Жыртык жүрөк Эң алгачкы бизди эмес...
#144 03 Июнь 2018 - 22:58
Кундор отуп жатты. Атам тааныштарды салып, дарыгерлердин колуна тыйын карматып, болгон аракетин жумшап жатып, акыры апамды Израилге алып жономой болду. Тубун тушкур маселенин баары акчага такалып жатты. Израильде онкологдор апамдын диагнозун интернеттен жиберген, алар айыгып кетууго мумкун экендигине кепилдик бербесе да, аракет кылып корсо болоорун жооп кылышыптыр.
Умут. Тилек. Ишеним.
Жер тилкелер, айылдагы уй, атамдын жол тандабас унаасы, болгон мал-жандыктарды саттык. Сабира жашап жаткан уйду куроого коюп кредит алганбыз. Тууган-туушкандар, тааныш-билиш, баары колунан келген жардамдарын аяган жок. Ушунун баарын чогулганына карабай дагы да жетпей жатты.
Бирок дарылоо курсунда болуп толоого болоорун айтышты. Бул сунуш женилденткен сыяктуу корунгону менен ал акчаны табуу оной болбоду.
Озун таштап, умутсуз тигилген апамдын каректерине атам жана дарыгерлер мотивация берип жатышты. Мандайына отуруп, сербейип баш багып чыгып келе жаткан апамдын чачынан сылаган атам:
- Гуси, (Гулсайра апамдын аты, эркелетип Гуси дегендегиси) сен озунду колго алышын керек. Менин аялым кучтуу. Сен коп жашаганга татыктуусун. Биздин бактыбыз сени менен бирге. Коркпо, мен турганда эч ойлонбо. Азыр заман онугуп жатат. Кечээ интернеттен окудум, жыл сайын онкологиялык оорууларга дуйнодо жыл сайын эбегейсиз сумма болунот экен. Азыр технологиянын заманы. Так эле сеникиндей диагноз менен Израилде айыгып кеткендер миндеп саналат экен. Биз ошол жака кетишибиз керек.
Апама дем куч бере бериле суйлоп жаткан атамды карап мен да опкоолжуп алдым. Чын жле апам Израилге барса эле куландан соо болуп келчудой озумчо кымындайм. Ооз учунан жылмайган апам:
-Атасы, ыраазымын сага. Адам баласы кудайым берген омурду гана сурот экен. Эгер ичээр суум тугонбосо Израили жок эле, бул жактан деле шыпаасы болот чыгаар. Эгер андай болбосо мен эч кандай силерге таарынычым жок. Жаратканга шугур. Балким убара болбосон...
Апам олумго озун моралдык жактан эбак эле даярдап койгон окшойт. Ал эми биз баарыбыз баш чайкайбыз.
Атам шашылыш суйлошуулорду жургузуп, Израилге жономой болду. Акчанын 80% дайын. Калганын буюрганын коробуз деп чечтик. Жайкы каникул башталды. Синдилерим менен жумушк издоону чечтим. Кварплата, ичип жегенибизди озубуз камсыз кылбасак болбойт.
Аймира да быйыл мектепти аяктады. Бутуруу кечесине даярдап жаттык. Чачын жасап, бетине женил макияж жасоонун устундо сурадым:
-Анан Айми ОРТдан умут барбы? Каяка тапшырасын?
-Билбейм. Мага ОРТ маанилуу эмес.
-Апей, жиндисин го. Ал эмне дегенин?
Чочуп кеттим окшойт. Чын эле ар бир бутууруучу ЖРТнын жыйынтыгын чыдамсыздык менен кутушот го. Биздин суйлошуубуз Нурмирага да кызык болду окшойт. Ары жакта Аймиранын койногун утуктоп жаткан. Башын бура бизди элейе тиктеп калды. Ийинин куушура, кайдыгер ондуу Аймира:
-Эжешка, мен Физ. Академияга тапшырам.
-Кызык, кайсыл жагына? дедим тан кала.
-Айырмасы жок. Курош же бокс иши кылып айырмасы жок.
Оюм бир заматта чачырап кетти.
-Аймира терен ойлонсон. Сени кыз киши дейт. Ойлонсон. Биз апа болууга милдеттуубуз. Мейли спорттон алыстаба, бирок кыз киши учун спортту кесип кылуу ото кооптуу. Спорт- хобби катары калганы жакшы. Кесибин башка болушу шарт.
Башын чайкай, менин созумду боло.
-Эжешка, мен чечип койдум. Мага эч кимдин кенешинин кереги жок. Озумо жаккан ишти кылам жана эч ким, ээээч качан токтото албайт.
-Сен азыр эч нерсе билбейсин Аймишка, жашоо такыр башкача...
Созумду боло, колу менен жансай:
-Эже, болдунузчу, ар кимибиздин жашообуз ар башка. Мен озумдун тагдырымды озум чечем.
