Feriha (01 Декабрь 2018 - 13:11) жазган:
Жыртык жүрөк Эң алгачкы бизди эмес...
#1122 02 Декабрь 2018 - 17:32
#1123 02 Декабрь 2018 - 18:08
Квартирада жашаган азап эле,ай сайын ижара акысы келгени аз келгенсип уйдун ээси мынтип каалаган убакта кууп чыгат. Озунчо бир проблема, ынгайлуу квартира таап кочуш керек. Кедейди кочкондо кор демекчи, уйун болбосо умуттор да очцп баштайт тура. Кечке темселеп квартира издедим. Ынгайлуусу чыкпады. Бишкектин ызы-чуусуна аралашып кечинде жолсуз уйго кайтып бараткам. Телефонума Дастандын чалуусунан козум ачыла тушту. Айтмакчы, кечээ кечинде эле Дастанды унутайын деп жатсам, азыр чалуусун дароо алдым. "Кандайсыз"
-дедим кубана. "Жакшы, каяктасын?"
-негедир уну шандуу. "10- мкр. жакта журом, азыр уйго барам".-куугум кирип калган, кечке калбашым керек. "Анда ошол жакта туруп тур, мен барып калам". Менин созумду укпастан очуруп салды. Эгер Дастандан башка бироо болгондо эбаак, "Бул эмне приказ берет?"-деп кетип калмакмын. Дастанга анте албадым. Куугум кыйла коюулангыча отурдум. Келди, дайымкысындай ото ирээттуу кийинген. Эмне кылып жургонумду сураганда, болгонун болгондой эле айтып бердим. Мени угуп туруп: "Медер кандай журот?"-кызыктай суроо не в тему. "Журот да, уйдо ойноп". Ансыз да кечке чарчап турган жаным жиним келе суйлодум. "Журу, уйго жеткирип койоюн". Иииййй... суйуу кандай алсыз кылат. Делбиреп артынан жонодум. Намыс деген неме калбай баратат. Дастандын айтканын кылып, артынан ээрчип алганымчы? Ооба, эрчип барып машинасына отурдум. Озумчо эле кечээги статусундагы "Хана" деп турганын эстеп, жиним келе ызаланып жаттым. Бул эмне мынча жакшы кишинин образын жаратууда? Чыныгы мырза болсо Ханасын сыйлап мага келбейт болчу. Албетте бул Дастандан жаман тарабын табууга кылган аракетим эле. Арткы орундукта эч суйлобой келе бердим. Дастан берген, "Не жанылык, маанай кандай?", деген суроолоруна башымды ийкеп кана койдум. Унчукпаганым ал да ундободу. Уйго жетип калганда Дастан: "Медерге кичине белегим бар". Тан калгандай кашымы серпе тиктеп калдым. Подьезддин жанына келип машинадан туштук. Шыпылдай багажынан ото чон эмес коробка алып чыкты: "Бул Медерге".
Кинетический песок. Уйдон ойногонго ото ынгайлуу. Сыртында чет тилинде жазылган коробканы карап: "Что за песок? Мен тушунгон жокмун"- дедим."Кинетикалык кум, эми Медер эшиктеги чункурду уйдон казып ойнойт, Швецариядан алгам, азырынча бизге келе элек." Коробканы озунун колуна карматып: Рахмат кереги жок. Кечириниз мындай жону жок белектерди алаалбайм, анын устуно сиздин... Ханага... да жакпаса керек. Кыскасы кереги жок. Терс бурула уйго кирип кетууго камындым. Чын эле мен Хананын ордунда болгонумда Дастандын башка буроого белек беруусун каалабайт элем. Бул эмнеге мынча боорукерби?
Уйго кирип ызалана ыйлап жаттым. Кереги жок, жон гана байланып кереги жок. Бул кундорда отот. А балким, менин сезимдерим тууралуу билип калгандыр?
#1124 02 Декабрь 2018 - 18:09
Болгонун болгондой кочуруп койдум. Грозага окшогондор болсо туура мага кайрыла бергиле(девеле).
#1125 02 Декабрь 2018 - 18:29
#1128 02 Декабрь 2018 - 23:34
Айла жок эми Инстаграмдан да шимшип таап окуп турабыз, Тема аягына чыкмайынча.
..!
