[maks1980bishkek]

өххх канаттай болуп доза алгандай болуп ,кыңылдап ишимди кыла береин эми.чыдамсыздык мн күтөм

[nazgul20]

maks1980bishkek (13 Сентябрь 2018 - 14:15) жазган:

өххх канаттай болуп доза алгандай болуп ,кыңылдап ишимди кыла береин эми.чыдамсыздык мн күтөм

[Lang2018]

[uikuchu]

Тойбой калдым

[kyrgyzstan00]

Иий жакшы эле болуптур.Журогум тынчып калды Эми кутпойм бактылуу болсон болду.

[Eliza83]

Кызыктын баары алдыда...

[Nazka29.07.91.]

Кутуудобуз

[Fortuna1987]

Чачымдан сылап ойготкон апамдын мээримдуу жузун коруп жашоодогу мындан откон чыныгы бакыт жок экенин сезем. Тан эрте атам да туруп чай устуно отурдук. Медердин таттуу тили баарыбыздын маанайыбызды которот. Негедир узулуп тушуп жакшы кором. Инимди карап отуруп "Аттин, арабызда Сабира болгондо кана?" деп ойлоп алам. Тобоо, карачы качандыр бир кезде жеп жиберчудой болуп, жек коргон адамды качандыр бир кезде жоктоп калам деп ойлобоптурмун. Жашоо ушундай ары тан калычтуу тура. Кээде Сабираны кадимкидей сагынганымды кантейин? Кудурети кучтуу кудайдын барды жок кылып, жокту бар кылып, жек корууну суйууго айлантаарына ынандым.
Атама жумуштан чыгып кеткенимди айттым. Бизге билгизбесе да кабагы чытыла тушконун байкадым. Анан кантсин атакем, жалгыз жетишпей жатса. Эч нерсе эмес. Мен созсуз башка жумуш табам.
Туштон кийин айлыгымды алуу учун жумушка жонодум. Эртен жаны жылды тособуз. Жолдон онкология болумуно барып, апамдын дарысын сурадым. Баасын угуп оозумду бир ачсам, врачтын корсотмосу жок сатылбашын айтты. Маанайым томондоп айлыкка жонодум. Жаркылдап администратор эже тосуп алды. Коллективке да конуп калыптырмын. Кетким келбейт. Айла жок. эмгек акыма кошуп премия чыгарып берди. Бир топ эле акча болду. Суммасын угаарым менен акчамды колума кармай элек жатып кулака тынч эки айдын кварплатасын тогуп салайын же, апамдын дарысын алсамбы? Атам айлык алат болду бекен? Аймира иштеп жаткан соода борбору деле айлык берсе керек. Мээм автоматтык турдо иштейт го чиркин. Дарынын кагазын суроо учун Дастанды сурасам келбегенин айтышты. Администратордон телефон номерин алдым. Баары менен коштошуп, сыртка чыгып номерин тердим. Чоочун номерлерди албайт ондуу же бошобой жатабы билбейм, айтор жооп берген жок. Телефон номерин дароо жаттап калдым. Баардык сандары окшош крутой номер экен. Кагазымды сурап СМС жазууга туура келди.
Кочо бойлой бир топ жоо бастым. Жаны жылдын урматына супермаркеттен бир далай азык тулук алдым. Кантсе да жаны жыл келе жатат. Озгочо майрам э? Элдин баары кундун суугуна карабай жыргап журот. Мейли кундо жебегенибизди жок дегенде жылда жейли деп эки баштыкты толтуруп алдым.
Текчеде тизилген таттуулардын бирин кармап, баасын карап, чонтогумо чактап алып кайра коюп тандап жатсам Дастандан чалуу келди.
-Алоо кандайсыз Дастан.... байке... мен...
-Кандай Аида, смс келди. Мен азыр жарым сааттын ичинде жумушка барам, куто аласынбы?
- Кечириниз мен жумушка жаны эле барып келдим. Азыр анча алыс эмес жерде журом.
