[Sushi_wok]

Түндөр узун.


Түн бир оокум. Эшиктеги аба'ырайынын суугу сооктон отот. Таман алдындагы кар кычырап, түкүрүгүн, жерге жеткенче тонот. Капырай, быйылкы кыш мынчалык оор болбосо?
Адамдар кызуу уйкуда.
Узун көчөнүн этегинен бир арбандаган караан көрүндү. Элендеп эки жагын каранып,алда бирдемеден корккондой түрү бар. Басып келе жатканына караганда, абдан шашып бараткан ондонот. Колунда оролгон бирдеме. Бетин чымчылаган аязды тоотпогондой, чекесинен тери тамчылайт. Оронгон жоолугунан саамай чачы булайып түшүп калган, анысын улам артка тартып коюп, аны менен кошо, козунон тогулгон жашын да суртуп коюп келе жатат. Ал тургай жол бетиндеги муздан тайгаланып, бир'эки курдай мудуруло тушуп да онолду. Асман ачык, бул караанды тиктеп турган ай гана ага боору ооругандай кошо ээрчиди.
Шаар четиндеги чон имараттын алдына келип,улутуна туруп калды. Энкейип колундагы нерсени, аяр дарбаза алдына койду . Анысы да ушуну кутуп тургандай кыбырап, унун чыгарып ыйлап жиберди.
Наристе тура! Жон эле туйунчок десе, ымыркай турбайбы?!
Шордуу! Ал да эне кучагынан биротоло ажырап, ташбоор тагдырдын колуна тушуп калганын сезди корунот. Чукуранып, баштагыдан катуурак ыйлап кирди. Тиги караан чыдабай кетти, кайра колуна ала коюп,бооруна басты:
-Бейбак эненди кечир балапаным, кечирегор!
Бала эмшендеп эмчек издеп, оозун ачып, тамшанып койду. Бейбак сут куюлган ботолкону оозуна тосуп, кареги ылдый тоголонгон ысык тамчы, баланын али тугу тушо элек жузуно таамп жатты. Сутту оозуна албай, тили менен турткулоп, бир топ убара кылды энесин. Бирок кокурогун тиреп, дилин ачыштырып, ийигенинен агып жаткан эмчек сутун, баланын оозуна сала албады.
Тороткон эжесинин:" Эмизе горбо, озун эле кыйналасын" деген созун эстеп, кабыргасы кайышты. Бала эмбегенде нетет эле, жасалма сүттү чопулдатып соруп жатты.
Эне оор ушкуруп алды. Чымыркана ордунан тура, баланы кымтылап жаап койду. Аргасыз кетенчиктеп, артына бурулду:
-Кош кичинекейим!
Аттин ай!
Кичинекейи, сенде кымындай да куноо жок го, эмне учун алардын кетирген каталарына сен жооп берип жатасын?
Бирок тагдырга огой болуп жаралып калдым деп кейибе, сен, ара жолдо таштап кеткен атанды,жаштыгына салып алданып калган апанды кунооло,бирок оксубо, кейибе, анткени сени Жараткан жаратты,демек адамдар арасында ордун,оз ырыскын бар!


Тан агара баштагандыктан, ансыз да аппак болуп турган айланага, аз'аздап жарык кире баштады. Шашыла баскан аял бат эле караанын узду. Бул кейиштуу корунушту асмандагы жарым толгон айдан башка, ошол эле имараттын экинчи кабатында, терезеге жабыша тиктеп турган 4 жашар секелектин да коргонун эч ким байкабады.

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 08 Сентябрь 2019 - 13:59

[Umka..00]

Оооо Сушиии молодессинда

[Sushi_wok]

-Эжей, эжей дейм?
Кыз кичинекей муштуму менен эшикти каккылады. Бир топто уйкусурап, чачы жазылган "эжейи" көрүндү:
-Эмне уктабай журосун сен, дагы адатынча сыртка чыгып кеттинби?
-Жоок, мен, тиги жактан...
-Эмне балекет болду дагы, деги тынчыбайсын го, уктасан боло баладай болуп?
- Мен тиги жактан бироону кордум, ал дарбазанын жанына келип...
-Сен кундо коросун бироолорду, бугун да ошолордун бири да,журу болмоно?
Эжейи кыздын созун деле толук укпастан, колунан жулкулдата жетелей жоноду. Жетегинде баратып, эптеп созун аягына чыгармак болду:
-Тиги дарбазанын алдына бир аял келип, бирдеме таштап кетти.
-Ыя?
Селейген тарбиячынын уйкусу умачтай ачыла тушту:
-Эмне дейсин, кана, каерден кордун?
Кыз колун серепчилеп, короонун чон дарбазасы тарапты коргозду.
Эжейи бутуна чон ботийди кийип,тонун жамына жугуруп эле сыртка чыкты. Ызгаар суук дагы деле өз окумун суруп турат. Дарбазага жакындап, чын эле бирдеме турганын байкай койду. Жакын келип колуна алды, сууктан колу'буту муздай баштаган наристе оор дем алып жаткан эле.
Тонунун ичине орой сала, кыйкырып жиберди:
-Биздин кароол да кара басып уктап калдыбы эмне? Ээй!
Анын унунон заматта жарыктар куйгузулуп, кирип'чыккан адамдар кобое баштады.
Баланы ичкери алып кирип, имараттын медайымы текшерууго алып кеткенден кийин, тиги эжейи буркан'шаркан болуп суйлонуп жатты:
-Дагы бир "адашкан" бироо, ушундай суукта тонуп олот деп деле ойлошпойт, олугунду короюн арамдар, адамдардын баары биз учун жашап, биз учун бала туушат. Бага алышпаса, эмнеге жарык дуйного алып келишет экен бул акмактар!
Тарбиячынын оозунан ак ит кирип, кара ит чыгып, тарбияланган балдардын баары туруп,эртен мененки тамакка отурганча жаагы басылбады.
-Болду эми, сен ачуулансан эле маселе чечилип калмак беле, кудай сактап убагында коруп калыптырбыз, карасан, татынакай калы бар экен мурдунун жанында, деди медайым.
-Эй ачууланбаганда эмне кулоюнбу, менде эмне журок жок дейсинби, кайсы бирине боорум ооруп олуп кетейин эми?
Ангыча директор келип, иштин чоо'жайын тушунуп, бир топ унчукпай туруп калды:
-Зуура кой, анчалык катуу кетпе, биз да ошолорго тенелип дагы бир жерге алып барып таштап кое албагандан кийин унчукпа!
Документтештирип, дело ач балага, а баса уул бекен же кызбы?
-Уул!
-Кхммм,мейли, фамилияны билесин, атын болсо..
-Табылды болот да?
-Табылдылар толтура го, оорубай эр жетсин, жаны темирден болсун, Темирлан болот аты!
Ошол кундон баштап, бул жетимдердин арасына дагы бири кошулду.
Кудайым бардык нерсенин оз себеби менен жаратат, балким ошондо ымыркайды ошол кичине кыз коруп калбаганда, ал кыш чилденин суугуна тонуп олмок беле ким билсин?

