[Лиана]

Качандыр бир убакта жазган экем....Андан бери коп кун отуп кетиптир....Саргайган сары жалбырактар дагы сага мундаш болуп жатабы деген суроолорду коп укчу болдум......... .....

[AeCHka]

Адам баласы озу кызык эле экенбиз. Бизди бироо суйсо да жакпайт, суйбосо да жакпайт...деги качан бар нерсеге тобо кылып жашайбыз, качан ар кыл, сансыз ойдон арылабыз, качан сени суйгон адамды суйобуз сени суйбогонго жабышпай?
Кечээ жатаарда смс алдым, аябай жакшы создор жазылган:" Жаным деп айткым келет, жанында баскым келет, жооп берип койбосонуз, анда...тан аткыча уйунуздун астында тургум келет",- ар бир аялга ушундай создор жагат эмеспи, журокту жылытат эмеспи, ушул созго арбалып баардык нерсени унуткун келет...эти слова трогают мое женское самолюбие... но не больше.
Тан атып, кун батып кантип кундордун отуп жатканы билинбейт, жашайбыз деп бут-бутка тийбей чуркап журуп эле озубузду, тируу жан экенибизди, аял экенибизди унутуп коебуз. Токто!- деп кээде кыйкыргым келет, бир кун телефондорду очуруп койуп уктачы капырай, алдагы сен которуп жургон баштын ичиндеги мээ да эс алыш керекда, деги эмне деген адамсын жанын тынбаган, деп урушам озумду,бирок. ..мен бул жонундо эртен ойлоном.

Жашоо озунчо эле керемет!

[Lada]

"Унуталбайм" аттуу ыр жанырып жатат. Унумду катуу чыгарып ырдабасам да, журок кылдары дирилдеп ошол ыр менен. Унуталбайм мен озунду, жакын болсон да алыстай туяласын... Унуталбайм мен озунду

[Strateg]

Бир адамдын көнүлүн аябай оорутуп алдым.Мен аябай күнөлүүмүн. Аны мен эмес,башка адам жасаса дагы.Кечирип кой мени. сендей асыл адамдар бул дүйнөдө өтө аз. Кечирип кой...Мен болсо өзүмдү эч качан кечирбейм...

[andormeda]

Ээээй ушунча жинди кызмын ээээ....эл онду суйлоп атса "обезяна" тетирисин суйлошум керек да менден адам деле чыкпай калды окшойт   баары мени жаман корушот....коро беришсин...анткени мен да аларды жек кором ....карап тур эртен жаны маска тагынбасамбы. ...элге окшоп эки  башка суйлогонду уйронуш учун атайын курстар бар болду бекен...кымбатына карабай барып окуйун деги... .

[rubina]

Бугун кун жакшы эле башталган болчу жыпар жыттуу кофе,жагымдуу музыка....Жанымда коп адам, бирок мен жалгызмын,дос кыздарым менен суйлоштум... жардам берген жок...Баары бир жалгызмын... .Азыр тунку саат 3:00 болду,сырымды кимге айтам...?Бир сыйра ыйладым,мумкун жумушум себепкер баарына...?Бир адамды сагындым- Байкемди.Журок сокону менен муздап калгансыйт. Озумду алдап жатам,эртен эс алам.Эс алганы менен каяка барам,бироо туулган кунго чакырат,экинчиси киного,учунчусу дискотекага. конулум жок...Мен бирооно жан арманымды айтсам дагы ал мени тушунобу?Эртенки кун жакшы болот дейм,бирок ошол эле кайталанма кун...

[AeCHka]

Жакшыыыыы создорду жазып келип,кокустан очуруп алдым, экинчи жолу жаздым...бирок. ..биринчи жазылганга эч окшошподу, озум очуруп салдым. Андай нерсе бир жолу кана жазылат экенине дагы бир жолу далилдоо алдым. дайыма эле далилдей бергенден тажабас болдум. Болду эми, жон койсо дагы эмнелерди жазган жатасын?

Билдирүүнү түзөткөн: AeCHka: 18 Сентябрь 2010 - 09:17

[nuriza]

кундо анын деми менен жашайм, ушунчалык кыйналып кеттим,суйлошпой коем дейм кайра чыдай албайм,эмнеге ага мен жетпей
калам, эмне учун ар дайым ушундай тоскоолодуктар пайда болот,ушул суроолордон чарчадым,.... .........

[zaki]

Актай барак алганмын..

деп Берадор байкем созуп калчу эле. Азыр ал да саясатка киришип ак барактын ордуна күңүрт барак кармап калгандай…

Ошо.. актай барак алып, ак кайык жасайын десем эле, актак барагым аппак эмей эле бир аз кирдеп калыптыр…Жыртылганын билбедим, бирок жакшылап караганга байкалган чийиндилерди көрүп иренжидим. Же өзү жашырып койбойт.