-Мейли анда дарегинди айт, ошол жерге барып таштап кетем.
Жарым саат соода борборунда журдум. Ал ортодо менеджерден иш орун сурап жибердим. Бош орун жок экен. Бир убакта келип калды окшойт, чалуу тушту. Эки баштык толо азык тулугумду которуп сыртка чыктым. Мени коруп машинасынан тушту. Кундуз жанынан ото жакын корбоптурмун. Абдан жылдыздуу жигит экен. Коздору жайнайт. Жылмайганда аппак тиштери кашкая жаныма келди. Биринчи жолу адамды суктана карашым. Колун сунуп учурашты. колумдагы баштыктарымды жерге коюп мен да колумду бердим.
- Келе жаткан жаны жылын менен.- деди кулумсурой.
-Рахмат сиздики менен дагы.
Мындай учурда башка кыздар кандай билбейм, балким уялып жер карайт чыгаар, а менде чынында тартынуу, наздануу деген нерсе жок. Тескеринче кошо жарыша тиктеп тура бердим. Менин караганыма ынгайсыз болду окшойт:
-Аида эмне болду сага?-деди.
-Ааа... да, так белизна зубов зашкаливает. ... тиштериниз ото эле аппак экен.- Башымды чайкай , суктанып алдым. Менин мынтип коз артып жибергениме чочуп кеттиби же танкалдыбы билбейм, балким кыз кишиден мындай комплиментти кутпогон чыгаар, тиштерин коргозо жылмайып жаткан Дастан оозун жаап, мени тушунбогондой тиктеп калды. Дароо жузу озгорулуп кеткенине кулуп жибердим. Ооба, башыма биринчи эмне келсе ошону ойлонбой суйлоп коймоюм бар, мойнума алам. Кызыктай боло тиктеп турган Дастанга карап:
- Кечириниз, мен чын эле айттым. Абдан жакшынакай тиштериниз бар экен. Чон апам айтчу, "Тишинди сакта, тишин озун менен бейишке чыгат." деп. Тиштен коп нерсе коз каранды деп.... тиги тишиниз... неме... мен эмне эле сиздин тишинизге асылып жатам?офф.. кечириниз... бирок тишиниз... мен тишинизди коруп эле... тиштериниз абдан..... уфф... кыскасы тиштериниз. .. мен ... тиги...тиштериниз чын эле иттей сонун тиш...экен менин да...
Эми чындап чанжырап баштадым, оюум чачырап кетти. Как будто психикалык оорукчан адамды карап тургандай мени оозун ача карап тура берди. Балким суйлоп бутсун деген чыгаар. А мен ан сайын айтайын деген оюумду тушундуро албайм. Оло жаман го, туура эмес суйлоп алып, кайра ондосон, анын окшошпой долдуроп атсан. Жинди немече озумдун создорумо озум кулкум келет. Бул эмне болуп атат деди го. Баарыныздарда эле болсо керек, озгочо шайтан кармаган учур. Эптеп кулкумду тыйып:
-Кечириниз, мен озумчо эле. Кагазды берип коесузбу? А то эртерээк кетип калбасам дагы бир нерселерди суйлоп жиберем.
Дастан башын ийкей машинасына жоноду. Катарлаш, кабагын буркой баратканын коруп:
- Неге оозунузду кымтып, дароо тиштеринизди беките салдыныз, бир жакшынакай эле кашкайып келатпадыныз беле?Коз тиет деп чочуп кеттиниз го ээээ.....? хихихи...
-Жок.. андай эмес.- Ынгайсыздана тушту.
-Тамаша, байке...- дагы орунсуз тамашаладым, ичимден шайтан кытыгылап.
Таарынып калган немече, машинасынын бардачогун ачып, бир кутуну которуп чыкты.

Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 14 Сентябрь 2018 - 19:00

[Nayona]

Сонун жазып жатасыз!

[aminausman]

Дагы жазынызчы сураныч.