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 08 Сентябрь 2019 - 16:43

[Sushi_wok]

Эненин могдоп жатканына бугун бешинчи кун. Кокурогу таштай катып, дене'табы которулуп, ордунан турууга акыбалы келбейт. Ыйдан эки козу тоодой шишип, анарлуу жузунун ажарынан дайын жок. Туш келди жазылган чачы, тарак корбогонуно канча болгон. Эзилип ыйлап, тагдырына мин ирет наалат айтып, "Өгхх" десе, ушкуругу тим эле ташты жарчудай. Ымыркайынын ынаалаган уну кулагына жанырып, башын жаздык менен чумкоп алып, соолуп жата берди.
-Анаш, кел чай ичип алчы?
Эжесинин унунон кийин кунк этти:
-Ичпейм!
-Бул абалда жата берсен ооруп каласын, озунду аясан боло?
-Ооруп жатып, ачкадан олуп калсам болмок?
-Андай дебесен, жаш бала болуп кеттинби?
-Эже мен адам эмесмин, адам тургай айбан да оз баласын таштабайт,мага кечирим жок!
-Анара болду эми, озунду колго ал!
-Жок, мага баарыбир кечирим жок!

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 08 Сентябрь 2019 - 18:46

[Sushi_wok]

Анаранын оорудан айыгып, суту кайтып калса да, санаадан арылаар туру жок. Арыктагандан арыктап, соогу менен эле териси калган.
Туну бою чабалактап, уктай албай, улам чоочуп ойгонот.
Ымыркайынын атасына жолуккан кунун, анын бал ширин тилине арбалганын эстеп канырыгы тутоп кетти. Окуусунан да айдалып, курбуларына да кошула албай, эми мынтип торт дубалга камалып отуруп калганына ишене албайт. Каардуу атасы кызынан кечип койгон, байкуш апасы кызына боору ооруп турса дагы куйоосунун созун эки кыла албай жалдырай тиктеп, кызы менен да кала албай кыйылып кете берген.
Башкасы эч нерсе эмес, баласынан айрылып калганына озогу орттонуп,жузун басып ыйлагандан башкасына жарабады. Озунун алсыз экенин мойнуна албай аргасы жок эле.
Эжесинин жардамы менен жумушка чыкты, эжеси да кызды бир аз алаксыйт деген ойдо өзү менен кошо, башка шаарга кочуп кетип, соодага алып чыкты.
Бул нерсе деле Анарага жардам бербеди сыягы. Озунон' озу жудоп, адамдарга кошулуудан таптакыр озун алып качып калды. Алдынан чыга калган адамдар, же экиден суйлошуп турган адамдар, соомойу менен кызды корсотуп тургандай кооруна берчу адат тапты. Бул жерде аны эч ким тааныбаса да буту менен эмес, жерди бети менен эле басып жургондой болуп, уяттан эки бети кызара тушот. Суйлошкон адамы бир гана эжеси. Ал деле жумуштан чарчап келип, дээрлик деле суйлобойт.
Бугун уялганынан Анара ашканага кирип тамак жасады. Эжеси келип эле, Анаранын тириликке киришип калганын коруп кубанды.
-Анаш, абалын жакшыбы?
-Ооба, келиниз!
Унсуз столго отурушту. Анара отуруунун ордуна терезеге келди:
-Эже, ушу кыштын тундору эч жакпайт да мага?
-Эмнеге?
-Тандын атмагы эле азап мен учун?
-Дагы деле уктай албай журосунбу?
-Кантип уктамакмын, балам курсагы ачып, эмчек издеп, уктай албай ыйлап жаткандыр э эже?
-Сенин куса болгонунду балан да сезет, кыйналат..
-Ошондо эмне, аны такыр эстебей уктап калышым керекпи?
-Мени эмне кыл дейсин эми?
-Озум эле баксам болмок,ким эмне десе да жанында калышым керек болчу?
-Болбодубу эми ой, озун менен мени да кошо жинди кылмай болдун, менин колуман эмне келет ?
Жооп ордуна Анара оз болмосуно кирип кетти.

[Sushi_wok]

-Тему мага кел !
-Мага келегой?
-Мен котором сени, мага келчи?
Темирландын там'тун басып , жаш балдардын ортосунда чон эрмек болуп калганына коп болду. "Жымын" этип кулуп коюп, бир аз басып, анан эле жалкоолонуп, жормолоп жонойт. Чурулдаган балдардын бирине да барбай, сары чачтуу Айэлестин бутун барып кучактады. Бул баягы терезеден тиктеп турган кичине кыз болчу.
Тизелеп отуруп, баланы кучактады:
-Мага келдинби, кел котороюнбу сени?
Эмнегедир ушул экоонун ымаласы ысык болчу. Айэлес,дайыма Темирландын жанында боло турган,ал уйкусу келсе да кызды издеп ыйлап калчу. Кыз да баланын оюу менен болуп, кечке болсо кечке деле ойнотуп отура берет. Булардын жылуу мамилеси, ушинтип сары ооз балапан кезинен эле башталган. Алдыда аларды дагы кандай сыноолор кутуп турганын ал кезде эч ким билбейт эле.

