Фортуна конул бурбай койчу бай болгур сени кундо кутом жазчыыыыыыыыыыы
Жыртык жүрөк Эң алгачкы бизди эмес...
#422 02 Август 2018 - 16:53
Башым иштебей копко отурдум. Уккан кулагыма ишене албай, ыйлай да албай.
Жалгыз гана Аймира коз алдыма тартылат. Кулагым чурулдап уйго келдим. Колумдагы мейманкананын дарегин улам карап коем. Алдымдан тосуп чыккан Медер да маанайымды котогон жок. Бул не деген сыноо? Мынчалык кыстоону кудайым неге тарттырып жатат? Биринин артынан бири. Карачы атам, апам же Сабира болсо эмне? Ким менен кенешем? Кимден жардам сурайм? Мейманканага барган кундо да, тосмо арыз жазып берээрине ишенбей калдым. Кызылдай акчабызды алды го. Эми кылып жатканын карачы акмак!!! Аймиранын акчасын алып Даткайымдын алып алганына толук ишендим. Аман эсен синдим бошонуп кетсе мен ага корсотом. А эгер андай болбой калсачы?
Башым лукулдап, коздорум шишип чыкты. Балким айтканын кылганым он? Аймира учун мен баарына даярмын. Мейли жанымды сууруп алсын, мен баарына даярмын. Чын эле омур бою окунуп журбойун. Коз алдыма Аймира тартылган сайын журогум "зырп" деп кетет.
Айтмакчы апам акыркы операциясын ийгиликтуу аяктады. Кудайыма шугур, эки айга жетпей келишээрин айтып атам кечээ чалган. Менин мээм жок да. Атама эч нерсе айта албай койгом. Айтышым керек болчу. Кандай кылаарымды билбейм. Кайра чалганга единицам да жок. Атам негедир кайра- кайра "не жанылык?" деп сурап жатты сезгендей. Кок мээ башым. Айтсам бир айласын тапмак. Эми Даткайымдын атасына ишенууго болбосун тушундум. Бирок башка арга жок.
Кеч кирген сайын денем дуркуроп, коркуп жаттым. Бир маалда Даткайымдын атасы чалды.
-Алооу, сулуум, маанай кандай? Ойлондунбу?
-....
-Эмне унчукпайсын? Коркпо баары жакшы болот. Эскертип коеюн айтканды укпасан жон гана Аймира кесилип кете берет. Болбогон нерсеге тырышпа, шансты кое бербе. Мен саат алтыда кутом.
Телефон очоору менен саатты карасам кечки торт болуптур. Чындап жарыла ыйлап баштадым. Жок, жок мен атама айтышым керек. Мен айтам. Атам мени коргойт, баарыбызды сактайт. Атооуу...
Чонтогумдогу калган тыйындардан бери чогултсам да телефонумдагы баланска жетпей туруп алды. Таак, балким Канатка бирдик жуктоп беруусун сурансам кантет?
-Ким чалып жатат? Чын эле сенби Аида?
-Салам, ооба мен.
-Сен да чалат экенсин э?
-Канат... сенден бир отунуч.?
-Айта бер?
-Эгер мумкун болсо, телефонума 500 бирдик жуктой аласынбы? Атама чалыш керек болуп жатат.
-Макул, макул... ушул номергеби?
-Ооба.
-Не болду? Жакшы элеби апан?
-Апам жакшы.
-Аймакчы Аида... тиги Аймира не болду?
-....
-Аида, атасы не деди?
-....
-Аидааа... не суйлобойсун?
- Канат бирдик кутом.
-Аида сен мага айтышын керек. Жардам бергенге даярмын. Мен азыр барам.
