[Sushi_wok]

Кыз келип кеткенден кийин Темирлан озгоро тушту. Демек кимдир бироого керек экен да? Эми жашаса болчудай. Алдыга умтулуп, жакшы жашоо учун курошпосо болбойт. Бирок мына бул муздагы сооктон откон торт дубалдан кутулаар куну бар бекен?
Зарыга куткон байкеси да келди. Эч нерсе болбогондой, жайбаракат журот. Темирланга козун кыса жанына чакырды:
-Суйуудон башын айланып турабы ыя?
-Жоок, менин..
-Ээ айтпай эле кой, кебетенден коруп турам сенин абалынды. Андан коро мындай, бая куну айтпадым беле, эми ошол ишти аткарчу убак келди?
-Кайсы ишти?
Ал чайынан шорулдата ууртап, терезеден сыртты карады:
-Тему, мен сендеги бир эркектик, анан намыскойлук сапатынды гана жактырам. Ал болбосо озу сенин адам кызыга турчу эч нерсен деле жок!
Темирлан териге тушту:
-Байкее!
Байкеси кулуп жиберди. Ал озу ар дайым тарс'турс журчу. Адамдын пейилине жараша деп коюшат эмеспи, ошол сынары ал жолдуу болчу турмушта.
-Создун кыскасы, эркиндикке чыккын келеби?
-Ооба!
-Анда менин айткандарымы жакшылап ук! Сени мен баскан кууш жолго салып, омур бою азабын тартып журсун дебейм. Бирок каалаган максатка жетуу учун, созсуз бир нерсени курмандык кылуу керек. Эгер макул десең, мен сени азыр чыгарып жиберем.
-Жаза моонотумчу?
-Аны кое тур, жазанды мен отоп турам сенин ордуна.Чыгаарын менен сени жомоктогудай жашоо кутуп турбайт, албетте аракет озундон. Мен айткан жумушту аткара алсан, анан эркиндик сеники болот.
-Мен эмне кылышым керек байке?
-Мен сага ишенем, колундан келет. Сырттан сени оздору кутуп алышат. Ошолор менен бирге журосун,алгач Тажикстанга, андан ары дуйнонун кайсы бурчуна десем да баш тартканга укугуң жок! Жон гана артына карабай кет, бул сен учун эн зор мумкунчулук. Озунду табасын,адамдарга аралашын, башын бышат. Качан кайрылып келгенинде, бул жерденби, же кааласан ошол жактан деле жашоонду жаны барактан баштайсын, келиштикпи?
Темирлан байкесинин козуно тик карады:
-Мен аны коруп алып , анан кетсем болобу?
-Эжемди дебе, аны издегенге сенде убакыт жок? Уйуно да барба, башкасы болсо мейли,бирок бир жолу гана?
-Мен ыраазымын!
-Баракелде, келе колунду!

Кагазга жазылган даректи улам карап коюп, Темирлан кабаттуу уйлордун тушуна келип токтоду. Унаа айдап келген жанындагысы ормое карады Темирланга:
-Алыс кетпе, сени кузотуп турабыз, бир саат убактын бар?
-Тушундум!
Сени чакырып жатышат дегенинен, кыз шашыла ылдый тушту. Окууну жаны аяктап, эми жумушка орношуп иштеп жаткандыктан, уйундогулордун каршылыгына карабай мында, жатаканага кочуп келген кыз.
Кун корбой жашоо онойбу? Ону бозоруп, бирок чыкыя кийинип алдында турган Темирланды коруп, эч кимден тартынбай келип эле кучактап алды:
-Сизди кое бериштиби?
Темирлан уяла тушту, бирок кызды ынгайсыз абалга салбайын деп, белинен кучактады:
-Кантет эми?
-Мен билип жургом, сизди кое беришээрин?
-Менин убактым азыраак, кел суйлошуп алалы?
Темирландын создорун угуп, кыздын карегин жаш чайыды:
-Демек белгисиз жайга баратам денизчи?
-Ооба, ушундай болуп калды.
Анан чонтогунон Айэлестин суротун сууруп чыкты, суроттун аркасында озунун, Нурландын айылдагы уйунун дареги жазылган эле:
-Сен ушул кызды табууга жардам бере аласынбы?
Кыз суроттогу Айэлеске тигилди:
-Бул ким?
-Менин бир тууган эжем, мен камакка тушкондо, ал оор абалда болчу, балким каза болуп калган да болушу мумкун?
-Макул мен аракет кылып короюн Темирлан!
-Рахмат сага. Мен кетип жатам, бирок кайрылып келгенимде биринчи коргум келген инсан озун болосун!
-Мен сизди кутом!

Темирлан эми белгисиздикти карай жол тартты. Ал жакта аны эмнелер кутуп турганы чындыгында тунгуюк болчу. Балким кайтып келээр, балким ажал издеген окко кабылып, ошол бойдон жок болоор?....




...

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 15 Сентябрь 2019 - 10:57

[Sushi_wok]

