Бакыт издегендер. Бакыт издегендер.
#321 22 Июнь 2018 - 20:52
Аттин менин да апам ушундай жаш калган. Бизди деп. Аял заты кучтуу юолот. Бирок алсыз ойлор жейт экен. Жандар кайрылып келбейт бекен а. Кызык болуп турат бул жагы
#322 22 Июнь 2018 - 21:42
Жандар келкиче Али илип кетет окшойт... Жандар дагы кеч калат...
#323 22 Июнь 2018 - 22:28
Туугандар бир сыйра ызылдашты. Баарыбир эски адамдар эмеспи:
-Болду эне, келиним азыр жаш, иштей берсин, баланы озум багам!
-Ботом, эмне жетишпейт,жегени алдында, жебегени артында болсо, бардык нерсе даяр болсо?
-Эне, тугоюн жоготкон кандай болоорун мына мен билем! Кыйналып акча тапсын деген жерим жок, алаксысын, адамдарга аралашсын деп жатам!
-"Коздуу мончок жерде калбайт" эртен бироонун колун кармап кетет, ортодо балага кыйын!
-Кармаса кармап кетсин, балага мен тируу турсам кыйын болбойт, коп эле аралаша бербениздер, ар ким озунун жашоосун озу чечкенге акысы бар!
Ушуну менен соз токтоду!
Маржан айдоочулук куболук алуу учун окууга кирди. Кайненесин ээрчип журуп, ишти уйронду. Озу уйдон чыкпай отура берип, сыгыла тушкон экен, иштеген конулуно жагып турду. Ишин болсо колуна кол кап кийип, жемиштерди отогондон баштады. Таза,тыкан иштегенин коргон ишчилер, келинге аябай ыраазы болушту.
Кайненеси ичинен алкайт: "Дээринде бар экенин билгем мунун, коз тийбесин балама!"
Кундо жумуштан чарчап барып, ыйлаганга убакыты болбой уктап калат. Эртен менен эрте туруп, кайра жумушка жонойт.
Адам уйронбогон, адам жасай албаган, адамдын колунан келбеген эч нерсе жок болсо керек, Маржана баарын уйронду!
-Болду эне, келиним азыр жаш, иштей берсин, баланы озум багам!
-Ботом, эмне жетишпейт,жегени алдында, жебегени артында болсо, бардык нерсе даяр болсо?
-Эне, тугоюн жоготкон кандай болоорун мына мен билем! Кыйналып акча тапсын деген жерим жок, алаксысын, адамдарга аралашсын деп жатам!
-"Коздуу мончок жерде калбайт" эртен бироонун колун кармап кетет, ортодо балага кыйын!
-Кармаса кармап кетсин, балага мен тируу турсам кыйын болбойт, коп эле аралаша бербениздер, ар ким озунун жашоосун озу чечкенге акысы бар!
Ушуну менен соз токтоду!
Маржан айдоочулук куболук алуу учун окууга кирди. Кайненесин ээрчип журуп, ишти уйронду. Озу уйдон чыкпай отура берип, сыгыла тушкон экен, иштеген конулуно жагып турду. Ишин болсо колуна кол кап кийип, жемиштерди отогондон баштады. Таза,тыкан иштегенин коргон ишчилер, келинге аябай ыраазы болушту.
Кайненеси ичинен алкайт: "Дээринде бар экенин билгем мунун, коз тийбесин балама!"
Кундо жумуштан чарчап барып, ыйлаганга убакыты болбой уктап калат. Эртен менен эрте туруп, кайра жумушка жонойт.
Адам уйронбогон, адам жасай албаган, адамдын колунан келбеген эч нерсе жок болсо керек, Маржана баарын уйронду!
Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 22 Июнь 2018 - 22:28
#326 22 Июнь 2018 - 22:44
Адат болду кундо кечинде,Айганыштын уйун айланыш дегендей,Адат болду телефон колго тийгенде ушул темага баш бакмай
Билдирүүнү түзөткөн: Nuri1988Elim2010: 22 Июнь 2018 - 23:03
#327 22 Июнь 2018 - 23:49
#333 23 Июнь 2018 - 17:13
Маржан Гулумду коргону барам дегени менен, барууга колу бошобой жатты.
Жумуштун жакшы жери ушу, кунунду туркун адамдардын курчоосунда откоросун, баарлашасын!
Маржана денесине батпаган энергиясынын баарын, жумуштан чыгарды. Бирок бир оору бар. Ал оору канткен учурда да оорута берет.
Убакыт баарын дарылайт десе ишенбегиле, убакыт, журогуно жакын инсандарды мезгилдин отушу менен олтурот,бирок дарылай албайт! Жон гана ал ооруга конуп каласын адам.
