[s9zen098]

Nyrjamal.Teshebaeva (11 Сентябрь 2015 - 21:53) жазган:

Бугун бутуром биринчи китебин анан экинчи китебин жаза бересинер

Эки китеби барбы?

[Nyrjamal.Teshebaeva]

s9zen098 (11 Сентябрь 2015 - 23:09) жазган:

Эки китеби барбы?

Ооба эки китеби бар , ушул жазылып аткан биринчи китеби

[Nyrjamal.Teshebaeva]

s9zen098 (11 Сентябрь 2015 - 23:09) жазган:

Эки китеби барбы?

Прикрепленные изображения

• 

[Nyrjamal.Teshebaeva]

...Толкунбек Жакандын уйундо, досу менен чечилип суйлошуп олтурду. Буга чейин экоо мынчалык сырдаша элек болучу. Жакандын ою боюнча Зыйнатты суйуп , уй-булоосун озу эле тенсинбей таштап кеткен экен деп гана тушунуп журуучу. Ал копчулугун жана эртен менен оз кабинетинде олтуруп, Зыйнаттын катын окуп билсе, калганын Толкунбектин оз оозунан угуп тушунду. Куйоосу менен аялынын созун тыншап олтурган Галия минтип сурады:
-Уй ичин кандай болуштурдунуздор?
-Болушкон жокпуз Галия. Менин оз оюм боюнча бир сыйра кийимимди алып, бир чомаданга салып чыгып кетейин деп жатам. Уй ичинин копчулугу Зыйнаттын озунуку да. Менин деле аралашкан оокатарым бар дечи. Бирок аял болуп, дунуйоо талашып, буюм-тайым болушуу эр-жигитке муноздуу иш эмес да Галия жан.
-Эмне учун? -деп чочуду Галия. -Бул уйдо да, уй ичиндеги ооката да, бардыгында сиздин эмгегиниз да бар. Мен алиги гарнитуралардын бардыгын кридит менен сиздин алгандарынызды жакшы билемин. Беш жыл ботон эл, ботон жерде иштеп журуп, эки колунузду боорунузга алып кирип барганынызды эч ким жактыра койбос. Жакан айтып жатпады беле, ала тургандарын катка жазып кетиптир деп. Башкасын албасаныз да. Бечарага бооруп ооруп калды угуп.
Жакан ондонуп олтурду.
-Коп создун кереги жок. Галия негизинен туура айтат....
Бул жердеги соз ушуну менен бутту. Жакан менен Галиянын созунон улам Толкунбек ойлонуп, муюшкансып калды. Кетээр алдында жигиттин Зыйнатка кылган бир кызматы ушул болду. Ал кирип турган уйунун ордерин аялынын наамына которуп, ачкычты Галияга калтырып, озу жоноп кетти.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

* * * * *


Учу кыйыры козго корунбогон асфальт жолдо Толкунбек уясын сагынган барчындай, кош канатын сабап, алды жагын ойлуу тиктеп, колу машинанын рулунда ойноп келе жатты. Казакстанга кеткени Асан менен Уонду коро элек. Бир-эки жолу атайын кезигууго издеп келип, жолу болбой, эки баласынын бирин корбой, коздон учкан бойдон кайра кеткен. Эмне деген шумдук, ойлоп олтурса, алардын жанынан кеткенине аз эле убакыт отконго окшогону менен, бакандай юолгон алты жыл желдей сызып отуп кеткен тура. Экоо тен Толкунбектин ата экенин билбей да калышты. А Жанат болсо Толкунбек менен жаны бир. Кечигип келбей калса, кусаа болуп сагынып турат.
Жигит жолдо катар Жайнагулго кечирим сурап жазган кат жонундо ойлонуп баратты. Ал катта озунун кетирген кемчиликтерин мойнуна алып, кечирим сурап жазган...

[Nyrjamal.Teshebaeva]

"Мен бул жакта Зыйнат менен шапар тээп, жыргап журот дээрсин. Бирок чынымды айтсам, жакшы кундорум да, рахатым да, кубанычым да, бардыгы сени менен калыптыр. Мен ал аялдын жакшы жактарын билсем да, сенчелик коро албадым. Башында кандай болсо, азырка чейин салкын турмушта жашап жатканыбызды айтсам ишене койбоссун. Бирок куноом сени менен, ошонун уйунон бет алышканым болду. "Бармагым малынып, тырнагым илинип калган куноомду тана албаймын. Бирок ал мени суйгону менен, мен аны сенчелик суйоо албадым. Ошол барышымда мен, Зыйнат экообуздун устубуздон, сага жазылган тоголок кат колума тийип калып, ошону тигинин озуно окутуп, мындан ары экинчи келе албасымды айтканы барганым, тескерисинче, сени менен ажырашуунун себепкери болуп чыга келди. Ошол туну байкоостон каманга чалдырып алган шорумду эстесем, азыр да журогум кансырап кетет. Ошондо мени атып салсан да, сени менен чыгып кетпей, калып калганыма окуно берем. Ал куноом аз кел-