[Sushi_wok]

Эсине кире баштагандан тартып экоонун ынактыгы андан бетер бекемделди. Бала "эжелеп" артынан журо берет. Балдар менен уруша кетсе , эжеси чырылдап жетип келет, болушуп. Кээ бирлери булардын ынактыгын коро алышпай, кээде атайын эле экоону уруштурганы аракет кылышат.
Айрыкча Темирлан ооруп калган кундору кыз кадимкидей капаланып, балдарга кошулуп кулбой, ойнобой да калат.
Булардын дилинде эмнелер отуп жатканын бир Жараткан, бир оздору эле билишпесе, бул жактагы адамдын билиши кыйын-ов!
Анткени жарым конул болуп, мээримге зар болуп чонойгонду эч кимдин башына салбасын. Ар бир наристе оз ата'энеси менен эле бирге болсунчу?! Бирок бул тилектердин орундалаар куну болоор бекен? Тескерисинче жетимдердин саны кун санап осуудо го?. Алардын телмире тиктеген , умуттуу каректерин коргондо, кантип жубатаарынды билбейсин.
Ысытмасы которулуп,жоолуп жаткан баланы караган эч ким болбоду. Себеби баары жумуштан чарчаган, уктап жатышат. Балдар менен кыздардын болмолору башка'башка болгондуктан, Айэлести инисинин жанына барууга тыюу салышкан. Айтканды укпай оз башынча аракет кылса жазага тартылаары бышык. Ошентсе да бутунун учу менен басып, узун коридордо келе жатты. Ал учун дабыш чыгарбай басуу конумуш адатка айланган.
Бала жаткан болмонун эшигин акырын ачып, анын керебетинин башына келди:
-Тему?
Унун акырын чыгарып , шыбырай суйлоду:
Эжесинин келгенин коруп, бала да башын которо койду:
-Эже келдинби?
-Ооба, башын дагы деле ооруп жатабы?
-Ии.
Колундагы кагазга оролгон бирдемени сунду:
-Мэ , жеп алчы?
Иниси унчукпай кагазды ачып, ичиндеги нандын чекесинен тиштеди:
-Кайдан алдын муну?
-Озумо тийген улушум, жебей сага катып койгом, сени деген биз менен отурууга тыюу салышкан да?
-Жакшы болсом, анан кайра кошулам да силерге эже!
Эжеси инисинин чекесине колун койду:
-Кечээгиден ысыгын азыраак экен.
Ангыча эшик шарт ачылып, тарбиячы корунду. Айэлес бекинууго улгурбой калды,жарык куйгузулуп, экоо уруулугу кармалып туруп беришти:
-Дагы экоонбу?
-Эжей мен озум эле...
Эжейи аны угуп койбоду, экоону тен болмодон чыгарып, ошол кийими менен короого чыгарды:
-Силер бир айтканды укпайт экенсинер, экинчи кайталагыс кылып жазалайын, ушул жерде , дубалды карап тургула, качан мен уруксат бергенде анан ичкери киресинер!
Айэлес эжекесине жалдырай карады:
-Эжей Тему ооруп жатат кире берсин, мен тура берем!
-Деги сенин мээримдуулугун отту баарынан, экоон тен турасынар!
Бир жагынан экоо жалгыз калганга кубанганы менен,инисин аяй карап турду. Озу да оорудан бир топ шалдырай тушкон иниси копко чыдай алчудай туру жок. Шалдырай дубалга жолонду:
-Эже качан тан атаар экен?
-Аз эле калды, бир аз чыдап койсок тан атат, анан бизди киргизет ичкери, сен чарчасан отур, эже баарыбир уктайт азыр, карабайт бизди.
Темирлан улутуна асманды карады. Капкара булуттар турмоктолуп, жамгыр жаачудай болуп тунорот.
Чын эле бир аздан сон шатыратып жамгыр тогуп кирди. Экоонун кийимдери сыгып алма суу болуп, ушуп чыгышты.
Буларга берилген "жаза" ушул, демек аны отош керек, а жазага тарткан адам бейкапар уйкуга кирди.

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 09 Сентябрь 2019 - 00:05

[ayday9090]

Ай иий азаматсыз,сонун чыгарма бир дем менен окуп койдум,кичинекей балапандардарга кыйын болду го эми,чон адамдар мынча ташбоорбуз. .

[Sushi_wok]

