[s.jenta]

Жазба деп, ырын армандын,
Жашымды суртчуу алаканын.
Жалбарып турчусун, жаным,
Кантип эми унутам анын баарын.

Сени менен аткан тандарым,
Сени менен баткан кундорум.
Жол журуп, чарчап келсен да,
Кабак чытпай, дайым кулчусун.

Туну менен кээде бутпой сырларын,
Сени менен жазгам суйуу ырларын.
Жазгын деп, суйуубузду экообуздун,
Ачтыргансын «сезим ыргактарын».
Арманда эле калды ырларым,
Антынды буздун, жанындамын деген ар дайым.
Армандамын, жаным, ардагым,
Бир кетебиз дедин, алдадын. СЖ

[s.jenta]

Толтура албай бакыт кесесин,
Туйшуктоном, айдап арман кемесин.
Туман баскан азыр жолдорум,
Ага болбой, а мен жолдомун.

Жол боюнда издейм караанын,
Жомогумда дайым жашап каласын.
Калса да сенден конулум,
Кеткенине куштай учуп окундум.

Музга айланды менин айланам,
Мунга батып, элесине байланам.
Создорун кетпейт оюмдан,
Жолукканы сага мен барам.

Жолугушуу калды болбой,
Калдым мен да жолун тоспой.
Бакыт чачып, жашоо турса,
Издедик экен бакытты кайсы, биз анда. СЖ

[s.jenta]

Журокту эзет,
Биз баскан жолдор азыр.
Калды ээнсиреп,
Биз ачкан жолдо тагдыр.
Кубалап жетпедим мен,
Кайда кетти биздин кыялдар?

Кыял эмес, кыя жолдо озун жок,
Кокурокко толгон мун сени жоктоп.
Ишене албай жер тиктейм азыр,
Ичте калды айтылбай армандуу тагдыр.
Ал тагдыр, болчу сеники,
Арманга айланып болуп алды меники.

Карбаластап, жооп табалбай суроомо,
Караанынды издедим да томсоро,
Карды кечип кете бердим токтобой,
Койгонсун ээ, ошол куну сен озуно окшобой.
Ал тагдыр, болчу биздики,
Азапка айланып, болуп алды меники. СЖ

[s.jenta]

Кеттим десем, сенден алыс анда мен,
Кемигенин бактындын сездин бекен?
Коштошпой кетип сени менен,
Кайра эле бир куну корсом дегем.

Таптакыр менден алыс кеттин сен,
Жоготконум бактымды сездин бекен?
Жолугам деп кайра эле калганында,
Калаарынды сездин бекен жер алдында.

Эмне барын кайдан билдим оюнда,
Неге бардын бир баспаган саздын боюна?
Кайда шаштын, кайда бардын билбеймин,
Караанынды эми кайдан издеймин? СЖ

[aelinaaa]

Жакшы ырлар экен,жаныларын да кутобуз.

[s.jenta]

Рахмат. Окурмандарым бар экенине абдан кубанычтамын. Бар болунуз.

[s.jenta]

Кар жаады, айланам аппак,
Жалгызсырайм, журогум муздак.
Мен жашоомдо сен дей эле берчумун,
Кымбатым...
Канттин экен, жер алдында таштай муздап.

Журок толгон суйууго кардай аппак,
Муздак эмес, жапжашыл, жайкы аптап.
Жулун орттоп, кош дебей кете бердин,
Журок токтоп, арманды неге бердин?

Саргаят сезим, кысылат демим,
Суурулуп колдон, суу сымал кеттин.
Сагынган менен экообуздо эки дуйно,
Жетелишип, кире албайбыз бир уйго.
Арман...
Тубонбос арман,
Мендеги сендик эч очпос АРМАН... СЖ

[s.jenta]

Бардым сага, жан дуйном кыйнагандан,
Бардым сага, журогум сыздагандан,
Бардым дагы телмире тиктеп томсордум,
Боз топурак уйулгон, унсуз боздодум.

Бардым сага, аза толгон корустон,
Мунга баткан, кайгы аралаш корунгон,
Карегиме толгон жаш тогуло албай,
Колго эми ыйлап сени дедим чоктурбойм.

Ээрчишип эми бирге баспайбыз,
Эркелешип, ал суйуудо бирге акпайбыз.
Издешип Кукук менен Зейнептей,
Экообуз эки жакта, эшигин уйубуздун бирге ачпайбыз. СЖ

[s.jenta]

Сагындым, жаным, сени,
Аябадын неге мени.
Калтырып мени жалгыз,
Каякка шаштын экен.