Нурмиранын колунан койногун алып кийип алып сыртка чыгып кетти. Артынан сак болуусун эскертип, узата карап кала бердим. Козуно эч нерсе корунбой, туман го. Бирок бул кыз кичинесинен эле ушундай. Айтканынан кайтпаган кок бет. Мунусун апам укпасын. Менин кабатырланганымды жубатып Нурмира жанымда турду.
Умут. Тилек. Ишеним.
Жер тилкелер, айылдагы уй, атамдын жол тандабас унаасы, болгон мал-жандыктарды саттык. Сабира жашап жаткан уйду куроого коюп кредит алганбыз. Тууган-туушкандар, тааныш-билиш, баары колунан келген жардамдарын аяган жок. Ушунун баарын чогулганына карабай дагы да жетпей жатты.
Бирок дарылоо курсунда болуп толоого болоорун айтышты. Бул сунуш женилденткен сыяктуу корунгону менен ал акчаны табуу оной болбоду.
Озун таштап, умутсуз тигилген апамдын каректерине атам жана дарыгерлер мотивация берип жатышты. Мандайына отуруп, сербейип баш багып чыгып келе жаткан апамдын чачынан сылаган атам:
- Гуси, (Гулсайра апамдын аты, эркелетип Гуси дегендегиси) сен озунду колго алышын керек. Менин аялым кучтуу. Сен коп жашаганга татыктуусун. Биздин бактыбыз сени менен бирге. Коркпо, мен турганда эч ойлонбо. Азыр заман онугуп жатат. Кечээ интернеттен окудум, жыл сайын онкологиялык оорууларга дуйнодо жыл сайын эбегейсиз сумма болунот экен. Азыр технологиянын заманы. Так эле сеникиндей диагноз менен Израилде айыгып кеткендер миндеп саналат экен. Биз ошол жака кетишибиз керек.
Апама дем куч бере бериле суйлоп жаткан атамды карап мен да опкоолжуп алдым. Чын жле апам Израилге барса эле куландан соо болуп келчудой озумчо кымындайм. Ооз учунан жылмайган апам:
-Атасы, ыраазымын сага. Адам баласы кудайым берген омурду гана сурот экен. Эгер ичээр суум тугонбосо Израили жок эле, бул жактан деле шыпаасы болот чыгаар. Эгер андай болбосо мен эч кандай силерге таарынычым жок. Жаратканга шугур. Балким убара болбосон...
Апам олумго озун моралдык жактан эбак эле даярдап койгон окшойт. Ал эми биз баарыбыз баш чайкайбыз.
Атам шашылыш суйлошуулорду жургузуп, Израилге жономой болду. Акчанын 80% дайын. Калганын буюрганын коробуз деп чечтик. Жайкы каникул башталды. Синдилерим менен жумушк издоону чечтим. Кварплата, ичип жегенибизди озубуз камсыз кылбасак болбойт.
Аймира да быйыл мектепти аяктады. Бутуруу кечесине даярдап жаттык. Чачын жасап, бетине женил макияж жасоонун устундо сурадым:
-Анан Айми ОРТдан умут барбы? Каяка тапшырасын?
-Билбейм. Мага ОРТ маанилуу эмес.
-Апей, жиндисин го. Ал эмне дегенин?
Чочуп кеттим окшойт. Чын эле ар бир бутууруучу ЖРТнын жыйынтыгын чыдамсыздык менен кутушот го. Биздин суйлошуубуз Нурмирага да кызык болду окшойт. Ары жакта Аймиранын койногун утуктоп жаткан. Башын бура бизди элейе тиктеп калды. Ийинин куушура, кайдыгер ондуу Аймира:
-Эжешка, мен Физ. Академияга тапшырам.
-Кызык, кайсыл жагына? дедим тан кала.
-Айырмасы жок. Курош же бокс иши кылып айырмасы жок.
Оюм бир заматта чачырап кетти.
-Аймира терен ойлонсон. Сени кыз киши дейт. Ойлонсон. Биз апа болууга милдеттуубуз. Мейли спорттон алыстаба, бирок кыз киши учун спортту кесип кылуу ото кооптуу. Спорт- хобби катары калганы жакшы. Кесибин башка болушу шарт.
Башын чайкай, менин созумду боло.
-Эжешка, мен чечип койдум. Мага эч кимдин кенешинин кереги жок. Озумо жаккан ишти кылам жана эч ким, ээээч качан токтото албайт.
-Сен азыр эч нерсе билбейсин Аймишка, жашоо такыр башкача...
Созумду боло, колу менен жансай:
-Эже, болдунузчу, ар кимибиздин жашообуз ар башка. Мен озумдун тагдырымды озум чечем.