Эртен менен ойгонгон тарбиячы кээрилип' чоюлуп, коздорун ушалай жуунучу болмого жоноду. Шашпай жуунуп,озун кузгудон карап, капыстан бирдеме эсине тушкондой, карбаластап сыртка атылды.
Чуркап эле короого чыкты.
Кечээ озу чыгарып койгон жерде, Темирлан менен Айэлестин жок экенин коруп , коздору чанагынан чыга жаздады. Нары'бери жугуруп издеп жатты. Унун чыгарып кыйкыргандан коркту, эгер директор билип калчу болсо, шору кайнайт. Айласы кетип, озун чекеге койгулап, короону айлана жугурду.
Козун жамандыкты корбосун, жер толого тушуучу эшиктин алдында Айэлес инисин кучактап , экоо бурушуп кучакташып уктап жатышыптыр. Тарбиячы бироо коруп калбасын дегендей, аландап жете келип, кызды ийинен турткулоду:
-Айка, тур, Айэлес дейм?
Коздору улбурогон кыз аран козун ачты. Эжесинин кыймылдаганынан ойгонуп кеткен иниси да ордунан козголду:
-Эмне бул жерге келип алдынар?
-Тиги жакта ушуп кеттик эжей, Тему да башым деди, бизди урушпанызчы?
-Тургула ордунардан, менден арызданчу болсонор, дагы ушундай короого чыгарып коем, уктунарбы?
Экоону дегдендете жетелеп,болмолоруно ээрчитип жоноду эжейи.
Мындай кундордун, ырайымсыз суук тундордун далайы отту го чиркин!
Борошолуу кышта, аптаптуу жайда, андай жазалардын неченин отошту.
Денеси от менен жалын болуп ооруп, санаадан, кусалыктан саргайган бул наристелерди эркелетип, мандайынан сылаган жан болбоду. Жан кыйнаган атын очкур оорудан да, оз кучтору менен айыгышчу.
Ошол себеп, адамды ит жандуу деп бекеринен айтышпаган чыгар.
Чала тоют болуп тамак жеп, ийиндери жаны кийим корбой, качан болсо бозоргон эски курмолорду кийип журушоор эле. Баладай болуп ойнобой,ар дайым мундуу тартканы да ошол себептен эмей эмине?
Жашоонун эн бир сонун убагы балалык! Баланы тушунбойт, баланы "азыр кичине да" дейбиз, бирок чондор корбогон, туйбаган нерсени бала билет, ошол сезет. Анткени алардын жандуйносу таза. Жетим болсо эле эмне экен? Алар деле толук кандуу жашагысы келет ,алардын деле акысы бар бактылуу балалыктын доорун сургонго. Бирок аттинай, ушул "аттинай" деген созду айтпайын десен да эмнегедир айтылып кетет. Кантип айтпайсын, кантип гана кейибейсин? Алардын али ылайлана элек аруу дуйносу ангырап, ойносо оюнга тойбогон бир мезгилинде, кара курсактын камын ойлоп, "эртенки кунум кандай болоор,дагы кандай "жаза" мени кутуп тураар экен?" деп, улутуна жаздыка баш койгону адилеттуулукпу? "Турмуш да, тагдырга жазганы ошол да" деп, мен кол шилтеп баса берсем, сен да кайдыгер карасан, анда ким бул суроолорго жооп берет? Бул тагдырдын огой балдарынын келечеги кандай болот, эртенки кунунун ачык болушуна ким кепилдик бере алат?
Айтор суроо коп.
Айлар жылып, жылдардын кучагына кысылууда. Коендой окшош кундор мончоктой тизилип, артын карабай зуулдап кетуудо.
Ал азаптуу жылдар артта калса да, али да ошол жетим балдар уйундо жашап жургон балдар, быйыл мынтип арты балакат жашына жетип, алды он сегизге чыгып, айрымдары оз алдынча оз арбайын согууга бет алышкан.
Ананчы, жашоо курош деп бекеринен айтылыптырбы?
Татаал турмуш менен курошууго сапар тарткандардын арасында Айэлес да бар. Баягы сары кыз эми суйкайган сулуу, кымча бел кызга айланган. Жупуну кийим гана анын ажарын жашырып тургансыйт. Ал бул унуроюп турган имараттан кутулуп баратканына кубанган жок, анткени бир тууганы мында калат. Албетте аны кошо кое беришпейт, жашы жетелек эмеспи? Экоонун ажырагыс ынтымагын баары билип бутушкон, экоо башы биригип, чогуу журушсо тим коюшканы менен, тартип баарыбир тартип.
Эртен кетем деген куну эжеси адатынча инисинин болмосуно баш бакты. Эч капарсыз сыналгы коруп отурган бири конк этти:
-Тему жок!
-Кайда кетти?
-Билбесем, эмне мени кароол койдун беле?
Айэлес нааразы боло ун катты:
-Мынча оройсун, бир болмодо жашап, кайда чыгып кеткенин билбейсинби?
-Баягы оз ордундадыр?
Эжеси эшикти акырын жаап койду, андан ондуу жооп ала албастыгын билди окшойт.
Терезеси чон жолду карап, анан аябай кенен, жарык коридор боло турган. Ал жерден айлана кенен корунчу. Бул жер кыздын жакшы коргон жайы эле. Кийинчерээк ал иниси экоонун менчигине айланды.
Темирлан терезени ойлуу тиктеп туруптур.
-Тему?
Далысын салган бойдон жооп бербеди иниси.
-Бугун ай чыкпайт окшойт?
-Эже, эмне мынча тундор узун?
-Тун канчалык узун болбосун, баарыбир тан атат.
-Мен ушул тун киргенде тумчугуп кетем да?
-Эми андай кылбай жур, кобуроок уктап эс ал!
-Эже сен келип турасынбы, мени унутуп койбосунбу?
-Созсуз келип турам да, акылымдан ажырапмынбы сени унутуп иним?
-Бирок ушул жер жакшы эле ээ экообуз учун?
-Бардык нерсенин акыры бар дейт го?
-Айэлес, мен сени сагынам!
-Тему, сенин кирлеринди озум жууп койгомун, мен аарчынып журчу сулгуну текчене коюп койдум, сага таштап кетем!
-Рахмат сага!
-Сага да рахмат!




****

[Sushi_wok]

***

Анара демекчи, ал ким эле?
Ал баягы тундо оз наристесин таштай качкан кукук эне да? Эне дегенге татыктуу беле озу? Жоок, эгер татыктуу болгондо таштап кетмек беле? Мейли, ал нерсеге да убакыт озу жооп берээр.
Ал соодага уйронуп калгандан бери эжеси аны жалгыз таштап койчу болду. Жумуш коп. Кечке чейин муздак жерде соода кылып, анан да жаны тынбай товарын озу ташып келет.
Жайды жай дебей, кышты кыш дебей,унчукпай жасап журо берет. Керээли кечке кыймылдап, кечиндеси суй жыгылат. Бутун тартаарга акыбалы келбей чарчаса да, уйкусу келбей телмирип копко жатат.
Ойго батып, козунон мончоктогон жаштар куюлуп, жаздыкты суулап жиберет, а ал болсо унсуз. Эми козу илинип, уктап кетсе, тушундо кыйналып, кайра эле ойгонот, тан атканча оодарылып туйшоло берет. Кундузу жумушка алаксып бир азга унута тушпосо, тун кирди дегенче ошол ымыркайдын элеси коз алдынан кетпей,ыйы али кунго чейин кулагында. Ошондуктан тундон заарканат. Жок дегенде бир ирет эмизип албаганына окунуп'окунуп алат.
Бугун да тан атпай базарга жоноду.
Суук тушуп калгандыктан, жерди эртен менен кечинде тонголок каптап, тайгак болуп турган учур. Тайып кетпейин деп жакшы эле аракет кылып келе жаткан, кара басып муздан сыйгаланып кетсе болобу?
Колунда жемиш толтурулган баштыктары кошо учту. Алаканынын сырты сыйрылып, заматта канталай тушту. Кайра ордунан турууга аракет кылганы менен, сол буту онбой калган туру бар. Зынгырап оорутуп чыкты. Нары'бери откон элден иймене, чачылган жемиштерин терип кирди.
Ызаланып ыйлагысы келип чыкты, тиштенип, уялганынан озун аран карманып, басып жоноду. Ордуна келип, жемиштерди жайып, адаттагы куну башталды.
-Чон кыз сабиз канчадан?
Анара эч качан соода кылган адамдын бетине карачу эмес,азыр да конулсуз жооп берди:
-Канча аласыз?
-Мага эки кило тартып беринизчи?
Сабизди тартып баштыкка салаарда, сууктан ушугон колу, бир жагынан сыйрылып кеткен жери кошул'ташыл болдубу, айтор жер жайнап тогулуп кетти. Шашып калды:
-Кечиресиз, мен азыр..
-Эч нерсе эмес, келин мен жардамдашайын, суукта ушуп калган окшойсуз?
Сылык кайрылган ундон келин аста козун которду. Чачын буурул баскан, коздору оттуу, орто жаштагы мырза экен. Суук болгонуна карабай, бир койноктун сыртынан женил курмо кийип алыптыр.
Баштыкты карматкан Анара козун ала качты. Ал сунган акчанын кайтарымын бергенче, тиги жоноп калды:
-Токтонуз, акча..
-Кийинки жолу келгенде алам.
Тиги кайдыгер кыйкырып койду да, шашкан бойдон копчулуктун арасынан корунбой калды.
-Деги эмне деген кун болду бугун?
Башын аста чайкап алып жумушуна киришти келин.