Айтууга соз таба албайм,
Арманда, эми уча албайм.
Ардагым, таштадын неге,
Ак жоолугум карарды неге.

Мунга батам, жаным, кундо,
Таштадын неге бул кунго.
Сагындым, сени сагындым,
Саргарттын, азапка мени багынттын. СЖ

[s.jenta]

Кандай кыйын басып отуу бул жолду,
Кайгы менен катарлашкан бир жолу.
Куч-кубаттан тайып барам, жаш туруп,
Кыял менен мен бир ордо алгам куруп.

Жообу жок суроолорум кала берет,
Жан дуйном жанчылат да, капа чегет.
Ага болбой жашоо учун умут оту тутанаар,
Аппак болуп мага дагы тан атаар.

Жоготсом да мен бактылуу чагымды,
Жоготсом да гулдоп турган багымды.
Жараланып айта албайм сырымды,
Жалыны бар очпос оттой бактымды.

Конулумо туруп алды, очподу,
Курган тагдыр, мени мынча окчоду.
Кулмун карап, кубаттаган созумду,
Кыйбай турам бу дуйнодон озунду.

Туболук деген созду тушунбогом,
Корсо, анын, "тубу" "олук" деген турбайбы.
Оюмда турат негедир кетпей ушул соз,
Сени суйом туболук деген турбайсынбы. .. СЖ

Билдирүүнү түзөткөн: s.jenta: 05 Декабрь 2012 - 02:04

[s.jenta]

Кулап турат карегимден ысык жаш,
Кырчын элен, болчусун сен да жапжаш.
Кантейин, колдон келбес иш экен,
Кубарган эриндерим эрксизден мен тиштенем.

Сыздап турат журогумдо бут сезим,
Чыйрыгып, муздай катып турган кезим.
Арманга толсо дагы жан дуйном менин,
Арналсын толгон ырым сага дедим.

Куурап турат жаштыгым гулу соолуп,
Жоогазындай кулпурган мекени тоолук.
Азапка чырмалышып, баратам жалгыз,
Азага мага келген жалтактап, болдум алсыз.

Конулум караланды коодой болуп,
Кун отсо, жаш омурум калчудай тонуп.
Киймин кийдим азанын, кара кийим,
Коодонум ушкурукко турат толуп... СЖ

[s.jenta]

Учуруп жаштыгымды журом дегем,
Уулугуп калаарымды эч билбегем.
Эрмегим болчу менин ырларым гана,
Эзилип, сен окуган кундо жанымда.

Учурсам жаштыгымды мейли экен,
Уурдатып ажалга сени жибердим.
Ушунчалык таш боор беле тагдырым,
Бактымды колдон жулуп, жерге берген.

Омурду берди, неге сурабайт керекпи деп,
Окутто кетип баратасын, кечикчи деп.
Курган омур таш-топурак жазданган,
Жок бакытты эми кутпойм, алданбайм. СЖ

[s.jenta]

Туну бою чертилет бир арман куу,
Тан атканы, же билинбей куугуму.
Кобуранып жургондой менин элесим,
Ичке катып, бир гана соз "качан келесин?" .

Созу арман, обону андан мундуу,
Сыр тогулгон барактар ото мундуу.
Карааным кучко салып, колго чабат,
Кайгылуу бул ырынды каткын деп муну.

Кайда катам, турса мунум оргуштап,
Кайгы мени алган болсо, туш-туштан тушап.
Чыйпылыктап капастагы куш болдум,
Чыгарбады кайгы мени тушадын канча балду?

Аз беле сага алган омурлор, буга чейин,
Кайсы куну мен озундун бутана илиндим?
Коё бербей мени мынча салдын азапка,
Же алдынбы айлантып муну адатка.

Баш которсом мына эми коз жашымды кургата,
Кайра эле, тартып алдын жакынымды, куурата.
Сагынып, куса менен кун откором, улам эстеп,
Саргайтканын билесинби? Же болдумбу сага мен эрмек?

Талкала, очун болсо, алгын эми тебелеп,
Тагдырымды мен берейин сага белек.
Суранаарым, тие корбо чурполорум ото жаш,
Суранамын, тие корбо чурполорум али жаш.

