[dodge]

Сагынбек Момбеков.
КАЙДА КЫРГЫЗДАР.
Кыргызым деп кыйкырып күйүп жүргөн,
Кыргызыма аркасы тийип жүргөн.
Кыйын чыкма жигиттер кайдасыңар?
Журтка таштап иттерин уулуп жүргөн.

Кайдасыңар кыргыздын тегиздери,
Кайрылгыла эл-жерге келип бери.
Канат-бутак бололу кайран элге
Караан тутуп турганда сени мени.

Базар деген барысын кыйнап турат,
Багылбастан балдарың ыйлап турат.
Камчыга сап кайратту баатыр таппай ,
Кайран кыргыз карайлап кургап турат.

Элди бакчу жан барбы дубаныңда?
Эркектериң жокпу жээ бул айылда?
Көп катынды көксөгөн көнөк баштар,
Көөшүдүбү төшөктүн кумарына?

Заман эмне болоорун сезчү барбы?
Зар болгондун тагдырын чеччү барбы?
Жаш-карыңды көрүнгөн эзип турса,
Жардам берип жанынан кеччү барбы?

Сырттан келген сыр тартып жылып кетти,
Сыйга тиккен багыңды кыйып кетти.
Кайран элим карайлап турганында
Канча жигит мертинип сынып кетти.

[Таллас]

Ырдын туура аты: "Кайдасыңар кыргыздын тегиздери?"

Дал ушул ырды могу жерге коюп койдум:[ 418 Кб] "http://download. files.namba.kg/files/267984"

Билдирүүнү түзөткөн: Таллас: 14 Июль 2010 - 09:58

[Таллас]

А муногу ырдын атын билбейм:

Өкүр, бакыр, башыңды ургун ташка
Өттү, кетти ооматың. Бул күн башка!
Өмүр артка кайрадан кайрылмакпы?
Өчүрүп кой ызаңды, өчүрүп кой ызаңды шылдыңдашса.

Уга турган киши жок калыс кепти,
Уулуң ууру, кызыңдан намыс кетти.
Уюткулуу журт элек майдаланып,
Уят леген улуу сөз алыс кетти.

Сапарыңдына таба албай аяк башын,
Сакалыңдан салаалап агат жашың
Сака болуп элиме кыт жылдызды
Сайып түшөөр азамат каяктасың?

Билдирүүнү түзөткөн: Таллас: 14 Июль 2010 - 10:01

[MIRULYA]

кайт, кайт дегенде кайтпагамын
тарт болду эми дегенинде тартпаганым
аттин ай, бир билсен сен арманымды
сыр билгизбей журогумдо кармаганым

Дал озуно автор Мээрим Атабекова

[MIRULYA]

армандарым куржун куржун буулуп барат,
кыйырсыз куноолор булкуп барат...
негеле кыйналамын мынчалык мен,
кутуудон, кусалыктан муунуп барам...

кутуу М Атабекова

[MIRULYA]

алыстан коз менен суйуп коем,
карааныны журокко туйуп койгом...
кулуп койсон тымызын мен тарапка
бажырайып бактылуу болуп коем...
кокус келип жаныма суйлоп калсан
кабагымды капкатуу чытым коем

"Сага" М Атабекова

[jikitai]

БИЗ АДАМБЫЗ.
биз адамбыз бирди кээде мин дейбиз,
Сен,мен дешип майда созго кирдейбиз.
Кашка жолдо таскак салган замандын,
Данкагында кааларынды билбейбиз

Чындык созду айтпаганда не дейбиз,
Кээде досум сезим жактан кедейбиз.
Балапанча ооз ачпай келелеп,
Баркын билип эми качан ме дейбиз
Ж.Алыбаев.

[jikitai]

Оз деминди балан сезип жакшысы
Озун анын башын жыттап башкысы
Ат устундо жай бастырып баратсан
Ал кыргыздын кыпкыргызча бактысы

Оздук дептерден автору белгисиз мага билсениз жазып коюнузду суранам.

[Адам]

meerimka (29 April 2010 - 11:34) жазган:

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

ТУРК АДАБИЯТЫНАН, НЕЖИП ФАЗЫЛ КЫСАКУРЕККЕ ТААНДЫК...

КОТОРМОЧУЛУК КОЛУМДАН ЖАКШЫ КЕЛБЕЙТ, ТАПСАМ КОТОРМОСУН ЖАЗЫП КОЕЮУН...

ayza (03 May 2010 - 22:29) жазган:

Seviyorum diyorum
Sana saka geliyor.
Agayim okup berip jatkanda estep kalgam ushul eki sapti,takir unuta albaym!