[Nyrjamal.Teshebaeva]

генсип, соолуктуруучу жайга тушуп калганым, сенин алдында эле эмес, бутундой коллективдин бетине коо жапкан олумдон каттуу иш болду. "Эки доочу бир келсе амалындын кеткени, эки оору бир келсе ажалындын жеткени" дегендей, кечирбейт го деп, санаага жендирип койдум озумду. Эми ойлосом, капа болмок экенсин, таарынмак экенсин, акыры балдар учун кечирмек экенсин. Анда "баш сынса борк ичинде, кол сынса жен ичинде" болуп, эч ким билбеген, туйбаган бойдон жабылып калмак экен. Мен сени жатып да ойлойм, туруп да ойлойм. Сагынам, куса болом. Жакшы тигилген жарашыктуу койнок корсом да, жоолук корсом да, ал эмес сенин кебездей аппак колуна жарашык беруучу тырмактын лагын корсом да Жайнагулго ылайык экен деп коздорум чачырап кетет. Мен сени олгондо унутпасам, тируумдо унутала турган эмесмин. Зыйнат да бир шордуу аял экен. Анын журогу ар дайым мен деп соккону менен, менин урогум минут эмес, секунт сайн Жайнагул деп, балдарым деп серпилип турса, ал учун мындан артык шор барбы. Али да кеч эмес. Эгерде менин куноомду кечирууго кудиретин жетсе, кечир ЖАКИН. Аягына жыгылып, бутунду кучактап суранам. Мен кимдир бироолорду: "Жайнгул экообузду табыштырып кой айланайын" ,-деп эч качан далдалчы кылгым келбейт. Барсам озум барам. Сени менен озум гана суйлошуп, оз тагдырымды сени менен озум гана чечишим керек" деген сыяктуу создорду жазып жибергенине анчалык деле коп убакыт боло элек болучу. Толкунбек катына эч кандай жооп албады. Жооп албаса да, алдын ала ушундай бир отунуч катты азып койгонуна кубанып баратты.
Толкунбек санаадан курсагынын ачканын да, озунун чарчаганын да, ал эмес кандай ылдамдыкта келатканын да билген жок. Ал ГАИнин постунда турган лейтенат токтоткондо гана Чолпон-Атага жеткенин билди.
-Эмне болуп кетти? -деди эч нерсеге тушуно бербеген Толкунбек, машинанын терезесинен башын чыгарып.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Кызык. Эмне болгонун корбой турасызбы? Жолдо журуунун эрежесин буздунуз. Талонунузду бериниз.
Тодкунбек катарындагы орундуктун жолонгучундо илинип турган костюмунун тош чонтогунон талону менен правасын алып, лейтанатка сунду.
-Кечиресиз, жолдош лейтанат, мен эч нерсени байкабай калыптырмын.
Лейтанат Мансуровдун правасын окуп коруп, жигити бир карап алып, кулуп жиберди.
-Ой , байке, сиз белениз,.
-Сен кайсы баласын?
-Тураттын иниси эмесминби.
-Иниси агасын карактайт деген ушул.
-Жигит да кулду.
-Кандай, ага-тууган аман-эсен, жакшы турасынарбы? Биздин ата-эне куулубу?
-Жакшы, жакшы абаке, баарыбыз озунуз коргондой аман-эсен турабыз. Жайнагул женем келген. Асан менен Усон мында болучу. Балдарын алып мурда куну кетти го.
-Жанатты да ала кеттиби?
-Жок, ал кызыныз мында. Окуу башталганча, бир аз кунго барып кел деп женем айтса да, энеси менен атасы айтса да болбой койду ыйлап, деп Гулуш женем кеп салып жаткан тундо.
Тураттын иниси кудул чалыш жигит болучу. Ал Толкунбекке тийише суйлоду:
-Озунуз эле, жалгыз келаткансыз го ыя, абаке? Эмне токол женебиз келбейм дейби?
Толкунбек эмне деп жооп берерин билбей какай тушту:
-Келбей койгонун корбой турасынбы? Кана, жол журуунун эрежесин бузгандыгым учун колдонуучу чаранды колдонуп, салуучу штрафынды салып, алуучунду алып, докментимди бербейсинби. ? Же бербей алып каласынбы?
-Ой, абаке-ба-а-й, токол женени айтсам ачуунуз келе тушту окшобойбу. Мына докменттериниз, агасын иниси сыйлап, биринчи жолку куноосун кечирет да.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Рахмат, дайым эле мындай боло бербейт да иним. Колду коргондо толкундоодон кандай ылдамдыкта келатканымды озум да билбей калыптырмын, кечирип кой. Постко жетип, сен токтоткондо гана байкадым....
Жайнагулдун келип кеткенин угуп санаасы тынчый тушту. Буюрса арты кайрылуу болоор деп жакшылыкка жоруп койду. Баарынан да Жанаттын кошо кетпей, мында калып калганына суйунду: "Колоком, силер бар, менин ырысым бар",-деп озунон озу жашып барып токтоду.
Толкунбек машинасын дарбазанын алдына чукул келип токтогондо, Жанат кыздар менен, атасы бакка байлап берген селкинчекке жаны эле олтруп, куулонуп жаткан. Машинанын дабышын угуп, жерге учуп тушту. Нары жакта, бактын ичинде жерге тушкон абрикосторду терип жургон Кына кызын элее карап туруп, ордунан козголду.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Э, Жанак (чон энеси ошентип эркелетчу) , кайда шашып баратасын, кагылайын?
Кыз чуркап баратып жооп берди.
-Биздин дарбазанын астына машина келип токтоду.
Абам келдиби,-деп карап келейин деп баратам.
-Аа, абдан тунулбогон байкуш балам. Келсе эмдигиче келбейт беле. Кана келгени. Жондон жон эле, ары-бери откон машиналардын унун угуп делооруй беруучу болдун.
Кына кайра олтуруп жерде жаткан толук быша элек, ала борок болуп шамалдан тушкон орукторду тере баштады. Ангыча Жанаттын кулундай чынырган уну угулду.
-Эне-е-е! Абам келди. Абам келди энеке! Кудай, Кудай абам келди.
Бири-бирине чырмооктой чырмалышкан ата-бала дарбазадан отуп-отпой обушуп, жытташып жатышты.
-Мен сени келет деп ойлогом. Машинанын ууну чыкканда эле тыншап турдум. Дарбазанын алдына келгенде "ушул келген Толкунбек абам" десем, энем ишенбей койду, келбейт деп. Атам дагы жол тоспой жур деп урушат.
-Секет кетейин, сен мени кундо кутосунбу, келет деп?