Маржана да ушул сынары. Кокурогун кыскан бул ооруга конушуп калды. Болгону, андан бетер кыспасын дегенсип катуу дем албайт.
Бул дегени, ал ооруну эстебегенге аракеттенет!
Бугун эстегендей эле, эртен менен эрте Гулум чалыптыр:
-Барсынбы деги?
Маржан кулду:
-Кандайсын курбум?
-Козго сурткон дары болуп кеттинго биротоло?
-Уруша бербечи?
-Урушам да жоголсон, тынчсынбы, жигит чоноюп жатабы?
-Биз жакшыбыз курбум!
-Каяктасын?
-Жумушка жоноп жатам!
-Айткан жумуштарын эмне болду?
-Сынактын жыйынтыгы чыккан экен мурда эле, акыркылардан болуп илешип калыптырмын. Мени абалымды коруп, апам унчукпай жургон экен.
Гулум кубанып кетти:
-Мен сага эмне дедим эле Марусьям? Сен деген мыктысын, сенин колундан келет курбум!
-Рахмат комогуно!
-Эмне кылмакчысын?
-Саматтын жумушун апам экоолоп эптеп жатабыз, озумо болсо, жаны тигуучу станокторго буюртма берип койдук!
-Деги чындап аракет кылып жатканын ырас болсун, кийин, анан деп эле журо берчу элен?
-Эми таянаар адамым сенсин курбум!
-Ой албетте, сен учун колумдан келгенин жасайм Марусьям!
-Станоктор да ото кымбат турат экен,эми ал акчаны актайбы жокпу билбейм!
-Билбейм эмес билесин, аракет кылсан жолу кантип табылбасын?
-Аракет кылып жатам Гулум. Баягы Бектур байке да жардам берем деген.
-Мына муну жанылык десе болот! Сынак боюнча эмне дейсин?
-Ал боюнча да барып, жолугуп келдим дос, коп адамдар менен суйлоштум. Буйруса, чет жака чыгып иштегенге да мумкунчулуктор болот окшойт!
-Иийий, мына мен ошондо айтканда эле аракет кылганында, эмдигиче коп ийгиликтерге жетишмексин! Ой бай болгур, эптеп келип кетчи уйго?
-Сен кайдасын учурда?
-Бир жума болуп калды, айылга келгенбиз, кемпир'чал менен карап.
-Айылга барайынбы?
-Келчи курбум, сагындым сени!
Маржан да курбусун коптон бери коро элек болчу. Ар дайым кийинкиге жылдырып журуп, бир топ убакыт отуп кеткен эле. Конулун кыя албады:
-Макул!
-Кутом!
Келининин жашоого кадыресе аракет кылганын коруп, Эне озунчо кудундайт.
Мындан ары да ушул кетиште кетсе, жаман болбойт. Келини Гулумдукуно барып келмекчи болгонун айтып, жооп сурады эле, андан бетер кубанды:
-Ой барбаганда эмне балам, барып кел! Ал да эми бир уйбулонун келини болду, мурдагыдай каалаганда келип'кете албай журот да. Созсуз барып кел, баланы озум карап турам!
Кол кылаасына келип,Маржан эки жакты таныркап карайт. Берген дарек боюнча, Гулумдун уйун издеп жоноду. Жолдон токтоп, курбусуна деп белек'бечкегин алды.
Баарыбир мурда корбогон жерлери болчу. Шашпай унаасын айдап баратты. Кызыл чыракты коргондо, акырындап барып токтоду. Жол кенен, унаалар да коп эмес, айлана тынчтыктан мемирейт!
Маржана кызыл чырактан журогу зырылдайт. Биринчи рульга отурган кундорундо, ушуну деп канча ката кетирген. Убагында токтото албай, канча жолу, агайынан тил да уккан. Бара'бара конушуп, эми мынтип уйронуп калган убагы. Ойлуу жолду тиктейт.
Капыстан артынан "карс" деген ун чыгып, озу рульду бети менен сузуп калды. Башы айлана тушту! Эмне болуп кеткенин тушунбой, артын караса, унаасынын артынан тутун чыгып жатат.
Коркуп кетти. Озуно озу дем берип:
"-Сабыр, сабыр! Маржана озунду карма!" деп, акырын унаадан тушту.
Артынан келген унаа жакшы эле сузуптур! Коз айнегин колуна ала, эмне кылаарын билбей туруп калды. Тиги айдоочу да шашыла тушуп, жанына келди:
-Кечириниз айым, мен билбей, сизге эч нерсе болгон жокп... ал созунун акырына чыккан жок. Маржананы тиктеген бойдон катып калды. "Ошол коздор!" деди.
Бул Алик болчу!
-Сиз?
Маржана да бушуркой карады, бирок эстей албады:
-Ооба мен,мен жабыркаган жокмун, а сиз ким?