Нурмиранын колунан койногун алып кийип алып сыртка чыгып кетти. Артынан сак болуусун эскертип, узата карап кала бердим. Козуно эч нерсе корунбой, туман го. Бирок бул кыз кичинесинен эле ушундай. Айтканынан кайтпаган кок бет. Мунусун апам укпасын. Менин кабатырланганымды жубатып Нурмира жанымда турду.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 03 Июнь 2018 - 23:02
#146 03 Июнь 2018 - 23:19
Кундун ысыгына карабай Нурмираны ээрчитип алып жумуш издоо менен алекмин. Мени ишке алганы менен Нурмиранын жашы жете элек, паспорту жок дешип баш чайкашты. Анын устуно жайында жумуш орундары азайып, жок болуп калат тура, себеби мага окшогон студенттер жайкы каникулда ишке киришээри бышык. Айтмакчы, Канат Анарбекович кайра-кайра чалып, турдуу смстерди жоното бергенинен номеримди алмаштырып салгам.
Эртеден кечке жумуш издеп кечке маал уйго келдик. Апам менен атам он кундон кийин жолго чыгат. Бутубузду тарта албай чарчап келип, душка кирип кеткем. Бир убакта атам келди окшойт. Бакылдаган уну угулуп жатты. Тез чайкана салып ашканада отурган тортоонун устуно кирдим. Маанилуу бир маселе менен келгенин дароо сездим. Мен чыккыча оз ара суйлошуп жетишкен окшойт. Эшиктин оозунда турган мени карап, бир нерсени жашыргандай создорун токтото, унсуз отуруп калышты. Коркуп да, чочуп да, шашып да кеттим.
-Не болду силерге? Баары жакшыбы?
Атам ото чарчап турганы жузуно чыга отур дегендей ишарат кыла:
-Кызым, жакшы жанылык. Кудай буюруп Израилге керетелуучу сумманы таптым окшойт.
Суйунуп кеттим. Козумдон жаш айлана;
-Рахмат ата.
Жетип барып бекем кучактап алып кайра:
-Ата кантип? Кайдан таптыныз?
Кабагын буркой, мени кучагынан бошотуп:
-Кызым, колумдан келишинче бар кучумду жумшайм. Мен соз берем, бул маселени акырына чейин алышам. Болгону мага бир аз мага силердин комогунор керек.
-Айта бериниз ата, биз даярбыз. Баарына даярбыз.
Мени бир саамга тиктеп турду. Оор ушкуруно атам:
-Кызым, акчанын калганын жашап жаткан уйду жакын таанышыма саттым. Ооба, ал куроодо экенин билет. Кыргызча кол алыштык. Ал жакшы тааныштардын бири. Мага ишенет. Баласы менен келинине уй алып боло турган акчасын мага берип, азыркы Сабира экообуз жашап жаткан уйду бошотуп бере турган болдум. Антпесе болчудай эмес. Эки кундон кийин уул келинин биздин уйго кочуруп келет. Ал эми акчаны нотариус аркылуу мыйзамдаштырып колума алдым. Эми кызыгы Сабира менен уулум кайда бараары белгисиз. Сабира торкунуно бара албайт. Себеби бир эмес эки келини бар ата энесинин колунда. Ал жакта мумкун эмес. Озунчо батирге уулум менен чыгаргандан кооптонуп жатам. Мурунку куйоосу ишениксиз адам. Ичип да журот. Анын устуно кош бойлуу. Эгер каршы болбосонор бир аз убакытка силер менен калтырсамбы дегем. Жок дегенде Израилден келгиче. Тушуном, кыйын абал. Эки батир алган кундо аларды тологонго шарт жок. Кредит дагы бар. Башка арга жок болуп жатат.
Мына сага. Тагдырдын уч бурчтук суроосу, талабы! Не дейбиз? Унчукпай башыбызды ийкедик. Кечээ эле жеп жиберчудой тиктеп, козумо жан алгычтай корунгон Сабира менен эми табакташ болгондон башка арга жок. Жашоо биз кутпогон сюрприздерди даярдап коет тура.
Эртеден кечке жумуш издеп кечке маал уйго келдик. Апам менен атам он кундон кийин жолго чыгат. Бутубузду тарта албай чарчап келип, душка кирип кеткем. Бир убакта атам келди окшойт. Бакылдаган уну угулуп жатты. Тез чайкана салып ашканада отурган тортоонун устуно кирдим. Маанилуу бир маселе менен келгенин дароо сездим. Мен чыккыча оз ара суйлошуп жетишкен окшойт. Эшиктин оозунда турган мени карап, бир нерсени жашыргандай создорун токтото, унсуз отуруп калышты. Коркуп да, чочуп да, шашып да кеттим.
-Не болду силерге? Баары жакшыбы?
Атам ото чарчап турганы жузуно чыга отур дегендей ишарат кыла:
-Кызым, жакшы жанылык. Кудай буюруп Израилге керетелуучу сумманы таптым окшойт.
Суйунуп кеттим. Козумдон жаш айлана;
-Рахмат ата.
Жетип барып бекем кучактап алып кайра:
-Ата кантип? Кайдан таптыныз?