Жардам берем деген созу жибитип жиберди. Ушундай учур болот экен, бироодон жакшы соз кутуп, умутун жанып турган. Айлананды карангы каптап, баары озунун комочуно кул тарткан желмогуз корунуп калды. Ушундай кыйынчылыкта, жаратканга нааразылана кеттим. Балким жашоо ушундай сыноодур? Бирок мынчалык сынагыдай мен эмнеден жаздым? Чонтогумдо сокур тыйыным жок. Ата энем карызга белинен батып чет жерде, омур менен курошуп журот. Окуумду таштап, апасыз калган Медерди карап мен уйдо. Аймира темир тор артында. Экообуз тен окубай калдык. Ушул аз беле? Эми Даткайымдын атасы биротоло тагдырыма балта чабабы? Адамдар ушунчалык таш боор экенине ишене, мээрим толгон журогум муздап баратты. Бирдик тушту телефонума. Атама чалсам кычап очук дейт.
Ангыча бат эле Канат жетип келди. Анын машинасын коргондо денем титиреп кетет. Откондогу окуядан кийин коркуп калсам керек. Мындай иш болбогондо анын бетин эч качан карабайт элем. Айла жок, сыртка чыктым. Канат канча такып сураса да, айта албай турдум. Анткени Даткайымдын атасынын " Эгер бироолорго айтчу болсон, мага баары бир, жон гана арызды кучундо калтырам, Аймира милицияларга канча жыл кордолот..." деген создорун эстеп жаттым. Канатка ыраазылык айтып, уйго кирдим. Неге келгенин билбейм. Улам саатымдын жебесин карап, кечки беш болгондо, бир жакабара турганымды айтып, коштошуп уйго кирдим. Калтыраган колдорум менен атама чалсам очук. Демек, кудайдын буйругу ушул го. Мен Аймира учун баарына даярмын. Мейманкананын дарегин колума ала сыртка бет алдым.
Жалгыз гана Аймира коз алдыма тартылат. Кулагым чурулдап уйго келдим. Колумдагы мейманкананын дарегин улам карап коем. Алдымдан тосуп чыккан Медер да маанайымды котогон жок. Бул не деген сыноо? Мынчалык кыстоону кудайым неге тарттырып жатат? Биринин артынан бири. Карачы атам, апам же Сабира болсо эмне? Ким менен кенешем? Кимден жардам сурайм? Мейманканага барган кундо да, тосмо арыз жазып берээрине ишенбей калдым. Кызылдай акчабызды алды го. Эми кылып жатканын карачы акмак!!! Аймиранын акчасын алып Даткайымдын алып алганына толук ишендим. Аман эсен синдим бошонуп кетсе мен ага корсотом. А эгер андай болбой калсачы?
Башым лукулдап, коздорум шишип чыкты. Балким айтканын кылганым он? Аймира учун мен баарына даярмын. Мейли жанымды сууруп алсын, мен баарына даярмын. Чын эле омур бою окунуп журбойун. Коз алдыма Аймира тартылган сайын журогум "зырп" деп кетет.
Айтмакчы апам акыркы операциясын ийгиликтуу аяктады. Кудайыма шугур, эки айга жетпей келишээрин айтып атам кечээ чалган. Менин мээм жок да. Атама эч нерсе айта албай койгом. Айтышым керек болчу. Кандай кылаарымды билбейм. Кайра чалганга единицам да жок. Атам негедир кайра- кайра "не жанылык?" деп сурап жатты сезгендей. Кок мээ башым. Айтсам бир айласын тапмак. Эми Даткайымдын атасына ишенууго болбосун тушундум. Бирок башка арга жок.
Кеч кирген сайын денем дуркуроп, коркуп жаттым. Бир маалда Даткайымдын атасы чалды.
-Алооу, сулуум, маанай кандай? Ойлондунбу?
-....
-Эмне унчукпайсын? Коркпо баары жакшы болот. Эскертип коеюн айтканды укпасан жон гана Аймира кесилип кете берет. Болбогон нерсеге тырышпа, шансты кое бербе. Мен саат алтыда кутом.
Телефон очоору менен саатты карасам кечки торт болуптур. Чындап жарыла ыйлап баштадым. Жок, жок мен атама айтышым керек. Мен айтам. Атам мени коргойт, баарыбызды сактайт. Атооуу...
Чонтогумдогу калган тыйындардан бери чогултсам да телефонумдагы баланска жетпей туруп алды. Таак, балким Канатка бирдик жуктоп беруусун сурансам кантет?
