Эээх... чынын айтсам акырын окуй албадым.... журогум чыдабай кетти...
Жаткан жери жайлуу болсун!
Сени сүйүп жашоо мен үчүн чоң бакыт.
#222 19 Июнь 2014 - 23:21
Акывалыны тушунуп турам автор,сенин айтканындай апама зв кылдым. Атама куран окуп койдум :-(
#223 20 Июнь 2014 - 14:11
Магазинде элем келген клиентерди карабай ыйлап алдым атамды апамды эстеп жаткан жерлери жпйлуу болсун
#226 20 Июнь 2014 - 20:37
Сабыр кылыныз атанызды Аллах Таалам бейиши кылсын!!
! Мен да Атам мн апамды сагындым коргум келип атат...аман болушсун менин багыма;Атам ооруп атыптыр шыпаасын берсе экен кудайым...
#229 22 Июнь 2014 - 09:13
авторбек дагы деле аза кутуп жатат окшойт.Кайгынды суперстан тен болушот
#231 22 Июнь 2014 - 13:41
Достор кандайсынар кечирим сурайм, жайлоодо журуп жаза албадым. Уйдо ызы чуу, кайгы мун. Келген кеткен киши коп. Классташтарым да келишти. Нургул да журот. 3кун д.нде атамды жерге бердик. Кабыр. Кабырынын оозун бекитип жатканда оксуп ыйлап жаттык. Бир нече убакыт отсо да атама куса б.п жаттым. Кунуго ыйлайм, озумчо буулугам.
#232 22 Июнь 2014 - 13:51
Экзамендерге деле даярдыксыз барып жаттым. Эже агайлар деле аядыбы чейректегидей бааларды эле коюп жатышты. Акыркы экзамен берип буттук классташтар суунун жээгине бармай болдук. Уйум жакын б.ндуктан уйго барып чечинип келууну туура кордум. Барып чечинип жатып кастюмдун чонтогундогу шпарагалкаларды отко салъп жатып баягы Нургул берген катты таап алдым. Атамдын куйуту м.н журуп Айгулду эстегенге чара жок эле. Журогумдо бир гана ага б.н таарыныч турду. Кийимимди которуп катты чонтогумо салдым да балдардын артынан жонодум.
#239 23 Июнь 2014 - 12:03
Суунун жээгине барсам классташтар келише элек экен. Аларды куткончо баягы катты окумакка чонтогумо колумду салдым. Катты алып чыгып бир топко аны карап отурдум. Мурда аны окууга ашыксам азыр аны окугум келбеди. Себеби журогумдо Айгулго деген терен таарыныч бар эле, балким сагыныч. Ал таарыныч атам каза б.п жатса кантип кайгымды тен болушо алган жок деп эле аны жектеп жаттым. Ал эми ал кабарды уктубу же жокпу аны м.н эсептешпедим.
#240 23 Июнь 2014 - 12:26
Тытып ыргытып сууга агызгым келип турду. Бирок окушум керек эле. Арсыз ишимди уктубу же жокпу билишим керек. Сырты тыкан скочтолгон конвертти аста ачып, катты окуп баштадым. Ал кат азырда эсимде, анда мындайча жазылган."
Салам кат! Кандайсыз, экзамендерге даярдык кандай? Ата-энениз, уйдогулорунуз аман эсен, ден соолуктары сакпы?" каттын ушул жерин окуп бир топко жашып ыйлап жаттым, албетте атакемди сагынып. "Мен болсо жакшы бир гана сизге б.н кусалык мени кыйнады. Сизге мынчалык конуп алганымды сезбегем. Качан августь айы келип сизге жолугуп жайлоодон коргондорумду сиз м.н болушуп сырдашаар кун келээрин чыдамсыздык м.н кутуудомун.
Менин ордумду эч ким баса элекпи?" деп жазыптыр. Каралдым сенин колоконо тен келчу адам барбы? А бирок мен арсыз каяктагы бир шуркуяга сенин ордунду ээлетпедимби дедим да андан аркысын окуй албай бир топко отурдум.