Башка элдерге жана тилдерге болгон суктануу болот го бул..
Кыскасы темадан сырткары.

Таллас, Сагынбек Момбектин чыныгы куйорманы го дейм, мендей болуп.

А мен томонку ыр саптарын келтирип кетейин. Анткени, ал азыркы тапта менин дилимдегини айтып жатат:

Жүрөсүңөр жашап иштеп алыста
Чоло тийбейт ай өткөрбөй барышка
Ак эмгекти актайын деп уулуңар
Билим үчүн түшкөн узак жарышка...
(Керим Турапов беле же "ага окшогон" бир адамга таандык...же Жолдубай Кайыповбу?)

[Таллас]

Адам (21 July 2010 - 01:09) жазган:

Жүрөсүңөр жашап иштеп алыста
Чоло тийбейт ай өткөрбөй барышка
Ак эмгекти актайын деп уулуңар
Билим үчүн түшкөн узак жарышка...
(Керим Турапов беле же "ага окшогон" бир адамга таандык...же Жолдубай Кайыповбу?)

Бул ырды Жолдубай Кайыпов ырдаганы менен сөзүн жазган акын - Турар Кожомбердиев . Ырдын аты "Ата эне(ме)" .

[Kagan]

Эзелтен чечилбеген улуу талаш,
Канткенде адам уулу адам болот?
Ураалап жоо кууса да ушул талаш,
Канткенде адам уулу адам болот?
Ажалга көз жумса да ушул талаш,
Канткенде адам уулу адам болот?
Душмандан жан соогалап качканда да,
Душманды кырып-жоюп басканда да,
Түбөлүк чечилбеген улуу талаш,
Канткенде адам уулу адам болот?
Адамзат качан чечет, качан коёт,
Канткенде адам уулу адам болот?»

- Чынгыз Айтматов (1928 - 2008)

[kyrgyzshaa]

Азгырылып ойлорумдун жамгырына, Аядым жаным сенин арзууңду,

[kyrgyzshaa]

Сөзу,, Б Таштанбековдуку Азгырылып ойлорумдун жамгырына

Цитата

Аядым жаным сенин арзууңду Алдастап жан дүйнөмдө шамал ойноп Кеч келген махабатым сыздап боздойт Кечиккен махабатты кече албай Же ага тагдырымды байлай албай Кыл көпүрө устүндө турам калкып Же ары жака же бер жака баса албай Керемет сүйүү балын тата албай Бактымды бир өзуңө байлай албай Жаңы өзуп келе жаткан кызыл гулду жабыркатып тамырынан узө албай

Билдирүүнү түзөткөн: kyrgyzshaa: 18 Май 2012 - 02:26

[historic]

Улутчул дешет билбеген,
Улутун кимдер с үйбөгөн...
Кызыл эт кезден торолтуп
Кыялым көккө күүлөгөн,
Кыргыз деп келгем дүйнөгө
Кыргыз деп өтөм дүйнөдөн.
Толкундап бийик үн менен
Топтошуп алып сүйлөгөн,
Токсон миң тоскоол болсо да
Топончо көрбөй үйлөгөн...
Достук деп келгем дүйнөгө
Достук деп өтөм дүйнөдөн.
Б. Сарногоев
Ушул ыр аябай журогумо жакын сезилет. Кана эле баардык кыргыздар улутуна Байдылда Сарногоевдей куйсо.

[azamat1992kg]

Аккан суу

Кырк миң жыл жердии алдынан
Карып чыккан аккан суу.
Толгон айдай жаркырап
Жарык чыккан аккан суу.
Булаң куйрук, жез канат
Балык чыккан аккан суу.
Курт-кумурска жандууну
Багып чыккан аккан суу.
Кара жердин алдынан
Жарып чыккан аккан суу.

Көз жетпеген кара кыр
Тоого чыккан аккан суу.
Кош тегирмен паралуу
Ноого чыккан аккан суу.
Жети кабат жер менен
Зорго чыккан аккан суу.

Көз жетпеген ала кыр
Сайда болгон аккан суу.
Чаңкаганда адамга
Пайда болгон аккан суу.
Азган менен тозгонго
Айла болгон аккан суу.

[azamat1992kg]

Кош, Ала-Тоо, уулуң кетти майданга

Дүйнөнүн жүзүн өрт алып
Кара жалын каптады,
Кыяндай жүрөт шаркырап,
Кызыл кандын акканы,
Ушундай апаат күндөрдө
Уяттан-уят эмеспи
Уулуңдун үйдө жатканы.