-Ким чалып жатат? Чын эле сенби Аида?
-Салам, ооба мен.
-Сен да чалат экенсин э?
-Канат... сенден бир отунуч.?
-Айта бер?
-Эгер мумкун болсо, телефонума 500 бирдик жуктой аласынбы? Атама чалыш керек болуп жатат.
-Макул, макул... ушул номергеби?
-Ооба.
-Не болду? Жакшы элеби апан?
-Апам жакшы.
-Аймакчы Аида... тиги Аймира не болду?
-....
-Аида, атасы не деди?
-....
-Аидааа... не суйлобойсун?
- Канат бирдик кутом.
-Аида сен мага айтышын керек. Жардам бергенге даярмын. Мен азыр барам.
Жардам берем деген созу жибитип жиберди. Ушундай учур болот экен, бироодон жакшы соз кутуп, умутун жанып турган. Айлананды карангы каптап, баары озунун комочуно кул тарткан желмогуз корунуп калды. Ушундай кыйынчылыкта, жаратканга нааразылана кеттим. Балким жашоо ушундай сыноодур? Бирок мынчалык сынагыдай мен эмнеден жаздым? Чонтогумдо сокур тыйыным жок. Ата энем карызга белинен батып чет жерде, омур менен курошуп журот. Окуумду таштап, апасыз калган Медерди карап мен уйдо. Аймира темир тор артында. Экообуз тен окубай калдык. Ушул аз беле? Эми Даткайымдын атасы биротоло тагдырыма балта чабабы? Адамдар ушунчалык таш боор экенине ишене, мээрим толгон журогум муздап баратты. Бирдик тушту телефонума. Атама чалсам кычап очук дейт.
Ангыча бат эле Канат жетип келди. Анын машинасын коргондо денем титиреп кетет. Откондогу окуядан кийин коркуп калсам керек. Мындай иш болбогондо анын бетин эч качан карабайт элем. Айла жок, сыртка чыктым. Канат канча такып сураса да, айта албай турдум. Анткени Даткайымдын атасынын " Эгер бироолорго айтчу болсон, мага баары бир, жон гана арызды кучундо калтырам, Аймира милицияларга канча жыл кордолот..." деген создорун эстеп жаттым. Канатка ыраазылык айтып, уйго кирдим. Неге келгенин билбейм. Улам саатымдын жебесин карап, кечки беш болгондо, бир жакабара турганымды айтып, коштошуп уйго кирдим. Калтыраган колдорум менен атама чалсам очук. Демек, кудайдын буйругу ушул го. Мен Аймира учун баарына даярмын. Мейманкананын дарегин колума ала сыртка бет алдым.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 02 Август 2018 - 16:55
#423 02 Август 2018 - 17:13
Жогорудагыларга конул бурбай улантабериниз автор,биз кутуп жатабыз
#427 02 Август 2018 - 18:04
Акмак киши бул жакта туруп жаман калчылдап кеттимго, Аман эсен кутулуп кетсен экен.
#430 02 Август 2018 - 19:08
Балким атасы сынап аткандыр,синдисин канчалык денгээлде жакшы короорун. Билбейм ай,журокту тушуротко.
#433 02 Август 2018 - 23:09
Эркиниз кучтуу экен мен болсом шолоктоп эле ыйламакмын.
Ооба бирок башка тушсо байтал жорго которбоско айла барбы
#435 03 Август 2018 - 11:42
#436 03 Август 2018 - 15:22
Эмнеси болсо да Канатка айтыш керек болчу... ал бир айласын тапмак, Аиданын тагдырына балта чаптырмак эмес...
#437 03 Август 2018 - 15:29
Тилеке каршы жашоодо ушундай адамдар да бар. Адам дегим да келбейт. Кызындай кыздын намысына кол салгандан уялбайбы.
#438 03 Август 2018 - 15:46
Канат жардам берем деп жаткандан кийин байкап корсо болмок экен.
#439 03 Август 2018 - 16:09