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 09 Сентябрь 2019 - 21:00

[Sushi_wok]

Ошол кундон баштап ал мырзанын ушул чакан базарчага каттаганы кобойду. Келсе, арзыбаган эле азык'тулук алат да, кайра унчукпай кете берет. Анара да конуп бутту, кээ куну келбей калса, улам кылчактап жолду карай берет. Ортолорунда эч кандай мамиле болбосо да, кадыресе бир'бирине конуп калгандай.
Чыкылдаган кыштын куну болчу, кар борошолоп жаап турду. Анара эртен менен эшикке чыккандан ичиркенип, жуурканынын ичине башын катты. Ангыча эжесинин шанкылдаган уну угулуп калды. Аргасыздан ойдо боло кийинип баштады, эртерээк уйдон чыгып кетпесе, эжесин шынаарлаган эркектердин суук козуно кабылат. Башында жакшы эле келишип жашап жатышкандай болгон, бирок жалгыз бой эжесинин оюу эмнеге бузулду тушунуксуз.
Катуу айтып, уйдон чыгып кетейин дейт, кайда барат? Ичи томпоюп, аалам ага тар болуп калган учурда ушул апасынын бир тууганы , аны канатына калкалап албады беле? Ал кылган жакшылыктарын унутуп да басып кете албайт. Ошондуктан жумшаган жагына басып, базардагы туйшугун да оз мойнуна алган.
Бирок акыркы кездерде бул уйго да озун артык баш сезе баштаган. Эркек аттууну коргондо корко тушчу жаны, уйго келгенде чоочун коздордон жалтандап, оз болмосуно киргенче шашат.
Азыр да эжесине корунбой чыгып кетууго улгурбой калды. Тунку койнокчон эжеси бет мандайынан чыкты:
-Анаш?
-Эмне?
-Эмне качып журосун?
-Качкан жокмун, жумушка барам, билбейсинби?
-Билем, шашпай барасын, оболу чай койчу?
Бир эки жолу ушинтип чай коюп берем деп,жылмандап тийише кеткен эжесинин эркек сорою менен уруша кеткен. Азар да ошол абал кайталанаарынан заарканып кетти:
-Озун коюп иче бербейсинби?
-Ал эмне дегенин, кардын тоюп,кечээги кунунду унутуп калдынбы?
-Эжее?
-А эмне, оз абийиринди жаап, эшегин ылайдан отту да, эми менин керегим жок да сага э?
-Кайсы абийир жонундо айтып жатасын, тороп тушуп эле таштай качканым менин абийиримдин жабылганы бекен?
-Анда журбойт белен арам сийдик баланды багып,корунгондун эшигин турткулоп?
-Сени тааныш кыйын болуп калды акыркы кундору?
-Мен да озум учун жашагым келди, качанкыга чейин журо бермек элем жалгыз?
-Бироосу менен жаша да анда,корунгонду чакыра бересинби,уялбайсынбы?
-Хе уятпы? Эл айтса да сен суйлобо уят тууралуу. Бироонун козун карап жалдырап журуп,мен да сендей болуп бироону ашырып алайынбы?
Ансыз да коптон бери жыйылып турган бугу кокурогун тиреп аран журган келин чарт эле жарылды:
-Уйдон чыгып кет деп айткандын башка жолун таппадынбы, ашырып алып сени бак дебедим го, мен го акылсыз болдум, жаш элем. А сенчи? Баарына козун жете туруп, кантип ыпылас жолду тандадын?
-Бас жаагынды!
Анаранын бетине эжесинин колу жабыша тушту.
Озу да ушул даражага келип калышкан эле. Жаагын сыйпалап , башка соз айта албай, эшикке бет алды:
-Токто, сен кайда?
Жооп болбоду.
Ыйлап баратты. Ызаланды.

[Nostalgia]

Иий кызыгына келдиле даа...

[Sushi_wok]