Кабагын буркой, мени кучагынан бошотуп:
-Кызым, колумдан келишинче бар кучумду жумшайм. Мен соз берем, бул маселени акырына чейин алышам. Болгону мага бир аз мага силердин комогунор керек.
-Айта бериниз ата, биз даярбыз. Баарына даярбыз.
Мени бир саамга тиктеп турду. Оор ушкуруно атам:
-Кызым, акчанын калганын жашап жаткан уйду жакын таанышыма саттым. Ооба, ал куроодо экенин билет. Кыргызча кол алыштык. Ал жакшы тааныштардын бири. Мага ишенет. Баласы менен келинине уй алып боло турган акчасын мага берип, азыркы Сабира экообуз жашап жаткан уйду бошотуп бере турган болдум. Антпесе болчудай эмес. Эки кундон кийин уул келинин биздин уйго кочуруп келет. Ал эми акчаны нотариус аркылуу мыйзамдаштырып колума алдым. Эми кызыгы Сабира менен уулум кайда бараары белгисиз. Сабира торкунуно бара албайт. Себеби бир эмес эки келини бар ата энесинин колунда. Ал жакта мумкун эмес. Озунчо батирге уулум менен чыгаргандан кооптонуп жатам. Мурунку куйоосу ишениксиз адам. Ичип да журот. Анын устуно кош бойлуу. Эгер каршы болбосонор бир аз убакытка силер менен калтырсамбы дегем. Жок дегенде Израилден келгиче. Тушуном, кыйын абал. Эки батир алган кундо аларды тологонго шарт жок. Кредит дагы бар. Башка арга жок болуп жатат.
Мына сага. Тагдырдын уч бурчтук суроосу, талабы! Не дейбиз? Унчукпай башыбызды ийкедик. Кечээ эле жеп жиберчудой тиктеп, козумо жан алгычтай корунгон Сабира менен эми табакташ болгондон башка арга жок. Жашоо биз кутпогон сюрприздерди даярдап коет тура.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 03 Июнь 2018 - 23:45
#147 04 Июнь 2018 - 00:46
Эки чемодан майда чуйдосун суйроп Сабира уйго баш бакты. Жаны келген келиндей бир аз уялынкы тарта, борсойгон курсагын сылап, уулун колуна жетелей апам жаткан диванга жууркан шейшебин кийгизип орун алды. Апам Израилге кетууго камынып, оорууканага даярдоо курсуна кеткен. Атам ото ынгайсыздана кежигесин улам кашып коюп, бизди урушпай-талашпай,
тушунушуп жашашыбызды айтып буто албай убара. Эч кимге корсотпой менин колума 20 мин сом карматты атам. Экономдоп колдонушумду эскертти.
Алар учуп кетишти. Сербейген тортообуз узатып кала бердик. Жолунар болсун, деп кайталай.
Аймира окууга тапшыруу менен алек. Нурмира экообуз жумуш таптык. Синдилериме Сабира менен сый мамилени кармоо керектигин катуу эскерттим.Тунку клубга ишке орноштук. Мен официантка, Нурмира идиш жуугуч. Тан аткыча тикебизден тик тура иштеп, кундуз баш которбой уктайбыз. Беш кундо бир дем алабыз. Айлыгыбызды чогултуп жаттык. Ото деле коп эмес.
Айтмакчы Сабира жонундо жаза кетейин. Алгач келген куну суйлошо алган жокпуз. Кечке иш издеп келсек Аймира уйду жыйнап, Сабира ашканада тамак жасап жатыптыр. Курсагыбыз ачып келгенге дароо ашканага жонодук. Манты. Сонун, даамдуу болуптур. Уулу менен тортообузду катар отургузуп чай сунуп жатты. Уулу Медер чочуркап элейе бизди караса, биз учообуз жерди карайбыз. Эмне деп соз баштаарды билбей отурганда Сабира:
-Кыздар бугунку кунунор кандай отту? деди.
Жумуш таппай чарчап, аран отурган жаным суйлогум келген жок. А мен унчукпасам эки синдим ооз ачпашын билем. Демек, абалды он жака буруу максатында:
- Жакшы эле. Жумуш чыкпай жатат. Нурмира экообуз чогуу иштесекпи десем болчудай эмес.
Бутту. Тамак устундо ушул эле диалог болду. Нурмира менен Аймира бата кыла залга тошок салганга кетишти. Дасторконду жыйнап жаткан Сабирага жардамдаша раковинага идиштерди чогултуп, жууп баштаган колумдан майлыкты ала Сабира:
-Аида, бар эс ала гой. Чарчап калыпсын. Эртен дагы басасын. Мен озум жыйнайм.
Унчукпай, бурула тошогумо жаттым. Эртеси деле ушул корунуш. Аймира окууга тапшырып бутсо ал дагы жумуш тапса буюрса деп ойлоп коем.
