[sumaika]

Ушугон жан дуйномо жылуулук алгандай болом...

[biznes]

Толкунбекти башынан эле сүйгөм)(

[Neslihan]

Толкунбектин үй бүлөсү бар да аларды таштап кетеби

[fayina]

Мен баарибир жаман кором Толкунбекти неге мындай болду эээк.

[sumaika]

Караганым ушул тема болду го

[uikuchu]

Назар олгондон кийин ,мурункудай кызыгып окубаай калдыыыыым

[Sushi_wok]

Толкунбек эртен мененки тамакка келди. Назик тамакты салып берип,телевизорду жандырып, жанына отурду:
-Эмне болду,жумушка барбайсынбы?
-Барам эмнеге?
-Просто сурадым,бугун шашылбайсын го?
-Ооба,шашылыш жок,озундо кандай жанылыктарын бар?
-Нет новости, азыр синдим келет,педикюрга барсакпы дегенбиз.
-Эмнеге?
-Тырмактарым аябай жаман болуп кетти,бир барып келейинчи?
-Макул озун бил,Ширинди бугун озум алып келем,сен бошобосон?
-Ага чейин келем уйго! Сен ушу кызынды ото эркелетип жибердин,каникул буткончо чон энелери менен журо берсе болмок? Эмнеге эле ушу музыкага жармаштырып койдун билбейм?
-Ал деген жеке менчик мектеп да,акчасын берсен окута беришет,эмне болуптур келе берсе эс алуу деле бутот жакында,кызыгып жатса окуй берсин!
-Билбейм деги,тушунбойм кызын экоонду,балдарын болсо чон атасынан бери келбейт.
-Назик?
-Ии!?
-Суйлошуп алышыбыз керек!
-Эмнени? Айта бер!
-Кандай болоор экен,жур эшикке,сейилдеп басканча суйлошуп келебиз?
Назик тангала карады;
-Эмне болду сага айта бербейсинби ,уйдо эч ким жок,кызматчы да бугун жооп сурап кеткен уйуно?
-Мейли анда!
Назик ушул маалга келип сени капа кылдым беле?
-Жоок эсимде деле жок,вроде жакшы эле го дейм баары!
-Мен сени абдан сыйлайм,жакшы кором ,балдарымдын апасы катары,билесин э?
-Билем!
Назик тырмактарын пилкалап жатып жооп берди:
-Анда эмнеге ушул кезге чейин бир да жолу, "Толкунбек сен эмнеге мындай тунтсун,эмнеге ачылбайсын" деп,бир да жолу сураган эмессин?
-Анткени сенин козун жеткен нерселерге менин козум жетпейт,кызыкпайм деле,.
Назик кайдыгер жооп кылды:
-Назик,эмнеге мындайсын?
-Кандай?
-Атайлап жатасынбы?
-Эмнени атайлайм,ачык эле айтпайсынбы?
-Мен бироону жакшы кором Назик?
Назиктин пилкасы колунан тушуп кетти. Кулактары чуулдап,мандайында турган Толкунбек экенине ишенбегендей, коздорун чон ачып,далдырап туруп калды:
-Эмне дейсин?
-Мен бир жанды жакшы кором, сага кандай тушундуруп берээримди да билбейм!
-Толкунбек?
Толкунбек ордунан туруп келип,Назиктин колдорун кармап,жерге тизелей отурду:
-Назков,тушун! Мен ушул убакка чейин бир да жолу сенден эч нерсе суранган эмесмин,талап да кылган эмесмин! Же "эй"деп кыйкырганымы уктунбу? Сен каалагандай жашадым! Эч качан конулуно тийбедим, оюн менен болдум!
-Туура! Эми эмне дегин келип жатат?
-Суранам акырына чейин ук!
Назик нес болуп,Толкунбектин оозун карап отура берди:
-Мен булардын баарын сага милдет кылып, айтып жаткан жерим жок Назик! Ар дайым чындыкты айттым сага,тетири жолго басмак тургай,аны оюма да келтирбедим. Себеби мен сени сыйлайм,балдарымдын апасы катары,уйумдун ээси катары! Ушунча жыл бир жаздыкка баш коюп жаттык,бирок экообуздун ааламыбыз эки башка,муну озун деле тушунуп турасын эркем!?
Кандай тушундуроюн сага,мени акчасы кобоюп,каякка жумшаарын билбей жатат дебе,же болбосо кырктын кырына барып калганда кооп жатат дебе,же убактылуу дене кумарын кандырып ,кайра эсине келгенде токтотот деп да ойлобо! Булардын бири да эмес!
Ал менин акчама да,байлыгыма да,байлыгыма да кызыкпайт! Ал башкача!