Эмнеге мындай?
Чындап эле тагдырдын жазмышынан эч кайда качып кутула албайбы адам баласы? Же озу тандап алдыбы мындай жазмышты, а балким куноосуз наристесин коргой албагандыгы учун берилген жаза болуп журбосун?
Ойго алдырып жиберип, озунун ордунан бир топ алыстай тушуптур, эки жагын карап, озуно нааразы боло артына бурулду.
Сууктан тонуган кулпуну бурай албай , колдору ушуп кетти. Тан эрте маанайы тушуп,эми мунусу кошумча болуп, жинин кимден чыгараарын билбей, ордунда тегеренип кетти;
-Кудай ай, ушундан коро жанымды алып койсон ыраазы элем, кимге керегим бар менин?
Жанындагылар алда качан оз соодаларын башташкан, Анараны тигиле карап, кубур'шыбыр болуп калышты. Ушул корунуштон келиндин журогу ушуп кетет. Ушул суук коз караштардан кимдир бироонун келип коргоп калышын, алардан болуп, сууруп кетишин ушунчалык каалап кетти.
Жараткан мээримдуулугу чексизби, же пенделеринин каалоосун айттырбай сезеби, айтор, Анаранын келишин эле кутуп тургандай, ошол кунку мырза мандайына келди:
-Жакшысызбы?
Анара анын илберинки унунон , азыр бороон улуп турган жандуйносуно жылуулук киргендей жылмая карап,толкунданганынан ооз учун аран кыбыратты:
-Рахмат, эмне аласыз бугун?
-Бугун эч нерсе албайм, жон эле келдим.
-Тушунбодум?
Мырза да жылмайды:
-Оз тилибизде эле суйлодум го, атайын сизден кабар алайын деп келдим.
Анара жардана карап тургандардан кысылып жооп бере албай туруп калды. Тиги да анын оюн биле койгондой:
-Макул анда, кайсы жемишиниз отпой жатат, ошондон бере бериниз, сиз жумушунуз буткон маалда келейин,анан суйлошолу?
Келин жооп берууго улгурбоду, ал адатынча шашып кетип калды.
Чындап эле кеч кире, эл арты болуп , ордун жыйнап жаткан келиндин жанына келди тиги:
-Уйго жонодунузбу?
-Сиз белениз?
-Ооба, кутподунуз беле?
-Мен дээрлик эч кимди кутпойм озум.
Ал созду убагында айта билген адам экен. Келиндин оюун айттырбай сезип, бат эле тилин тапты. Озу мындай жакшы мамилеге суусап жургон Анара да жооп берип отуруп, экоо убакыттын кандай отуп кеткенин сезбей калышты.
Уйуно баргандан , ачыгы журогу безилдеп турган, бирок чоочун эле бироону ээрчип кеткенден ого бетер коркту, кайда бараарын билбей башы катты:
-Байке мен...
-Журо бериниз, коркпонуз, менин уйумдо сизге да жай табылат.
-Баарыбир, ..
-Ой баса беринизчи эми,баарыбир кайда барат элениз сууктун тунундо.
Кыштын куну кыска го, айлана куугум тарта баштады. Анара аргасыз илкий анын артынан жоноду. Коп коркунучтан коро жалгыз го бул, эптеп тан атып кетсе, кайра келе берет.
Келин элестетип барган уйдон таптакыр башкача жерге келишти.
Уйдун кенендигин, короонун тазалыгын айт.
Ичкери кирууго батынбай босогодо туруп калды. Ушул жерден айнып кетип калабы деп эркеги чыйпылыктап кетти:
-Эмне турасыз, кире берсениз боло?
-А уйдо эч ким жокпу?
-Бар, бар, журогоюнуз.
Ийменип конок болмого отту. Ашкана тараптан бир аял чыкты:
-Аа келдинби Азиз?
-Келдим эже, бугун менин коногум бар.
-Мейли, мейли, мен тамакты даярдап койдум, кааласанар салып келейин?
-Ооба алып келе бериниз.
Келин анын аты Азиз экенин билди.
Дасторконду жайната салып койгондон сон, тиги аял унчукпай чыгып кетти. Ашканада экоо калды.
-Тамакка караныз?
-Ии,.
Эми тамакка кол узатканда, баланын ыйлаган уну угулду. Азиз шашып калды:
-Сиз отура бериниз, мен азыр.
Ал чыгып кетип, жалгыз калган келиндин тамагынан кыл да отподу. Ансыз да кулагынан кетпеген наристе унун угуп, кекиртегине ачуу жаш такалды.
Наркы болмодон ыйлаган баланын уну басылбай койду. Анара чыдабай болмого кирди:
-Эмне болдунар?
Азиз ботолкодо сутту бере албай, кичине керебетте жаткан, корунушуно караганда 1,2айлык ымыркай менен алышып жатыптыр. Келинди коро, ынгайсызданып кетти, шашканынан сизден сенге отконун да байкабай калды:
-Сенин да тынчынды алдыкпы,мындай адаты жок эле, эмнеге ыйлап жатканын тушунбой жатам.
-Апасы кайда?
-Апабыз жок, бизди таштап кеткен.
Келин эмне дээрин билбей калды:
-Кечириниз, мен билбей эле, ..
-Эч нерсе эмес.
-Мен колума алып короюнбу, ?
Азиз акырын баланы колуна кармата берди.


..

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 10 Сентябрь 2019 - 11:56

[Sushi_wok]

Кучагына аран толгон ымыркайды бооруна баса берип, денесин ток ургандай чымырап кетти. Ал болсо тырбаландап ыйлайт:
-Боолду, боолду, кел балам ыйлабачы?
-Аты Нурайым.
-Аа кызбы, канча болуп калды?
-Бир жарым ай.
-Баламдан беш ай кичине тура деди кубурой.
-Ыя?
-Кичине тура дейм!
Келин колдору титиреп жатып кызга жылытылган сутту берип,ороосун чечип, жылуу сууга жуундуруп, кайра ороду. Асты кургап, курсагы кампайган ымыркай кошулуп уйкуга кетти.
Наристени кучактап алып Анара ары'бери баса берди. Бул жашоодо баланын жытындай жыпар жыт болбосо керек, улам энкейип искеп алат жытынан. Аны жыттагандан улам оз баласынын жытына куса болгонун айгинелеп, коздору каканактап кетти. Кокурогу тызылдап ооруп чыкты. Аларды карап турган Азиз ыраазы боло жылмайды:
-Сени кудайым озу жиберген окшойт мага?
-Эмне учун?
-Кызымы караган адам таба албай кыйналдым коптон бери, бироо'экоону жумушка алдым эле, оюмдагыдай болбой, кетирууго аргасыз болдум эле.
-Менин колумдан келээр бекен?
-Келет, мен сага ишенем, акчасынан кабатыр болбо! Мындан чон эки уулум бар, алар азыр айылга, чон атасынын уйуно кетишкен кышкы каникулга.
-Аларды да карашым керекпи?
-Жок, сен ушу кызымды гана карайсын, аларды карап, тамак бышырганга башка уй кызматчысы бар.
-Бирок мен..
-Ал жумушунду таштап сал, бул жер ынгайлуу, жылуу, озуно болмо бошотуп берем. Суранам жок дебе!

[Sushi_wok]

Ошол ошол болду.
Анараны ал наристе туболук ошол уйго байлады. Оз баласына болгон кусалыгын, сагынычын, бар мээримин ушул кызга арнады.
Эне болуу бакыты, туйшугу ушунчалык жагымдуу экенин туйду. Керээли кечке жаны тынбай, тамагын берет, кирин жууйт. Копко чейин бооруна басып алып журо берет, жерге коюга журогу чыдабайт. Ыйлады дегенче учуп жетет, ал дегенде ичкен ашын жерге коет.
Нурайым да ага конуп буткон, ээрчип ыйлап алса, Анаранын эбедейи эзиле тушот. Ушундай зор бакыттан кантип гана баш тартканына акылы жетпейт. Бул жагымдуу туйшуктон чарчоону да билбей,куну' туну мандайында.
Мурдагы сагынычтуу, азаптуу кундору аз'аздан унутула тушконсуйт. Бирок кайдаан? Ичинден тушкон ийри жыланды биротоло унутууга кантип болсун?
Азиз да келиндин коздорундогу тынчсызданууну коруп, нечен ирет сурап жиберейин деп, озун аран кармады. Анаранын балага уйруло тушуп караганын жактырды, ошол себеп, кокус конулуно катуу тийип алсам, кетип калабы деп журоксуду.

