Бакыт издегендер. Бакыт издегендер.
#283 21 Июнь 2018 - 22:34
Бала кезде Чынгыз Айтматовго Илияз менен Аселди аягында бир кылып койбогуна ичим ачышып кат жазгым келчу.Бирок жолун таба албай кантсем катым жетет деп кыйналгамын.
Азыр жазуучуга оюнду жеткирууго мумкунчулубуз бар.Ошол укугумдан пайдаланып айтып кетээр элем .Онорунуз оркундой берсин,калеминиз мокобосун.Чыгармада Самат олбой,Жандар он жолго тушуп бактылуу болот деп куткон элем .
#284 21 Июнь 2018 - 22:38
Ашыкча билдируу жазбайын деп канча аракет кылсам да болбоду. 
Биринчиден окуп жаткандардын баарына сабыр тилеп кетуу менен бирге,ыраазычылыгымды айтам!
Экинчиден аягына чыга элекмин, буйруса бутурсом, АЯГЫ деп жазып, анан дагы ой'пикирлер менен болушобуз!

Биринчиден окуп жаткандардын баарына сабыр тилеп кетуу менен бирге,ыраазычылыгымды айтам!
Экинчиден аягына чыга элекмин, буйруса бутурсом, АЯГЫ деп жазып, анан дагы ой'пикирлер менен болушобуз!

#285 21 Июнь 2018 - 22:39
#286 21 Июнь 2018 - 22:49
Автор Саматты неге олтуруп койдунууз(((( чыгарманын ичине кирип кетиптирмин(((
#287 21 Июнь 2018 - 23:13
Данек кандайсын?Сенин калемине таандык Толкундар Шыбырайт деген чыгарманды окуп жатып,эркек башым менен ыйлагым келди.Бали!
Соонун жазыптырсын.
Болгону Назардын олуп калган жери жакпай калды да))),ал эми азыркы жазып жаткан чыгарманды окуй элекмин,буюрса аман эсен аягына чыксан анан шашпай окуйм деп жургон кезим.Сага чыгармачылык ийгилик жана уйбулоолук бакыт каалайм))).
#290 21 Июнь 2018 - 23:44
Толкундар шыбырайт дегенде Назар олуп ыйлаган элем,эми Саматка ыйлап олтурам
#292 22 Июнь 2018 - 00:07
#297 22 Июнь 2018 - 00:45
Жандар уйуно келгенче жамгыр тогуп кирди. Кадамын ансайын тездетти, козунон аккан жаш,жаанга аралашып, жузун жууп жатты!
Болмого кирип эле кийимдерин алмаштырып, чачын, сулгу менен кургатты.
Озу женилдеп калган менен, мындай адилетсиздикке чыдабай, журогу чыркырап жатты.
Журогу Маржанды корууну талап кыла ыйлады озунон бетер. Озун алаксытмакка бар буюмун салыштырып жатты.
Озуно озу кайрат айта, ордунан ойдо боло берди:
-Жандар сен олдун! Бирок бир кун келип, сен кайра торолосун! Бул оору убактылуу, чыда, мындай болушуна озун гана себепкерсин, эми оз катанды озун туурала!деп шыбырап жатты!
Ашыкча буюмдарын биринда калтырбай которо чыгып, мусур салган жашикке ыргытты.
Эс алуудан келип, бир топ женилдеп, бугун эрте жатууга кам урду шефи.
Керилип'чоюлуп, озунун болмосуно жоноду да, эч ким тынчын албастыгын буйруду.
Эшикти ачып кирээри менен, озу олтурчу столдо, озун теше тиктеп отурган Жандарды корду:
-Сен, сен кайдан?
Эшикке кайра чыгууга умтулду. Жандар эки аттап жетип, как желкеге койду:
-Кайда барасын?
Жандардын жон келбегенин билип турду. Желкесинен тартып, диванга отургузуп койду жигит:
-Бугун кенен суйлошобуз, менде убакыт жетишээрлик!
Шефи коркконун сыр алдырбай, мыйыгынан кулду:
-Суйлошуубуз сенден коз каранды бекен?
-Болбосомчу?
-Болтурук жетилип, кок жал болууга улгургон экен да?
-Албетте, эмне омур бою уучумдан чыгарбай, уучтап отурам дедин беле? Саматты эмне кылдын?
-Эмне мени коркутам деп ойлоп жатасынбы?
-Коркпой турам дечи?
-Сени баккан кайран жаным?
-Эмне окунуп жатасынбы, сен озун куноолусун?
-Мен эч нерсе кылганым жок, сен менин колума иш сурап келгенинде эле айткамын сага, бул жолдун акыры бек экенин!
-Коп тантып кеттин?
-Туура эмеспи эмне?
-Менин козумо сайылып, журогумду тондурган муз ээрип тушту!
-Менимче сен тантып баратасын?
-Окунучтуу, ошол тантыганымды тушунбогонун. Биз бирбирибизди бир создон тушунушчу элек!
-Сен озгоруп калгансын акыркы кундору?
Жандар унчукпай чонтогунон тапанчасын алып чыкты. Шефинин ону купкуу болуп, олумго туш келгенин сезди:
-Мени олтуруп, озун аман калам деп ойлоп жатасынбы?
-Мага эми омурдун деле кызыгы жок. Омурумду, кууш жолдордо, ажал менен куушуп журуп откоргондон коро, олуп кеткеним артык!
-Эсине кел, мен сени жоготуудан коркконум учун Саматты олтурттум!
