Теманы күтүп жатканым менен, башы такыр эсте жок...
Жыртык жүрөк Эң алгачкы бизди эмес...
#504 20 Август 2018 - 17:20
Сабырым түгөп жатат. Фортуна эже батыраак жазсаңыз. Көпкө күтүп калдык)
#505 20 Август 2018 - 21:30
#506 21 Август 2018 - 19:24
Салам баарыныздарга.
Айтыныздар маарек болсун. Эн эле биринчи кечирим сурайм. Аз убакыттан бери сыркоолоп калдым. Атайын конул коюп жазганга мумкунчулук болбой жатат. Жазгандарым сиздерге тушунуктуу болуусу учун кадимкидей шарт, маанай жана убакыт керек экен. Азыркы учурда менде жогорудагылардын учоо тен болбой жатат. Кудайым шыпаасын берип жакшы болуп кетсем эле улантам. Сиздердин суранычыныздар менен кутконунуздорду окуганда ото ынгайсыздана кыжаалат болуп кетип жатам.
Ал эми майда комментарийлерди калтыруу оной жана тез эле экен.
Баарыныздарды тушунуу менен карайсыздар деп ишенем. Рахмат.
Ал эми майда комментарийлерди калтыруу оной жана тез эле экен.
Баарыныздарды тушунуу менен карайсыздар деп ишенем. Рахмат.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 21 Август 2018 - 19:25
#509 21 Август 2018 - 23:43
Тезирээк сакайып алыныз, эн негизгиси ден-соолук а биз кутобуз эч кыжаалат болбонуз
#510 22 Август 2018 - 13:01
канча болсода күтөбүз.эртереек сакайып кетиңиз Аллах шыпаа берсин омииин
#511 23 Август 2018 - 00:04
Ааа меейли эми, күт десеңиз күтөбүзда айла барбы.
Күтүп жүрүп, унутуп калып окубай койбосок эле...))
Күтүп жүрүп, унутуп калып окубай койбосок эле...))
#512 24 Август 2018 - 13:00
Биринчи ден соолук каалайм тез сакайып кет.Шартыңды айтып койгонуңа рахмат.Унутуп калгандар болсо айтаарым,кайра башынан окуп коёобуз,кыжаалат болбой күтүп туралы.
#513 25 Август 2018 - 09:14
Биз куткон чыгарма 26-беттен ары отобу экен?? Куто берип унутуп калбасак болду....
#514 25 Август 2018 - 16:26
Жолдо катар атама чалганым менен жооп болгон жок. Ал ортодо Канат торт беш жолу чалып жиберди. Алган жокмун. Маршруткадан тушуп мейманканага кире албай копко турдум. Жанында скамейка бар экен. Колдорум калтырап, саатты карасам дагы он муноотой убак бар экен. Дагы кичине отуруп турууну чечтим. Ангыча телефонума чалуу келди. Даткайымдын атасы. Денем дуркуроп, алгым келбей турду. Ангыча смс келди. "Экинчи кабат 24 болмо, ресепшнден сурасан айтып берет. Аймираны ойло, бир жумадан кийин сот."
Терен дем ала босогону аттадым. Кире бериште жылмая тосуп алган кыз мени 24 болмого узатып барды. Менин келгенимди билди окшойт. Жете электе эле эшикти ачып болмосуно киргизди. Мени бутумдан башыма чейин тиктеп алып, даярдап койгон дасторконуна колун жансай:
-Кел сулуум, азаматсын. Сендей бир тууган учун куйгондор аз. Торго от. Коркпо.
Унчукпастан алдыга жонодум. Озунчо шашып, калдандап, жоосунсуз каткырып алып, кайра токтоп, эки бокалга ичимдиктен куюп, жаныма отурду. Толкунданып жатты окшойт, чекесин чылпылдап тер каптады.
-Кел, сулуум бир аз ичимдиктен ооз тийип, жакындан таанышалы.
Ысып кетти окшойт устундогу кийип жургон футболкасын чечип жиберди эле, чендейген курсагына кошулуп, жагымсыз жытынан окшуп жибердим. Жуунучу болмого чуркап кирип кусуп жаттым. Эшигин илип алдып, чындап ыйлап баштадым. Сыртка чыккандан корком. Он муноттой отурдум. Мени кутуп тажады окшойт эшикти ургулай:
-Эч нерсе болбойт, коркпо. За то синдин азаттыка чыгат. Мен сени коргон кундон баштап... уйку жок. Эч корпо, бат эле бутобуз, чыга гой. Синдинди ойло... Баары буткон сон тосмо арызды тан эрте чогуу жазабыз. Баары жакшы болот.