****

Анара Нурайымдын озгоруп калганын байкап журду. Баштагыдай эркелебей, суз тартып калган. Небересине алаксып, кызына конул бура албай калганына ичинен кейиди.
Дем алуу кундору уйго келчу кызы, эки аптадан бери келбей журот. Санааркап улам конгуроо чалат, же жооп бербейт кызы.
Бугун да келбей койсо озум барам деп ойлонуп отурган. Дарбазадан эле Нурайымдын шандуу уну угулду:
-Периштенер уйдоо?
Этегине чалынып, Анара кызын утурлай басты:
-Садага болоюн караанындан!
-Ой маам, дагы ыйлап алдынбы, мен карыш эле жерде турбаймынбы?
-Мен куруюн, сени ойлоп кыжалат болдум да балам?
Нурайым апасын кучактап, опкулоп алды:
-Мен да сагынып кеттим сени!
Кечинде жатаарда, эркелеген Нурайым, апасынын койнуна жатты:
-Бугун мени менен жатчы?
Кызынын узун чачтарынан сылаган эне ойго чомулду:
-Нурка, эмнеден санааркап журосун?
Ушуну эле кутуп тургандай, кызы да бышактап алды:
-Мен омурумдо бироону мынчалык сагынбагам апа. Коргум келет. Чындап эле жактырып калган окшойм?
-Ал ким экен?
-Билбейм апа, ким экенине деле кызыгып корбодум.
-Бой жеткенинен кагылайын сенден! Эч кимди жанына жуутпай жургонундун себеби да ушулбу?
-Ооба!
-Мен атана айтайын анда, сени коп шаштыра бербейли. Озун эстуу жансын, терен ойлон!
-Рахмат мама, мени сенден жакшы тушунгон адам жок, жакшы кором сени!

***

[asefsa]

Дагы

[Sushi_wok]

***
Эсине келген Айэлес, инисинин абакка кесилгенин угуп, кайра озун жоготуп кулап тушту. Ансыз да ушунча кыйынчылыкты башынан откоргон буларга бул сыноо эми оор келди. Которо албай калды го?
Эс'учун билбей канча жатты ким билет? Козун ачып, мандайында турган Нурланды корду.
Аялдын журогу муздап баратты. Экинчи корбосом экен деп коздорун жумду.
-Айэлес мен Нурланмын!
-Коруп турам!
-Эмнеге мени карабай жатасын?
-Сен куноолусун баарына Нурлан. Сенин эрксиздигиндин айынан болуп жатат ушунун баары. Мени жеп жутсан дагы , Темирландын убалына калбай эле койсонор болмок? Аны тируулой олтурдунор, угуп жатасынбы?
-Мени кечир, кечээ атам бардыгын айтып берди, менин козум кор болгон экен?
-Эми баары кеч, сени короюн деген козум жок, колундан келсе жашоомдон аты'жытын менен жогол, экинчи козумо корунчу болбо!
-Жаным сени..
-Суранам, мени тынч кой. Аруулугумду, жаштыгымды сага арнап, баарына чыдап жашап келдим, билбедин. Ага капа деле болмок эмесмин, бирок бир тууганымды да жон койбой камакка тыгып жанынар тынды. Эми тируу болсом сени кечирбейм,эгер олуп калчу болсом атана айт, менден ыраазы болсун!
Андан кийин Нурлан канча келди, бирок келин когоруп , алдына да киргизбей койду. Ал учун бул жашоонун кадыры кеткен болчу. Каргашалуу куну, ошол зоокурдун алдында уйпаланып жатканы мээсине кыттай орноп, мелтиреп бир жерди тиктеген бойдон катып калчу адат пайда болду.
Бирок азыр баары сенин денгээлине жараша мамиле кылаарын унутуп койбо Айэлес!
Ооруканадан чыгарып койгондон кийин, кайда бараарын билбей башы жарылып кетчудой зырылдатып оорутуп чыкты.
Эмнеге мындай? Жараткан эмне мынча коп сыноолорду берди экен бул пенделерине?
Олоюн деп канча ирет аракет кылды, бирок жан деген нерсе таттуу экен, оло албай койду. Темирланды издеп, абак аттуунун баарын туро кыдырды. Инисин акыркы жолу коруп алайын деп аракет кылды. Аттин ай бирок болбоду, Темирланды кормок тургай, ал жаткан жерге жакын да жолой албады.
Муну турмуш чындыгы дейт. Тируу пенде болгонундан кийин, баарыбир жашоо учун курошууго мажбурсун киши.
Айэлестин эркек аттудан конулу калды. Бир соз менен айтканда тируулой жерге комулуп калган. Кирейин десе жер катуу, аргасы кетип, баягы озу иштеген жерге барды кангып. Эми ал жерде да иштеп, жашап кете алабы жокпу?
Акыркы жолу Темирлан барганда , берген дареги менен, анын ижарага алган уйун издеп барды. Азыр анын андан башка, баш калкалаар жери да жок болчу.
Уйдун кожоюну кызга боору оорудубу, же андан да башка оюу барбы, айтор айына толоочу акчанын суммасын айтты да, кулпуну карматты.
Уйдун ичинде Темирлан менен , каза болгон аялынын буюм'тайымдары бар экен. Эки адамга ылайыкталган стол, жатуучу керебет! Байкуш иниси, акыркы кунуно чейин аларды ыргытпай сактап журуптур.
Экоонун кучакташып , бактылуу тушкон суроту жатат, кийимдеринин арасында.
Аларды коргон Айэлес, уйдо эч ким жоктугунан пайдаланып, жерге жатып алып оксоп ыйлады:
-Кечир мени бир боорум, боорукерим менин! Менин айымдан ушул кунго туш келдин, алсыз эженди кечир!



Айэлес олбостун кунун коруп жургондо, бир куну уйуно келе жатса алдынан коншусу чыкты:
-Кызым эч кимди кутподун беле?
-Жоок апа?
-Сен жокто уч торт курдай бир жаш кыз сени издеп келди?
-Ким экенин айтпадыбы?
-Айтпады, бул номурга чалат экенсин, мени тааныйт деди эле?
-Менин бул шаарда эч кандай таанышым жок эле?
-Адамдар деле кызык, кай бирине ишенээринди билбейсин киши,ме ал, суйлошсон суйлош, болбосо озун бил!
Кагазды уучтай кармаган Айэлес ордунда катты.