Жон эле ойнош болуп,комускодо жашай берчу да жандардан эмес. Мен озум да буга жол бербейм.
Акчамды чачып,сага жалган суйлоп,ага да барып башканы айтып журо албайм!
Назик,сенден сураарым,айколдук кыл мага! Жон эле басып кете албайм,мындайга чыдай албайм билесин?!
Назик жашын жута:
-Ким ал ?деди:
-Ал бир,бул жашоодо жалгыз калган инсан,азыр анын жанында эч ким жок!
-Эмнеге?
-Апасы менен эле жашачу,апасы да каза болуп калган?
-Кайдан таптын аны?
-Мен аны кечээ эле же болбосо бир ай мурда жолуктурган жокмун Назко,аны тааныганыман бери убакыт, 8 жылга аяк басыптыр!
-Анан эмнеге эми айтып жатасын?
-Айтмак эмесмин! Ал бактылуу болгондо,мен омур бою ушинтип,жан дуйно азабы менен жашай бергенге макул элем. Бирок ал азыр жалгыз эч кимиси жок, 3жыл мурун жолдошу да каза болуп калган!
-Сени тааныбай турам Толкунбек!
-Албетте,сен эмне десен да туура азыр,бирок тушун,мен да озум учун жашаганга акым бар! Мени таштап басып кетет деп ойлобо,балдарыбыз бар ,мен сенден эч качан кол узбойм! Сен жон гана оз бактындан болуш ага да,ал деле ысык жан,сен коргон бакытты корсун,кен пейилдуулук кыл суранам,акылдуу жансын!
-Жогол,козумо корунбой!
Назик Толкунбекти озунон турто салып, чуркап болмосуно кирип кетти. Эшикти ичинен илип алды.
Эшиктин тубуно келген Толкунбек:
-Билем,менин жан дуйном сага ар дайым карангы болуп келген,айтсан мен эмне кылайын, сага ачык айтпасам да болбойт эле,кечир мени,Назик!
Назик бул создорду угуп,бук тушуп ыйлап жатты.
Азыр эле эмнелер болуп кеткенин,кичинекей башына батыра албай,журогу мындай нерсени аш кыла албай,токтоп калган сыяктуу!
Чиркин дуйно десен!?
Корсо турмуш каалагандай колдончу буюм эмес тура! Каалагандай эле жер кыдырып эс алып,эркелеп, конок болуудан кол бошобой,салонмо салон кыдырып озун жасап,курбулар менен ушак айтышып, оюндагы нерсени кылдыруудан тузулбойт экен!
Бугун бар да , эртен жок бул турмуш,эртен эмне даярдап тураарын ,билбейт экенсин адам баласы!
Мына далили!
Кареги менен тен айланып,эч нерседен оксу кылбай багып,балдарына мээримдуу ата болуп, сыртынан баардык туйшукторду, орду-ордунда чечип койчу ,ишенген Толкунбек!
Омур бою эле ушинтип, отуп кетем деп ойлоптур Назик.
Балдары турса,мен сулуу болсом,жаш болсом,эч кайда кетпейт деп ойлоптур!
Чынында ,кыйытып сураган мезгилде да,бираар жолу "сен эмнени каалайсын?" деп сурабаптыр, бир гана сураган,талап кылган экен! Эмнеге суз журооруно ,ар дайым ойлуу басып жургонуно конул бурбаптыр,кызыгып корбоптур!
"Жан дуйно" деген азапка,озу да туш болоорун билбептир! Ушунчалык ачуу оору экен!
Эми кантет? Эмне деп жооп берет? Ондуу жооп берсе да ,тетириленип, адатынча эркелеп,бет тырмаачылык кылса да, баарыбир андан баш тартпасын билип турду!
Ушунча жыл чогуу жашап,эч нерсе бере албаптыр,туура аялдык милдеттерин унутпаган,бирок Толкунбектин башкаларга салыштырып болбос,коз карашынын жообуна, бир да баш оорутуп корбоптур! Ушунча да коодону бош адам болбосо а?
Мен эми, мага ушунча кылгандарын жооп катары,айколдук кылбасам,калыссыздык болоор?
Бул суроолор тегерегинде Назик 10 кун бою, болмосунон чыкпай ойлонду. Ал аралыкта ,айылда жургон балдары да келип калды.
Толкунбек эч сыр алдырбады. Кутту!
Озуно келээр деди.
Балдарын ээрчитип,кийим кылып берип, сабактарына карашып журо берди.
"Апанар ооруп жатат,айыксын, тынч койгула!" деди балдарына да. Эми эси кирип жаткан балдар,уйбулодогу чон озгорушту байкашкан жок!
Кунумдук турмуш отуп жатты!
Толкунбек бир гана кутуу менен!