-А сен коркок экенсин, мен бекер эле сага кызмат кылып жургон экенмин?
Жандар ызалуу жылмайды. Шефи эми чындап коркту:
-Кимдин жашагысы келбесин?
-Бирок сен Саматка кошуп, мени да олтуруп алганыны билген жоксун!
-Жолик сен?
Жандар шефинин туура мандайына келди:
-Наркы дуйнодо Саматка жолуксан айтып кой, бул менин акыркы жолу колумду канга боёшум,мен созумо турдум! Озум да барып калсам, кечирим сурайм!
---
Жандар тапанчаны мээлеп туруп, басып калды.
"Канга кан, эми тен чыгуу болду"деди да, карангылыкка синип кетти.
Эртеси, белгилуу ишкерди уктоочу болмосунон атып кетишкенин, кабарлардан коргозуп,ызылдап жатышты. Эн кызыгы, кылмышкер озунон эч кандай из калтырбаган, жадакалса кол издери да эч жерде жок.
Кудум бироо асмандан тушуп келип олтуруп, кайра асманга чыгып кеткендей! Тообо!
Болмого кирип эле кийимдерин алмаштырып, чачын, сулгу менен кургатты.
Озу женилдеп калган менен, мындай адилетсиздикке чыдабай, журогу чыркырап жатты.
Журогу Маржанды корууну талап кыла ыйлады озунон бетер. Озун алаксытмакка бар буюмун салыштырып жатты.
Озуно озу кайрат айта, ордунан ойдо боло берди:
-Жандар сен олдун! Бирок бир кун келип, сен кайра торолосун! Бул оору убактылуу, чыда, мындай болушуна озун гана себепкерсин, эми оз катанды озун туурала!деп шыбырап жатты!
Ашыкча буюмдарын биринда калтырбай которо чыгып, мусур салган жашикке ыргытты.
Эс алуудан келип, бир топ женилдеп, бугун эрте жатууга кам урду шефи.
Керилип'чоюлуп, озунун болмосуно жоноду да, эч ким тынчын албастыгын буйруду.
Эшикти ачып кирээри менен, озу олтурчу столдо, озун теше тиктеп отурган Жандарды корду:
-Сен, сен кайдан?
Эшикке кайра чыгууга умтулду. Жандар эки аттап жетип, как желкеге койду:
-Кайда барасын?
Жандардын жон келбегенин билип турду. Желкесинен тартып, диванга отургузуп койду жигит:
-Бугун кенен суйлошобуз, менде убакыт жетишээрлик!
Шефи коркконун сыр алдырбай, мыйыгынан кулду:
-Суйлошуубуз сенден коз каранды бекен?
-Болбосомчу?
-Болтурук жетилип, кок жал болууга улгургон экен да?
-Албетте, эмне омур бою уучумдан чыгарбай, уучтап отурам дедин беле? Саматты эмне кылдын?
-Эмне мени коркутам деп ойлоп жатасынбы?
-Коркпой турам дечи?
-Сени баккан кайран жаным?
-Эмне окунуп жатасынбы, сен озун куноолусун?
-Мен эч нерсе кылганым жок, сен менин колума иш сурап келгенинде эле айткамын сага, бул жолдун акыры бек экенин!
-Коп тантып кеттин?
-Туура эмеспи эмне?
-Менин козумо сайылып, журогумду тондурган муз ээрип тушту!
-Менимче сен тантып баратасын?
-Окунучтуу, ошол тантыганымды тушунбогонун. Биз бирбирибизди бир создон тушунушчу элек!
-Сен озгоруп калгансын акыркы кундору?
Жандар унчукпай чонтогунон тапанчасын алып чыкты. Шефинин ону купкуу болуп, олумго туш келгенин сезди:
-Мени олтуруп, озун аман калам деп ойлоп жатасынбы?
-Мага эми омурдун деле кызыгы жок. Омурумду, кууш жолдордо, ажал менен куушуп журуп откоргондон коро, олуп кеткеним артык!
-Эсине кел, мен сени жоготуудан коркконум учун Саматты олтурттум!
-А сен коркок экенсин, мен бекер эле сага кызмат кылып жургон экенмин?
Жандар ызалуу жылмайды. Шефи эми чындап коркту:
-Кимдин жашагысы келбесин?
-Бирок сен Саматка кошуп, мени да олтуруп алганыны билген жоксун!
-Жолик сен?
Жандар шефинин туура мандайына келди:
-Наркы дуйнодо Саматка жолуксан айтып кой, бул менин акыркы жолу колумду канга боёшум,мен созумо турдум! Озум да барып калсам, кечирим сурайм!
---
Жандар тапанчаны мээлеп туруп, басып калды.
"Канга кан, эми тен чыгуу болду"деди да, карангылыкка синип кетти.
Эртеси, белгилуу ишкерди уктоочу болмосунон атып кетишкенин, кабарлардан коргозуп,ызылдап жатышты. Эн кызыгы, кылмышкер озунон эч кандай из калтырбаган, жадакалса кол издери да эч жерде жок.
Кудум бироо асмандан тушуп келип олтуруп, кайра асманга чыгып кеткендей! Тообо!
Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 22 Июнь 2018 - 00:49
#300 22 Июнь 2018 - 02:02
Кокуроктогу таарыныч, ыза, кусалыктын баары коздон аккан ыссык жаш менен сыртка чыгышына ушул чыгарма себеп болду мага...