****
Арадан жылдар отуп жатты. Темирлан кеткен бойдон, эч ким анын дайынын билбей калды. Эмне кылды, кайда журду жан адамга сыр ачпады.
Бирок , мурункудай болуп кызуу кандуулукка алдырбай, токтоо тартып калганы бир караган адамга байкалбай койбойт. Мезгил аны дарылаган сыягы.
Кечки шаарды аралап, капкара унаада келе жатты. Оз энесиндей болуп калган бул шаарды сагынганын туйду. Куса болуптур. Бул кунго чейин нечен ирет чыдабай баса берейин деди, бирок колунан келген жок.
Аргасыздыктан башына тушкондун баарына чыдады. Мына бугун озуно берилген мооноту аягына чыкты.
Берилген ишти так жана мыкты аткарды. Чет жерде журуп, корбогон нерсенин баарын корду, козу ачылды. Корсо жетим калган бир эле Темирлан эмес экен,мындан да аянычтуу тагдырга туш болгондор арабызда толтура экен. Байкеси билип туруп, атайын жоноткон тура жигитти .
Эми ошол бир убактарда байкеси айткан кундор келди;
-Жашоону эми ак барактан башташ керек!
Ал да Темирландын келечегин алдын'ала айткан экен, корсо корогоч киши сезген тура! Жашоодо алган сабактарынан эн кучтуусу ушул байкесинин сабагы болду Темирлан учун. Озундо кайсы мыкты сапат болсо, баары ушул кишиден отту. Мындай жардамы учун, Темирлан ага эки дуйнодо тен карыздар.
Азыр да анын чакыруусу менен келе жатат..




***

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 15 Сентябрь 2019 - 13:06

[janumbalam]

Кара машина менен кечки шаарда келе жатканы,эжесинин оксуп ыйлаганы ж.б баары коз алдымда кинодой эле корунуп жатат окуп жатканымда.

[Sushi_wok]

Эшиктен баш баккан жардамчысы ун катты:
-Темирлан келиптир?
-Кире берсин!
Байкеси ордунан тура калып учурашты. Жигиттин кадыресе адам болуп, чоное тушконун байкады:
-Оо кел, кел, азаматсын!
-Жакшы журосузбу байке?
-Менден сурасан баары жакшы, сенин жазанды да, озумдун жазамды да отоп чыктым. Озундон суйлой отур?
-Мен колумдан келгенин жасадым, чынын айтайын, аянганым жок!
-Биле -еем , билем. Сага ишенем дебедим беле? Эми кандай жашамакчысын?
-Сизден суранган ишим эмне болду?
-Ойдогудай. Эжен азыр сен жашаган уйдо жашап жатат. Алып койгула деген буюмдарынды да алууга улгурбой калдык, биз издеп тапканча озу келип калды, ал учун айыптуубуз. Ал сени кутуп жургондой сыягы?
-Аны корушум керек!
-Баса, сен баштаган уйду акырына чыгарып койдук, мына кулпусу. Жакшы ниет менен баштаган элен, каалсан жаша, болбосо сатып жибер, башка жолдорун да караштырып берем кааласан?
-Рахмат сизге, эми мен барайын, бошмунбу?
-Сен убадана турдун, мен да созумдон кайтпайм. Билесин убадага бек адамдарды жакшы кором. Эми бошсун, сенин тынчынды албайм, кандай жашасан оз эркин!
-Ыраазымын байке сизге!
Экоо кучакташа коштошушту.
Чын эле ошондон кийин алар корушподу.
Жашоосунда кыйынчылык боло калса, белгисиз тараптан колдоп коюп журду, бирок бир да жолу бет келип,"муну мен жасадым" деп айтпады. Муну Темирлан да жон гана дилинен сезди.

Андан чыгып, уйуно да кайрылбай, туура кызды издеп барды. Ошол коштошкон жерине келип сураштырса, анын мында жашабай калганын айтышты.
Азыр кайда жашаганын билишпесе да, ал иштеп жаткан оорукананын дарегин беришти. Азыр кеч болуп калды, эми эртен бараармын деп ойлоп, унаасын уйуно кеткен жолго бурду. Бурулушка келип, эки анжы ойдо туруп калды. Капыстан кирип барса, эжеси коркуп кетсечи?
Анын тируулугунон да умут узуп койду эле. Ачыгы, анын жузуно карагандан да уялып турган. Эч кимге кереги жоктой кочодо калганында, жашоо учун курошуп ооруканада жатканда да жанында боло албады. Кийин деле издеп табууга мумкунчулугу бар болчу, бирок келе албай, арадан жылдарды откоруп жибергенине бети чымырады.
Чон жолдун четине унаасын токтотуп коюп, отургучун чалкалатып алып, асманды тиктеп жата берди. Жылдыздар жыбырайт. Тун узун!
Тан атышына али коп бар. Ушул журок ушуткон тундор анын эн чон душманы болду. Азыр ойлосо ошол убакта , аябай эле коркок болгон экен. Тундордун узундугунан ушунчалык корккон экен. Азырчы?
Азыр деле ошондой. Коркунуч кеткен жок, болгону ал коркунучка эми конуп калды. Конуп калуудан коп нерсеге кайдыгер болуп калат турбайбы адам баласы.
Болбосо, азыр озунун ордунда мурунку Темирлан болгондо, эч кайда карабай Айэлести корууго куйугуп жетип келмек. Келмек да бооруна башын катып ыйламак. Хе! Азыр андай кылбайт. Себеби эми мурунку Темирлан жок.
Колун куушуруп коздорун жума, уйкуга баш койду. Менимче эми танды ушул жерден тосот окшойт?...