Бир жума иштеп, синдим экообуз дем алдык. Баары бир тунку уйкуга жетпейт. Выходной алып, тим эле мемиреп уктап жатсам, телефонум шынгырап басылбаганына карасам, Канат чалып жатыптыр. Очуруп койдум. Номеримди дагы таап алган тура. Туну менен уктап, тан эрте ашканадан блинчиктин жыты чыкканынан ойгондум. Сабира танкы тамакты дайындап бутуптур.
Алар учуп кетишти. Сербейген тортообуз узатып кала бердик. Жолунар болсун, деп кайталай.
Аймира окууга тапшыруу менен алек. Нурмира экообуз жумуш таптык. Синдилериме Сабира менен сый мамилени кармоо керектигин катуу эскерттим.Тунку клубга ишке орноштук. Мен официантка, Нурмира идиш жуугуч. Тан аткыча тикебизден тик тура иштеп, кундуз баш которбой уктайбыз. Беш кундо бир дем алабыз. Айлыгыбызды чогултуп жаттык. Ото деле коп эмес.
Айтмакчы Сабира жонундо жаза кетейин. Алгач келген куну суйлошо алган жокпуз. Кечке иш издеп келсек Аймира уйду жыйнап, Сабира ашканада тамак жасап жатыптыр. Курсагыбыз ачып келгенге дароо ашканага жонодук. Манты. Сонун, даамдуу болуптур. Уулу менен тортообузду катар отургузуп чай сунуп жатты. Уулу Медер чочуркап элейе бизди караса, биз учообуз жерди карайбыз. Эмне деп соз баштаарды билбей отурганда Сабира:
-Кыздар бугунку кунунор кандай отту? деди.
Жумуш таппай чарчап, аран отурган жаным суйлогум келген жок. А мен унчукпасам эки синдим ооз ачпашын билем. Демек, абалды он жака буруу максатында:
- Жакшы эле. Жумуш чыкпай жатат. Нурмира экообуз чогуу иштесекпи десем болчудай эмес.
Бутту. Тамак устундо ушул эле диалог болду. Нурмира менен Аймира бата кыла залга тошок салганга кетишти. Дасторконду жыйнап жаткан Сабирага жардамдаша раковинага идиштерди чогултуп, жууп баштаган колумдан майлыкты ала Сабира:
-Аида, бар эс ала гой. Чарчап калыпсын. Эртен дагы басасын. Мен озум жыйнайм.
Унчукпай, бурула тошогумо жаттым. Эртеси деле ушул корунуш. Аймира окууга тапшырып бутсо ал дагы жумуш тапса буюрса деп ойлоп коем.
Бир жума иштеп, синдим экообуз дем алдык. Баары бир тунку уйкуга жетпейт. Выходной алып, тим эле мемиреп уктап жатсам, телефонум шынгырап басылбаганына карасам, Канат чалып жатыптыр. Очуруп койдум. Номеримди дагы таап алган тура. Туну менен уктап, тан эрте ашканадан блинчиктин жыты чыкканынан ойгондум. Сабира танкы тамакты дайындап бутуптур.
#148 04 Июнь 2018 - 01:02
-Кутман тан. Кандай эс алдын?
Ойгонсон, тан эрте жылмайып мандайында бироо турса маанайын кантип которулбойт?
-Рахмат. Оло уктаптырмын эч нерсе сезбей.
-Туну бою телефонун чырылдай бергенинен силерди эс алсын деп унун очуруп койгом.
-Ошону туура кылыптырсыз. Бир чалганда албаса, демек уктап жатат дебей кайра-кайра чала берген адаты бар экен.
Озумчо Канатка жиним келе суйлонуп алдым. Чынында чарчап уктап жатсан чалгылай берсе кантип жинин келбейт? Кимге кандай билбейм. Негедир Канатка тап-такыр конулум чаппай койду. Жаман жигит эмес. Келишимдуу, билимдуу, аракетчил... Коптогон кыздардын кыялындагы мырза. Озгочо машинасы озуно тартпай койбойт. Кызык, жап жаш туруп мындай машинага акча тапканычы, азамат. Бирок баары бир мен ага тартыла албай койдум. Балким ото эле алагды абалда жургон чыгаармын. Оюмдун баары апам, жумуштамын, Аймиранын катаал мунозу аз келгенсип, Сабиранын биз менен жашаганы ого бетер оюмду бир жерге койбой, бир кызыктай сезимдерге курчалып жургондо, Канаттын суйуу романтикасына башымда орун жок сыяктуу.
Смстерин чай устундо окуп жаттым. "Бугун сага иш кун эмес. Чогуу эс алалыбы?" деген билдируусун окуп кулуп жибердим. Жинди десе, мени андып журобу? Менин кулгонумо суроолуу тиктеген Сабирага:
-Бир жигит бар. Жолугалы дей берет. Менде каалоо жок. Оюмдун баары башка жерде. Кантип тушундурушту билбейм. Айтсам болчудай эмес. Эми мынтип, тан аткыча повесть жазып салыптыр)))
Мени жылмая тиктеп, Медерге тамак берип жатты Сабира.