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Ооба, кундо эле абам келип калса экен деп, жолду карай берем, карай берем. Сени мен улам эле сагынам, улам эле сагынам. Тун ичинде да уктаганда "абам келсе экен, абам келсе экен" дей берем.
Кына да белинен буйрулуп тигилген кен койногун делбиретип, илмендей басып, Жанатын аркасынан журогу алеп-желеп болуп келатты. "Балакетинди алайын каралдым ай, оз куноосу озундо болуп куурадыго. Баягы абышка атып салам деп мылтык ала жугуруп., экинчи келбе деп тилдеген бойдон коп келбей калдын. Кийинки келгенинде да "козумо корунбо" деп кууп чыкты. Ошо бойдон караанынды коруго зар кылды ын-жынсыз жоголуп. Акыры туткон мес экен", -деди ичинен кубанып. Эненин балага мурда таарынса да, журогу таарынабы. Ата менен эненин Толкунбектен башка эмнеси бар. Баласынын куноосун кесе кечип деле коюшат болучу. Катын кетирип, катын албаган, турмушта жанылып, жаздым баспаган ким бар.
Бирок Жайнагул башкача келин да. Ошон учун Толкунбектин конулу калса калсын , Жайнагулдун конулу калбасын дешти кемпир чал. Кийинки кундордо келининен коркуп да журушту. Балдарын алып, булар менен узул-кезил болуучу мезгил улам жакындап келаткандай болгон суук сезим журокторун сестенте баштаган. Уч баладан ажырап калаарын эстешсе, ата менен эненин заманасы куурулуп, эмне кылаарын билбей кетишет. Зыйнаттын тороту токтоп турганын уккан сайын Кына, Кудайдан жатып-туруп "ошол азезилге" бала бере корбо Жараткан" деп тилей берет. Зыйнат ушул бойдон торобой койсо, башка учун болбосо да балдары учун Толкунбек кайра айланып келип туруна коноор деп кутчу.
Толкунбек кучкачтай болуп озун коздой ылдамдай басып келаткан энесин коруп, Жанаты жерге тушуруп. Кадасынча каткырып кулуп, мандайы жарылып, кучагын жая энесин коздой умтула берди.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Ой алтын нем, кандай сак-саламат журосузбу? -Кынаны кучактай калды. Толкунбектин колуна адам эмес эле, бир уч соок урунгандай болду. Жигиттин конулу бузула тушту.
"Куураган энем ай, куурайдай болгон", -деп ойлоп, жаагынан обойун дегенче болбой, Кынанын былбыраган муздак эрди Толкунбектин тамагына жабыша тушту. Он тамагынан бир жыттап, сол тамагынан бир жыттап алып, ыйлап жиберди.
-Биз олгондо эле бир жолу келуун го. Сага ата менен эненин кереги эмне. Бизди эстебесен да, мына бу байкуштарды эстебейсинби. Бир туубаган катындын кадыры, баарыбыздан кучтуу болду го. Андай немеге Кудай да жеткирбейт экен.
Толкунбек энесинин коз жашын бетарчысы менен суртуп, желкесин коздой жылып бараткан жоолугун ондоп байлады.
-Мындан ары ар дайым силер менен бирге болом, эне. Ый да бутту, кайгы-капа, соз да бутту. Бир топ мээнетинерден тайытып, улуу менен кичууго уят кылып койдум, кечирип койчу куноомду.
-Биротоло келдинби?
-Ооба, эне, биротоло келдим.
-А беркичи.?
-Ал калды.
-Акыры ушундай болот го деп ойлогом. Ырысым бар экен, тилегим тилегим келди. Сен ушундай туруп турчу, башындан суу тегеретип тогойун. -Баласы эшик алдына жеткенде токтотуп коюп, озу уйго кирип, бир чай чыны суу сузуп кайра чыкты. -Балакет-салекетериндин баары ушул суу менен менен кошо тогулуп жок болсун, -деди, кобурап жобурап, башынан айландырып, артын коздой чынысындагы сууну серпип жиберип, идишин босого го коморуп.
Эне уулунун астына жаны капталган, таза тошоктордон алып чыгып биринин устуно бирин салып, чарк кополок айланып журду.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Атам кайда кеткен? -деди Толкунбек.
-Бугун койдун кезуусу экен.
-Канча коюнар бар?
-Бар го кой-козусу менен жыйырма чакты.
-Бай турбайсынарбы.
-Байбыз алдына кетейин. Сен эле жоксун. Болбосо баары эле бар. Толуп жатат. Уй-булоодо ынтымак болбосо, байлыгын козго корунбойт турбайбы. Бакты бак кылып, шакты шак кылып, огород-жайды ондогон Жайнагул эмес беле. Малдын башын кураган да ошол болучу. Эми минтип же кеткен катын эмес, же эри бар, эрлуу катын эмес, эки ортодо балдары менен бизди кыйып таштай албай баймазаа.
Азыр мурункудай оокатка да кызыкпай калды. Келет, кетет. Мындан башка келин болсо:

[Nyrjamal.Teshebaeva]

"Койнумда жаткан куйоом, куйо болбой таштап кетип олтурса, мен эмнеге турам, эмнеге келем. Баласына кереги жок ата-эне, мага керекпи?" -деп баса бербейби учоону жетелеп. Айткан менен болобу, энеси мыкты катын тура. Тумардан башка кайнене болсо, сенин аягынды асманга чыгарат болучу. Кызын эмес, балдарынын каранын бизге корсотпой, эчак арабызды араандай ачып салбайт беле. Ошондо эле ары бери кылып, кочуруп кетет болучу. "Олтурган кыз орун табат", олтура бер ордундан козголбой, ишинди иштеп деп койду. Олтуруп калды Жайнагул.
Баятадан энесинин созун угуп, мойнуна сорпо тогулгонсуп шылкыйып олтурган Толкунбек минтип кункулдоду:
-Койчу эми, кечке эле эски жаранын оозун тырмап, жанырта бербей. Уга берип, тажап да кеттим. Эми эмне кылайын, жанылдым, жаздым деп куноомду мойнума алып жатпаймынбы. Ансызда башым ооруп турат.
-Капырай де, . Соз айта электе эле башын ооруп, кулагындын кужуру келип, тажап кетмейин бар. "Кыз боозуп алып энесин коркутат" дегендей, кылгылыкты кылып, кыл жип менен бууп коюп, айтып олтурган созун кор мунун.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