Коз алдыма Аймира тартылып жатты. Анын эркелегени, озуно ишенимдуулугуу, спорт менен машыгып жатканы... ж.б. бир заматта темир тор артында отурганын эстегенде кадимкидей чыйрала тушом. Мен аны куткарышым керек. Эшиктин туткасын эми кармаганда телефонума чалуу тушту. "Атам"
Терен дем ала босогону аттадым. Кире бериште жылмая тосуп алган кыз мени 24 болмого узатып барды. Менин келгенимди билди окшойт. Жете электе эле эшикти ачып болмосуно киргизди. Мени бутумдан башыма чейин тиктеп алып, даярдап койгон дасторконуна колун жансай:
-Кел сулуум, азаматсын. Сендей бир тууган учун куйгондор аз. Торго от. Коркпо.
Унчукпастан алдыга жонодум. Озунчо шашып, калдандап, жоосунсуз каткырып алып, кайра токтоп, эки бокалга ичимдиктен куюп, жаныма отурду. Толкунданып жатты окшойт, чекесин чылпылдап тер каптады.
-Кел, сулуум бир аз ичимдиктен ооз тийип, жакындан таанышалы.
Ысып кетти окшойт устундогу кийип жургон футболкасын чечип жиберди эле, чендейген курсагына кошулуп, жагымсыз жытынан окшуп жибердим. Жуунучу болмого чуркап кирип кусуп жаттым. Эшигин илип алдып, чындап ыйлап баштадым. Сыртка чыккандан корком. Он муноттой отурдум. Мени кутуп тажады окшойт эшикти ургулай:
-Эч нерсе болбойт, коркпо. За то синдин азаттыка чыгат. Мен сени коргон кундон баштап... уйку жок. Эч корпо, бат эле бутобуз, чыга гой. Синдинди ойло... Баары буткон сон тосмо арызды тан эрте чогуу жазабыз. Баары жакшы болот.
Коз алдыма Аймира тартылып жатты. Анын эркелегени, озуно ишенимдуулугуу, спорт менен машыгып жатканы... ж.б. бир заматта темир тор артында отурганын эстегенде кадимкидей чыйрала тушом. Мен аны куткарышым керек. Эшиктин туткасын эми кармаганда телефонума чалуу тушту. "Атам"
#515 25 Август 2018 - 16:35
Шашып ала салып:
-Ата, атооуу...
Соз айта албай ыйлап баштадым. Атамдын журогу сезди окшойт, чалып калганын карачы. Чын эле журок, кан сезет деген чып-чын экен. Атама жуунучу болмодо Аймира тууралуу айттым.. Ненедир унумду катуу чыгара ыйлап, суйлоп да... Эшиктин сыртында чендейип кулагын тошоп турса керек, атайын угуза суйлоп болгон иштин баарын айттым. Даткайымдын атасынын кылыгынан бери болгону азыр мейманканада, жуунучу болмодо экенимди айта алган жокмун. Баарын угуп, мени соороткон атам, кечинде уйго бир киши келээрин жана ал мыкты адвокат экенин айтып, ага кошуп Бишкек шаарынын бир районунун соту атамдын жакшы досу экенин кобурап, эч камсанабай отурушумду суранды. Ал эми апам буюрса жакшы экенин кобурап очурду. Женилдей туштум. Озумчо бакыра ыйлап алдым. Эми бул жерден кантип чыгуу керек?
-Ата, атооуу...
Соз айта албай ыйлап баштадым. Атамдын журогу сезди окшойт, чалып калганын карачы. Чын эле журок, кан сезет деген чып-чын экен. Атама жуунучу болмодо Аймира тууралуу айттым.. Ненедир унумду катуу чыгара ыйлап, суйлоп да... Эшиктин сыртында чендейип кулагын тошоп турса керек, атайын угуза суйлоп болгон иштин баарын айттым. Даткайымдын атасынын кылыгынан бери болгону азыр мейманканада, жуунучу болмодо экенимди айта алган жокмун. Баарын угуп, мени соороткон атам, кечинде уйго бир киши келээрин жана ал мыкты адвокат экенин айтып, ага кошуп Бишкек шаарынын бир районунун соту атамдын жакшы досу экенин кобурап, эч камсанабай отурушумду суранды. Ал эми апам буюрса жакшы экенин кобурап очурду. Женилдей туштум. Озумчо бакыра ыйлап алдым. Эми бул жерден кантип чыгуу керек?