[Zaatulilm]

22 экиге толгонумда, мени турмушка узатышты.Турмуштун чон денизине алдында труп, эч корккон дагы, толкунданган дагы жокмун, анткени мен жалгыз Аллаhка тобокел кылдым.
Апам " Кызым, синдин дагы мына оз ордун таап кетти. Сен эле бактынды таап алсан, мен тынч отураар элем, турган жайлары жакшы, тектуу, бай кишилер экен.. Эми, куйоо бала дагы жума намаздарга барып турат экен, калганын озун эптеп кетесин да.." деп умуттуу суйлоп жатты,а чынында мага анын байлыгы дагы, ону тусу дагы кызык эмес эле, мен анда диндарлыкты гана издеп турдум. Анткени, дайыма ойумда ( эгер келечектеги жарым Кудайдан корккон диндаар адам болсо гана мени капа кылбайт, турмушта бири бирибизди суйуп кетсек, бактылуу омур сурообуз, ал эми кокус келишпей калсак акырын гана, сый урматты сактап ажырашып кетебиз... )- Дейт элем.
Тоюбуздан бери толук эки жыл отуптур, ушул эки жылдын ичинде жан дуйном сыздап бутту, кыз кезимдеги кылдарым.. Жолдошум менин динимди толуктаган, Жараткандын ыраазычылыгына жетелей турган адам болсо элем. Кандай гана кыялдарым бар эле, тундору мени таттуу уйкудан ойготуп тахажутка бирге турмакпыз, жолдошум кунуго мени "Бугун кур'андан канча бет жаттадын ?"- деп сурамак.. Жада калса, кыялдарымда, озумдун уйубуздун алдында келечектеги жолдошум менен уулумду жума намазына жонотуп жатканымды элестетип бактылуу болуп алаар элем..
Жок, анын бирин корбодум. Жолдошум, уйлонгонубуздун биринчи айларында, багымдат намазына ойгонуп жаткан, бирок акыры жалкоолук озунукун алды. Аны жума намазына мечитке шаштырганымда- " Сага не керек озу ? Аллаh Мээримдуу кечирет! Менин болсо дагы убакытым бар !"- деп мени жаман коруп алчу. Эх,тундору ыйлап дуа кылып сураган жарым ушул беле дедим, нараазы болдум. Бирок, ошентсе да аны жакшы озгороорунон умут узгум келбеди. Ага Аллаh Тааланын ыраазычылыгы учун сабыр кылуудан башка айлам жок эле..
Бир куну ойума бир идея келди! Аны, башка диндаар, солих адамдар менен тааныштырсам кантет ?! Озунун шектуу чойросу мага анчалык жакчу эмес. Бирок ким менен? Дароо, жакын курбумдун врач болуп эмгектенген динине олуттуу бекем жолдошун эстедим. Курбума жагдайды тушундурсом, ал кубанып макул болду.
Мына, алар уйубуздо конокто ! Журогум таттуу умуттордон кынынан чыгып кетчудой согуп жатты.
Ичимден: " Жаратканым, жолдошумдун журогуно ыйман нурун себеле ушул адамдын себебинен.." -деп турдум.
Коноктор кетээринде, эшик алдындан курбум менен узак коштошкондон кийин, журогумдо толгон умут менен гостинныйда калган жолдошума келип, жанына отурдум. Каттуу толкундангандан улам, манжаларымды сындырап, анын создоруно кулак салып жаттым. Куйоомдун унундо бир да, озгоруу жок, создору алыс, аларга кайра конок болуп баруу туурасындагы созун унутуп деле калгандай. "Хм, курбундун куйоосу сылык-сыпаа киши экен."- бутту, жолдошумдан укканым жалгыз ушул болду..
Кучумдун болушунча куйоомдун мечитке баруусун отунуп жаттым, тун уулубуз жарыкка келгенден кийин, менин бул арекеттерим эки эсе кучой баштады. Уйкусуз, узун намаз менен тундор.. Коз жашка толгон дубалар. Жолдошум досторунун шандуу компаниясында, конул ачып жургондо, уулумду кучактап уйдо кайгыга батып,журогум кысылып ыйлап алаар элем.
Ансайын, менин Жаратканга жалбырым жолдошума туура сурананым кобойду, тан жарганда ал мени намазда табаар эле.
Бир куну куйоом, жумушу боюнча башка шаарга кетерин кабарлап, кийимдерин чогултуп беруумду айтты. Куйоом, командировкага деп коп убакытка жоголуп калаар эле, ошондо дагы бир чалып, дайынын билдирип койчу. Бул сапар аябай узак чалбады, мен чалсам очук болот. Жаман ойлорду айдап, ду'а кылып жаттым, акыры чалганда журогум ордуна келди. "Кудайым, озуно Шугур олкодон чыкпаптыр.." -деген ой келди.
Чалуусунан кийин дагы уч кун жок болду, анан чалды :
- Аллаh буйурса, бугун жолго чыгамын..- деди жолдошум мага бей тааныш, озгоргон уну менен.
Жолдошум ондон азган, терен кайгыга баткан абалында кайтып келди. Ал туну анын ыйлаганынан, мен дагы себебин биле албай ага кошулуп ыйладым.
Акыры этият : Эмне болду,айтчы. ?- дедим. Куйоомдун ушунча, жаш баладай боздоп ыйлаганынын себеби эмне? Акыры, узак убакыттан кийин, мага жашка толгон каректерин менен
карады : Менин бирге иштеген коллегам, экообуз чогуу командировкага кеткен элек.. Экообуз эки башка номерде жатты элек, ортобузда дубал гана бар.. Кечки тамактан кийин, чогуу кулуп, ар кайсыны суйлошуп отуруп, уйкубуз такыр келген жок. Анан, кечки шаарды кыдырып чыгып кеттик, арамды коруп, чарап эки сааттан кийин гана мейманканага кайттык. Эрте менен ишке чогуу чыкмай болуп, оз болмолорубузго кирип кеттик. Мен, каттуу уйкуда болуп, танкы намазды кечиктирип окудум. Андан кийин, досумду ойготойун деп чалсам, жооп бербеди. Мен тамактанып бутуп, чыгып кетип жатып, мейманкананын администраторун чакыртып кабарын сурадым, анын болмосунон чыга электигин айтты. Андай болсо, ваннада чыгаар.? Куто турууну чечтим, жумушка кечигип жаттык. Абал кызык болуп, бир ааз чочулантып турду. Акыры, администратор менен, запас ключту алып досума которулдук.
Ал болсо краватьта комкоросунон жатыптыр.
- Салих ! - Чакырып кордум, жооп жок.
Жанына, барым, оодарсам шылкыйып ж атты. Негедир тилин тиштеп алган, ону дагы озгоруп калгандай.
О, Аллаh !... Врачтар, аны кечинде микроард инфарктынан коз жумду деп табышты. Кече эле, жапжаш, кубаты ашып турган Салихте оорунун эч белгиси байкалган эмес. Эх, ажал кокусунан, айттырбай, кабарсыз келет турбайсынбы. .. Ошол учурда, азыр мен да, анын ордунда жатышым мумкундугунон эч кумон жок эле.
" А мен даяр белем ? Аллаhтын, алдына которуп бараар кайсы ишим бар эле ? Эч нерсе.." Жашоомдо канча тандар бей намаз атты. Жараткандын алдындагы парздарымдын бирин да, жакшы аткара элекмин.." .
Жолдошум, бир аз унсуз отуруп, кайра ыйлай баштады. Ал тунду экообуз кучакташып ыйлап жатып атырдык. Менин коз жашым кубанычтын коз жашы эле. Журогум, Улуу Жаратканга болгон чексиз ыраазычылыкка толкуп турган.