-Кызым?
-Оу эже?
-Сени оорукананын алдында бироо кутуп турат?
-Ыя?
-Эмне чоочуйсун?
-Аа мен озумчо эле.
Акыркы кундору Азиздин уйуно жуучулар ат тезегин кургатпай каттап калышкан. Акыл'эстуу, тартиптуу, билимдуу кыз кимди эле кызыктырбай койсун?
Улам бирине "жок, кызыбыз озу жактырганга тийсин" деп журуп, Анара да кийинки келгендерине жооп таба албай калдастап калган убагы. Нурайымды караса козун жашылдантып, башын жерден которбойт. Бапестеп баккан кызын жамандыкка кыя албай Анара унчукпады. Кокус катуу айтып алып, Азиздин да конулуно тийип албайын деп абайлайт.
Уйу мында калып,оорукананын алдына кун алыс гул которгон жигиттер келип алат.
Алардан конулу кочкон журттай калган кыз, "мени жумушка келбеди" деп айтып койгула деп безилдейт.
Азыр да ошолордун бири го деп ойлоду:
-Колунда гулу бар бекен?
-Жок, эч кандай гулу жок, жузундо калы бар, жылдыздуу, келишимдуу жигит экен, чыга берсен эми?
-Эмне ? Жузундо калы бар....
Кыз жугуруп жоноду. Деги жолдун узактыгы ай! Кетип барат, кетип барат!
Коодону сагынычка толуп, нечендеген тундорду уйкусуз откоруп жибербеди дейсин бул калдуу жузду коруу учун?
Жетип жетпей эле кыйкырып жиберди:
-Темирлан?
Суз жылмайган Темирлан да кучагын жайды:
-Нурайым?! !
Жигиттин кокурогуно башын койгон кыз ыйлап жатты:
-Канчалык кутконумду билесинби, сагынганымдычы?
-Билем жаным, мына эми келдим го жаныңа?
-Эми кетпейсинби, кетпейм дечи?
-Эми жанында болом, эч кайда кетпейм!
-Билгемин, баарыбир бир куну кайтып келээринди сезгемин!
Сагынычка толгон журоктор ширелишип, суйлосо создору тугонбойт.
-Эртен эле, жок бугун азыр сени ата'энемдин алдына алып барам?
-Эмнеге?
-Сени алар менден да отуп кутуп жатышат?
-Кызык го?
-Албетте кызык да. Элестетсен, белгисиз эле бироону зарыга кутконубузду, же качан келээринди билбесем мен..
Темирлан эркелей суйлоп, мээрим того жылмайган кызды бооруна баса берди:
-Кутконун учун рахмат сага, тунулбой кутконун учун! Эми менин кезегим, сен эмне десен ошол болот, азыр десен азыр кеттик!
-Кеттик!
Унаанын арткы эшигине отурмакчы болгон Нурайымды колдон ала токтотту жигит:
-Алдыга эле олтурчу ?
-Эмне учун?
-Сени да жоготуп алуудан корком!
Нурайым тушунгон жок, бирок себебин жаныртып сурабай, Темирландын жанына отурду:
-Мен апама байланышып, экообуздун бараарыбызды айтып коёюн?
-Биз учообуз барабыз дегин?
-Дагы ким барат?
-Эжем да барат!
Эми эстегендей Нурайым да озун чекеге бир койду:
-Ошол сен айткан адамды издеп кордум
Ал тууралуу сага айтам жеп унутуп калыптырмын го?
-Кайгырба, мен аны озум таап алдым!


Ойлуу терезени тиктеп турган Айэлес эшиктин шынгыраганынан чоочуп кетти. Бугун озу, колунан идиши ыргып, эртеден бери журогу опкоолжуп жаткан.
-Киим, азыр?
Колун сулгуго аарчый, эшикти бурай берди. Таптакыр башка болуп озгоргон иниси турган болчу. Кийингени да, корунушу да башка. Бою узарып, келбетин ого бетер келишимдуу корсотуп турат. Бирок бир тууганын сагынган ошол эле коздор:
-Темирлан?
-Келдим эже?
Темирлан Айэлестин кичинекей денесин озуно карай тартты. Озгордум дегени менен, кокурогундогу коптон бери жыйылып турган сагынычы карегинде жашка айланды.
-Куттунбу мени?
-Бар экенсин, тируу экенсин! Ыраазымын сага Жараткан! Бир тууганым тируу экен!

Анара Нурайымдан кабар кутуп жургон. Эми болсо шашылып конок камын корду.
Текебер келини да азыр бир кыйла адам болуп калган. Жакшылык жерде калбайт деген кеп тогун эмес, кайненесинин бир ооз жаман соз айтпай тарбиялап алганына ыраазы.
Жашы отузга чамалап калса да жалгыз жургон кызынан кабатыр болгон эне учун ,бугун ото маанилуу кун!
Азиз да барбаландап суйунуп журот. Алар ойлорунда коп адам келет го деп ойлошкон. Бирок жетелешип экоо кирип келгенин коруп, ооздорун ачып туруп калышты:
-Нурка, бу силер экоон элеби?
Эч нерседен капары жок кыз,артта келе жаткан Айэлести колдон тартты:
-Жоок пап, биз учообуз келдик, бул биздин эжебиз?
Анара аран ооз учун кыбыратты:
-Муну кара, эмитеден биздин эжебиз дегенин, андай болсо киргиле, эмне турасынар?
Азиз да акырын кункулдоп алды:
-Демократия деп отуруп, кызыбызды таптакыр эркин коюп жиберген окшойбуз?


Темирланды улам карап, Анаранын журогу кысылып чыкты. Унутта калган санаасы мынтип кайра жанырып отурат. Ага себеп Темирландын жузундогу озуно жарашкан калы.
Нурайымды эркелете карап, улам даамдан ооз тийип коет.
Азиз да жигитке улам карайт:
-Алгыла тамактан? Эми биздин кызыбыз бир аз эрке болуп калды, тарбиялап алуу ата'энесинен. .
Айэлес шыр эле жооп бере салды:
-Биздин ата'энебиз жок, жетим балдар уйундо тарбияланганбыз!
-Ыя!?
Темирлан эч кандай теригууну да, озгорууну да билбеди, анткени ал бул корунушко эбак даяр болуп келген.
-Ошондой. Бирок мен Нурайымды жакшы кором, аны бапестеп багып алуу колумдан келет.

