Бир жагынан кубансам, бир жагынан ыйлап дегендей...
Эң жакын курбу кызым, бир туугандай көрүп калган досум турмушка чыгып жатат. Кечээ типа "девичникте" тост айтуунун ордуна экөөвүс элди каратып коюп, өлллөө ыйлабадыкпы. .. Неге билбейм? Аябай жакын болуп алыптырбыз? Анын үстүнө алыста да жашайт экен! Эстеген сайын жүрөгүм кысылып кетип жатат! Эмне кылам?
Пы.Сы. Бир жагынан жеңилдеп алдым, көптөн бери ошентип өпкөм-өпкөмө батпай, ыйлай элек болчумун...