Эртен менен болмосунон чыккан Назик,Толкунбектин ашканада жургонун байкады.
Балдар сабактарына кеткен корунот,уй ичи тыптынч!
Жай басып жанына келди. Ал чай демдеп жатыптыр:
-Толкунбек?
Толкунбек эч нерсе болбогондой куло карады:
-Ов,кел Назик турдунбу,чай ичесинби?
Назиги ордунан жылбады:
-Ото чон нерсени сурадын,сураганда да!?
Толкунбек чай куюлган пиаланы стол устуно коюп,терен ушкурду:
-Билем! Сенин эстуу жан экенинди да билгем, Назик!
-Билсен чакыр тигининди, мен таанышкым келип жатат!
-Андан кийин?
-Жолугуп королу анан айтам! Жаман ойлобо акмак эмесмин!
-Макул мен айтып короюн!


***
Адеми копко ойлонуп отуруп,акыры Дамирага чалды:
-Эжоов кандайсыз?
-Жакшы айланайын,озун тынчсынбы,Адемисинби?
-Ооба эже мен,эмне жоксуз?
-Мен куруюн синдим,журом менделе ,сенден кабатыр болдум!
-Эже?
-Оув!?
Адеми Толкунбек тууралуу баарын айтып,бир катар ыйлап да алды. Анын Дамирадан башка кенешээр адамы да калбаган,Байжигит менен болсо мурдагыдай суйлошо албайт,уйбулосу бар неме болсо деп тартынат. Корсо бардык нерсенин озунун жеткен чеги болот турбайбы?
Дамира бир топко унчукпай туруп, анан:
-Ойлон Адеми! Кадырынды билген жан болсо экоонду тен бактылуу кылат,анын устуно кечээ таанышпапсынар, козун жетсе кетенчиктей бербе,бул да болсо тагдырындыр, садагам!деди.
Дамира менен суйлошуп буткондон кийин дагы да болсо терен ойго батты. Бирок Дамира эжеси менен суйлошуп кыйла женилдеп калганын байкады.
Чыйралды! Аз кунчолук ,калган омурун бактылуу жашап откусу келди.
Ангыча телефон чырр этти.
Толкунбек экен!:
-Ало?
-Адеми,келчи жолугалы!
-Эмнеге?
-Анан айтам,сизди алып кетейинби?
-Жок даректи айтыныз!

Шаардын кыйма чийме жолдорунан отуп,Адеми Толкунбек берген дарекке келди. Тынч жерде жайгашкан кафе экен.
Ичкери кирип, Толкунбекти корду. Тор жакта отурган экен:
-Саламатсызбы?
-Келин карындашым!
Бир топко ун созсуз отуруп калышты,анан Толкунбек Назик тууралуу ,баарын айтып берди. Адеми эмне дээрин билбей,Толкунбекке жал -жал карагандан башкага жарабай,отура берди.
Ичи уйгу-туйгу!
Акырында чечкиндуу турду:
-Байке,мен сиздин уйунузго барбайм,мына бул дарекке келсин,Назик эже,сиз келбей эле коюнуз, биз озубуз суйлошуп алабыз!
Кагазга даректи чиймелей салып,карматты. :
Толкунбек Адемиге тангалбай кое албайт эле:
-Макул,сизден мындай соз чыгат деп ойлобогом!
Адеми тыкылдап басып чыгып кетти.
Таза абадан кере жутуп ,озуно келди:
"Мен ыйлабайм,мен кучтуу болом!"



Чакан ресторан!
Кабиналардын биринде Назик Адемини кутуп отурду. Ою чар жайыт болуп,айтаар созун дайындап жатты! Бир маалда куткон адамы келди.
Чачын желкесинен кылып кестирип алган. Устундогу жука,узун койногу озуно жарашып турат,орто бойлуу,арык чырай, бетинде ашыкча боек билинбейт. Ашыкча боенбойт деле корунот . Чачын артына бош таштап коюптур,кашы кара,коздору. . коздору...
Мына, Толкунбек да бекеринен эсинен кетпептир,ал тургай Назик да коздоруно карай албай,жалтанып башка тарапты тиктеп калды.
Коздору ары мундуу,кусалуу, ошол менен бирге таза,эми эле тунук суу менен чайып койгондой. Капкара!
Таптакыр башкача ,озу элестетип алган эле адамды кутуп отура бериптир:
-Кел!
Оозуна биринчи ушул соз келди;
-Келдим эже,кандайсыз, коп куттуруп койбодумбу?
-Жок коп деле кутподум!
Адеми адатынча колдорун алмак-салмак ушалап отурду. Бирок жузуно эч нерсе чыгарган жок. Созду шыр эле озу баштады. Эзилип ,коз жашы кылып отурганы шар жок эле;
-Эже мени эмнеге коргунуз келгенин айтпасаныз да белгилуу,мен сизден эр талашам деп да келген жокмун! Болгону мен да татыктуу бакытка ээ болгум келет,алдынызда актанып да отургум келбейт,бул жашоодо коп нерсени жоготтум,коп сындым,бирок ошол бойдон турбай калганым жок,кудайга шугур жашап жатам!
Бирок билесиз ,аял кишинин бактысы -куйоодо балдарында! Мага ушул нерсе жетишпей келет,эгер туздон туз каршы болсонуз,мен сиздин тынчынызды албайм.
А бирок мен козунузго корунбойм,жоголуп кетем деп айталбайм,себеби мен ушул жерде жашайм,эч кайда кетпейм,кетип деле кордум,пайдасы болбоду,ошондуктан чечимди сиз чыгарыныз!
Эмне болгон кундо да чындык,балдар, бардык адамдар сиз тарапта!
Назик мынча соз кутпогон. Оозуна соз келбей калды,бирок бул деле аял,мында да озуно жараша куулуктары бар акыры!
Мыйыгынан жылмайды:
-Мен ыраазымын! Жашагыла,макул мен коргонду сен да кор! Бирок баары мен ойлогондой болот деп кутпо,адамдын акылына сыйбаган нерсе болуп жатат,аны сен да тушунуп жатасын,ошондуктан абайла!
-Рахмат эже,тушунгонунуз учун!
Адеми ордунан туруп Назикти кучактап бетинен ооп койду,мунусу эми чындап эле ашыкча болду. Назик абдан башкача болуп кетти:
-Насип этсе дагы жолугабыз эже,мен азыр барайын!
Адеми шарт бурулуп чыгып кетти!
Назик эмне ойлооруна башы жетпей,ордунда копко чейин отурду!
"Асыл адам элен,тандоонду кеч болсо да тааптырсын Толкунбек! "