Азиз аялынын абалын сезди. Сыртка чакырып чыгып, колдорунан кармады.
-Анаш сага эмне болуп жатат?
-Азиз, тиги баланы карасан?
-Эми жаман жорукту баштабай турчу. Конокторду узатып алалы?
-Ал жетим балдар уйунонбуз дебедиби, жузундогу кал...
Анара андан аркысын айтууга чамасы келбей, эсинен танып калды.
Эми эле жайбаракат отурган коноктор урпондой тушушту.
Элден биринчи чырылдап Нурайым чуркады:
-Мама, маам сага эмне болду мени коркутпанызчы?
Темирлан олбурлуу болгондуктан, Анараны жерден таптак которо унаасына салды.
-Нурайка, сен да кошо жур, Тез жардамды кутууго убактыбыз жок!
-Аа ооба , мына?
Артынан Азиз да жоноп калды. Болуп откон окуяга тушунбой Айэлес жалдырайт:
-А эмне эже ооруп журот беле, же биз туура эмес суйлоп алдыкпы?
-Озу коптон бери сыркоолоп журот эле, силерде айып жок, журу мени менен!
Мына! Азиз канча аракеттенсе да таппай жургон ошол бала, бугун мынтип оз буттары менен бул уйго келиптир. Тагдыр эне'баланы эми чындап табыштырат корунот..



***
Анаранын алдында коз жашын тогуп Нурайым отурат. Ал апасынын бул абалын мурда эч корбогон. Ал учун апасы омур бою мээримин тогуп , ушул бойдон жанында журо берчудой сезилген. Корсо бугун бар да эртен жок, бул жашоонун кызыгын адам баласы алдын ала билбейт тура?
Анаранын абалы оорлошуп кеткендиктен, анын озунун суранычы менен Нурайымдын тоюн тездештирип жиберишти.
Кызына да айтпай, Азиз озу келип куйма дарысын куйдуруп, Анараны врачка корсотуп кетип жатты. Тойдун бар туйшугун Анара озу мойнуна алды. Ал мойнундагы энелик милдетинен кутулуп кетпесе, корундо да тынч жата алчудай эмес.
Ал куну эсин жоготуп жыгылганын, жон эле чарчагандыктан деп коюшту балдарына. Кайдаан? Ушундай оор куноону , бир мунот да токтобой ооруп турган жан азабын жылдар бою которгон онойбу?
Албетте кыйын!

Нурайымдын аппак койнокто чыгып келе жатканын коргон Азиз менен Анара жашып алышты. Ичтери туз куйгандай ачышып турду. Бир четте ага суктанып Айэлес турат. Озунун бакыты жарым болсо да ,бугун Темирландын бактылуу жузун коруш ал учун тоодой бакыт. Жарашыктуу кийинген инисин далысынан таптай, мандайынан опту:
-Жаратканым туболугунон айтсын иним!
-Айэлес, рахмат сага, бул кундорго жетишиме сенин салымың зор эже. Мени адам катарына кошкон да озунсун!
Темирландын козунон жаш сызылды.


Турмуш жолуна аттанган эки жаштын кубанычы чексиз. Темирлан учун байкеси куруп берген уйго кочуп келишти. Азыр алардын ар бир куну бакытка ширелген.
Мээрим коргон мээрим бере алат. Нурайымдын жароокерлиги жанда жок. Анын жакшы сапатын бирден санап отурсан тугонбойт.
-Темуу?
-Оув нурум?
-Сага бирдеме айтайын, конулун оорубайбы?
-Тун жарым болду го, конулум эчак уктаган, айта бер?
Нурайым кыткылыктап кулот:
-Эртен менен билет да баарыбир?
-Ага чейин бир айласын табабыз, айт!
-Тему, атам сени менен жолугушум керек деди эле?
-Жайчылык бекен?
-Билбейм. Эми улуу адамдын айтканын жерге таштабай барып койчу,кечээ уйго келди эле сен жок элен?
-Макул жаным, мен барып келейин?
Темирлан учун ал дуйнодогу эн мыкты жубай. Откон кундоруно окунбойт, байкеси айтмакчы "Эркек кишинин башына нелер келип, нелер гана кетпейт".
Тек гана жашайт, Жараткан тартуулаган ар бир танды кубанып тосот. "Жетим журуп жетилээр" дейт, мына силерге далил!

