[rnurzida]

Бар экениң билиш үчүн табамын

Эркелегим келет кимдир бирөөнө,
Мен эңсеген жылуулукка жылынып.
Эркелегим келет кимдир бирөөнө,
Мен издеген улуулукка сыйынып.

Көңүлдү жүк, санаа басып кирдеген,
Көтөрө албай, кирпикти араң ирмеген.
Кечиргиле мүнөттөрүм аялуу,
Айыбым күп, баркыңарды билбеген.

Ар бир ирмем жалгызсыңар, азсыңар,
Анан калса шашмасыңар, батсыңар.
Азыр эле бир ирмемге карытып,
Мына, мына, өмүр уурдай качтыңар! ..

Мен издеген, мени издеген адамым,
Сенсиз күндүн бар бактысын танамын.
Бул өмүрдөн өткүчөктү акыр бир,
Бар экениң билиш үчүн табамын!

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 19:59

[rnurzida]

БИР КЕМПИР
Эртели-кеч шашып өтүп баратып,
Картаң эне... калат көздөр карашып.
“Көп жашады, алжыды”, - деп балдарың,
Көңүл коштук кылат сага жадашып...

А мен ушул биз жолуккан убакта,
Сен өткөргөн жап-жаш, күлгүн куракка,
Назар салып, элестетсем өзүңдү,
Шыңгыр добуш “шак!” дей түшөт кулакка.

Суп-сулуу кыз болгондурсуң койкойгон,
Бир көргөңдүн сезимине от койгон.
А бүгүнчү? Чачтары аппак,чүкөдөй,
Жалгыз кемпир, там түбүндө соксойгон!

Бала күтүп жүрөгүңдүн астына,
Жансоогалап канча толгоо тарттың, а?
“Апакелеп” балканактай уул-кызың,
Мамак эмип уктагандыр астыңда?


Бойтолондоп, моюнуңа асылган,
Корголошуп, коюнуңа жашынган,
Энекелеп турган ошол балдарың,
Туш тарапка чилдей тарап, чачылган.

Дагы-дагы ой учугун чубаймын,
Жалгыздыгың – жазганыбы Кудайдын,
Бешик ырын ырдап, ыйман жолуна
үйрөтпөгөн үчүнбү же бу кайгың?

Эне унчукпайт, эне көөнү тынчыбайт...
Жүрөк “зырп” деп, кош эмчеги зыркырайт
Ары-бери өткөндөргө бүшүркөй,
Карап калган каректе үмүт чыркырайт...

Балким эне жаштык кылып кече эле,
Качандыр бир кайын эне, өз эне,
Карылардын каргышына калгандыр,
Өзүмчүлдүк, өрттүк кылып өтө эле?

Өз балдарың очор-бачар жайланып,
“Кол бошобой”, эми шартка байланып!
А сен болсоң күндөн-күнгө азайып,
Баратасың “бир кемпирге” айланып....

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 20:13

[rnurzida]

Сен

Калп эле башымды ийкеп:
Унчукпай: “Сеники чын...” –
Дегеним менен сезем,
баары бир меникисиң!
Калп эле сыртың салып,
Кайдыгер болгон менен,
Көңүлдө көрүнбөгөн,
Көмүскө жолдор менен,
мен жакка агыласың.
Сезбейт деп жаңыласың,
Серпилип, селт” дей түшүп,
Сен мени сагынасың...

[rnurzida]

ПАРА
Бирин-бири билгизбей коргоп алган,
Кайда барсаң коррупция орноп алган!
Жерге, сууга, жүлүнгө, мээге сиңип,
Аң-сезимди капастап тордоп алган!

-Демократия! Чындык! – деп чарпылабыз,
Аска-жарга бойду уруп жанчылабыз,
А чынында “ит өлүп” ичибизде,
Иш кылабыз ыпылас, жан чыдагыс!

“Ураа...быз” бар, убада сөзүбүз бар,
Кампа курсак, алма баш өзүбүз бар!
Бирок билбейм эне тил, ата салты,
Абийир, ыйман, элде не өчүбүз
бар?!