-Мен сизди Кубандын тоюнда коргом!
Кубан Гулумдун жолдошу болчу.
-Кызык,аа эстедим, сиз баламы колунузга алып, ии ооба!
-Сиз кайдан бул жакта адашып?
-Гулумдун уйуно бараткам, мынтип кокустук да болуп кетти.
-Ал курбунуз да э?
-Ооба!
-Мен аябай шашып бараттым эле, озу коптон бери чарчап жургонумобу, эмне болуп кеткенин тушунбой калдым! Кечириниз?
-Мейли, негизгиси экообузго эч нерсе болгон жок го?
Аялдар дароо эмоцияга алдырып жиберет эмеспизби, азыр Маржана ызы'чуу салып, катуу айтат бекен деп, кооптонуп турган Аликтин, журогу бастай тушту:
-Четкерээк чыгаралы анда, унаалар да уйулуп калды, менимче откон'кеткендерге жолтоо болуп жатабыз? Экообуз аябай маектешип алдык го?
Чекеге чыгышты. Адамдар топтоло калышты бат эле. Бирок олуттуу эч нерсе болбогонуна байланыштуу, кайра тарай башташты.
Маржана унаасын караса, арты майрыйып, ичине кире тушкон экен.
Аликтин унаасынын мандайы капшырылган:
-Эми эмне кылабыз?
Алик жооп берди:
-Эч нерсе, мен азыр досума чалам, сизди алып кетет!
-А сизчи?
-Мен унаанызды устаканага алып барам! Канткен кундо да, куноокор менмин!
-Мен озумду жаны айдоочу деп ойлосом, менден деле "жанылар" бар тура?
Жигит каткырды:
-Кокуй анте корбонуз, мен "дасыккан" эле айдоочумун, бул эми бир кокустук болуп кетти да?
Маржана да кошо жылмайды:
-Темир табылат го, куноокормун дебей эле коюнуз, борборго барсам озум деле тузотуп алам. Менимче кобуроок жабыркаган сиздин унааныз окшойт?
-Темир табылат го?
Экоо тен кулуп жиберишти. Алик досуна чалды окшойт, коп отпой жандарына унаа келип токтоду. Ал Алик менен учурашып, кызга карады:
-Саламатсызбы?
Маржан башын ийкеди. Жукторун ага салышып, Алик кызга карады:
-Курбунузга салам айта барыныз, кечинде озум да барып, кечирим сурайм,сизди кечиктиргеним учун!
-Макул рахмат!
Курбусу кечиккенинен Гулум, улам чалат:
-Эмне болдун айланайын?
-Баратам курбум!
Алик Маржанды узата карап кала берди.
"Демек,биз жон жерден жолуккан жокпуз?"
Эми жоготуп койгонго акым жок менин!
***
Жумуштун жакшы жери ушу, кунунду туркун адамдардын курчоосунда откоросун, баарлашасын!
Маржана денесине батпаган энергиясынын баарын, жумуштан чыгарды. Бирок бир оору бар. Ал оору канткен учурда да оорута берет.
Убакыт баарын дарылайт десе ишенбегиле, убакыт, журогуно жакын инсандарды мезгилдин отушу менен олтурот,бирок дарылай албайт! Жон гана ал ооруга конуп каласын адам.
Маржана да ушул сынары. Кокурогун кыскан бул ооруга конушуп калды. Болгону, андан бетер кыспасын дегенсип катуу дем албайт.
Бул дегени, ал ооруну эстебегенге аракеттенет!
Бугун эстегендей эле, эртен менен эрте Гулум чалыптыр:
-Барсынбы деги?
Маржан кулду:
-Кандайсын курбум?
-Козго сурткон дары болуп кеттинго биротоло?
-Уруша бербечи?
-Урушам да жоголсон, тынчсынбы, жигит чоноюп жатабы?
-Биз жакшыбыз курбум!
-Каяктасын?
-Жумушка жоноп жатам!
-Айткан жумуштарын эмне болду?
-Сынактын жыйынтыгы чыккан экен мурда эле, акыркылардан болуп илешип калыптырмын. Мени абалымды коруп, апам унчукпай жургон экен.
Гулум кубанып кетти:
-Мен сага эмне дедим эле Марусьям? Сен деген мыктысын, сенин колундан келет курбум!
-Рахмат комогуно!
-Эмне кылмакчысын?
-Саматтын жумушун апам экоолоп эптеп жатабыз, озумо болсо, жаны тигуучу станокторго буюртма берип койдук!
-Деги чындап аракет кылып жатканын ырас болсун, кийин, анан деп эле журо берчу элен?
-Эми таянаар адамым сенсин курбум!
-Ой албетте, сен учун колумдан келгенин жасайм Марусьям!