Ушул кундон баштап, жолдошум таптакыр башка адамга айланды. Мен жашоом, мен кыялдангандан дагы, артык озгорду ! Жакында, куйоом айдын аягында умрага сапар кылаарыбызды кабарлады,ошону менен жашообуздун жаны барагын ачмакчыбыз. Мен эн бактылуу аялзатымын!
" Жаратканым, бизди, биздин ата-энелерибизди, жана жалпы мусумандарды кечире кор..."

[Zaatulilm]

Админ, чыгарманы "Адабият жана поэзия" болумуно жылдырып койунузчу.?

[Chagylgan1]

Диний фанаттар ушуга окшогон жомокторду токуп чыгууга кыйын уста да... Кеп жок..

Турмушка чыккан сон, уй-булолук турмушунан диний фанаттар гана динди издей берет...

Аларга жаз келип дарактар бучур алганы, торгойдун сайраганы, жаандан кийин абанын тазарып озгочо анкып жыттанганы, айтор жонлкой адам байкап ырахат алуучу сезимдер аларга жат...

Алар дин менен "ооруйт" . Басса турса дин тууралуу ойлору... Баласынын балдар менен ойноп бактылуу балалык кулкусу, сабагынан 5 деген баа алып кубанып келгени да анчалык таасир калтырбайт. Эми гана мектеп босогосун аттаган баласынын намаз окуганын корсо гана жетинчи асманда учуп калат... Кыскасы мен диний фанаттарды тушунгум келбейт, алар жонокой адамдарды тушуно албаган сыяктуу эле... Алардын дин менен "ооруганы" мен учун акмакчылык, туркойлук, анткени алар жашоодо ар бир нерседен динди издейт, спорттон, кочодон, дос-туугандан, акыры келип туалетке бара жатып да динди издейт...