«Айланам коркок болбо» деп,
Айтканын эстейм эненин.
Ай чапчып суудай толкуган –
Артымда калкым турганда
Айыгышкан жоону жеңемин,
Барыктап багып өстүргөн
Балаңдын сына өнөрүн.
Жеримдин бетин булгатпай
Желмогуз канын төгөмүн...

Кулжалар оттоп семирген
Кулпунган гүлү төрүмдүн,
Колоттон сууң шаркырап,
Комузу болгон көңүлдүн.
Асмандап эркин ылаачын
Ардагы болгон көркүңдүн.
Көркүңдү жерим сактоого
Куралды колдон таштабай,
Курманы болом элимдин.

Атылып тоодон секирген,
Булагың эстеп жүрөрмүн,
Таң менен шаңшып ышкырган
Уларын эстеп жүрөрмүн,
Аскадан аркар көтөргөн
Кырааның эстеп жүрөрмүн.
Чымчыктар сайрап отурган
Чынарың эстеп жүрөрмүн.

Суусунга балдай татыган
Сууларың кетпес көңүлдөн,
Көйнөгүм чечип, көпөлөк
Кууганым кетпес көңүлдөн,
Туткалуу кыргыз ак калпак
Тууганым кетпес көңүлдөн.

Эселек кезден торолтуп
Эсиңде жүрдүм, мен дедиң.
Энекем сенсиң Ала-Тоо
Эмчегиң соруп эмгемин,
Жашымдан көөнүм шат болуп
Жалтанбай жүрүп көнгөмүн,
Өлүмдөн жаман эмеспи,
Өч албай кайра келгеним.

Байлоосу жакшы келишсе
Байгеде ар ат чыга алат.
Элине бүлүк түшкөндө
Эр жигит шондо сыналат.
Кедери элдин кетпейби,
Кек албай калса кубалап.
Кагылам журтум ишенгин
Кара туткан балаңар –
Кармашкан жоосун жыгалат...

Аман кал, калкым аман кал,
Айлыңда чардап жүргөмүн,
Аралап, терип чоңойгом
Адырдын жашыл гүлдөрүн.
Сел алса кетпес эсимден
Селкилер менен каткырып,
Селкинчек тепкен күндөрүм.
Байлыгы суудай ташыган
Бактыга баткан жеримсиң,

Секетиң болуп жаш жаным
Сен үчүн каным төгүлсүн,
Балбылдап сары жылдыздай
Майданда уулуң көрүнсүн,
Курманы болсом мейличи
Курдаштар сүрчү өмүрдүн...

Жартыны бөлүп бир жешкен,
«Жан, каныбыз бир» дешкен,
Жарым менен коштошом,
Бактылаш курбу, замандаш,
Баарың менен коштошом,
Дүйнөдөн каргап жоготкун
Душмандын жолун тоспосом.

Тепкедей чактан өстүргөн,
Тентектик кылсам кечирген,
Агалар аман калгыла,
Кыянат ишке баспаган,
Кылчайып жоодон качпаган,
Абалар аман калгыла.

Эрлерге сүтүн эмизген,
Энелер аман калгыла,
Эмгектен жүзү албырган
Жеңелер аман калгыла.
Эркеси болгон адамдын
Ээлери жыргал замандын
Мөмөлөр аман калгыла...

Сактоого кетип баратам
Садагам, элим жыргалым,
Салкындап суун ичкемин,
Сарымсак терген жылганын,
Турумтай куштай талпынып,
Турмуштун көркүн ырдадым.
Угарсың элим шаңданып,
Уулуңдун жоону кырганын.

Айдаткан күлүк каламды
Алмаштым найза курчуна,
Кетемин кандуу сапарга
Керегим тийип журтума,
Абалдан келген нарк ушул
Азамат шундай кылчу да.
Кыйындык келсе чыдоого
Кызматың үчүн жаралган.

Элинин болуу курманы –
Эр жигит парзы абалтан,
«Кайрылып жоодон качат», – деп,
Камсанай көрбө балаңдан.

Көгөрүп жаткан Ысык-Көл,
Көркүсүң жердин билгенге,
Жел менен ойноп турчу элең
Жээгиңди бойлоп жүргөндө,
Толкунундай болоюн,
Толгонуп жоого тийгенде.

Эрибей мөңгү жаркырап,
Эзелден жаткан жерде өстүм,
Санаасыз көңүл кубанып,
Сайрандап салкын жерде өстүм,
Кордукту салып душманга
Колумдан намыс бербесмин.

[Shanson]

Орусча, бирок, менимче, көп эле адамга төп келет болуусу керек.

Скрытый текст

Мы живём с повязками, на глазах закрытых...
Прячемся под масками, из железа слитых.
Мы от скуки маемся, мы вслепую судим...
Не любя, встречаемся - не встречаясь, любим.