Тепсендиге алдын го, тагдырымды ансыз деле,
Там-тун баскан талкаладын максатымды деле.
Баарын ал, бар болгону чурполорум аяй кор,
Бар байлыгым-алар менин, аларга тийбе.
Суранаарым, суранаарым, суранаарым,
Суранамын, чурполорум- кара козум, аларга тийбе! СЖ

[s.jenta]

Бугун туну негедир кирпик ирмелбей,
Мен отурам суротунду коз албай тиктей.
Тээ баягы, колду айланып жургондогу суротун,
Элесин бар кагаз калды, бу дуйнодон сен оттун.

Колду энсеп, калайын деп ушул бойдон мекендеп,
Сени менен барган элем, уйуно бакыт жетелеп.
Апан салган ак жоолугун, а мен болсо жугунуп,
Турдун эле кубанып, жал-жал карап суйунуп...

Таптым деп кубанчусун, бактымды эми,
Экообузго буйруптур бакыттын кеми.
Тутуну очуп турат, асылбай калган казан,
Тамыры менен кошо бактыбыз бут кулаган.

Конулум калды, соз уктум каалабаган,
Аргасыздан сага арнап, сырымды ачам.
Сен билбейсин, сен барда болчу жашоо болок,
Соз тийгизбей, жалгыз озун болчусун жолок.

Аттин, десен, кандай бакыт, кандай кундор,
Айлуу беле, тээ мурун биз жолуккан нечен тундор.
Андан дагы, колсуз жашоо бизге эместей сезилчу,
Айланчыктап, жээгинде толкун менен кошо биз журчу.

Эмне дейин, кандай айла кылайын,
Колдон келсе, сени кайрып алмакмын.
Баягыдай бакыт менен жашай эле бермекпиз,
Балким, анда, максатка бирге жетмекпиз. СЖ

[s.jenta]

Элестетип мен балалык куракты,
Жазгым келди мен баяндап ошол убакты.
Бактылуу уй-булоо, толгон бак-дарагы,
Баары белен, жок дегенди билбеген биз балдары.

Бала кыял сезилчу мага Атакем,
Баарыбызды кулдуро, кээде бизге бийлеп берген.
Кээде туруп, ырдап калчу бар эле бир адаты,
Бизди эле эмес, кубантып Алтын Апамды.

Кундо болчу биздин уйдо коноктор,
Орусу да, кыргыз тууган, татарлар.
Достошом деп, келе берчу жолоочулар,
Биздин уйдун тургунундай болчу коншулар.

Тан менен коп буюмду жасатышчу Атама,
Кээси жыгач, кээси зымын ала келип кун бата.
Жасабай кой дей берчумун, аяп анан Атамды,
Жасасын да озу деле, жасай албайт эмнеге, болсо деле озу Ата.

Корс-корс кулуп, мага мыкты карматчу,
Сен жаса деп, такалайм деп азыр атты.
Кесип туруп бир мыкты мага берип олчомун,
Качан эми даяр болот дечу, даядагын коройун.

Олчоп кесип, ат таканын мыктарын, ожорлонуп,
Атамды ээрчип, балка кармап алгам мен конуп.
Курак курап, койнок тиксе Апакем жакындабай,
Китеп окуп отурчумун, кээде качып учкан жаадай.

Ойночумун тээп алып шайтан араба,
Айрып келип киймимди, ийне аттууну алчу эмесмин колума.
Апакемден калган окшойт, азыр курак мен билем,
Атакемдин кол билгиси, короо жайды бут билем.

Ыраазымын Атаке, Ыраазымын Апаке,
Мурас калган силерден баары менде.
Онорумду, болсо дагы мык кескен,
Омурум барда, калтырбайм жерге.
Мен да силер сыяктанып, сыймыктанып,
Уулдарыма уйротом, билгенимди айтып. СЖ

Билдирүүнү түзөткөн: s.jenta: 05 Декабрь 2012 - 04:48

[Mondur]

Үнсүз окуп чыгып кетем.. Негедир билдирүү жазып сизге жолтоо болчуудай, жөн гана чыгып кетем.. Бирок бүгүн бир нерсени жазгым келет, "мен ырларыңызды ар дайым күтүп калам"..... .

[s.jenta]

Mondur (05 Декабрь 2012 - 21:41) жазган:

Үнсүз окуп чыгып кетем.. Негедир билдирүү жазып сизге жолтоо болчуудай, жөн гана чыгып кетем.. Бирок бүгүн бир нерсени жазгым келет, "мен ырларыңызды ар дайым күтүп калам"..... .