-Станоктор да ото кымбат турат экен,эми ал акчаны актайбы жокпу билбейм!
-Билбейм эмес билесин, аракет кылсан жолу кантип табылбасын?
-Аракет кылып жатам Гулум. Баягы Бектур байке да жардам берем деген.
-Мына муну жанылык десе болот! Сынак боюнча эмне дейсин?
-Ал боюнча да барып, жолугуп келдим дос, коп адамдар менен суйлоштум. Буйруса, чет жака чыгып иштегенге да мумкунчулуктор болот окшойт!
-Иийий, мына мен ошондо айтканда эле аракет кылганында, эмдигиче коп ийгиликтерге жетишмексин! Ой бай болгур, эптеп келип кетчи уйго?
-Сен кайдасын учурда?
-Бир жума болуп калды, айылга келгенбиз, кемпир'чал менен карап.
-Айылга барайынбы?
-Келчи курбум, сагындым сени!
Маржан да курбусун коптон бери коро элек болчу. Ар дайым кийинкиге жылдырып журуп, бир топ убакыт отуп кеткен эле. Конулун кыя албады:
-Макул!
-Кутом!
Келининин жашоого кадыресе аракет кылганын коруп, Эне озунчо кудундайт.
Мындан ары да ушул кетиште кетсе, жаман болбойт. Келини Гулумдукуно барып келмекчи болгонун айтып, жооп сурады эле, андан бетер кубанды:
-Ой барбаганда эмне балам, барып кел! Ал да эми бир уйбулонун келини болду, мурдагыдай каалаганда келип'кете албай журот да. Созсуз барып кел, баланы озум карап турам!
Кол кылаасына келип,Маржан эки жакты таныркап карайт. Берген дарек боюнча, Гулумдун уйун издеп жоноду. Жолдон токтоп, курбусуна деп белек'бечкегин алды.
Баарыбир мурда корбогон жерлери болчу. Шашпай унаасын айдап баратты. Кызыл чыракты коргондо, акырындап барып токтоду. Жол кенен, унаалар да коп эмес, айлана тынчтыктан мемирейт!
Маржана кызыл чырактан журогу зырылдайт. Биринчи рульга отурган кундорундо, ушуну деп канча ката кетирген. Убагында токтото албай, канча жолу, агайынан тил да уккан. Бара'бара конушуп, эми мынтип уйронуп калган убагы. Ойлуу жолду тиктейт.
Капыстан артынан "карс" деген ун чыгып, озу рульду бети менен сузуп калды. Башы айлана тушту! Эмне болуп кеткенин тушунбой, артын караса, унаасынын артынан тутун чыгып жатат.
Коркуп кетти. Озуно озу дем берип:
"-Сабыр, сабыр! Маржана озунду карма!" деп, акырын унаадан тушту.
Артынан келген унаа жакшы эле сузуптур! Коз айнегин колуна ала, эмне кылаарын билбей туруп калды. Тиги айдоочу да шашыла тушуп, жанына келди:
-Кечириниз айым, мен билбей, сизге эч нерсе болгон жокп... ал созунун акырына чыккан жок. Маржананы тиктеген бойдон катып калды. "Ошол коздор!" деди.
Бул Алик болчу!
-Сиз?
Маржана да бушуркой карады, бирок эстей албады:
-Ооба мен,мен жабыркаган жокмун, а сиз ким?
-Мен сизди Кубандын тоюнда коргом!
Кубан Гулумдун жолдошу болчу.
-Кызык,аа эстедим, сиз баламы колунузга алып, ии ооба!
-Сиз кайдан бул жакта адашып?
-Гулумдун уйуно бараткам, мынтип кокустук да болуп кетти.
-Ал курбунуз да э?
-Ооба!
-Мен аябай шашып бараттым эле, озу коптон бери чарчап жургонумобу, эмне болуп кеткенин тушунбой калдым! Кечириниз?
-Мейли, негизгиси экообузго эч нерсе болгон жок го?
Аялдар дароо эмоцияга алдырып жиберет эмеспизби, азыр Маржана ызы'чуу салып, катуу айтат бекен деп, кооптонуп турган Аликтин, журогу бастай тушту:
-Четкерээк чыгаралы анда, унаалар да уйулуп калды, менимче откон'кеткендерге жолтоо болуп жатабыз? Экообуз аябай маектешип алдык го?
Чекеге чыгышты. Адамдар топтоло калышты бат эле. Бирок олуттуу эч нерсе болбогонуна байланыштуу, кайра тарай башташты.
Маржана унаасын караса, арты майрыйып, ичине кире тушкон экен.
Аликтин унаасынын мандайы капшырылган:
-Эми эмне кылабыз?
Алик жооп берди:
-Эч нерсе, мен азыр досума чалам, сизди алып кетет!