Темирлан Айэлеске кабат уйлордон уй алып берип, озуно каттатып койду. Кундо кабар алып отот:
-Эже кандайсын?
-Тему, кундо келбей эле кой дебедимби?
-Жинди го, кантип келбей коймокмун?
-Маакул, ошончо болду кир эми уйго, шашпай барасын!
-Дагы деле иштеп журосунбу, сени айтпадым беле жумуштан чык деп?
-Ой сен озундун тирилигинди жасай берсенчи?
-Айэлес, эми биз башка адамдарбыз, кыйналбай жашаганга укугубуз бар, сени озум багып алам, иштебе!
Темирландын коктугуно башын чайкай, акыры конууго аргасыз болот эжеси.
Айэлес жумуштан чыкканда оо жаш кезиндегидей секелек сезип кетет озун. Соонун мезгилдер болгон экен! Кундо тосуп алып, уйго чейин узаткан инсанды сагынып журот. Темирлан иштебе десе да, ошол орунунан эч кайда кетпей иштеп жургонунун да бирден бир себеби ошол. Азыр бакытка делооруп турган иниси кайдан билсин?
Бир туугандын жолу башка, ал эми жан шерик болоор адамдын орду башка болот эмеспи. Аял болгондон кийин, эркектин жылуу кучагын кантип энсебей койсун?
Бул тилегин да Жараткан кабыл кылды. Ошол кечте уйуно кетчу жолдо бараткан Айэлес кадамын жайлатып барып токтоп калды.
Ошол. Дал озу!
Корунушу ошол бойдон. Бир гана комурдой кара чачын ак аралаптыр, бир колунда таягы, он буту менен сылтый басып, келинди коздой келе жатты:
-Адил?
Жетип келип, же кучактап алаарын билбей, же эмне деп суйлоорун билбей токтоп калды:
-Ошол кечте кечигип калганым учун кечирим сурайм Айэлес?
-Кеч эми кирди, али убакытын бар сенин!
Адил мундуу жылмайып алды .
Ал ушунча жылдан бери Айэлести гана кутуптур. Эч кимдин айтканын укпаптыр, жашы отуп кетсе да уйбуло курууну ойлонбоптур. Кордунбу окурман, жашоодо мындай адамдар жокко эсе деп ойлойсуз, бирок бар! Озунун суйуусу, арзыган адамы учун курошкон адамдар бар!


***
Азиз Темирланды ооруканага чакырды. Темирлан да оюнда жаман нерсе жок келген. Алдынан утурлай чыккан кайнатасын коруп, ийкемдуу учурашты:
-Ата, баары жайындабы?
-Журу уулум!
Азиздин аткандарын уккан Темирландын абалы озгоруп отуруп, кыжыры келе ордунан турду:
-Бир гана мунун баары алдын ала уюштурулган дебениз ата, мен Нурайымды жакшы кором!
-Жок балам, биз сени Нурайым уйго жетелеп барганча ким экенинди билген жокпуз, бул жерде кызымын айыбы жок! Ага эч нерсе айтпай эле кой, кош бойлуу неме бирдеме болуп журбосун? Сенден сураарым, апан менен суйлошуп кой, балким анын саналуу кундору калгандыр?
-Жок , мен андай кыла албайм!
-Уулум, азыр бул кылганын эркекчиликке жатпайт, бул менин сага болгон отунучум. Биз сени канчалаган убакыт бою, тунулбой издедик. Сен билбейсин, анын жылдар аралыгында кандай азап тартканын?
-А менчи? Менин азап тартканым эсепке кирбейби?
-Уулум жок дебе!

Столду бир муштап алган Темирлан эшикке карап бет алды. Ал умутун узуп койгон, ал тургай апасын издеп корууну ойлоп да коргон эмес. Эми мынтип жан дуйносу жай алаарда бул иш чыгып?..
Оо турмуш, деги сенин сыноон бутпойт экен го?
Уйго барса Нурайымдын жалжылдаган коз карашынан коркот. Эгер ал суранса апасын деле кечирип жибергенге даяр!
Айэлеске барды. Эшикти какса жооп жок, озундогу кулпусун алып эшикти бурады. Кызык, ал уйдо жок экен. Кутуп отура берди. Бир маалда колуна кучак толо гул которгон эжеси кирди. Темирландын бут кийимин коруп, босогодон эле кыйкырды:
-Тему сенсинби?
-Ии мен, кайда журосун жоголуп?
-Ай менде да акыркы кундору жумуш кобоюп кетти да иним? Плащын чече, озунчо кубанып ичкери кирди. Колундагы чон букетти коргон иниси кашын куушурду:
-Жумуштан келе жатасынбы же жумуштанбы?
-Ой сени десе, мени кой, озундон айтчы, эмне ыранын жок?
Айэлес эми гана Темирландын ыйлап турганын байкады:
-Темирлан, сага эмне болду боорум?
-Эже, ал тируу экен?
-Ким?
-Менин апа болмушум?
-Эмне дейсин?
-Ким экен дебейсинби?
-Айтчы табышмактатпай?
-Нурайымдын апасы, менин апам экен, кызык ээ?
Айэлес оозун жаба калды:
-Анда сен, Нурайка менен...
-Нурайым оз кызы эмес экен. Бугун Нурайдын атасы менен жолуккам. Ал аялын карап ооруканада жатат, мени апаң менен жолугуп кой деп суранды.
-Жолукпадынбы?
-Жолуга албадым!
-Темирлан, мен сага ишенем?
-Эже, деги мынча чыдамдуулугубузду айтсан э? Ушунча окуялар болуп кетти, журогубуз жарылып кетпей, чыдап эле келе жатабыз?
-Сыноону кучтуу пендесине берет экен Кудайым?
-Ушу Кудайың бир менден башканы корбойт окшойт эже?
-Ок, антчу эмес?
-Анда эмнеге мындай, эми мен эмне кылышым керек?
-Сени кечир деп эч ким зордобойт, жон эле жолугуп кой?
-Ал кечирим сурайт, мен билип турам!
-Кечире албасан да , анын созун ук, сен бул кунду канчалык кутконунду унутпа!