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 10 Сентябрь 2019 - 15:56

[Sushi_wok]

Анара ошол бойдон кайрылып барбады. Коз жашын колдотуп, кызынын бар экенин эми эстегендей оз апасы келди. Эжеси эчен жолу келип, уйуно алып кетууго аракет кылды:
-Сен бул уйдо эч ким эмессин, калп эле эмнеден умут кылып олтурасын?
-Билем эч ким эмес экенимди?
-Анда эмнеге кетпейсин?
-Сенин уйуно барып, мен да сен жашаган жашоону жашайынбы, мен андай кыла албайм.
-Болуптур мени кечирип кой, журу мени менен?
-Жок эже мен барбайм!
-Кетесин мени менен!
Ошол учурда сырттан Азиз кирди. Карышкырдан корккон коендой болуп Анаранын этегине оролуп турган кызын коро сала, аны которууго умтулду:
-Келегой кызым!.
Кызы башын чулгуп, ансайын келиндин этегин катуурак мыкчыды.
Ошондо гана уйдо чакырылбаган конок бар экенин тушуно койду:
-Анаш, эмне болду?
Абалды айттырбай тушунгон Азиз, ошол куну Анараны шаар сыртына алып чыкты. Ортолорунда Нурайым. Ал келинди оз апасындай коруп, кайда барса жанында. Башында айласыздан, бараар жери жок болгондуктан Азиздин айтканына конуп журсо, бара'бара кызга байланып, акыркы кундору качан "эми кызым чонойду,барабер" деп айтаар экен деп кыпылдап жургон убагы болчу ал кундору.
-Сени да коп кыйнап койдум э?
-Эмне учун?
-Бала багуу абдан жоопкерчиликтуу иш, бирок менин да айлам жок болчу, тушуносун да?
-Эми эмне демекчисиз, Нурайым чоноюп калбадыбы?
-Жоок сен мени туура эмес тушунуп калдын?
-Билем, мен абдан коп убакытымды ушул жерде откоруп, озум да кызга конуп..
Андан аркы жагын айта албай, жашка муунуп туруп калды.
Азиз келиндин колдорун кармап:
-Эгер жок дебесен, биздин жаныбызда туболук калчы, бизди таштап кетпечи, бул созду кечигип айтканым учун кечир! Мен корктум, азыр да коркуп турам, сенсиз биз кыйналып калабыз. Мен омурлук жубайымды жоготкомун, эми дагы бир ирет жоготкум келбейт!
Келин таптакыр башка онутто жооп куткондуктон, апкаарып кетти. Азыр же кубанаарын, же кайгыраарын билбейт эле.
-Нурайымдын апасы, эгер ал келип...
-Ал бизди туболукко таштап кеткен Анаш!
-Аа мен, мен билбей..
Жооп берээрин билбей делдиреген келинди кучагына кысты Азиз:
-Мен сени жакшы кором! Сага батына албай журуп, коп убакытты ансыз да откоруп жибердим.
Бул Анарага берилген бакыт, же дагы бир жолу берилген сыноо!
Эмнеси болсо да кабыл ала берууну туура корду, анын азыр андан башка жолу да калбаган.
Чакан адамдардын арасында нике кыйдырып, ошентип бирге тутун булатып калышты алар.
Алгачкы кундору Азиздин колу денесине тийгенде диртилдеп, тундору чоочуп ,кыйкырып ойгонуп, Азизди аябай коркутту.
Азыр да жанын сыйпалап, келинчегин таппай калган Азиз тура калды. Нурайым болсо уктап жатат.
-Анаш?
Азиз аны издеп короого чыкты. Асманды телмире тиктеп, устуно жылуу жоолугун оронуп турган Анараны коруп, артынан келип кучактады:
-Эмнеге уктабай журосун?
-Уйкум качты.
-Ооруп журосунбу эмне, айтчы жашырбай?
-Азиз, тундор эмне мынча узун болот?
-Тундон коркосунбу?
-Ооба, тун киргенде дилим ушуп кетет.
-Себеби эмне?
-Мен...мен деген кечирилгис куноо жасагам Азиз, эгер аны уксан сен да мени кечирбейсин!
-Айта бер, мен баарына даярмын!
-Мен бир арсыз жанмын. Ушул кунго чейин эле сага айтышым керек болчу, бирок мен да корктум. Мен Нурайымдан ажырап каламбы деп корктум. Менин да бир убакта ушундай ымыркайым болгон, бирок мен аны...
Аялынын коздоруно карап, анын унсуз ыйлап жатканын эми сезди жолдошу. Акырын жашын аарчып, чекесинен ооп койду:
-Тушундум, калганын айтпа, аз калды, азыр тан атат, ага чейин мен сенин жанында болом, коркпо журу!
Бирок келин токтобой суйлой берди:
-Мен аны оз колдорум менен таштап келгем, мен андан озум баш тарткам.
-Ага жетишээрлуу себебин болгондур?..
-Коркоктук кылгам, аны эстесем...
-Болду, сенин да жараатынды чукуп алдымбы жаным?
-Ал жарааттын орду буткон жок, ар дайым жанымды оорутат Азиз, ошол таштай качкан кунумо мин наалат болсун!
Шолоктоп ыйлаган аялын бооруна басып, чачынан сылай сооротуп турду:
-Аман болсо табабыз!
-Сен мени куноологон жоксунбу?
-Эми андан эмне пайда, сен бизге керексин!

Ошол кундон кийин Азиз аялынын айтуусу менен таштанды баланы издеп баштады. Бетинде калы, сол далысында анары бар экенин айтып, ошол балдар уйуно нечен ирет барды. Же адашып калдыбы, же ал жердеги тарбиячылар билбей калыштыбы, айтор таппай, ортодон жылдар отуп кетти.

[Umka..00]

Аябай жакшы жазып атасын Данек онорун оркундой берсин.

[Merelisha]

Данеш эже,кызымы да Данек,Данеш деп эркелетем)) соонун жазып жатасыз. Китеп алууга дарманып жетпей аткан,ошол боштукту сиздин чыгарманыз толтуруп атат. Рахмат чоон!

[Medina96]

Соонун жазылып жатат. Кино коруп жаткан сыяктуу окуп жатам...