-А сизчи?
-Мен унаанызды устаканага алып барам! Канткен кундо да, куноокор менмин!
-Мен озумду жаны айдоочу деп ойлосом, менден деле "жанылар" бар тура?
Жигит каткырды:
-Кокуй анте корбонуз, мен "дасыккан" эле айдоочумун, бул эми бир кокустук болуп кетти да?
Маржана да кошо жылмайды:
-Темир табылат го, куноокормун дебей эле коюнуз, борборго барсам озум деле тузотуп алам. Менимче кобуроок жабыркаган сиздин унааныз окшойт?
-Темир табылат го?
Экоо тен кулуп жиберишти. Алик досуна чалды окшойт, коп отпой жандарына унаа келип токтоду. Ал Алик менен учурашып, кызга карады:
-Саламатсызбы?
Маржан башын ийкеди. Жукторун ага салышып, Алик кызга карады:
-Курбунузга салам айта барыныз, кечинде озум да барып, кечирим сурайм,сизди кечиктиргеним учун!
-Макул рахмат!
Курбусу кечиккенинен Гулум, улам чалат:
-Эмне болдун айланайын?
-Баратам курбум!
Алик Маржанды узата карап кала берди.
"Демек,биз жон жерден жолуккан жокпуз?"
Эми жоготуп койгонго акым жок менин!
***
Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 23 Июнь 2018 - 17:19
#336 23 Июнь 2018 - 20:24
Маржандын айтканын угуп, курбусу бир сыйра кулуп да алды:
-Деги жон журбогон адам экенсин да сен!
Кечинде Кубан сырттан кулуп кирди:
-Сенин атынды билбей, арманда калып кеткен бироо бар экен бул жакта, эми таанышпасанар болбойт го?
Гулум курбусун абдан жакшы коноктоду. Экоо бир маалга чейин суйлошуп, коптон бери чогулган буктарын жазышты.
Алик унаасын ондотуп коюптур. Баарына ыраазы боло,Гулум менен шаарга барганда жолукмак болуп, коштошту. Кетээринде Алик узатып келди:
-Биз кайра, качан жолугабыз?
-Балким жолугабыз, балким жок!
-Ал эмне дегениниз?
-Билбейм дегеним!
-Сиз шаарда турасызбы?
-Ооба!
-Шаар жакшыбы?
-Билбесем, конуп калгам. Анын устуно жашаган жерим болсо, жаман дей албайм го?
-Айыл жонундо кандай пикирдесиз?
Маржана ийнин куушурду:
-Жакшы окшойт, Гулум даттанбады го?
Алик кулуп жиберди:
-Курбунуз озу жакшы жерге келди да!
-Бактылуу эле болсун,курбум!
-А сиз бактылуусузбу?
Маржана ичинен тынып,ошол кокурогундогу оору, сайгылаша тушту:
-Бакыт кайда озу?
-Бакыт менин чонтогумдо!
-Ишенбейм!
-Эмне учун?
-Эгер бакыт чонтогунуздо болгондо эмдигиче тапмакмын, мен болбосом башкасы деле
-А мен сизди издетпей эле, озум эле чонтогумдон сууруп берсемчи?
Маржан Аликке карады. Эч бир куулугу жок, маныроо, ары жылдыздуу коз караш.
-Мага берип коюп, озунуз бактысыз каласызбы?
-Ошол бакыт экообузго тен жетет!
-А сиз акылдуу адам экенсиз!
-Бул мактообу?
-Эгер ошону кааласаныз мактоо деп кабыл алыныз!
-Мен мактоону жакшы кором, хе,хе!
Маржана да жылмайды:
-Мактоо кимге жакпасын? Кой мен жолго чыгайын, кеч боло электе? Аман болунуз!
-Сиз эми айылга келбейсизби? Айылдын жашоосу сонун!
-Билбейм,мумкун келээрмин!
Жол бою Нуржигитти ойлоп баратты.
Томпондоп басып, улам жолду карап, апасын кутуп жаткандыр?
-Деги жон журбогон адам экенсин да сен!
Кечинде Кубан сырттан кулуп кирди:
-Сенин атынды билбей, арманда калып кеткен бироо бар экен бул жакта, эми таанышпасанар болбойт го?
Гулум курбусун абдан жакшы коноктоду. Экоо бир маалга чейин суйлошуп, коптон бери чогулган буктарын жазышты.
Алик унаасын ондотуп коюптур. Баарына ыраазы боло,Гулум менен шаарга барганда жолукмак болуп, коштошту. Кетээринде Алик узатып келди:
-Биз кайра, качан жолугабыз?
-Балким жолугабыз, балким жок!
-Ал эмне дегениниз?
-Билбейм дегеним!