#1129 03 Декабрь 2018 - 00:04
#1130 03 Декабрь 2018 - 00:27
Бир уйду байырлаган кандай бакыт экенин уйлуу-жайлуу адамдар биле бербесе керек. Уйго да жетээрбиз аман болсок. Батирди аран таптык, бытырап кочуп жаттык. Атам таап келген портерге кынаптап баарын салдык. Дастан берген кинетикалык кумду ачып караган да эмесмин. Балконго алып чыгып катып койгом. Баарын жыйыштырып,
машина журуп бара жатканда баягы коробканы таштап койдум. Жолдо баратып жаны уйго кирээрим менен жаны жашоо баштайм деген ой менен телефонумдагы номерин очуруп, агенттеги почтасын кара тизмеге киргизип, оз ойлору менен маанайы суз бара жаткан атамдын жанына бушайман боло кочуп бараттык. Кочкон ото жаман! Эки кун уйду ирээтке келтирип, эртеси темселеп иш издеп жолго чыктым. Офф... келечегим иуман, башым оогон жака барып жумуш издемей. Кафе, дукон, базар... пекарныйдан таптым. Уч кун стажировкага суйлошуп коюп келдим. Болду, Дастан жонундо ойлобогонго аракет кылам, ал чалса албайм, кара тизмеден чыгарбайм, деп озумо-озум соз бере жумушта иштеп баштаганыма бир жума болду. Кайдан? Камып жууручу аппаратты тиктеп турганым менен мээм Дастанды ойлоп жатты. Каалап жатты! Чыкчы, жоголчу, оч акылымдан. Жоок, ага болобу?! Кусаланып, сагынып баштадым, кекиртегимден тамак да отпой калды. Эч ким жокто оксуп ыйлап алам. Журок тушум ачышат. Тушумо да кирчу болду. Мейли, кандай азап болсода мен аны унутам! Кыйнадганыма карабай суйуум менен алпурушам. Москвага кетсем биротоло умутум узулот. "Буюрса"
- дебей коюптурмун.
Ортодон он кун отпой агентке белгисиз бироо "Салам"
деп жазып жибериптир.
Катардагы таанышайын деген бироо чыгаар деп "Салам"
деп койдум. "Каяка жоголуп кеттин? Кайдасын? Журогум" "Зуу" дей, ордумдан секирип турдум. Колдорум титирей "Сизби?"
Деп кантип жазып жибергенимди билбей калдым. "Куттун беле?"- деген суроо келди. "Сиз издединизби?
" -дедим менда озуно жараша. Бир жансыл кылууну чечтим. "Ооба, таптым!)))"
- дейт. Телефонумдун бетине коз жашым тыпылдап тамып жатты. Бул жолу суйунучтон да, ото чон окунучтун ыйы боздоду.
#1131 03 Декабрь 2018 - 00:29
Albinoc.piratium (03 Декабрь 2018 - 00:27) жазган:
Бир уйду байырлаган кандай бакыт экенин уйлуу-жайлуу адамдар биле бербесе керек. Уйго да жетээрбиз аман болсок. Батирди аран таптык, бытырап кочуп жаттык. Атам таап келген портерге кынаптап баарын салдык. Дастан берген кинетикалык кумду ачып караган да эмесмин. Балконго алып чыгып катып койгом. Баарын жыйыштырып,
машина журуп бара жатканда баягы коробканы таштап койдум. Жолдо баратып жаны уйго кирээрим менен жаны жашоо баштайм деген ой менен телефонумдагы номерин очуруп, агенттеги почтасын кара тизмеге киргизип, оз ойлору менен маанайы суз бара жаткан атамдын жанына бушайман боло кочуп бараттык. Кочкон ото жаман! Эки кун уйду ирээтке келтирип, эртеси темселеп иш издеп жолго чыктым. Офф... келечегим иуман, башым оогон жака барып жумуш издемей. Кафе, дукон, базар... пекарныйдан таптым. Уч кун стажировкага суйлошуп коюп келдим. Болду, Дастан жонундо ойлобогонго аракет кылам, ал чалса албайм, кара тизмеден чыгарбайм, деп озумо-озум соз бере жумушта иштеп баштаганыма бир жума болду. Кайдан? Камып жууручу аппаратты тиктеп турганым менен мээм Дастанды ойлоп жатты. Каалап жатты! Чыкчы, жоголчу, оч акылымдан. Жоок, ага болобу?! Кусаланып, сагынып баштадым, кекиртегимден тамак да отпой калды. Эч ким жокто оксуп ыйлап алам. Журок тушум ачышат. Тушумо да кирчу болду. Мейли, кандай азап болсода мен аны унутам! Кыйнадганыма карабай суйуум менен алпурушам. Москвага кетсем биротоло умутум узулот. "Буюрса"
- дебей коюптурмун.
Ортодон он кун отпой агентке белгисиз бироо "Салам"
деп жазып жибериптир.
Катардагы таанышайын деген бироо чыгаар деп "Салам"
деп койдум. "Каяка жоголуп кеттин? Кайдасын? Журогум" "Зуу" дей, ордумдан секирип турдум. Колдорум титирей "Сизби?"