[Sushi_wok]

-Апоооу, апа, апаааа!
Ар куну мектептен келгенден кийин Нурайымдын издегени апасы. Ушунчалык жароокер кыз болуп чонойгон. Анараны жанындай корот. Атасына караганда апасына жакын болуп, эркелеп кээ кундору апасын оз болмосуно алып кирип, экоо кучакташып жатышат.
-Оув кызым?
-Уйдосунбу мама?
-Ооба.
-Ийй, бугун сага соонун жанылыгым бар.
-Анан айтаарсын, журу кийимдеринди алмаштыр, тамак жебей сени кутуп отурам.
Ал келгенде ангырап бош турган уй, заматта шанга толот.
Анара да кызынын келишине тамагын даярдап, аны зарыга кутот. Анын бул уйдо бирден бир жасай турган жумушу ушул кызы. Чачын орууго эле жарым сааттан ашык убакыт кетет, кузгуго карап, жакпай калса кайра башынан чачын таратат:
-Маам, муну карасан, муйуздуу эчкидей болуп?
-Анда кандай кылайын?
-Жон эле бууп берчи?
-Жок болду эми, мектептен кечигесин, бара бер ушул бойдон,оруп койсом жудобой жакшы журосун.
-Ну лаадно.
Канчалык эркелик кылбасын, апасынын мээримдуу , бирок катуу кармаган кабагынан коркуп турат. Апасы урушуп жатканда бир туугандары, ал тургай атасы да болушпайт. Кыз да ошого конуп буткон, эч кимисинен умут кылбайт. Бирок апасы кайра эле элжиреп жакшы коро берет. Кантип жакшы корбой кое алат? Жашоосунун бозоргон, кунарсыз барактарын, кызыл'тазыл туско боеп, баласына болгон кусалыгынын ордун толтурган ушул кызы болду го?
Азиз да кызын ак жууп ак тарап,озунун омурун ушуга арнап олтурган келинчегине ыраазы. Бир да жолу кабагын буркоп, же Нурайымды огойлогонун корбоду. Ал ооруп калса, ансыз да тундосу уктай албай, тынчсызданган Анара коз ирмебей кашында отурат. Кызы ыйласа кошо ыйлап алат. Азиз да бир да жолу катуу айтпай, чыныгы эркектик сапаты менен, аны бактылуу кылууга бар аракетин жумшады. Бирок аялы бактылуу боло алдыбы? Кетирген куноосу учун, омур бою жаны ооруп эле жургондур.?Ошол таштанды баланы издеп жургон кундордо Азиз учун, кундо кечинде келинчегинин умуттуу козуно карагандан оор нерсе жок болчу:
-Азиз келдинби, кечиктин го?
-Эмне уктабай отурасын?
-Сени куттум, дайыны барбы?
Жолдошу жооп ордуна аялын отурган жеринде кучактайт:
-Жок жаным, таппай журом, бирок аракетти токтоткон жокмун, мына коросун, созсуз табам мен аны!
Аялы Азиздин кокурогуно баш коюп, унсуз копко телмирди:
-Балким ошол суукта олуп калгандыр?
-Кой, жаман ойду ойлобочу?
-Андай болбосо 14жылдан бери табылат эле го, жок дегенде бир дайынын билет элек да?
-Озунду жаман ойдон алыс кыл Анаш, мен акыры тубу таап келем.
-Азиз?
-Оув жаным?
-Эми издебей эле кой!
-Эмне учун?
-Тируу болгон учурда деле эми мени кечирбейт го балам, жок озу балам дегенге акым жок менин?
-Сен дуйнодогу эн мыкты энесин, сендей энени кечирбей кое албайт. Мен токтотпойм, бар кучуму жумшайм, болгону сен умутунду узбо!
-Ыраазымын сага!
Азиз кучагында уктап жаткан аялын жакшы коро мурдунан ооп алды. Анаранын,озунон бир топ жаш кичуу болсо да, жаштыгы денесине батпай, омурунун эн кызык кундорун озуно, али ымыркай кезинде тируулой жетим калган кызына арнап, ушул уйго кут береке алып келип, очогун очурбой жашаганына чексиз бактылуу болчу. Бекем кучактап, тошончусун кымтылап жаап койду:
-Тируу болсом, созсуз таап келем уулунду!

Нурайымдан чон эки бир тууганы экоо тен Жогорку окуу жайда окушат. Алар Анараны апа деп айтышпаганы менен, бул уйдун кожойкеси, атасынын омур шериги катары абдан сыйлап турушат. Бул да болсо атасынын темирдей катуу тартиби. Анара менен кенешмейинче эч кимиси оз алдынча аракет кылышпайт. Чону быйыл уйлоном деп, ар жолу дастарконго отурганда айтып калды. Анара унчукпай куйоосуно карады. Азиз да уулдарынын бой жеткенине кубанып отурган жайы:
-Ыя апасы, келин алып колун узара турган болду эми?
-Ооба болсун!
Баласы Анарага тигилди:
-Сиздин оюнуз кандай?
-Билбейм уулум, озун билесин да!
Ал дээрлик коп суйлобосо да, Анара чонунан коп убакта ийменип тураар эле. Кыялы катуу, бир айтканынан кайтпаган бала болчу.
-Албетте озум билем денизчи, баарыбир ушул уйго алып келет эмесминби, ошого оюнузду билейин дедим?
-Мен каршы эмесмин, бирок ата'энесин, жашаган жерин билейин, тойго камылга коруу учун да убакыт керек.
-Ал жагынан кабатыр болбонуз , мен озум жардам берем сизге.
Нурайым туурадан чыкты:
-Сен эмне учун мама дебейсин мамамды?
Байкеси карындашынын мурдунан чымчып койду:
-Баарыбыздын атыбыздан сен айтып жатасын го Нурка?
-Ну баарыбир деле, сен ушундай оройсун?
-А эмнеге сен мени "сиз"дебейсин?
-Мен баарыны сен дейм, а бирок мен жакшы кором баарынарды!
-Биз да сени жакшы коробуз, сен биздин кучугубузсун!
-Мен кучук эмесмин, мен мамамдын кызымын!
-Мамасынын кызы, жакында сага жене алып келем.
-Уре -ее! А баса, ал сулуубу?
-Албетте, бирок сага жетпейт!
Азиз уулуна козун кыса,анан кызын мандайынан ооп ордунан турду:
-Мен жоноюн жумушка, менин кызыман сулуусун бул уйго алып келбегиле,менден бирди коросунор!
Анара жылмайды. Жолдошу аялын да энкейип бетинен ооп койду:
-Макул, мен келгенден кийин калган созду суйлошобуз!


Ошону менен тойдун аракети башталып,кор тириликке алаксып кеткен Азиз, издоодон аксай тушту.
Эгер ошол бойдон дагы бир аз аракет кылганда баланы таап, Анаранын коксоосу сууп калаар беле ким билсин?
Ошол баланы таштап кеткен жылдары иштеген тарбиячы, кандайдыр бир себептер менен жумуштан кетип, ошол мезгилде убактылуу кайтып келген убагы болчу. Мына эми жиптин учугу табылаар учурда, Азиз башка нерсе менен алек болуп калды.
Аттин ай!

Билдирүүнү түзөткөн: Sushi_wok: 11 Сентябрь 2019 - 09:49