-Сиз шаарда турасызбы?
-Ооба!
-Шаар жакшыбы?
-Билбесем, конуп калгам. Анын устуно жашаган жерим болсо, жаман дей албайм го?
-Айыл жонундо кандай пикирдесиз?
Маржана ийнин куушурду:
-Жакшы окшойт, Гулум даттанбады го?
Алик кулуп жиберди:
-Курбунуз озу жакшы жерге келди да!
-Бактылуу эле болсун,курбум!
-А сиз бактылуусузбу?
Маржана ичинен тынып,ошол кокурогундогу оору, сайгылаша тушту:
-Бакыт кайда озу?
-Бакыт менин чонтогумдо!
-Ишенбейм!
-Эмне учун?
-Эгер бакыт чонтогунуздо болгондо эмдигиче тапмакмын, мен болбосом башкасы деле
-А мен сизди издетпей эле, озум эле чонтогумдон сууруп берсемчи?
Маржан Аликке карады. Эч бир куулугу жок, маныроо, ары жылдыздуу коз караш.
-Мага берип коюп, озунуз бактысыз каласызбы?
-Ошол бакыт экообузго тен жетет!
-А сиз акылдуу адам экенсиз!
-Бул мактообу?
-Эгер ошону кааласаныз мактоо деп кабыл алыныз!
-Мен мактоону жакшы кором, хе,хе!
Маржана да жылмайды:
-Мактоо кимге жакпасын? Кой мен жолго чыгайын, кеч боло электе? Аман болунуз!
-Сиз эми айылга келбейсизби? Айылдын жашоосу сонун!
-Билбейм,мумкун келээрмин!
Жол бою Нуржигитти ойлоп баратты.
Томпондоп басып, улам жолду карап, апасын кутуп жаткандыр?
#337 23 Июнь 2018 - 21:43
Убакыт отуп жатты.
Маржан Алик менен жолуккандан бери,озунун дарегине ар куну танда:
"Кутман таныныз менен, кандай эс алдыныз?" деген кат келип турат!
Анан ага жооп берип, озуно да кутман тан каалайт!
Аликтин акылдуулугун баалады Маржан. Эмнени сураса да, акылдуу жооптору менен кызды танкалтырат. Бирок ушунчалык жонокой, же сыртка чыгып, ата'энесинен башка журуп, копчулукко аралашпаганынан ошондойбу,билбейт.
Билгени , ата'энесин абдан сыйлаган, алардын айтканын аткарып, эч качан аларга катуу айтпаганы болду. Алик болсо,жолугушууга чакырбайт,бир нерсени талап кылбайт,ашыкча соз суйлобойт, жон гана телефон чалып, кат жазып, абалын сурап турат.
Маржана анын кенештерине ар дайым муктаж болот. Керектуу убакта тартынбай, кенеш сураганга конуп калды.
Озу тигуучулукко ооду. Саматтын ишин жакшы адам таап, ага дайындап койду да, озу устуртон карап гана коюп жатты.
Оз жумушун абдан жакшы корот. Керек болсо туну менен деле бирнерселерди сызып,тартып отура берет.
Нуржигит чон энеси менен уктайт. Коз тийбесин, болпоюп, козго суйкумдуу болуп чоноюп келе жатат!
Маржана уулуна да туркун кийимдерди тигет. Ар куну ар башка кылып кийиндирип коет. Анын кулкусун уккан сайын, жашоого болгон кызыгуусу кучойт:
-Жалгызым менин, апасынын медери ушул бала!
Мурда чон энесин утурлай алдынан чыкса, эми апасын кутот. Келээри менен кучактап, ооп койгонду уйронуп алды.
Эне да ыраазы! Келининин ушунчалык дилгирлигине ыраазы:
-Балам чарчадын го?
-Апоов, мен чарчаган жокмун, менде баары сонун!
-Ошондой эле болсун балам! Эч нерсе айткын келбей элеби?
Маржана Нуржигитти алдына ала, Эненин жанына отурду:
-Апа мен Саматтан башканы жакшы коро албайт окшойм?
-Азырынча ошентип ойлойсун кызым!
-Жок апа! Менимче андай эмес. Мен кайрадан турмуш куруудан корком!
-Коркпо балам! Тагдырында эмне болсо коросун, эч нерседен коркпо!
-Мен Саматты сагындым!
Апасынын ийнине башын жолой, козунон сызылып жаштар акты:
-Баарыбир ансыз кыйын болуп жатат мага апа?
-Сенден отуп мен азап тартып жатам, бирок кыйын болсо да жашоого туура келет, башка арган барбы кызым? Эмне жумушунда кыйынчылык болуп жатабы?