Балким башкалар учун орой туюлар?
Эмне учун миллиондогон адамдардын ичинен,булар мындай абалга туш келишти?деген пикир жаралбай койбойт!
Бирок бул тагдыр! Жараткан мандайына жазып койгон нерсени, кайда качсан да баарыбир коросун!.

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 18 Январь 2018 - 18:38

[Stervashka]

Охоой жан бермек бар, эр бермек жок деген соз бар эле го. Кантип эле Назик макул боло койду экен. Бири бирин суйбогон адамдар кайдыгер карайбы жашоодо. Ичим куйуп кетип атам бул жакта.

[NeRiNa]

Оор жук басып калгандай болуп жатам.

[Sushi_wok]

Назикке оной болгон жок,кантип бергиси келсин,бирок ал канчалык эрке болбосун,акылдуу жан!
Толкунбекти ойлоду! Ал учун жашоодо ага берген, эн чон белегим ушулдур деген чечимге келди. Ал жалган айтпай,алдына тушуп кечирим сурады, мунусунда бир сынды. Таанышам деди,тааныштырды ,дагы бир сынды.
Таанышып да жаны тынды, корду кандай адамга конул койгонун! Мында дагы бир жолу сынды!
Адемини коруп,баарын чаап алчудай болгон жини,жузундогу заары заматта таркады. Эмне кылаар айласын таппай калды.
Бетин тытып,баарына шерменде кылса да акысы бар болчу, бирок анте албады.!
Балким ич ичинде,аялдык сезими менен Адемини тушунгондур?
Чындап эле Адеми башкача болчу! Аз убакытка гана созулган жолугушуу,экоонун тен эсинде,омур бою сакталып калды.
Оной болгон жок, бирок Назик ушул жерден утуп кетти. Мындай айколдукту жасабаса, ал четте калып кетмек,Толкунбек баарыбир Адемиден кече албайт эле!




Бул тууралуу Адеминин озунун оозунан уккан Байжигит,копко телмире Адемиге тиктеп турду:
-Сенин акыркы чечиминби бул?
-Ооба! Мен чарчадым Байжигит!
-Мен сени бир гана колдоп келгем, бул жолу да ошондой болот, Ади! Болгону сен озуно ишен! Сен менин бактылуу болушумду каалаганындай эле,менда сенин бактылуу болушунду, дагы бир ирээт каалайм.!
Сенсиз конул толбойт,бирок кудайга шугур,мен жашап жатам,сенде да башында ошондой болот,анткени Назардын ордун эч ким толуктай албайт,а бирок сен аракет кыла бер! Мен ар дайым сен учун баарына даярмын,муну унутканга акын жок!
-Билем Байжигит,рахмат сага! Дагы жакшы сен барсын!
Жигит кеткенден кийин, Адеми туура эле Дамирага чалды:
-Эже келесизби?



Толкунбектин Адеми менен Назиктин тааныштырышы, бут тууган урук,дос -жар,кайынжурту арасында, дун дей тушту.
Мындай соз жерде калбайт эмеспи!
Ата энеси ачык эле опузалап корушту.
Назик аларды:
-Бул биздин жашообуз,бизге киришпегиле, кандай чечим чыгарабыз,ал биздин гана чечимибизге жараша!деген созу менен токтотуп койду.
Коро албагандар, ачык эле бетине айтышты,конулу тазалары куттуктап коюшту,кээ бирлери бул корунушко тангалышкан деле жок.
Албетте,бироонун турмушу менен бироонун иши эмне!

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 18 Январь 2018 - 20:48

[sumaika]

Сонун!!!

[rai.kgz]

Жакшы кылыпсын токол болуп Эми токол болгонго жараша назиктин оокатын кыл

[rai.kgz]

Жакшы кылыпсын токол болуп Эми токол болгонго жараша назиктин оокатын кыл

[beka2605]

rai.kgz (19 Январь 2018 - 02:05) жазган:

Жакшы кылыпсын токол болуп Эми токол болгонго жараша назиктин оокатын кыл

Жөн эле чыгарма жазып жатат го, анчалык ачууланыштын кереги жок

Билдирүүнү түзөткөн: beka2605: 19 Январь 2018 - 11:49

[Neslihan]

Уланта бериңиз автор күтүп жатабыз

[Gulua76]

Мм, жакшы жазылыптыр, Бир дем менен окуп чыктым,ыйлап да алдым...