Мы молчим из гордости, говорим - из мести...
Мы обходим пропасти и дурные вести.
Мы как дети, прячемся, мы как звери, злимся...
Не любя встречаемся, а любить... боимся.

А полюбим - скроемся за семью замками...
Мы висим на волосе - и не знаем сами ...
Позабыв про сказки, ждём чудес немалых...
Мы живём с повязками - кто бы развязал их?

[Mediziner]

КУСАЛЫК

Түйүлүп түйдөк жиптей көкүрөгүм,
Түшүнбөйм эмнегедир өкүнөмүн.
Көөдөндү кайра-кайра былчылдатып,
Кусалык, кыйнабачы өтүнөмүн?!

Жаралап жан дүйнөнү жышып турган,
Жармашып жан алгычтай кысып турган,
Желкеге минген ойлор жарга такап,
Жүрөгүм муздап барат ысып турган!

Тегирмен талкалаган талкан болуп,
Тулку бой кайра катат калкан болуп.
Сыйыртмак салган сымал моюнума,
Сезимдер муунтушат аркан болуп!

Ашыктык, азап-муңбу? Аян кылып,
Айталбай алдастаймын баян кылып.
Капкара көөсү кетпес казанга окшоп,
Көңүлдү каптап турат караңгылык! !!

Түйүлүп түйдөк жиптей көкүрөгүм,
Түшүнбөйм эмнегедир өкүнөмүн.
Көөдөндү кайра-кайра былчылдатып,
Кусалык, кыйнабачы өтүнөмүн..

Алтынбек Исмаилов

Билдирүүнү түзөткөн: Mediziner: 12 Июль 2016 - 10:26

[Mediziner]

ЖАЛГЫЗ ТЕРЕК

Сүйдүм сени, жолдоштукка тандадым,
Сөз айталбай бир топ мезгил жандадым.
Өзгө адамды жактырарың укканда,
Өлө жаздап, өзүмдү араң кармадым!

Билбейм кантип жаратымды бүтөймүн?
Билик жандын өрт алышын күсөймүн.
Куу жыгачтай болгон менен кебетем,
Көөдөн быкшып, чычаладай түтөймүн!

Жүрөгүм таш, мен сүйүүгө сенекмин,
Жалбыраксыз жалгыз калган терекмин.
Сөңгөгүмө шынаа кагып кууратпа,
Сенден башка адамга да керекмин?!

Жолоочудай күндө сага кезигем,
Жарам ырбап, көргөн сайын эзилем.
Өзөк жанды мите курттай кемирип,
Өзүмдү-өзүм жеп аткандай сезилем!


Алтынбек Исмаилов

[Mediziner]

meerimka (29 Апрель 2010 - 11:40) жазган:

ИЧИМДЕГИ БИР АДАМЭмнегедир коркунуч басат мени,Ээн баш ойлор алкымдан асат мени.Мезгил учкан мейкиндик талаасына,Мен ырларды, а ырлар жазат мени…Көңүл чөгүп, бычаксыз канап турдум,Күн отуна сөөгүмдү калап турдум.Көз жүгүртүп көкүрөк күзгүгө мен,Көпкө дейре өзүмдү карап турдум!Көөдөнүмдү ансайын тушап жалын,Күйдү, күйдү жалбырак, бутак-шагым. Муңга толгон жүрөктүн отун алчу,Муздак ташты моюндан кучактадым! Бүт шимирип мендеги ысыктыкты,Бир заматта ошол таш ысып чыкты.Алоолонгон жанымды билбейм бирөө,Аскаларга алпарып жышып чыкты!Тыңшап үнүн табигат, теребелдин, Түрмөктөлгөн ырларга тебелендим. Түпнускамды табалбай түпнускамды, Тегерендим дүйнөнү тегерендим…Сезбей качан түн кирип, таң атканын,Сезбей күндүн жарык нур таратканын, Көрдүм анан эң алгач өзүмдү мен,Көлөкөлөр жетелеп баратканын! Ичким келди… А бирок ичирбеди,Ичимдеги жалын-өрт кичирбеди.Иттик кылып жатканын көрдүм анан,Ичимдеги бир адам ичимдеги! Көбүк бүркүп, деңиздей толкуп турдум,Көргүм келбей, күзгүдөн коркуп турдум.Издеп жүргөн көрсө мен өмүр бою,Ичимдеги «өзүмдөн» коркуптурмун! АЛТЫНБЕК ИСМАИЛОВДУН КАЛЕМИНЕ ТААНДЫК...

Алтынбек Исмаиловдун калемине таандык лирикалык саптар аябай жагат.