Жыртык жүрөк Эң алгачкы бизди эмес...
#1161 08 Декабрь 2018 - 20:43
Чачынан сылай: "Жаан, кабатыр болбо, мен келем. Баары жакшы болот."-деген менин оозумду колу менен жаап:"Мен сени эч жака кетирбейм!
Унут Москваны. Айтчы, суйосунбу мени?
#1162 08 Декабрь 2018 - 20:45
Жинденгендей турун коруп чочуп кеттим. Бир саамга ундобой отурдук. Терен ушкурунгон Дастан:" Кечээ атама уйлоноорумду айттым. Алар бактылуу болушумду каалабагандай.
Менин тандоомду четке кагышты. А бирок мен... жаным ишен... мен эч качан сенден баш тарта албайм, мумкун эмес.Бир гана сен таштап кетпе, жанымда бол.
#1163 08 Декабрь 2018 - 20:46
" Ото чарчанкы, жалооруй суйлогон Дастанды аядым. Ата-энеси каршы чыгышкан. Алар Хананын ата-энеси менен жакшы санаалаштар ондуу. Жаш болсо бир жон, отузга чыгайын деп калган Дастан уйунон чыгып кеткенин айтканда, созум тушо элейип отуруп калдым
#1164 08 Декабрь 2018 - 20:52
Автордун уруксааты жок бул жака кочуруп койдум. Кечирип койун э автор.Бул жакта куткондорду окуп колум кычышып кетти.
#1168 09 Декабрь 2018 - 09:43
Чоң рахмат, окуп жатабыз.ашыкча комент жазгым жок эле теманы булгап.ошентсе да жазгым келди
#1169 09 Декабрь 2018 - 11:11
#1173 12 Декабрь 2018 - 00:21
Журогум сыгылат. Меникинен отуп атам менен апамдын маанайы тушо, кийимдеримди чогултуп жаттым. Бугун танкы беште учам, Шереметьево аэропортунан болом тосуп алаарын айтып жаны эле суйлошуп буттук. Корктум. Козумдон жашым айлана озумду аран кармап турдум. Саат кечки сегиз болуптур. Каттодон отуу учун тунку учто барып калышыбыз керек аэропортко.
Апам куйполоктоп кем карчымды салып бутпой журот. Атам куноолуу кишидей жер тиктеп ойлуу. Мени узатууга камынып Аймира менен Нурмира дасторкон жайып ашканада. Кечки тамака отурдук. Кекиртегимден эч нерсе отпойт. Ашыкча суйлогон эч ким жок. Жалгыз Медер озунун кызыктай суроолору менен алек. Ортодогу тынчтыкты эшиктин конгуроосу бузду. Бизде эн кичуубуз Нурмира даяр мындайга, чуркап жоноду. Туугандардан келсе керек дегенбиз. Кутпогон жерден ашканага эски тааныштай кирип келе жаткан Дастанды коруп, ордумдан ыргып турдум. Атама колун сунуп, апам менен сылык учурашкан Дастанды Аймира менен Нурмира оозун ача тиктешет. Биз менен дасторкондон орун алды. Атам негедир тушунду окшойт, ортодогу ынгайсыздыктан жаралган жымжырттыкты жууп: "Иии... балам суйло, келип калыптырсын?
"- деди. Ото олуттуу туру менен Дастан: "Ата, мени кечирип коюнуз. Шарт ушундай болуп калды. Мындан бир нече кун мурун Аиданын колун сурагам, мен... мен... Аиданын Москвага кетишин каалабай турам. Аида озу.... Кыскасы сизден кетирбешинизди суранып келгем..."
-Уну каргылдана андан ары суйлой албай жер тиктеген Дастанды аяп кеттим. Апам менен эки синдим атам менен Дастан учообузду тиктеп, коздору элейет. Бир топко унчукпай турган атам, баарыбызды ашканадан чыгарып жиберип, Дастан менен бетме-бет калды. Залда ары бери баскан мени соорото эки синдим, чыдамы кеткен апам алардын устуно кирип кетти. Офф... эмнени суйлошуп жатышат? Деги Дастан кызык неме го? Коп отпой атам мени чакырып " Бар кызым, досунду узатып кой." дегенинен сыртка чыгып бара жаткан Дастандын артынан далбастай шашып чыктым. Тепкичтен ылдый тушуп баратыптыр:
" Дастан, токточу, сенин (биринчи жолу сен дешим) акылын ордундабы?"
- дедим жиним келе жетип барып. Бери бурулуп токтоп, озунчо жеништуу жылмая: "Жок, мен оорулуумун"
- колумду кармай журок тушуна такап:" Журогум оорулуу" уландысы
#1174 12 Декабрь 2018 - 00:23
"Журогумдун дарысы жок, токтоп калат."-жинди немече каткырып алып, сыртка жоноду.
Билдирүүнү түзөткөн: saryshka111: 12 Декабрь 2018 - 00:48
#1175 12 Декабрь 2018 - 00:29
Кечиресиздер,
экинчи болугун копировка кылып жонотсом жогоркудай болуп жарым болуп калды. Жаны катталганым учун жакшы тушунбой жатат окшойм)
#1176 12 Декабрь 2018 - 02:34
"Журогумдун дарысы жок, токтоп калат."-жинди немече каткырып алып, сыртка жоноду.
#1177 12 Декабрь 2018 - 02:53
"Журогумдун дарысы жок, токтоп калат."-жинди немече каткырып алып, сыртка жоноду. Жолун тосо:"Токточу,
атам эмне деди? Эмнени суйлоштунор?
"-ичим быша, чыдамым кетет. -"Эч нерсе!"
. -"Койчу тамашанды, жарым саат тиктештинерби?
" Колумдан жетелей скамейкага отурду:"Ал чыныгы эркектердин ортосундагы соз. Болгону сен Москваны унут эми, тушундунбу?
- "Эмнее? Тамашалап жатасынбы?"
- Атам оной киши эмес, тем более жарым саатта маселени шарт чечип салуусуна ишенип болбойт. Билем да, ал баарын тактично кылаарын. Уялбай бастырып эле кирип келген Дастанга жиним келе:"Мейли анда, келгенинизге чон рахмат. Мен уйго кирейин, даярданып жаткам." Экообуздун айтышуубуз бир саатка созулду. Атамдан уялдым. Уйго кирууго камынганым менен Дастандын жанынан чыккым келбейт. Калп эле жинденгеним менен анын "Кетпе."
деген бир созу мени бакыттын жетинчи кабатына жетеледи. Кетким келген жок. Бирок кетуу керек. Бурулуп бара жаткан мени бекем кучактай Дастан: "Бир жума, дагы бир жума... бугун учпайсын. Бир жума убакыт бер. Эгер баары мен ойлогондой болбосо.... мына билет. Москвада тааныштарым жумуш таап беришет. " Колума Бишкек-Москва каттамы боюнча рейстин бир жумадан кийинки уча турган билетин карматты. Мындайды кинодон, китептен, жашоодон, кыялымдан да корбогом. Ыйлап жибердим. Моюунуна асыла "Неге? Эмнени баштаганы жатасын?"
Озум да тушунбой калдым, бул бакыттын коз жашыбы же азаптынбы? Бир билгеним Дастан мени, мен аны суйгонумдо.
Билдирүүнү түзөткөн: bema_bema: 12 Декабрь 2018 - 02:55