Айэлес туура айтат, бет мандай отуруп, анын создорун уккусу келгени жалган эмес болчу.
Эртеси Темирлан жалгыз озу келди. Палатада Азиз бар экен. Куйоо баласын коро, Анарага бирдеме деди да сыртка чыгып кетти.
Темирлан Анаранын жузуно тигилди. Эне унсуз ыйлап жаткан. Уулунун колдорун аста кармай, акырын ооп алды:
-Короорум бар экен?
-Сен менин апамсынбы?
-Темирлан мени уга аласынбы?
-Жок. Сен тууралуу жолдошунуз баарын айтып берди. Ал жомокту кайрадан уккум жок.
-Ал жомок эмес.
-Билем. Бул жашоо да жомок эмес..
-Балам мен?
-Балам дебе мени. Менин апам да атам да Айэлес, сен ото кеч калдын!
-Кечир бейбак эненди?
-Кантип? Айтчы кантип? Мен сени кормок тургай элестетип да корбогом. Апа деген кандай болоорун, перзент деген оз энесине кандай мамиле кылаарын да билбейм мен. Анан сени кантип кечирем?
-Мен сенден атайылап баш тарткан эмесмин балам?
-Эгер озунду энемин деп билгенинде, кандай болбосун жанымда калат элен туурабы? Эми мага сенин мээримин кереги жок маалда озунду эненмин деп кантип айтып жатасын? Сен билесинби ошондогу тундордун канчалык узак болгондугун, муздактыгын?
-Эмне десен да акын бар, мен байкуш убагында коркоктук кылдым уулум?
Анаранын ботодой боздоп ыйлаганы Темирланды жибитмек тургай, кайра кыжырын келтирип чыкты:
-Коз жашынды токпо! Эртен "жузундогу кал кудум меникиндей" деп оз атам келсе да тан калбайм эми! Далымдагы анар сенден отсо керек?
-Уулум менин, мени укчу?
-Айтпай эле койбопсун. Мындан коро жубайымдын апасы катары бир омур сыйлап отсом, мага женил болмок. Ушул жерде да озунду ойлодун. Бул жукту ушунча которупсун, эми коруно чейин деле бокторунуп кете бербепсин?
-Темирланн?
-Атымды атаба! Билесинби менин кандай азап менен чонойгонумду? Кээ кундору торолгонумо нааразы болуп кетчумун. Менин коргон кундорумдун алдында сенин куру кайгың бир тыйын!
Эгер мени чындап эле балам десен, экинчи бул созунду айтпа! Мен сага, ушундай кызды чонойтуп койнума салып бергенин учун ыраазымын, бир гана ошол учун мен сени кечирем! Анан да, ичинде дартын болсо, айта албай калып кеткен кебин болсо Айэлеске барып айт. Менин бул кунго жетишиме бирден'бир себепчи болгон ошол аял! Ошол аялга рахматынды айт? Эгер ал болбогондо мен азыр сенин алдында турбайт элем!
Темирлан артын карабай чыгып кетти. Эшикте кутуп турган Азизге да карабады. Унаасына отуруп, кайдадыр кетти.

Туура эле Нурайымдын алдына келди, башка кайда бармак.? Ал эркелей колдорун мойнуна ороду:
-Келдинби жаным, сагындым сени!
Ал ар дайым ушундай жароокер. Анын алдында кабагынды салып да отура албайсын. Ичиндегини жашыруунун аракетин кылып, Темирлан да аны кучагына бекем кысып, кулак тубуно жалындуу шыбырады:
-Менин эркем!


***
Анаранын абалын Азизчелик тушунгон жан болбосо керек. Могдоп жаткан аялын бооруна басып, дагы да болсо жанында калды.

Кайгырба бейбак эне! Анын бул создорду айтууга толук кандуу укугу бар, анткени сен билбейсин, балан бул даражага жетиш учун кандай жолдорду басып отконун!
Ошондуктан тим гана амандыгын тиле. Темирлан бир кун келип сени тушунуп, кечирет. Анткени ал ак конул, дилинде кири жок инсан. Ал азыр жон эле сага оропкуп атат. Кантсин анан, андан эч ким кечирим сурап жалдырап ыйлабаган, ал баарына озу жетишкен, эч кимден жардам кутпогон, мээримге тойбой калган, аны сен эне катары тушун!
Бул узун тундор, оз ордун созсуз аппак болуп аткан танга бошотуп берет, болгону ошого ишен!
Буйруса, куткон балан, сени кечирээр кундор да алыс эмес...





Аягы.



*****

Жыйынтыктоочу соз ордуна.(же автордон).

Урматтуу окурман!
Биринчиден мени менен кошо кайгырып, кошо кулуп, аягына чейин бирге болгонунуздар учун, сиздерге терен таазим!
Экинчиден бир аз корутунду чыгара кетпесем болбос.
Бул тагдыр. Мен мунун баарын оюмдан токуп чыгарбадым. Мындай тагдырлар арабызда толтура, бул болсо бир кичинекей узуму гана. Эгер ар бир окурмандын журогуно жеткире алсам, анда мээнетимдин аз да болсо кайтканы..
Менин максатым, бугунку кундо кор тириликтин айынан оз баласын таштап кетип жаткан, жаштыгына алдырып, оз баласын кочого таштай качкан энелерге сабак болсун учун, оюмду мисал турундо жеткируу. Бирок оз максатыма жеттимби, же андай эмеспи, аны окурман таразаласын!
Бул жерде коптогон улуу муундагы эжелер'байкелер бар, катардагы окурмандар бар, ошолордон сын'пикир, кеп кенеш, жакшы ойлорду кутом.
Азыраак убактыныздарды болуп, оюнуздар менен болушунуздор. Мен учун ар бир окурмандын оюу ото маанилуу!




Урматым менен Данек!



...

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 15 Сентябрь 2019 - 19:49

[bessmertiy]

Жакшы, сонун жазылды Данек кыз. Бирок өтө эле кайгылуу жазылды.

[Sushi_wok]

jojo-1234 (14 Сентябрь 2019 - 12:43) жазган:

Ойдон чыгарылган чыгармабы или китептен кочуруп атасызбы.?

Озумдун калемиме таандык, турмуштан алынган чыгарма.

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 15 Сентябрь 2019 - 19:58

[asefsa]

Азаматсын Данек кыз,турмуштан алынган окуяны да чагылдырып беруунун озу чон иш,агада талант керек,баарыбыз эле жаза албайбыз мындай окуяларды куюлуштуруп, чымыны,таланты бар адам гана жаза алат,таланттын ташкындай берсин,чыгармачылык ийгилик синдим,журоктон чыккан соз журокко жетет деп коётго, эн сонун ачып бергенсин каармандардын жузун,дагы да чыгармаларды кутуп калабыз!! !