[Sushi_wok]

Дамира тез арада билет алып,жоноп калды. Кызын да ээрчитти.
Антон менен бет мандай отуруп,ага тойго баратканын айтып тушундурду. Ушул бойдон балким, келе албай тургандай боло берди.
Бирок толук чечим чыгара албай,кыйналып жатты.
Албетте,эгер кетсе, бул озун кыйнаган оорудан кутулмак,а кайрылып келе турган болсочу?
Балдары кантет? Озучу?
Каерге барат? Эч нерсени план кылбай эле жолго чыкты.
Негизгиси Адеми чакырып жатканы эле!
Адеми озу тосуп алды, кубанып уйуно алып келди. Колдо барын жая салып, Дамиранын келгенине аябай толкунданып жатты. Эки аял копко чейин суйлошуп отурушту. Кызы болсо жолдо чарчаганбы, эртеле уктап калды:
-Эми кандай жашоодо жашамакчысын?
-Билбейм эже,эн негизгиси,балалуу болуп алсам жакшы болот эле,жашым деле 30га карап калды.
-Тушуном садагам,бирок озун конулчоок жан элен,ар ким ар нерсе деп конулунду оорутуп жаткандыр?
-Ооба,бирок мен чарчадым эже,жалгыздыктан чарчадым. Эч кимге тушунуксуз болгон жан дуйномду башкаларга жеткире албай чарчадым. Эгер Назардын козу тируу болгондо,мынчадык кор болмок эмесмин,ал мени тушунмок! Бирок эмне кылайын олум ак экен!
-Сен кор болгон жоксун,антип озунду куноолобо, жакшы ниет кыл садагам!
-Мен билген,мен тушунгон нерсени Толкунбек байке тушунот эже! Жашоодо менин коз карашымдагы адамдар жокко эсе деп ойлоочумун, адашыпмын бар экен!
-Эми озунор ойлонуп мындай чечимге келипсинер, демек акырына чейин курошкуло,эл эмне десе ошо десин!
-Ооба,бирок баарыбир менин жашоом татаал окшойт, эмнеге бир мен эже, болгондо да жалгызмын,бул кандай сыноо?
-Кой синдим,бул жашоо ушундай сыноолорго бай,озун мени урушчу элен го,озунузду кыйнабан деп,эми сен да кучтуу бол! Бул мандайына жазылган тагдыр, антип жашоого нааразы боло бербе!
-Озунузчу эже? Мындан баягына кандай кылмакчысыз? Адам кенеш бере берет экен,бирок оз башына тушмоюнчо муну билбейт экен!
Дамира бир топко дейре унчукпай калды:
-Ачыгы билбейм, качан жараткан озу жанынды алмайынча ,жанынды кыя да албайт экенсин,эмне кылаарымды али чече элекмин,убакыт корсотоор,эн кереги ниетимди жакшы кылып,жакшы кундордон умутумду узбой турайын!

Эртен менен эрте турду Назик. Башы салмактанып, оор тартып калыптыр. Кунго дуйшомбу болгондуктан ,уйдо эч ким калбаптыр.
Толкунбек да жумушуна кеткен корунот.
Кайрадан ой! Мурдагыдай шайыр болуп,обу жок эркелей берген, мунозу да калып баратат!
Сыртка чыгып,таза абадан дем алды. Короо таптаза! Уй кызматчысы абдан жакшы аял да,баарын таза кармайт.
Дарбаза тараптан ундор чыгып калды,карай салса кайненеси экен. Жугуруп барды:
-Эне,келиниз, айтпадыныз эле го келем деп?
-Келдим алдына кетейин,кандай отурасынар, уйун тынчпы?
-Тынч эне,келиниз, кириниз уйго!
Кайненесинин эмнеге келгенин билип турду. Кыраакы кайнене да , "качан соз баштаар экен"дегенсип, ар нерсени кобурап отурду.
Назик ичиндеги болгон нерселерди тогуп салып,женилдеп алды. Башынан сылаган кайненеси:
-Кой балам,ыйлачу эмес,бул жашоо ушундай,бирде сынасын,бирде жыгыласын,кайра турасын,мандайга жазганын сабырдуулук менен которуу керек! Ошондуктан да аялбыз да балам!
Толкунбек да менин балам,мен да энемин, менделе кыжалат болгонум менен,баарыбир силердин ынтымагынарды гана ойлойм!
Коп эле коз жашы кыла бербе!
Кайненесинин келип кетиши да Назикти бир топ ойго салып койду. Бирок кечке эзилип,ойлонуп, озун озу кыйнай беруу, Назик учун жат корунуш болчу!
Бул жолу да кол шилтеди. Которду!
Анткени бул деле аял!
Баарын сабырдуулук менен которуу,чыдамдуу болуу,уйбулонун, балдардын келечегин ойлоо,ыйлап- ыйлап алып,бир ооз ширин созго,кайра жаз гулундой жадырап,баарын которо билуу, бул бир гана бизге, - аялзатына тиешелуу сапат!
Биздин эркектерден, чон айырмабыз да ушунда эмеспи!