[Fortuna1987]

Колуна которуп чыккан кутуну алгач менин кагазымды ичине салып койсо керек деп ойлогом. Бирок жаныма келе колума карматып:
- Аида, бул менин атымдан апана жаны жылдык белек. Туура тушунуп кабыл ал. Мен ооруну аябай тушуном. Менин да апам бар. Дуйнодогу апалардын баары ыйык. Бул жерде бир эле курс эмес, апан айыгып кеткиче жете турган дары алып койдум. Сен да качандыр бир кезде ыраазычылыгынды муктаж болгондорго кайтраып берээрсин.
Укканыма, коргонумо ишенбей турдум. Жаны эле кулдкумду тыя албай турган жаным, козумдон жаштар ылдый биринин артынан бири кулай баштады. Мен мындайды кутпогом. Озгочо Аймиранын ишинен кийин акыркы кундору адамдардан жакшылыктын умутумду узуп койгом.
- Кой ыйлаба эми. Ары-бери откондор мени коркутуп жатат деп ойлобосун.
Соз айтууга дарманым келбейт. Дароо коз алдыма апакем тартылды. Жаным апам абдан суйунсо керек. Жузум бир заматта жашка жуула, аарчыганга манжаларымдын эби келбейт.
-Болду, ыйлак. Сен кулсон кулкунду тыя албай, ыйласан ыйынды токтото албаганын кызык экен. Мынчалык ыйлаак экенинди билгенден кийин дайыма жанына жуз аарчы алып журбойсунбу? -деп жылмая, аппак жуз аарчы карматты.
-Рахмат сизге, абдан ыраазымын. Кутпогом... -жаш балача демимигип алдым.
-Эч нерсе эмес. Апага салам айт. Айтмакчы ыйлаак, ушуну менен сен мага эки жуз аарчы карызсын, билесинби?
Откон жайда тундо жумуштан чыгып жолдо турганда уйго жеткирип келатып, мен апамды эстеп ыйлап калганда сунган жуз аарчысы эсиме тушту. Демек Дастан унтпаптыр.
Ыйлаганымды токтотуп, коштошуп уйго жономой болдум. Дарыны баштыгымдын оозуна салып которуп бурула бергенде:
-Аида токточу. Журу жеткирип коеюнчу, баштыгын оор экен. Анын устуно даарыларын суукта муздап калат. Бул дарыларды ото суукта, жылууда, кундо сактаганга болбойт. Арасында живая ваксина бар. Кел отур.-деп машинанын алдынкы эшигин ачты. Баштыгымды колуман алып багажына салып, уйго айдап жоноду. Жолдо ктар бул окуя деги тушум болуп калып калбаса экен деп ойлонуп келаттым.
-Не анча ойлонуп калдын? Жаны эле менин тиштериме тийишип жаттын эле го?
Кулуп жибердим. Башымды бура жылмая:
- Абдан бооркер окшойсуз?
-Ха,ха сен тиштеримди мактап жиберсен жибип кеттим окшойт.
- Муну билгенде тиштеринизди эле эмес, полный комплект кылып мактамак экенмин, каап...
Экообуз тен кулуп алдык. Уйго жетип, дагы бир шингил коз жаш таштап, рахмат айтып кала бердим.
Уйго келсем атам боорсок бышырып жатыптыр. Аймира Нурмиранын жаны жылдык кечесине кетиптир. Апам майдын жытына журогу айланып балкондо отуруптур.

[VIK]

[Bulak25]

Fortuna1987 (14 Сентябрь 2018 - 20:28) жазган:

Колуна которуп чыккан кутуну алгач менин кагазымды ичине салып койсо керек деп ойлогом. Бирок жаныма келе колума карматып:
- Аида, бул менин атымдан апана жаны жылдык белек. Туура тушунуп кабыл ал. Мен ооруну аябай тушуном. Менин да апам бар. Дуйнодогу апалардын баары ыйык. Бул жерде бир эле курс эмес, апан айыгып кеткиче жете турган дары алып койдум. Сен да качандыр бир кезде ыраазычылыгынды муктаж болгондорго кайтраып берээрсин.
Укканыма, коргонумо ишенбей турдум. Жаны эле кулдкумду тыя албай турган жаным, козумдон жаштар ылдый биринин артынан бири кулай баштады. Мен мындайды кутпогом. Озгочо Аймиранын ишинен кийин акыркы кундору адамдардан жакшылыктын умутумду узуп койгом.
- Кой ыйлаба эми. Ары-бери откондор мени коркутуп жатат деп ойлобосун.
Соз айтууга дарманым келбейт. Дароо коз алдыма апакем тартылды. Жаным апам абдан суйунсо керек. Жузум бир заматта жашка жуула, аарчыганга манжаларымдын эби келбейт.
-Болду, ыйлак. Сен кулсон кулкунду тыя албай, ыйласан ыйынды токтото албаганын кызык экен. Мынчалык ыйлаак экенинди билгенден кийин дайыма жанына жуз аарчы алып журбойсунбу? -деп жылмая, аппак жуз аарчы карматты.
-Рахмат сизге, абдан ыраазымын. Кутпогом... -жаш балача демимигип алдым.
-Эч нерсе эмес. Апага салам айт. Айтмакчы ыйлаак, ушуну менен сен мага эки жуз аарчы карызсын, билесинби?
жайда тундо жумуштан чыгып жолдо турганда уйго жеткирип келатып, мен апамды эстеп ыйлап калганда сунган жуз аарчысы эсиме тушту. Демек Дастан унтпаптыр.
Ыйлаганымды токтотуп, коштошуп уйго жономой болдум. Дарыны баштыгымдын оозуна салып которуп бурула бергенде:
-Аида токточу. Журу жеткирип коеюнчу, баштыгын оор экен. Анын устуно даарыларын суукта муздап калат. Бул дарыларды ото суукта, жылууда, кундо сактаганга болбойт. Арасында живая ваксина бар. Кел отур.-деп машинанын алдынкы эшигин ачты. Баштыгымды колуман алып багажына салып, уйго айдап жоноду. Жолдо ктар бул окуя деги тушум болуп калып калбаса экен деп ойлонуп келаттым.
-Не анча ойлонуп калдын? Жаны эле менин тиштериме тийишип жаттын эле го?
Кулуп жибердим. Башымды бура жылмая:
- Абдан бооркер окшойсуз?
-Ха,ха сен тиштеримди мактап жиберсен жибип кеттим окшойт.
- Муну билгенде тиштеринизди эле эмес, полный комплект кылып мактамак экенмин, каап...
Экообуз тен кулуп алдык. Уйго жетип, дагы бир шингил коз жаш таштап, рахмат айтып кала бердим.
Уйго келсем атам боорсок бышырып жатыптыр. Аймира Нурмиранын жаны жылдык кечесине кетиптир. Апам майдын жытына журогу айланып балкондо отуруптур.


дагы бир шингил таштап салыныз

[Lang2018]

Абдан сонун жазып жатасыз! Тим эле элестетип окуп жатам. Создорунуз окуяга жипсиз суйроп жатат го чиркин! Рахмат автор...

[Nazka29.07.91.]

Дагы кутуудобуз

[Akkyz2017]

Эх

[sara90]

автоооор куто берип ооруп калабыз эми...улантын батыраак....

[Fortuna1987]