[Umka..00]

Ухииий ыйлабайын десенда ыйлататго. Балдарын таштап кеткен энелердин баарын жек корчумун, тушунгумда келчуу эмес. Бирок кээде адам жанылып калат турбайбызбы. Эркектерден окуп калса суранаар элем аялдардын алсыздыгынан пайдаланбагылачы, кордобогулачы, эркек болгулачы. Алсыз эркек гана аялдарды кордойт. Аялдар чыдамдуубуз бирок алсызбыз.

[Umka..00]

Данек сага рахмат жазганын учун аябай жакшы жаздын.

[Nostalgia]

Данек чыгарман ото сонун жазылгар бирок кайгылуу жерлери абдан коп экен. Бул каарманыбыз коп кыйынчылык коруптур, бирок ишенем чыныгы жашоодо эн бактылуу болот. Апасын кечируусун суранат элем, бул жашоодо баары жанылышат, бирок бир жанылуу менен 1 адамдын жашоосу болуп корбогондой озгорду,албетте бул кыйынчылыкты биз башыбыздан откозбогон учун каарманчалык кыйын экенин эч ким сезе да туя да албайт. Эне- эн бир ыйык асыл жан,кечириниз! Аягы жакшылык менен бутушун кааладым эле, рахмат чон!!! Жашоодо жакшы инсандар коп , ар бир инсан оз бактысын таап, бактылуу болушка акылуу!! ! Бактылуу болунуз!! ! Данек рахмат чон!!!

[LunaSun]

Данек, Данек кыз, Соонун кыз, рахмат чыгармана. Дагы жаны чыгармаларды кутом (мен ач козмун да)

[Sushi_wok]

kypkyzyl-jindi (15 Сентябрь 2019 - 21:24) жазган:

Аягы мындай буткон эмес, апасын тапкан жок, аягына келгенде жазуучунун фантазиясы иштеп кызыгып кеткенби ким билсин.Темирлан беременная келинчеги каза богондон бери бироого конул коюп коргон жок.

Сиз жанылышасыз, мунун баары эми болот!!! Кош бойлуу келинчеги каза болуп эле, ошол менен жашоо токтоп калбайт, тируулор оз тирилигибизди улантууга мажбурбуз.
Эгер ушундай тагдыр менин да башыман откон десениз, бул чыгарма сизге стимул болсун! Жашоо бир гана жолу берилет, аны кандай жашап отуу ар пенденин озунон коз каранды!! !
Анан да айта кетчу нерсе:
-Сиз менин атыман чечим чыгарууга акыныз жок, чыгарма меники, мен кандай кааласам ошондой жыйынтык чыгарам.

[janumbalam]

Инша Аллах Темирландын жашоосу Данек айткандай жакшылык бактылуулук менен улансын...! !!
Ар бир адам бактылуу болуга аккылуу.
Бир кун келип Кудай буйруп Темирлан чынында оз апасын таап калса ойлонбой туруп кечириниз демекмин. Анткени Ал сизге жашоо жарыктык берди. Жашоодогу коргон азаптуу кундорунуз узун тундорунуз бул Аллахтын кучтуу адамга берилген сыноосу деп билиниз. Кечирим сураган адам эмес, кечире алган адам эн кучтуу деген соз бар эмеспи.
Жакшы кундордун баары алдыда...Карангы тундун артында жаркыраган тан бар.

Данек сага да чоон рахмат... Бактылуу бол...

[ayday9090]

Эн сонун чыгарма болуптур,баардык таасирлуу чыгармалар турмуштан алынат,калеминиз курчуй берсин ,сизге ийгилик жана чоон ыраазычылык ,азаматсыз!

[Sushi_wok]

kypkyzyl-jindi (15 Сентябрь 2019 - 23:23) жазган:

Сен турмуштан алынган чыгарма деп атасын,аягы мындай эмеско.

Анан сага ким уруксат берди бироонун башынан отконун жаз деп.

Бир байкуш сага ишенип арманын айтса жазып салдынбы?

Рахмат оз оюнуз менен болушконунузго

[dobrajelatel]

Соонун жазылган. Ийгилик, аман бол!

[Sushi_wok]

LunaSun (15 Сентябрь 2019 - 21:45) жазган:

Данек, Данек кыз, Соонун кыз, рахмат чыгармана. Дагы жаны чыгармаларды кутом (мен ач козмун да)

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 16 Сентябрь 2019 - 10:17

[Surotchu-kyz]

Темирланга бир убакта каттуу тийип алганым үчүн кечирим сурап өтөйүнчү! )




Данек, жакшы жазыптырсын досум. Нуриза кайра кайра кайталагандай эле, баарыбыздын элесибизде тасма катары тартуулап өттүң. Өлүмгө көп аралашасын. Өз жашоондогу жоготуун себептир. Мен сени "айылда жазбай тур, тиричилик менен болуп, шашып кетесин" дегениме карабай ушунча убакыт таап, болбой баратканда больницага келип жатып алып, төгүп салганыңа дагы бир ирет даңк жана дүңк!) Жеткиликтүү жазыптырсын, барган сайын курч алып жатасын. Сенде талант бар. "Чыгармачыл адам, ичиндегисин өз убагы менен чыгарып турбаса ооруп калат" деп окуган элем. Сени көр тиричилик да, бул багытта түшүнө албаган, колдобогон жолдошуңда токтото албайт. Чыгара бер, төгө бер досум ичиндегини. Талантын ташкындай берсин. Азаматсың. Ийгилик!)