Ак кагазга жаңы сап баштап жазайын деп көптөн бери тилек кылып жүрөм. Бирок, ак кагаздар кызыл китепке кирип калганбы, айтор, аппак барак таба албай койдум. Балким, мен жакшылап издебей жаткандырмын, балким, ак барактын табылуучу сааты чыга элек, а балким, чындап эле жок. Калбай калган. Мына ошондо аттиңдин аттиңи болот го.

Ооба, азыркы ак эмес барактар башынан эле “аппак эмес” эмес эле. Алар да ак болушкан. Болгону ал ак барактарга ар кандай жазуулар эмгиче түшүп калган. Табият мыйзамы менен ал саптар жазылышы керек эле. Бирок, ал жазуулар кээде авторсуз калат. Жазган калем дайынсыз кетет. А ак барак кайра ак боло албайт. Ошонусу үчүн актык дайыма баркталып келген, ошону үчүн эзелтен жан кыйылып келген. А азыр заман өзгөрдү. Заманга шылтайбыз өзүбүз менен ишибиз жок. Өзүбүз өзгөрдүк. Ак барактар актыкты көтөрүштү кыйын деп билеби же калемдер ушундай шашкалакпы? Таң?..

Ак барак, тактап айтканда, мурда ак, аппак барак болгондор, силерге айтчу сөзүм бар. Тыңдап угуп (окуп) койгулачы:

Эмне үчүн актыкты баалагандарды күтпөйсүңөр?
Эмне үчүн актыкты, тактыкты баалабайсыңар? Силер бааласаңар калемдер да баалайт эле го?
Эмне үчүн шашасыңар?
Эмне үчүн жаңы калем менен жаңы сап баштоону артык көрбөйсүңөр?
Эмне үчүн ар кайсы баракты чийгилеп, жыртып жүргөн калемдерге кор болосуңар?
Эмне үчүн? Эмне үчүн?

Айта берсе арман көп. Ак барак чийилип калса анча эмес. Непадам жыртылып калса, ошондо накта жаман болот. Кээде чийилип калгандарга деле сап жаза берсемби айла жок дейсиң. Бирок, баары бир б.у. дан иренжигендей иренжүү сезими баары бир калып кетет да. Ошондуктан баары бир ак баракты издөөнү, аппак баракты издөөнү уланта берем. Анткени, мен анын бар экенин жана мага окшош эч бир баракка сыясы тама элек, эч бир баракка жакындай элек калемди күтүп жүргөнүн билем, сезем…

Арманын айткан КАЛЕМ.

Билдирүүнү түзөткөн: zaki: 20 Сентябрь 2010 - 19:23

[andormeda]

Чуркадым…. шашыла, алдыма койгон максаттарымды коздой чуркадым. Мен кучтуумун, мен баарына жетишем деген ураан менен алдыны карай таш жол менен бет ала бердим…шашканыман алдыман чыккан катуу бороонду да тоготпойм деп ойлогом…бирок алсыз экемин….онгосунон да ошол бороон алдында алсыз экенмин…бир заматта ушунча жакын сезилген, мен чуркап шашылган кыялдарым кум сепилдей бороондун бир деми менен урап тушту… мен урабадым….жон гана бук тушо отура калдым...тиземди ташка жарып, ыйладым….ордуман турганга канча эракет кылсам да бутумдун оорутканы жанымды сууруп алчудай какшатат…эми чуркамак тургай жай басканга дарман калбай калды….Эмнеге шаштым экен…ушуну коруш учунбу….

Билдирүүнү түзөткөн: andormeda: 23 Сентябрь 2010 - 12:44

[temu]

Кочодо келе жатып кол кармашып жетелешкен суйушкон эки жашты коруп, саамга токтоп, аларды суктанып караганды адатка айландырып алдым. Балким бул адатка журокто мууз болгон жалгыздык окум сургону кунокордур. "Алла" адам баласын жаратканда тугойу менен жаратат делет эмеспи, негедир ошол "Алла" белек кылган тугойумду такыр жолуктура албадым.

Билдирүүнү түзөткөн: temu: 23 Сентябрь 2010 - 14:23

[temu]

Кол бошобой эртеден кечке жумуш менен алектенген кундо да, журокто куттуу сезими жашай берет экен. Же кутуудон мен тажабадым, же куттургон адамым мага эрте кезикпеди. Бир куну мага жолугарсын деген узулбогон умут, дагы канчага созулар экен?