Шашыла апамдын жанына бардым. Ойлуу отуруптур. Бекем кучактай, бетинен ооп алып.
-Апооуу, мобуну каранызчы?-Тушунбой кутуну колуна алып, ичин ачып карап, бир далай дарыларды коруп чочуп кетти.
-Ай, кызым булар кайдан?-деди элейе.
-Сюрприиз апооууу. Сизге белек.-Суйнуп бир ордумда туралбайм. Апамдын кубанган жузун кором деп ойлогом. Бирок дарыны бир, мени бир карап, кабагын чытый:
-Акчаны каяктан алдын?-Октом суйлоду.
-Апа, тиги иштеген жеримдеги ресторандын ээси сизге белекке берип жиберди. Айттым эле го, дарынын кагазын унутуп калыптырмын деп...-Апамдын озгоруп кеткен жузунон шашып да, чочуп да кеттим. Апам ого бетер жини келе:
-Бул кандай сага бири кварплатага акча сурасан бере коет, бири мынтип дары алат. Сен болсо тунку эки-учко чейин иштейсин. Деги соосунбу? Эмне кылып журосун? Билесинби бул даарылардын бироосу канча турат? Ал эми баардыгын кайдан алдын? Чынынды айт. Азыр мен... ай, атасы бери келчи...- Колуна кутусун кармап ашканага жоноду. Артынан кошо жарыша мен да барып калдым. Эч нерсе тушунбой бизди караган атам:
-Не болуп кетти? -деди тан кала. Апам кутуну атама карматып:
-Атасы, карачы кызындын алып келгенин.- Атам кутунун ичиндеги дарыларды бирден алып чыгып, столдун устуно коюп:
-Кызым бул кайдан? Мынча акчаны кайдан алдын?
Болгон чындыкты айтсам, мени жомок токуп берген кишидей карашты. Чыйпылдап тушундуруп бергенимден майнап чыккан жок. Апам:
-Кызын бир балээге кабылбасын. Мындай акчаны азыркы заманда ким берет? Кайдан аллы? Эмне иш кылып журот тундо-кундоп? -Ай..ииий апамдын айткандарын элестетип алып денем муздап кетти. Адамдын оюу жакшылыкка кетпейт тура. Бир топко жер тиктеп ойлуу отурган атам:
-Кызым, кана айтчы дагы бир жолу, ким сатып берди дейсин?- Эртеден бери кимден алганымды, болгон окуяны жуз жолу кайталадым го чиркин. Ар бир кайталаган сайын апам чалкасынан кетет, ишенбей. Тушундуро берип ыйлагым келе, тердеп-кургап, кызарып чыктым. Акырын ун каттым.
-Атооу мен иштеген ресторандын ээси алып берди.
-Ммм... анда келе ошол ресторандын ээсинин телефон номери барбы, мага чалып берчи?
-Бар, бар, ооба, азыр чалам. Дана эле ушинтпей. -Далбастап номерин терип атама карматтым. Тыншап турган атам:
-Алоо, бул ким?- ары жактан Дастандын уну даана угулуп жатты.
-Сизге ким керек?-деди.
-Балам, мен Аиданын атасы болом. Аиданы тааныйсынбы?
-Ооба, тааныйм.
-Таанысан жакшы. Сени менен суйлошчу создор бар. Тиги ресторанына барсам болобу азыр?
-Тынччылыкпы ата? Мейли, келе бериниз, кутом.
-Азыр барам.-Очуруп койду. Мага карап:
-Такси чакыр.-Деди.
Дарыны колубузга которуп сыртка чыгып баратып атам апама карап:
-Кемпир кабатыр болсо, мен чоо жайын билип келем.
Таксиде баратып да атакем:
-Кызым, мага айта турган созун жокпу?-деп сурады. Башымды чайкадым.
Бат эле ресторанга жетип келдик. Менин алдыма кутуну которуп алып тез баса, СБдан:
-Мага ресторандын ээсинин иш болмосун корсотчу?
Мени тааныган СБдагы жигит суроолуу тиктейт. "Корсот." дегендей ишарат кылдым.
Эшигин такылдатпай эле кирип бардык. Телефон менен суйлошуп жатыптыр Дастан. Алдына кутуну коюп атам:
-Уулум, атын ким эле?
Шашыла ордунан тура калып, колун суна учурашып:
-Саламатсызбы ата, келиниз.Атым Дастан.-Колун жансап отургучту корсотту. Атам отурган жок.
-Дастан, балам, мобул дарылар жонундо эмне дейсин?
Атамдын артында элейе турган мени карап, жылмайып алып:
-Келиниз ата, отурунуз шашпай суйлошолу.
Экинчи жолу айтканынан атам отурду. Дастан барга чалып суу алып келуусун отунуп:
-Ата, бул дарыларды мен Аидага бергем. Апага белек кылып. Аида бизде иштегенине коп болуп калды. Абдан тырышчаак, аракетчил, жоопкерчиликтуу кыз. Коптон бери катуу ойлонуп жургонун байкачумун. Акыры себебин билдим. Менин да апам бар. Ошол себептен жаны жылдын шылтоосу менен мен алып бердим. Тааныштар аркылуу баасын тушуруп алдым. Онкологияда кесиптештерим бар... - Атамдын баш айланткан суроолоруна кайра-кайра жооп берип жатты тажабай. Атам бир созду жуз жыйырма тогуз жолу кайталап берип жатып, акыры ынанды ондонот, жоошуй тушту.

[gulmira90]

Жазыңыз дагыыыыы? Сураныч

[Supsuluu]

Бир суроону 129жолу берсе да башы айланбаган Дастан молодец)))