Ойгонсон, тан эрте жылмайып мандайында бироо турса маанайын кантип которулбойт?
-Рахмат. Оло уктаптырмын эч нерсе сезбей.
-Туну бою телефонун чырылдай бергенинен силерди эс алсын деп унун очуруп койгом.
-Ошону туура кылыптырсыз. Бир чалганда албаса, демек уктап жатат дебей кайра-кайра чала берген адаты бар экен.
Озумчо Канатка жиним келе суйлонуп алдым. Чынында чарчап уктап жатсан чалгылай берсе кантип жинин келбейт? Кимге кандай билбейм. Негедир Канатка тап-такыр конулум чаппай койду. Жаман жигит эмес. Келишимдуу, билимдуу, аракетчил... Коптогон кыздардын кыялындагы мырза. Озгочо машинасы озуно тартпай койбойт. Кызык, жап жаш туруп мындай машинага акча тапканычы, азамат. Бирок баары бир мен ага тартыла албай койдум. Балким ото эле алагды абалда жургон чыгаармын. Оюмдун баары апам, жумуштамын, Аймиранын катаал мунозу аз келгенсип, Сабиранын биз менен жашаганы ого бетер оюмду бир жерге койбой, бир кызыктай сезимдерге курчалып жургондо, Канаттын суйуу романтикасына башымда орун жок сыяктуу.
Смстерин чай устундо окуп жаттым. "Бугун сага иш кун эмес. Чогуу эс алалыбы?" деген билдируусун окуп кулуп жибердим. Жинди десе, мени андып журобу? Менин кулгонумо суроолуу тиктеген Сабирага:
-Бир жигит бар. Жолугалы дей берет. Менде каалоо жок. Оюмдун баары башка жерде. Кантип тушундурушту билбейм. Айтсам болчудай эмес. Эми мынтип, тан аткыча повесть жазып салыптыр)))
Мени жылмая тиктеп, Медерге тамак берип жатты Сабира.
#150 04 Июнь 2018 - 02:52
- Эгер жакшы жигит болсо, неге жон гана сейилдеп келгенге болбосун? деди Сабира.
Мен ушул убака чейин жигит менен суйлошуп корбогом. Балким ошого конбой жаткандаймын. Ойлуу отурган калыбыма Сабира ынгайсыздана тушту окшойт.
-Эми озун билесин да, жон гана оюмду айттым.
- Эч нерсе эмес Сабира. Андан коро откондо башын чыгарган теманы уланпайсынбы? Апам кантип сени атама алып берди? Эми жарымын тушундум дечи. Бирок ото кульминациялуу моментти уккум келип жатат.
Жылмайып койдум. Мунум жакшы ой менен сурап жатам дегеним эле. Колунда Медер ыйлактап туруп алды.
-Бошогондо, башка куну созссуз айтып берем. деди.
Ал куну уйдо отурдум. Кечке маал сейилдегенге чыктык. Аймира ненедир кечке чейин жок. "Окуу жайларды кыдырып журом" деген откондо, бул жолу аябай кеч болуп кетти. Паркта Сабира, Нурмира учообуз балмуздак кармай бир топко эс алдык. Коп деле суйлобойбуз. Сабирага кадимкидей батына албадык. Телефонума Канат чалды. Албай коеюн дегем, бирок чыдабадым.
-Ало, Кандайсыз Канат?
-Жакшы. Аида мен силерден ойдо жакта скамейкада отурам. Берирээк басып келе аласынбы суранам. Суйлошчу создор бар эле.
Шашыла айланамды карадым. Сабира менен Нурмирага айтып, Канат айткан жерге бардым. Жерди тиктей ойлуу отуруптур. Жанынан орун алдым.
-Кандайсын? Качып журосун анан? Номеринди алмаштырып озунчо эле...
Ызалуу, таарынгандай суйлоду.
- Мен... жон эле... сизден качкан жокмун.
-Кой, анан неге жооп бербейсин?
-Канат байке, менде билсениз убакыт жок. Бошобой эле, иштеп.
-Неге эгер качпасан мага жумушка келген жоксун? Нурмираны да алмакмын. Качканын ушул да.
Жооп таба албай, унчукпай отурдум.
-Аида, экообуздун таанышканыбызга беш ай болуптур.
-Анан?
-А мен сени ошол кундон тарта... кыскасы бир сунуш бар.
-Айта бериниз.
-Мени менен уч жолу жолугушууга макулдугунду бер. Эгер ошол уч мумкунчулуктон кийин мамилебиздин уланышын, келечегин озун чеч. Мен сенин чечимине кошулганга соз берем.