-Жок, Казакстандан бир ишкер мени менен иштешууго кызыкдар экенин билдирген. Кечээ ошол ишкердин адамдары менен жолуккам. Жакшы идеялары бар экен апа, буйруса ошонун буюртмалары менен иштей баштайм го?
-Эмне деди аларын?
-Дуйнолук рынокко чыгуу учун, созсуз бренд керек болот, менимче ошолор аркылуу чыксак болот!
-Иштин козун таап алсан эле, андан аркысын эптеп кетесин балам, болгону сабыр кыл, чыда!
-Кызыгы, ал адам да биз сыяктуу, иштин устунон карап койгону болбосо,дээрлик озу аралашпайт экен!
-Озу менен жолугуунун жолу бар бекен?
-Ошону сурасам, анча конул толоорлук жооп ала албадым апа!
Эне ойлонуп калды. Жакшылыкка эле болсун ылайым, эми бир нерсеге кызыгып, иштей баштаган келинине жамандык кыла корбосун!
Маржан Алик менен жолуккандан бери,озунун дарегине ар куну танда:
"Кутман таныныз менен, кандай эс алдыныз?" деген кат келип турат!
Анан ага жооп берип, озуно да кутман тан каалайт!
Аликтин акылдуулугун баалады Маржан. Эмнени сураса да, акылдуу жооптору менен кызды танкалтырат. Бирок ушунчалык жонокой, же сыртка чыгып, ата'энесинен башка журуп, копчулукко аралашпаганынан ошондойбу,билбейт.
Билгени , ата'энесин абдан сыйлаган, алардын айтканын аткарып, эч качан аларга катуу айтпаганы болду. Алик болсо,жолугушууга чакырбайт,бир нерсени талап кылбайт,ашыкча соз суйлобойт, жон гана телефон чалып, кат жазып, абалын сурап турат.
Маржана анын кенештерине ар дайым муктаж болот. Керектуу убакта тартынбай, кенеш сураганга конуп калды.
Озу тигуучулукко ооду. Саматтын ишин жакшы адам таап, ага дайындап койду да, озу устуртон карап гана коюп жатты.
Оз жумушун абдан жакшы корот. Керек болсо туну менен деле бирнерселерди сызып,тартып отура берет.
Нуржигит чон энеси менен уктайт. Коз тийбесин, болпоюп, козго суйкумдуу болуп чоноюп келе жатат!
Маржана уулуна да туркун кийимдерди тигет. Ар куну ар башка кылып кийиндирип коет. Анын кулкусун уккан сайын, жашоого болгон кызыгуусу кучойт:
-Жалгызым менин, апасынын медери ушул бала!
Мурда чон энесин утурлай алдынан чыкса, эми апасын кутот. Келээри менен кучактап, ооп койгонду уйронуп алды.
Эне да ыраазы! Келининин ушунчалык дилгирлигине ыраазы:
-Балам чарчадын го?
-Апоов, мен чарчаган жокмун, менде баары сонун!
-Ошондой эле болсун балам! Эч нерсе айткын келбей элеби?
Маржана Нуржигитти алдына ала, Эненин жанына отурду:
-Апа мен Саматтан башканы жакшы коро албайт окшойм?
-Азырынча ошентип ойлойсун кызым!
-Жок апа! Менимче андай эмес. Мен кайрадан турмуш куруудан корком!
-Коркпо балам! Тагдырында эмне болсо коросун, эч нерседен коркпо!
-Мен Саматты сагындым!
Апасынын ийнине башын жолой, козунон сызылып жаштар акты:
-Баарыбир ансыз кыйын болуп жатат мага апа?
-Сенден отуп мен азап тартып жатам, бирок кыйын болсо да жашоого туура келет, башка арган барбы кызым? Эмне жумушунда кыйынчылык болуп жатабы?
-Жок, Казакстандан бир ишкер мени менен иштешууго кызыкдар экенин билдирген. Кечээ ошол ишкердин адамдары менен жолуккам. Жакшы идеялары бар экен апа, буйруса ошонун буюртмалары менен иштей баштайм го?
-Эмне деди аларын?
-Дуйнолук рынокко чыгуу учун, созсуз бренд керек болот, менимче ошолор аркылуу чыксак болот!
-Иштин козун таап алсан эле, андан аркысын эптеп кетесин балам, болгону сабыр кыл, чыда!
-Кызыгы, ал адам да биз сыяктуу, иштин устунон карап койгону болбосо,дээрлик озу аралашпайт экен!
-Озу менен жолугуунун жолу бар бекен?
-Ошону сурасам, анча конул толоорлук жооп ала албадым апа!
Эне ойлонуп калды. Жакшылыкка эле болсун ылайым, эми бир нерсеге кызыгып, иштей баштаган келинине жамандык кыла корбосун!