Каалабайсынбы Жайнагулду, кете бер келген жагына. Ал сенсиз эле соп сонун жашап жатат. Аны да Кудай жасаган. Сени эле, ырас келиптирсин деп тосуп алаарына бир Кудайдын озу билет. Корсон мунун созун.
-Мен жаман айттымбы, эне?
-Жаман айткандай кандай акын бар?
Ушул кезде Жанатын коздору жалжылдап, бирде энесин, бирде Толкунбекти тиктеп туруп буркурап ыйлап жиберди.
Энеке бай, тилдебечи абамды. Кайта кет деп урушпачы. -Ордунан улактай секирип туруп , энесинин мойнунан кучактай калды.
-Болду, ыйлаба, мен жон эле абан менен суйлошуп жатпаймынбы.
-Эми атам келсе да урушат.
Кына кызын алдына алып, бетинен опту.
-Олдо энеке ай, мен баардыгын мойнума алып жатпаймынбы. Атам бар, энем бар, балдарым бар деп келип олтурам да. Жайнагулду мурда кандай корсом, азыр да ошондой кором. Жайнагул куноомду кечирсе кечирер, кечирбесе аны корормун. Откон-кеткенди баарынан мурда сен кечирчи, энекебайым.
-Эй, менден кечирим сураба сен, Жайнагулдон, мына бул чолпондой болгон балдарындын энесинен кечирим сура, уктунбу?
-Уктум энеке уктум. Сурайм, кечирим. Бирок ошол келинин кечиреби мени. А кокус кечирбей койсочу. Жайнагул да оной эмес энекебай. Болбосо, Зыйнат кечирим сурап келгенде эле кечирип койсо, болмок. Козумо экинчи корунбой жоголсун дептир, жоголуп кеттим. Бирок озун айткандай мени магиниттей тартып турган мына бул уч бала да. Алдына бир барып кором. Болсо болду. Болбосо, Зыйнат кайдасын деп кайра кете берем. Ал мени кара жекшемби куну да кабыл алат. Балдар эр жеткенде, атабыз бар экен деп тапса табышаар, тапаса журушоор. Керек

[Nyrjamal.Teshebaeva]

болсо Жайнагул кылган кызматты, Жайнагул корсоткон урмат-сыйды силерге Зыйнат да корсотот.
Толкунбек ордунан турду. Жанат кучагын жайып, абасынын тизесинен орой кучактады.
-Аба кетпе.
-Кетпейм балам. Журу машинаны короого киргизели.
Дарбазаны ачып, кызын жанына олтургузуп алып сур "Волганы" жаркыратып короого айдап кирди. Кынанын козуно Толкунбек менен кошо кут келип конгондой болуп журогу толуп, денеси ысып чыкты. Баласы болсо уйуно алып келген ардемелерди, арткы орундукка узунунан ороп, кеби менен салган тыш кийимдерин, машинадан тушуро баштады. Кездемеге туйуп багажникке салган килем менен озунун булгары чемоданын алып чыкты. Атасы менен тен жарышып бирдемелерди кармаламыш болуп жургон Жанат:
-Мында эмне бар? Эми ушунун баары биздики болобу? Буларды сен кайдан сатып алдын? Энеме дагы койнок алып келдинби? Мага эмне алдын? Атама кайсыны бересин? Асан менен Усонго эмне алып барабыз? Жайна женем койнокту озу эле сонун кылып тигип алат, ээ аба?" -деп оюна эмне келсе, ошонун баарын быдырап сурап да, чуркап да журду.
-Алдым балам, койнок да бар, башкасы да бар, баарына жетет, эч кимди унуткан жокмун.
Толкунбек жукторду которуп уйго алып кирди. Сумка толгон чай менен таттууларды ошол замат энесинин колуна берди. Андан кийин башка белек-бекчектерин столдун устуно бирден койду. Булар сеники эне. Ичинде жоолук менен койноктук материал бар. Кемсел кийсин деп сага баркыт ала келдим. Булар атамдыкы. А бул болсо Жанаттын килеми, бул сенин койногун, а улар калготки, гольфу, наски дегендер.
-Ой-и-ий, менин койногум баарынан сонун экен ээ, эне. Карачы сарафаны да бар тура. -Шашып-бушуп кийип жатты. -Эне сен кийбейсинби жоолугунду.
-Кием алдына кетейин. Э, атандын кору, Кудай бала эле бойдон койсо эмне. Кийими жок жыланач жургонсуп