Ойлонуп калдым. Кызык талап коюп жатат. Менин да оз оюм жана принциптерим бар экенин айтып коюуну чечтим.
-Канат байке, мен сизден жон гана убакыт сурагам. Азыр жашоомдун оор кундору отуп жатат. Билесиз, тушуносуз. Эч нерсеге каалоо жок. Аран басып журом. Ошентсе да сиздин сунушунузга макул болоюун. Бирок, менин да шарттарым бар. ))).
Озунчо эле важный контракт тузуп жатканыбызга кулуп жибердим.
-Кыскасы мага ашыкча белек алган жакпайт. Букеттер, жумшак оюнчук, романтиканын кереги жок. Тунку клуб, кафелер, ар кандай ичимдиктер, кечтен тунго чейин сейилдоолорго каршымын. Кундуз жолугалы. Мен дем алыш алган куну. Анан кечке эзилип телефондо суйлошо да албайм.
-Ушул элеби? Кулумсуроду Канат.
Башымды ийкедим. Коштошуп Сабиралар жака жонодум.
Офф... неге мынча Канаттын жанынан кысылып кыйналып кетем билбейм.
Мен ушул убака чейин жигит менен суйлошуп корбогом. Балким ошого конбой жаткандаймын. Ойлуу отурган калыбыма Сабира ынгайсыздана тушту окшойт.
-Эми озун билесин да, жон гана оюмду айттым.
- Эч нерсе эмес Сабира. Андан коро откондо башын чыгарган теманы уланпайсынбы? Апам кантип сени атама алып берди? Эми жарымын тушундум дечи. Бирок ото кульминациялуу моментти уккум келип жатат.
Жылмайып койдум. Мунум жакшы ой менен сурап жатам дегеним эле. Колунда Медер ыйлактап туруп алды.
-Бошогондо, башка куну созссуз айтып берем. деди.
Ал куну уйдо отурдум. Кечке маал сейилдегенге чыктык. Аймира ненедир кечке чейин жок. "Окуу жайларды кыдырып журом" деген откондо, бул жолу аябай кеч болуп кетти. Паркта Сабира, Нурмира учообуз балмуздак кармай бир топко эс алдык. Коп деле суйлобойбуз. Сабирага кадимкидей батына албадык. Телефонума Канат чалды. Албай коеюн дегем, бирок чыдабадым.
-Ало, Кандайсыз Канат?
-Жакшы. Аида мен силерден ойдо жакта скамейкада отурам. Берирээк басып келе аласынбы суранам. Суйлошчу создор бар эле.
Шашыла айланамды карадым. Сабира менен Нурмирага айтып, Канат айткан жерге бардым. Жерди тиктей ойлуу отуруптур. Жанынан орун алдым.
-Кандайсын? Качып журосун анан? Номеринди алмаштырып озунчо эле...
Ызалуу, таарынгандай суйлоду.
- Мен... жон эле... сизден качкан жокмун.
-Кой, анан неге жооп бербейсин?
-Канат байке, менде билсениз убакыт жок. Бошобой эле, иштеп.
-Неге эгер качпасан мага жумушка келген жоксун? Нурмираны да алмакмын. Качканын ушул да.
Жооп таба албай, унчукпай отурдум.
-Аида, экообуздун таанышканыбызга беш ай болуптур.
-Анан?
-А мен сени ошол кундон тарта... кыскасы бир сунуш бар.
-Айта бериниз.
-Мени менен уч жолу жолугушууга макулдугунду бер. Эгер ошол уч мумкунчулуктон кийин мамилебиздин уланышын, келечегин озун чеч. Мен сенин чечимине кошулганга соз берем.
Ойлонуп калдым. Кызык талап коюп жатат. Менин да оз оюм жана принциптерим бар экенин айтып коюуну чечтим.
-Канат байке, мен сизден жон гана убакыт сурагам. Азыр жашоомдун оор кундору отуп жатат. Билесиз, тушуносуз. Эч нерсеге каалоо жок. Аран басып журом. Ошентсе да сиздин сунушунузга макул болоюун. Бирок, менин да шарттарым бар. ))).
Озунчо эле важный контракт тузуп жатканыбызга кулуп жибердим.
-Кыскасы мага ашыкча белек алган жакпайт. Букеттер, жумшак оюнчук, романтиканын кереги жок. Тунку клуб, кафелер, ар кандай ичимдиктер, кечтен тунго чейин сейилдоолорго каршымын. Кундуз жолугалы. Мен дем алыш алган куну. Анан кечке эзилип телефондо суйлошо да албайм.
-Ушул элеби? Кулумсуроду Канат.
Башымды ийкедим. Коштошуп Сабиралар жака жонодум.