#339 23 Июнь 2018 - 22:01
Алик куну'туну кыз тууралуу ойлойт. Жакшы корот Маржанды. Анын тушунуктуулугун,
суйлогондо жагымдуу жылмайганын жакшы корот! Ойлонгондо мундуу тартып калган коздорун, деги койчу, баарын жакшы жакшы корот. Бирок кыздан терс жооп угуп каламбы деп, оюн ачык айта албайт.
Жон гана акыбал сурашып, андан ары ото албайт. Ал Саматтай ожор эмес, ал учун Маржандын пикири баалуу, ал эмне десе аткарууга даяр! Антейин десе Маржан тараптан эч кандай реакция жок, ал жумуштан бошобойт. Коп убакыты кочодо отот.
Бугун чыгынып, Маржанды жолугууга чакырган. Маржандын иши чачтан коп, азыр усту'устуно жаны адамдар менен иштеп, Аликти ойлогонго анча убакыт боло албай жургон убагы азыр. Бирок Аликтин сунушун угуп, ойлонуп калды:
-Мейли кел жолугабыз?
-Каерден?
-Бишкектен?
-Эгер сен убакытын болсо Колго келчи, мен сени сонун жерлерге алып барам?
-Алик мен озум кантип барам?
-Кааласан алып келем озум?
-Кечирип кой Алик, Колго барууга азыр убакытым жок, чынын айтайын, такыр бошобой журом!
-Ммм мейли, озуно кара! Кайсы убакта сенде кенен убакыт болгондо корушобуз!
-Мейли кош!
Маржан башын чайкап алдыда жумушуна киришти. Азыр ойлонуп отурганга болбойт, баштаган ишти акырына чыгаруу керек!
Жон гана акыбал сурашып, андан ары ото албайт. Ал Саматтай ожор эмес, ал учун Маржандын пикири баалуу, ал эмне десе аткарууга даяр! Антейин десе Маржан тараптан эч кандай реакция жок, ал жумуштан бошобойт. Коп убакыты кочодо отот.
Бугун чыгынып, Маржанды жолугууга чакырган. Маржандын иши чачтан коп, азыр усту'устуно жаны адамдар менен иштеп, Аликти ойлогонго анча убакыт боло албай жургон убагы азыр. Бирок Аликтин сунушун угуп, ойлонуп калды:
-Мейли кел жолугабыз?
-Каерден?
-Бишкектен?
-Эгер сен убакытын болсо Колго келчи, мен сени сонун жерлерге алып барам?
-Алик мен озум кантип барам?
-Кааласан алып келем озум?
-Кечирип кой Алик, Колго барууга азыр убакытым жок, чынын айтайын, такыр бошобой журом!
-Ммм мейли, озуно кара! Кайсы убакта сенде кенен убакыт болгондо корушобуз!
-Мейли кош!
Маржан башын чайкап алдыда жумушуна киришти. Азыр ойлонуп отурганга болбойт, баштаган ишти акырына чыгаруу керек!
#340 23 Июнь 2018 - 22:13
Адамга бирдей жашоо жакпайт озу. Ар куну ар кызыктар болуп, жашоо озгорулуп турушу керек!
Маржана абдан чарчады!
Сыртка чыкса , майда жамгыр жаап жатыптыр. Рульга обоктоп, оксуп'оксуп ыйлады.
Жамгырды коруп, коп нерсе эсине тушту. Жаан аралаш чуркап кеткенде Жандар артынан барганы, андан кийин Саматтын ысык алаканынан кармап, жетелешип чуркагандары.
Анан Жандар ооруп калып, аны коруп келем деп, уйуно барганы.
Ошондо барбай эле койсо болмок экен, жек корбойт эле Жандарды, Самат да ортодо суйуунун курмандыгы болмок эмес. Эми азыр экоо тен жок, бири олуп кетти, бири тируулой дайынсыз!
Эн кайгылуусу азыр кимисин сагынып ыйлап жатканын тушунбоду, бирок ыйлап жатты!
Маржана абдан чарчады!
Сыртка чыкса , майда жамгыр жаап жатыптыр. Рульга обоктоп, оксуп'оксуп ыйлады.
Жамгырды коруп, коп нерсе эсине тушту. Жаан аралаш чуркап кеткенде Жандар артынан барганы, андан кийин Саматтын ысык алаканынан кармап, жетелешип чуркагандары.
Анан Жандар ооруп калып, аны коруп келем деп, уйуно барганы.
Ошондо барбай эле койсо болмок экен, жек корбойт эле Жандарды, Самат да ортодо суйуунун курмандыгы болмок эмес. Эми азыр экоо тен жок, бири олуп кетти, бири тируулой дайынсыз!
Эн кайгылуусу азыр кимисин сагынып ыйлап жатканын тушунбоду, бирок ыйлап жатты!