Толкунбек ата энесинин,конулу жакын дос жардын,азыраак гана санаалаштарынын коштоосунда, тар чойродо гана Адемиге нике кыйдырды.
Назик барган жок. Албетте барбайт да, барганда да эмне деп барсын?
Балдарына азырынча, эч кимиси эч нерсе деп айтышпады. Ушунусу туура! Албетте бул корунушту балдар эмес,чон адамдар да жакшы тушуно албай,акылына синдире албай турган бир убакта, айтып кереги барбы?
Адеминин жанында Дамира жана, Байжигиттин жубайы Мадина болду!
Дамира Адемини кучактап ,жашып кетти:
-Кечигип болсо да келген, жарым болсо да ,ушул бактын озуно туболуктуу болсун садагам! Эми мындан нары ыйлабай,ыйласан да бир гана кубанычтан коздоруно жаш келсин!
-Рахмат эжов! Канчалык сизди жакшы короорумду билсениз!
-Мен да сени жакшы кором синдим!
Качан Дамира кайра Москвага кетээринде, Адеми колуна оз уйунун кулпусун тапшырды:
-Эже кайтыныз! Ар бир инсан оз мекенинде,оз уйундо гана бактылуу,мен муну эн жакшы тушуном. Эми бул уй сизге,менин канча кайгыма,кубанычыма ортоктош болгон,эмиикайтып келбейин бул уйго,сиз болсо келип жашай бериниз! Мен учун оз энемдей эле болуп калдыныз,шаштырбаймын, жакшылап акыл калчап коруп, бир чечимге келиниз!
Дамира Адемини бооруна басып,ушул адамды жолуктурганына, жаратканга ичинен шугурлор айтып турду!
Буйруса ал ,созсуз оз мекенине кайтып келет!


Ошентип,бул турмуш деген кемеге,дагы бир жолу тушту Адеми!
Мындан аркы жолу,бир гана бакыт болсо экен,эми эч кимди жоготпосо экен!
Жай турмуш оз калыбында отуп жатты.
Жумуштан келген Толкунбек Адеминин ашканада, бирдемеге буйдаланып жургонун коруп,артынан акырын кирди:
-Эмне кылып жатасыз?
Адеми чоочуп кетти:
- Аа байке,келиниз !Тамак жасап жатам!
-Байке? Ким ал байке?
-Сиз да!
Толкунбек сумкасын отургучка коюп,Адеминин жанына келип,ийиндеринен кармады:
-Ади,эми байке дегениниз туура эмес! Сиз деп кайрыла бериниз, бирок Толкун деп атыман айта берсениз болот,биз эми бир уйбулобуз, макулбу?
-Макул байке!
Толкунбек кулуп жиберди:
-Ээй тикенек,азыр эле эмне дедим?
-Макул Толкун! Эми коно албай жатам да?
-Мейли секин аста коносун,баса бугун апамдар келишет экен?
Адеми коркуп кетти:
-Эмнеге?
-Жон эле,сени коргону келишет! Эмне коркуп кеттин?
-Билбесем!
-Баары жайында болот,ойлонбо! Эмне тамак жасап жатасын?
-Азыр коросуз!
Стол устуно тамагын алып келди. Аябай даамдуу болуптур! Толкунбек абдан тамшанып жеди:
-Мындай тамакты биринчи жешим Ади,колунузга береке!
-Аш болсун! Толкун мени Ади дебей эле коюнузчу?
-Мейли, а эмне деп чакырайын?
-Тикенек дединиз го бая ,ошентип эле айта берсениз болбойбу?
-Болот,мейли!
Кечинде Толкунбектин ата энеси келишти. Адеми толкунданып, эмне кылаарын билбей турду. Озун артык баш адамдай сезип,корунуп, созго да аралаша албай,аябай жаман болду!
Дасторконду жайнатып,бар тамакты,салаттарды оз колу менен жасады. Буту бутуна тийбей жугуруп,жаман айтып жиберишпесе экен деп,жаны калбайт.
Бири жакшы болсо,экинчиси тарткылык болгон,табышмагы тугонбогон ,чиркин турмуш десен?!
Башына ак жоолугун салган Толкунбектин апасы,Адемини мандайынан опту:
-Озундон кобоюп,бактылуу, балалуу-чакалуу бол балам! Тагдырын экен,эмне дейин, ыраазымын! Башка айтаарым жок,мандайын жарык жан экенсин!
Адеми козу каканактап, ыйлагысы келип кетти. Оюнда муну да Майрам сыяктуу мамиле кылат го деп куткон:
-Айтканыныз келсин,рахмат апа!
-Апа дегенинден айланайын,эми кооруна бербей жакшы жур, кудайдын жазганынан кутула албайсын,башынды жерге сала бербе!
Адеми бул чекеси бырыш баскан,мээримдуу жузу бар,саамай чачтары ак баса баштаган,жазы мандай кемпирге омур бою ыраазы эле!
Коп отпой Толкунбек Адемини дениз жээгине алып келди. (кайсы жер экени сыр болсун) Анткени Адеминин эмнени жакшы короорун абдан жакшы билчу!
Кум кечип басып бараткан Адеми шарт токтой калып, башын которду:
-Толкундар мен келдим! Карагылачы, канча жолду басып оттум,жыгылдым, мудурулдум,эми бактылуумун! Отконду эстеп кайгыра бербейин,ушунчалыгына болсо да шугур кылайын!
Силердин шыбыраганынарды мен ушунчалык жакшы кором! Толкундар!
-Ошол толкундарды жакшы коруп журуп,Толкунга кандай жагып калганынызды билбейсиз да ?
Артынан, акырын басып бараткан Толкунбек ун катты:
Адеми жылмайды:
-Ой совпадениени карасаныз ээ, же "толкундар, " же "Толкун?"
-Ооба десениз! Оозунузга сала берген экен кудайым да!
-Балким, мумкун ушунчадан бери "толкундар" дей берип, сизди кудай озу жоноткондур мага?
-Балким эмес,бул чындык,кеттикпи?
-Кеттик!
Экоо жетелешип ,дениз жээгинен узап баратышты!