[Nyrjamal.Teshebaeva]

суйунгонун кара. Балакетинди алайын каралдым, Кудай сени мага кандай куну берди экен ыя! Кана, бери юолчу, -Кызынын устун ондоп, ар жак, бери жагын тартып айландырып карады да: "Койногун морт болсун, жанын бек болсун", -деп кызынын бетинен ооп койду. -Абан келип жакшы болбодубу. Буларды жайнатпай ар жакка жыйнай аласынбы?
Жанат энесин укпай, Толкунбекке карады:
-Аба Асан менен Усонго алып келгенин кана?
-Чемоданда.
-А Жайнаныкычы?
-Баары чемоданда.
-Корсотсон. -Чемодандын оозун тырмалай баштады.
-Ай иттин кызы ай, коруп эмне кылат элен. Мына кор эми. -Чемодандын оозун ачып, алдына жылдырды. -Энен да коробу, коруп алгыла жакшылап.
Жанат ошол замат чемодандын ичин астым-устум тушуруп, чандатып тоокчо тытып кирди.

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Ой, энеке, мына, мына, мен билдим, бул Асандыкы, а бул Усондуку. И-и-й, ботинкалары да бар турбайбы. -Улам бирин алып коруп суктанып жатты. Асан менен Усонго костюм да алыптыр. -Бул Жайнаныкыбы, ыя аба, койнок,. Ой-и-й энеке карачы туфлини, такасы бийик экен. Койногу менен туфлисин корсо суйунот го ээ. Ой эне, костюму да бар экен, карачы! Анан бюзгалтерди колуна кармап туруп, кайра чемоданды коздой ыргытты. -Баарын эле Айнагулго алып келиптир. Мага эчтеке жок, кийбейм койнокту. -Кабагы туйулуп, тултундап терс карады.
-Ошо жайнагулго алып келсин. Ырас болуптур, сеники деле сонун турбайбы. Эмнеси жаман мунун. Кой балам, антпей иреттеп кайра сал. Чачып салып басып кетесинби. Абан кенедей эчтеке алып келбей куру келсе да, куру келдин демек эмеспиз. Озунун аман-эсен келип бергенине Кудай дейли, каралдым. Аларды жыйнап ордуна салып койуп, дасторконду жай. Эми сен чон кыз болбодунбу. Энене кандай жардам береринди абан корсун. Шкафты ачып нан

[Nyrjamal.Teshebaeva]

алып чык, май кой. Чыныларды дайарда. Абандын курсагы ачкандыр.
Энесинин дасторкон салып, нан-панынарды алып чык дегенге суйунуп кеткен кыз шашкалактап чемоданга бирдемелерин башаламан салып коюп, дасторконго чуркады. Жаны эле аны колуна алып, салганы жатып, атасынын дабышын угуп, эшикти коздой октой атып чыкты.
-Ата суйунчу, абам келди. Эми такыр жумушка кетпейм дейт.
-Кетпесе жакшы болуптур.
-Урушпайсынбы ыя, ата, абамды. Тилдебегин макулбу?
-Ай балам, аркы козуну тос бери.
-Бул кимдин козусу, Асандыкыбы же Усондукубу? Менин козум кайда ыя, ата!

[Nyrjamal.Teshebaeva]

-Сатып ийдим.
Жанат ошол замат ыйлап жиберди.
-Мен сени жакшы коруп журсо!
Мансур кулду.
-Сен оз козунду озун тааныйсынбы?
-Тааныйм.
-А тетигил, башында укусу бар ак тобол кара козу кимдики?
-А, меники.
-Ой сексейген акмак, дагы тааныйм деп коет.
Жанат атасы менен койлорду огородду коздой качканын тосушуп чуркап журду. Мансур мал-салын башкарып коюп, баятадан бери озун имерчиктеп турган кызын колдон алып, жетелей басып машинанын жанына келип токтоду. Ал "Волгадан" коз албай тиктеп туруп, башын конулсуз чайкап койду. Конулундо: "Эсендин кызы Зыйнат деген бир азыткы чыкты эле, ага кошумча болуп машина деген дагы бир азыткы чыкты эле, ага кошумча болуп машина деген дагы бир баш тегеретме жармашты" -деп, озунчо кобурап туруп, анан кызынан акырын сурады:
-Абан эми кайра кетпеймин дейби?
-Ооба, кетпеймин дейт. Эртен, билбейм, Жайнага барат го.