Офф... неге мынча Канаттын жанынан кысылып кыйналып кетем билбейм.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 04 Июнь 2018 - 02:54
#152 04 Июнь 2018 - 13:08
#154 04 Июнь 2018 - 20:04
мынча сонун темааа....коооптон бери суперстанга кире элек болчумун...баарын бир темп менен окуп чыктым...тим эле сценарий...жакшы жазып атасынар автор....кутобуз дагы ..апаныз айыгып кетсин...тиги жигит жакшыле ондуу...балким озунуздогу болуп жаткан окуяны устуртон айтып коерсуз балким анын да жардамы тийип калаар...сурайын дегеним бул кайсы убактагы болгон окуя же азыркы убакта болуп жатабы???
#156 05 Июнь 2018 - 03:12
Ажаатты гана ачасың го...
Комурго эле эмес, баарына бай - Таш- Комурум,
Кайда журсом сени мн го ой- конулум.
Мезгилге багынбаган балалыкта ,
Кучагында канча ойнодук чан торундун.
Шамалынды сагынганда шашып жонойм,
Шахталардын кен Мекени -Таш - Комурум!
Кайда журсом сени мн го ой- конулум.
Мезгилге багынбаган балалыкта ,
Кучагында канча ойнодук чан торундун.
Шамалынды сагынганда шашып жонойм,
Шахталардын кен Мекени -Таш - Комурум!
#157 05 Июнь 2018 - 23:30
Автор кандай гана кыйынчылык болбосун,азыркы кундордо жана мындан ары бактылуу болсонуз экен!!!
Бизди саргайтпай бат баттан жазып бутуро салынызчы,канчалаган адамдарды шыкаалатып иштен алаксытып жатасыз :-)
#158 06 Июнь 2018 - 09:44
XONIA1995 (05 Июнь 2018 - 23:30) жазган:
Автор кандай гана кыйынчылык болбосун,азыркы кундордо жана мындан ары бактылуу болсонуз экен!!!
Бизди саргайтпай бат баттан жазып бутуро салынызчы,канчалаган адамдарды шыкаалатып иштен алаксытып жатасыз :-)
Ошону айтамда, автор озунун темасына жазбай эле башка чыгармаларга коментарий калтырып журот экен, бул жакты унутпаса жакшы болмок...
#160 07 Июнь 2018 - 20:33
Медерди ойнотуп жаткан Сабира менин кабагымды буркогон жузумо карап:
-Айтып жаткан жигит ушулбу?-Жылмая кашын серпти.
-Ооба, бул жака келип алыптыр.-Уяла туштум.
-Жакшынакай бала экен-Сынап жаткандай кулуп койду.
Ансайын кызарып кеттим.
-Ооба, жакшы жигит. Бирок билбейм озунон туртуп турган бир нерсеси бар.-Куноолуу немедей жер карадым. Мени аяп карагандай кабагын буркогон Сабира:
- Анда оюнда башка бироо бар го э?-Тамашалай козунун кыйыгынан карады.
-Жооок, ай. Кайдагы? Ушул убака чейин суйуу эмне экенин билбейм.-Чын аралаш мен да суйлоп койдум.
-Коой, кантип эле тоок суйуу болбосун? Жашырып жатасын да э?
Ансайын чычалап алгам.
Кеч кирип келе жатты. Ээрчишип уйго жонодук. Аймира негедир мынчалык копко жоголчу эмес эле, келе элек.
Мына, Сабира биз менен жашаганына 15 кун болду. Мунозу ачык, бирок коп суйлобойт. Токтоо, тушунуктуу экен. Тобоо кылдым. Ушунчалык да апама окшош болобу? Мейли апама мин жерден окшош болсун, болгону алтыным апакемдин оордун баспаса экен.
-Айтып жаткан жигит ушулбу?-Жылмая кашын серпти.
-Ооба, бул жака келип алыптыр.-Уяла туштум.
-Жакшынакай бала экен-Сынап жаткандай кулуп койду.
Ансайын кызарып кеттим.
-Ооба, жакшы жигит. Бирок билбейм озунон туртуп турган бир нерсеси бар.-Куноолуу немедей жер карадым. Мени аяп карагандай кабагын буркогон Сабира:
- Анда оюнда башка бироо бар го э?-Тамашалай козунун кыйыгынан карады.
-Жооок, ай. Кайдагы? Ушул убака чейин суйуу эмне экенин билбейм.-Чын аралаш мен да суйлоп койдум.
-Коой, кантип эле тоок суйуу болбосун? Жашырып жатасын да э?
Ансайын чычалап алгам.
Кеч кирип келе жатты. Ээрчишип уйго жонодук. Аймира негедир мынчалык копко жоголчу эмес эле, келе элек.
Мына, Сабира биз менен жашаганына 15 кун болду. Мунозу ачык, бирок коп суйлобойт. Токтоо, тушунуктуу экен. Тобоо кылдым. Ушунчалык да апама окшош болобу? Мейли апама мин жерден окшош болсун, болгону алтыным апакемдин оордун баспаса экен.
Билдирүүнү түзөткөн: Fortuna1987: 07 Июнь 2018 - 20:40