Деп кантип жазып жибергенимди билбей калдым. "Куттун беле?"- деген суроо келди. "Сиз издединизби?
" -дедим менда озуно жараша. Бир жансыл кылууну чечтим. "Ооба, таптым!)))"
- дейт. Телефонумдун бетине коз жашым тыпылдап тамып жатты. Бул жолу суйунучтон да, ото чон окунучтун ыйы боздоду.
#1132 03 Декабрь 2018 - 01:45
Fortuna198711
Билдирүүнү түзөткөн: semizkyz: 03 Декабрь 2018 - 01:46
#1133 03 Декабрь 2018 - 02:36
#1134 03 Декабрь 2018 - 16:44
Мындай болбошун алтынчы туюмум какшап жатсада, журогумо баш ийе дарегимди жазып жибердим. Кечке маал жумуштан чыксам эшиктин алдында Дастан кутуп туруптур. Бул коздорунон мага карай чыккан озгочо учкунду даана байкадым. Аалам токтоп калгандай...
алдыга кадам таштай албай тиктеп тура бердим. Ал да мени карайт. Карегимди жаш тегеренип ирмесем эле кудачудай. Мени коздой кадам таштаган Дастанга башымды чайкадым. Журогум бир башкача толкуп , тыбырап жатты. Байкуш журогум ошондо элежабыркаарын билсе керек. Тез-тез арышьап жаныма келген Дастан эч нерсени кутпостон турган ордунан кучагына бекем кыса "Таптым...
таптым..."
-деп шыбырады. Мен да аны биринчи жолу кучактадым.
Бакытка ото балкып бараттым. Баарына кайфл боло копко турдук. Бир убакта колуман жетелеп машинасына отургузуп айдап жоноду. Баарына макул боло, суйуудо алсыз бараттым. Зымырап шаардын сыртына чыгып, колумдан жетелей кооз жаратылыш коюунунда бараттык. Экообуз тен суйлобойбуз.
Бизге создун кереги барбы? Экообузду суйуу башкарып баратты. Бир далай баскан сон, ээн талаадагы жалгыз оскон ак кайындын бооруна жазылган "Аида мен сени суйом! Дастан"- деген жазуунун устуно койду. Башым айлана ыйлап жибердим. Мурдп эле жазылганын билинип турду. Козумдун жашын аарчый. "Суранам,
кетпе..." кайрадан кучагына бекем кыса, козумо тике карай чекемден опту. Башымды ийкей, ишене албай турдум. Суйуунун алгачкы балына балкыйм. Биринчи жолу Дастанды бериле тике карадым. Ал да менден козун албай, акыркы жолу коруп жаткандай тиктейт. Акырындап эриндерибиз жакындап келе жатты. Козун жумуп, берилип келе жаткан Дастандан жузумду тетири бурдум. Чын эле ал убакта апамдан башка эч ким оппогон . Кетенчиктеген мени карап жылмайган Дастан : "Кичинекей,
коркогум менин, эмнеге коздорун аландап кетти?"-дегенинен уялганымдан бетим кызара артка басып жонодум. Артымдан удаа жете келип жетелеше машинага жонодук. Узун жолдо баатылуу боло Дастандын жанында келе жаттым. Ал мени улам карап койот. Мен ууру кылган немедей карай албайм. Озунчо жылмайып, Дастанда ото бактылуу.
#1135 03 Декабрь 2018 - 18:17
Рахмат!!
! Калганын дагы жуктоп коесуз деген ойдомун. Мага окшоп инстага кирбегендер чыдамсыздык менен кутуудо
#1137 03 Декабрь 2018 - 21:21
Аида эже күчтүү болуңуз,күчтүү болсонуз баарын женесиз.Ар кимдин эле сөзүнө капаланбаныз,
ар бир адам өз денгээлине жараша түшүнөт жана ойлонот.Мен бул теманы башынан күтүп окуп келе жатам улантынызчы бул жерден эле инстаграмдан таба албай койдум.
#1138 04 Декабрь 2018 - 09:42
Аида еже кандайсыз?надеюсь менин билдирумду окуйсуз и обязательно жооп бересиз.....кутом
Дастандын чын аты ким?
Азыркы жашоонузда ал киши менен жолуккунуз келеби?
Может Дастан биздин(форумчулардын)тууганыдыр))форумчулар кандай дейсинер??Аида еже макул болсо табышарбызбы?
Дастандын чын аты ким?
Азыркы жашоонузда ал киши менен жолуккунуз келеби?
Может Дастан биздин(форумчулардын)тууганыдыр))форумчулар кандай дейсинер??Аида еже макул болсо табышарбызбы?