанжалдан ар дайым качып кетууго аракет кылат элем.Бактысыз экеним бул чындык.Бирок мен бул чындыктан мени куткаруучу дос таптым .Наркотик.Под действием наркотика мен хотя бы убактылуу болсо да бул тозок жашоомду унута тушот элем.Азап,кайгы ,кыйналуу ,жан дуйномдун ооруганан, эн негизгиси чындыктан алыстай тушот элем.Мен эч тушуно албайм бактылуу болушум учун эмне керек!?Суйуубу! ?Суйуу да туруксуз! Омурумдо бир келген суйуум да журогумду жаралап без извести пропал!Суйуудон да,акчадан да бакыт таба албасак,бакыт эмнеде!?Таблеткалардан кийин инъекцияга ото баштадым." Морфий".До сих пор помню,как я первый раз попробовала морфий. От страха перед иглой даже веналарым жоголуп кеткен.Бут денемди калтырак баскан.Морфий веналарыма тушкондон кийин бирде эсимди жоготуп жатсам,бирде эйфория кармап жаттым.Менин кандай кайф алганымды сезиш учун,жашоонордогу эн мыкты деген оргазмынарды эстегиле,ошондон мин эсе артык эйфория эле.Кийин канча жолу колдонсом да биринчи жолкума жетпеди.Настроением тушкон сайын колдоно баштадым.Наркотик аз да болсо жарым жартылай дуйномду толуктап турчу.Бара бара кучоп кетти.Озумду озум токтото албай калдым.Токтот деп айткан да эч ким жок.Мамам озуно келе элек,байкем наркологияда, папам ойноштору менен.Башка туугандарыбыз менен мамилебиз да жок папамдын айынан.Ал озу менин башымдан откон окуядан кийин уйго бир да жолу келбеди.Бул нерсе мени ызааланта берди.Кучумду кайра эле наркотиктен чыгарып жаттым.Героин, кокаин колдонбогон нерсем калбады.Байкеме окшошуп бараттым.Картамда акча да тугонду.Машинаны саттым.Кийин уйдогу кымбат баалу нерселерге ото баштадым.Бул жийиркенучтуу жашоом канча уланганын билбейм.Больницадан ойгондум.Бул ирет башта жатып журчу больницам эмес,наркологическая клиника эле.Передозировка от наркотиков. Башымдан канчалык окуялар отпосун ошонун баарына Баяманды куноолоп жаттым.Журогумдогу ага болгон аруу,таза суйуум туп тамыры менен жек корууго алмашты.Онум кубарган,оозум кок ала,колдорумдун таза жери калбаган.Колу бутум байланган,эч нерсеге реагировать этпей жата бердим.Озумдун эмоциямды чувствамды озум управлять эте албай ,чересчур раздражительная болуп калдым.Озумдон озум кулуп,озум менен озум суйлошуп ,эмоционально неуравновешенный адамга айланып бараттым.Канча кун жаттым билбейм,коп убакыт откондон кийин папам келди.Жанымдагы врачтын чыгып кетуусун айтты.Мени как обычно душманын коргондой каардана:" Эмне кылсам адамча жашайсынар! ?Эмне жетишпейт силерге!?Канча аракет кылсам да мынтип айбанга айланып калдынар! Же олуп тынбайсынар нары!Олсонор да мынчалык шерменде болбойт элем!Деги баш которуп журо аламбы эл ичинде!Сени бул акыбалында ким бироо аялдыка алат деп ойлойсунбу! ?Бул акыбалын менен шуркуя болуп кочодо каласын!?Башка создорун эстешке акыбалым жетпейт.Мен тендуу кыздар менен ойнош болуп жургон озуно арданбаган, мага арданып койгонун! Мени наркологияга башка эле адамдын документтери менен жаткырыптыр. Кундорум 4 бурчта отуп жатты.Кийин мени клиникадан мен курактуу бала папамдын жибергендигин мени алып кеткени келгендигин айтты.Кийин врачка жолугуп мага тийешелуу документтерди жок кылуусун айтып папамдын атынан ыраазычылык билдирди.Ал бала мени Москвадагы байкем жаткан наркологияга алып келди.Корсо папам менден арданып,эл журт угуп кала электе Кыргызстандан жок кылууну чечиптир.

[bema_bema]

Армандуу жашоо.Мындан наркы жашоон бактылуу болсо экен

[-FREEDOM-]

Кутуп атам автор.

[Olumush]

Уландысын кутом

[Mumu1986]

Aikoo2014 (12 Январь 2017 - 14:15) жазган:

Атасын мен деле жек коруп кеттим.

Менда. Ушундай аталарда бар экенда деп...

[aijyldyz]

Атасынын жок дегенде бир жакшы сапаты болсо керек эле. Менин деле атам акча коп тапчу. Ойношу да бар эле. Кээде жок жерден чыр чыгарчу. Бирок журогу менен ал да бизди биз да аны суйчубуз. Ойношу оз жолу менен биз оз жолубуз менен. Мезгил келип атам бизди тандады. Ойноштун айынан апам чыр чыгарчу эмес, билбейм дагы. Жаман адам болот жаман ата болбосо керек.

[aijyldyz]

Ата эне уул кыздары менен сыймыктанышы керек. Тилекке каршы ардантышып намыстанткан балдар да бар.