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 19 Январь 2018 - 18:01

[fatish]

Ар бир саатта бир кирип ушул темадан кабар алчу болдум. Жакшы жазып жатасың.

[Feriha]

Мен да куткондордун катарындамын

[Sushi_wok]

Убакыт деген зымыраган куш сыяктуу ото берет тура!
Анын сынарындай жай мезгили кузго,куз мезгили кышка орун бошотуп беруудо!
Назик Толкунбек менен эртен мененки чайда отурушат. Капыстан Назик соз баштап калды:
-Толкунбек,байкем менен женем Дубайга чакырып жатышат,барып келсемби деп жатам!
-А эмнеге барып келсем болобу деп айтпайсын?
-Качан сурадым эле мен?
-Назик?
-Эмне Назик? Мен кетсем деле,калсам деле сага баарыбир эмеспи?
-Баарыбир болсо азыр мандайында отурат белем? Деги эмне жетпей жатат дагы? Шашпай турсан озум деле, алып барып келем го ошол Дубайына ?
-Жон эле мен азыр баргым келип жатат!
-Назик,кел урушпайлычы?
-Анда макулдугунду бербейсинби, балдарды да ала кетем!
-Балдар эч кайда барбайт,азыр мектеп убагы,эми эле мектеп босогосун атташты ,андан коро ушулар менен алектенсен?
-Балдарынды ойлоп жатасынбы эмне?
-Назик суранам,мындай болуп озгорбо,туура алдында айыптуумун, бирок тушун сен дагы суранам! Балдарды нары бери суйробо, эгер кааласасан макул барып келебер,каражаттын баарын озум котором,байкендерден ашыкча акча сураба макулбу?
-Макул!
-Мейли жакшы отургула,мен жумушка кеттим. Келе жатып Ширинди ала келем,балдарга айдоочуну айтып кой,барып алып келсин,уйго эч нерсе кереги жокпу?
-Жок,баары эле бар,макул жакшы бар!
-Макул жакшы отургула!
Толкунбек Назиктин мандайынан ооп ,чыгып кетти.
Назик андан кийин, тамагын да ичпей,болмосуно кирип жатып алды.