Менин ырларым, оз жашоомдой эле ары армандуу да, ары кайгылуу. Рахмат, окурмандарым бар экенине абдан кубанычтамын. Бар болунуз. Ар дайым окурмандарымдан сын-пикир кутууго даярмын.

[s.jenta]

Тамчылары тып-тып тамат токтобой,
Тереземдин тубундо ыр жазчы деп, боздобой.
Телмирип тиктеп бир чекитти, кол сунсам,
Ээриген кар тамчылары колдорума тосулбай.

Аран жатып, бир тамчыны тосом да,
Конул оюм, бут ошого коем да.
Ушкурукко муунган сайын жан дуйном,
Тамчы кошо кыйналгандай урпойом.

Туну бою терезени караганым-караган,
Оюм бузган кээде гана тамчыларга алданам.
Ырларымды келбей менин ыйлаткым,
Жазбайын дейм, кутойунчу дагы бир аз тан атсын.

Тан да атат, а тамчылар токтобой,
Ырларымчы, мен сыяктуу бактылууга окшобой.
Журогум кысылат да, ыйлай бер эми дегенсип,
Арман ырым туну менен чубалышат, эми келгенсип.

Жазбайын деп, кайгыны канча кылдым аракет,
Окугандар ыйлабасын, арманым, ай, ары кет.
Бирок мени укпачудай оргуштаган ырларым,
Жашырба деп, мени кыйнайт сырларым.

Ойлоп-ойлоп, кээде кетем селт этип,
Колума сунган тамчы тамса, тып этип.
Коё турчу мезгил мени шаштырбай,
Ырларымды бутойун дейм, калтырбай.

Ага мезгил болобу? А мен дуйно коногу,
Арып барат омурумдун болжолу.
Атаганат, боло албадым, жок дегенде олжолуу,
Эми кайда алпарат, мени тагдыр бу жолу? СЖ

[s.jenta]

О к у н у ч
Кайсы куну чыктым экен ошол жолго,
Койбодум экен, неге айтып, "жолум тоспо".
Алоолонгон сезимге эле алдандым ээ,
Арабыздан откон канча, унутпай койдум неге?

Жол журуудон неге коркпой койдум мен,
Жолугам деп, неге жолум тостун сен?
Ошондо эле койсок эмне жолукпай,
Окунучко турбайт элем азыр муунбай.

Окуном, бирок баары кеч эми,
Жолум тоссон, ойлогом керекминби?
Окуном, жолукпай койсом эмне, ошондо эле,
Отподу беле арабыздан он торт жыл деле.

Дал ошентип ото бермек омурлор,
Калмак эмес анда минтип конулдор.
Окунуп, очошконсуп дагы отурам тагдырыма,
Кышкы тундор, баш кое албай жаздыгыма. СЖ

[s.jenta]

Мен башкача ыр жазайын
Ыйлап-ыйлап мен бугумду жазайын,
Кабак чытпай, конулумду ачайын.
Колума алып, копко турган китепти,
Мен бугун башкача ыр жазайын.

Жазбайм сени аза-кайгы ары тур,
Суйууну да жазгым келбейт угуп тур.
Жакшы эле мунканттын мени арман,
Созумду угуп, сен да ыйлап жанымда отур.

Мен ыйлатсам ырларымды, жактыбы?
Суракка алайынчы озумдогу Арманды.
Кандай экен, журок сыздап, боздогону,
Чык уйумдон, кандай экен конулдун бозоргону?

Жыйнап алып, мага алпкелген кайгынды,
Буктоп берем мен озуно кайгы каткан ырларымды.
А сен мага бир кылчайбай, туз уйумдон чыгып кет,
Адамзатка кылбай кара ниетин, суранаарым,
АЛЫС КЕТ!

Куудум сени, жан дуйномдон, журогумдон,
Арман эми уялчы мага эле уйрулушкондон.
Мен азыр бир башкача ыр жазайын,
Арман, сенин омурун да алда канча азайсын.

Кантсем экен, кантип анан омурунду азайтам,
Арманым ай, чыгып кетчи ой-санаамдан.
Сенин деле омурун соолусун, азайсын,
Колдон келсе, бетке чаап, Арман сени тепкилеп,
Бермек элем сазайын!

Билдирүүнү түзөткөн: s.jenta: 06 Декабрь 2012 - 01:58