[temu]

Ар бир кунду сен менен тозуп, махабат дайрасында кайык менен бирге сузуп, табигаттын коз уялткан кереметтуу кооз жерлеринде сен менен кыялымда бирге журуудон такыр тажабадым. Ошол кыялдарым, ички дуйномдун аткарылбас кыялдарымдын бири боюнча калбастан, эртерек сага жолуксам экен куттургонум. Ооба, сага жолугаар кун деле мандайга жазылгандыр, бирок суйуу сезиминде эн оору куттуу делет эмеспи, ошол кыйынчылык азаптан мени чыгарып суранарым мага кезикчи.

[dias]

"Жаным мен сени суйом! Сенсиз мага жашоо кызыксыздай сезилет. Сенден бир минут алыстасам, туболукко алыстагандай боломун"- деп кыялымда коп айтканым менен, чыныгы жашоомдо мындай керемет создорду колдоно албадым. Балким чыныгы суйумго жолуксам, ушул создорду токтоосуз жаттап алгандай айтат болушум керек деп ойлойм.

[temu]

Ар бир кун мен учун кечоку кундой болуп кайталанып жатканы конумуш адатка айланды. Арийне оз кунубуздун озгочо болушу бизден коз каранды болгону менен, негедир мен озгортууго ашыгып умтулбадым. Балким жанылануудан сестенип жаткандырмын, же "Коногон адат калабы"-деген макал сыяктуу адаттан айрыла албай жатамбы?

[temu]

Кереметтуу Нарын дарыясы, жээгинде туруп агымына коз салсан, тездигинен башын айланат. Тигине куураган бактын бутагы агып келе жатат деген ойду акылында ойлонгуча, бутак эчак эле сенден алыстап агып кеткенин байкайсын. Омурун деле ушул дарыянын агымындай бат отоберет экен. Бир куну ойгонсон, чачына ак тушкон, бетинди бырыш басканын байкарсын. Ошондо артка кылчактап карап, кайрылбас откон омурундо, бул жарыктыкта кандай жетишкендиктерге жетиштим жана кандай кыялдарымды оорундата албай калдым деген ойду, акылына кааласанда каалабасанда саларсын.

[Merischka]

кара болмодо кара мышык издегендей бир сени издеп келем, туннелдин аягында кичинекей чок бардай болуп сени кезигем деп умуттонуп келем, коз алдымдан куштай учкан убакытка коз жумуп бир сени кутуп келем... ..................... ...???

[venchik]

Байкушум, чалып алып айта турган сөзүңдү айлантып деги айта албайсың да. Кээде туруп аябай күлкүм келет сага. Чоң эле баласың го... Кечээ да улам сөздүн учун чыгарып коюп, мен башка жакка буруп кетсем, унчукпай кала бердиң да... 1,5 саатча сүйлөшүп отуруп жолугушалы деп айта албай койгонуңа аябай күлкүм келди. Мен сени аябай жакшы билип калдым го... Эмнени каалап, эмнени ойлоп жатканыңды. Сенин оюңду билсем да бирок түбүнө жете албайм. Экөөбүз сүйлөшкөндө сөздөр түгөнбөйт. Чын эле бирөө менен тема бар болсо, бирөө менен кааласаң да эч кандай сөз чыкпайт экен. Кызык... 

[patryot]

кыскасы

[Merischka]

Ух, ооо как я скучаю...это не передать словами не написать буквами...просто там в темной уголке в моeй крохотной сердечки, что то заставляет стонать и ныть, реветь и гореть с ужасным криком которая доносится далеко эхом...это тоска по РОДИНЕ КЫРГЫЗСТАН! !! как я была глупа , низка и безсердечна. ..ранъше стремяс' поскорее за грани моeй любимой Святой Земли. Ты не представляешь я пишу рассказы, из моих соленных слез, которые тоскуя по Горам нашим Алатоо вырываются наружу рекою, пишу рассказы мойэю кровью, которая заставляет биться в темном уголке мое сердце...которое рвется туда где белоснежные вершины, где Белый Барс Свободный и гордый бродил, где тюльпаны цвели, где детство мое невозвратно ушло...где осталась моё , всё моё!!! частичка души, вспоминаний , эмоций, всё...людей которых я люблю и ценю....которых могу любить и зенить, которых НЕТ но могу помнить и просить прошения ...хотя их нет хотя они не слышат...
В этой жизни много чего хотим добиться, славы, успехов, карьэры, денег...но это все крошки со сравнением любви и понимания а главное ЦЕНИТь пока мы живы, дышим, видим, чувствуем... я не желею что приехала в ЕУ это время мне дала возможностъ ОЦЕНИТь всё!!! но и отняла у меня...которое я моглаб быть рядом с самыми близкими люд'ми. хотяб попрашаться с любимой тай эне и чон эне...ех вооот заранее извиняюсь что написала на русском...просто так больно на душе...и я так хотела......... ..............

Билдирүүнү түзөткөн: Merischka: 01 Октябрь 2010 - 14:16