Кыштын алгачкы кундору!
Адеми озун аябай жаман сезип,кыйналып журду. Конулу бирдемени каалайт,бирок эмне экенин билбей бушайман!
Ар нерсени жеп корот,болбойт.
Куздон баштап,жумушка кирип алган,кундо окуучулары менен убактысы сонун отот.
Бугун да жумуштан келээри менен,уйлорун жыйнап,кечкиге тамак жасады. Бирок жалгыз озу жегиси келбей, уйдун чон болмосунун торуно коюлган, пиониносунун жанына келди.
Баягы ,кичинесинде апасы алып берген,озунун пиониносу!
Эргуу менен чертип жатты! Бар дуйнону унутту адатынча!
Пионинодон бирде кайгылуу,бирде кубанычтуу, бирде адамды эргиткен, бирде кусалантып ойго салчу куулор агып жатты.
Акырында толкундардын шыбырын кууго салды. Алар жумшак гана шыбырап, адамды таптакыр башкача,сыйкыр дуйного жетелейт.
Артынан келип,босогодо туруп калган Толкунбектин да келип калганын байкабай калды.
Толкунбек тура берди. Азыр ал Адеми менен кошо ошол сыйкырдуу ааламда жургон эле!
Колунан курткасы полго тушуп кетти.
Адеми тык токтоду:
-Толкун? Качан келдиниз?
-Керемет!
-Аа, озум чертким келип,..
Толкунбек акырын Адемини кучагына кысты:
-Сиздин черткенинизди коруп,кайда турганымы да унутуп калыптырмын! Сонун чертет экенсиз тикенек?
-Ооба,мен бул пиониномду жакшы кором!
-Дагы чертесизби?
-Мейли!
-Кана кулагым сизде!
Жылмайган Адеми кайра чертип кирди.
Бул жолу Толкунбек менен бирге барды ал ааламга!
Бактысыздык жок,коро албастык жок,учу -кыйыры билинбеген чексиз сулуу ,таза аалам!
-Жактыбы?
-Сонун!
-Кубанычтамын!
-Окуучуларыныздын арасында да барбы,ушундай жакшы коруп,черткендер?
-Ооба,таланттуу кыздар,балдар коп эле. Ширинди да айтпасам болбойт. Ал аябай катуу кызыгат!
-Мм. Эгер кааласаныз ушундай таланттуу жаш балдарга жекече борбор эле ачпайлыбы,озунуз жетектейсиз, анан да жаш мугалимдерди да жумушка алмакпыз, бир гана музыка эмес башка жаатта да билим беруу жолдорун ойлонуштурабыз, окуу акысын да бир топ арзан кылат элек?
Адеми кубанып кетти:
-Иий сонун пикир, кандай гана жакшы болот эле?
-Анда созсуз бул тууралуу ойлонушубуз керек экен! Бугун эмне тамак жейбиз?
-Аш демдеп койгом,журунуз!
Тамакка олтурушту. Адеми тамакка табити тартпай койду:
-Назик Дубайга кетем дейт!
Адеми Толкунбекти карап койду:
-Сиз эмне дейсиз?
-Эмне демекмин, баарына мени куноолоп,азыр стресс болуп жургон убагы,аныкы да туура,каршы эч нерсе дей алган жокмун!
-Балким барып эс алып келе бергени туурадыр?
-Билбейм ойлонуп коробуз го дагы?!
Тамактангандан сон Толкунбек тез эле уйкуга кетти. Себеби жумушу абдан коп болуп жаткан эле.
Адеми эч нерсе деген жок. Ойлуу ,идиштерин жууп ордуна койду.
Конулу айланып,уктай албай , бир топко отурду.
Аргасыз Толкунбектин жанына кыйшайды:
Толкунбек оодарылып жатып,белинен кучактады:
-Эмне болду?
-Эч нерсе,жумуштарымы эми буттум. Уктай элексизби?
-Уктагам,ойгонуп кеттим да!
-Ыы! Уктай бериниз!
Тун ортосу жанын сыйпалап, Толкунбек Адемини ордунан таппай калды. Уйкусу умачтай ачылды. Коркуп кетти. Орду эчак эле муздап калыптыр:
-Тикенек?
Ордунан ыргып турду. Эми гана тынч алып жаткан жан дуйносундо, заматта дурболон боло тушту.
Ашканага баш бакты. Адеми столдо бирдеме жеп отуруптур.
Журогу ордуна келе тушту:
-Ухх ,жаным калсачы,эмне уктабай журосуз?
Адеми уялып кетти, алманы тузга малып жеп отурган эле:
-Толкун,эмне туруп алдыныз?
Толкунбек башын чайкап кулуп жиберди:
-Эй тикенек,кайда кетти деп коркуп кетпедимби, эмне жеп жатасыз?
Столдун устун карап,ансайын кулду:
-Бул эмне?
Адеми башын жерге салды:
-Туздуу бирдеме жегим келди,туздалган капуста,бадыран баарын жеп кордум,жакпай койду!
Толкунбектин ичи элжиреп кетти. Назиктин тун ортосу болсо да каалаган жагына алып баргандарын эстеп ,балдарынын торолгондорун эстеп, кулкусу тыйыла тушту:
-Келинчи?
Белинен имере тартып,эриндеринен ооп алды:
-Эмне жегиниз келгенин да билбей жатасызбы?
-Ооба!
-Журун эшикке?
-Тан атайын деп калды го ,каякка барабыз?
-Сиз жегиниз келген нерсени издейбиз?
-Коюнчу,обу жок болбой,журун уктайлы,эртен менен суйлошобуз!
Толкунбектин бас дегенине болбой, уктоочу болмого судуроду. Эртен жумушуна барса кыйналат деди.

Эртеси Толкунбек Адемини врачка алып барды. Озу сыртта кутуп турду.
Мурда кийин мындай абалга тушпогон Адеми кайдан билсин ,озуно эмне болгонун?:
-Куттуктайм, 5жумалык болуп калыптыр?
Адеми селейип туруп калды:
-Эмне 5жума болуптур?
-Боюнузда бар экен!
-Чындап элеби?
-Кызык экенсиз,анан эмне сизди алдамак белем,мына УЗИнин кагазы!
"Оо кудай! Чындап эле мен эне боломунбу? Оо кереметинден ,жаратканым, рахмат сага!"
Адеми суйунгонунон ыйлап жиберди:
-Рахмат эже,жакшы кабарыныз учун!
Кагазын которгон бойдон эшикке кандай чыкканын билбейт:
-Толкун,Толкун?
Куйугуп келе жаткан Адемини коруп, Толкунбек куло суйлоду:
-Эмне болду шашпай эле келе берсенизчи?
-Менин боюмда бар экен! Мен эне болот экенмин!
Толкунбек боолголоп билип турган эле,бирок ачыгын укканда ушунчалык кубанды. Адемини так которуп,тегеретип, кайра жерге койду:
-Йесть! Куттуктайм тикенегим! Эми бизди карабай койбонуз ээ?
Адеми кубанганынан беттери албырат:
-Жоок андай болбойт,сиз модадан калбайсыз го?!
Талгагы абдан кучтуу болуп,эч нерсе жакпай,акыры кайненеси алып келип берген,туздалган кымыздыкты жеп жаны тынды!