Ойгоно албай “күн сайын адам болуп”,
Алкымдар чоң ачылган араан болуп,
Оңой олжо табууну ойлонуп таап,
Оокат- аш да о, Кудай, арам болуп!

-Баа! – деп жаңы дүйнөгө келген бала,
Пара даамын ууз менен эмген жана.
Анткени аны дүйнөгө аман-эсен,
Төрөтсүн деп ата-эне берген пара.

Акча менен окуусун бүтүп алган,
Суучул болуп Кургакбай сүзүп алган,
Кызматынан өсүптүр, анткени ал
“жакшы жерден” кайын журт күтүп алган!

Жетпей жолго жеңишти көздөй
барган,
Ошон үчүн коомубуз өспөй калган!
Туңгуюкка такалып турабыз ээ,
“Кризис” деп аталчу өтпөй жардан!..

[rnurzida]

Сен өзүңдү
качан жалгыз сезгенде,
Кайгы тартып,
санаа-убайым чеккенде,
Эсте мени,
же болбосо бакытың,
Кучагыңа батпай кеткен кездерде.
Качан болсо,
бармын сенин жанында,
- Кайдасың? – деп
күмөнсүбө эч жерде.

Эсте мени,
жүрөк аста сызылып,
Көңүл кирдеп,
ак барактай тытылып,
өзүңө-өзүң
сыйбай турган кездерде,
Кенен дүйнөң
бир ууч болуп кысылып.
Жетем учуп,
канаттарым сабалап,
Эсте мени,
жүрөгүңө чыкырып...

[rnurzida]

Мен азыр
жандүйнөмдө жалгыз болуп,
Жалп өчсөм
кайра экинчи жангыс болуп,
Калдайган
канатым кош каңтарылып,
Кайратым
качып, каруум алсыз болуп...

Ансайын
даба издеп чабалактап,
Жаңылып,
жаза тайып кала жаздап,
Кирпигим
жумганда да жакынымдай,
Башыма
сары түстүү санаа жаздап...

Көңүлүм чөгүп турат
капа болуп,
Капилет чүмбөтүңдү
ача коюп..!
Кабыргам кайышууда,
кастарлаган,
Мендеги бир ишеним
каза болуп...

...Сөз уккум келип жанга
жага турган,
Азаптан арачалап
кала турган,
Дербиштей жер айланып
кетким келип,
дүйнөгө жаным сыйбай
барат улам...

[rnurzida]

Балалык кез... Бардыгы жомок болуп,
Ай-жылдызга айттырбай коноктолуп,
Кыял менен жашаган кызык күндөр...
Эстутумга көп келет конок болуп...

[rnurzida]

КЫРГЫЗЫМДЫН УУЛДАРЫНАН АЙЛАНАМ!

Ат жалында шамал менен жарышкан,
Жаркылдаса – каш-кабагы жарык таң!
Кыргызымдын уулдарынан айланам,
Бүткөн жалаң бийиктиктен, намыстан!

Көкүрөктө намыс-ары туйлаган,
Билегинде каруусу бар жыйнаган.

Эл четине, жоо бетинде эзелтен,
Эл-жери үчүн сүйүүсү бар сыйбаган.

Тоскоолдорду тосуп чыгып жеңишкен,
Тоолорундай калбаат, сырдуу келишкен,
Эзелтеден эч кимге ээлик кылбаган
Эр оюндар – эрегештен, эңиштен.

Сүрү күчтүү – душман жолой албаган,
Сүйгөн кезде жаз күнүндөй жайнаган.
Кыргызымдын туусун бийик көтөргөн,
Кыраан элдин уулдарынан айланам!

Каада-салты, ыйманы бар тутунар,
Кайрат, комуз, туусу бар – куту бар!
Ата мекен, каада-салты, калпагы -
Эзелтеден эр байлыгы ушулар!

Ат жалында шамал менен жарышкан,
Жаркылдаса – каш-кабагы жарык таң!
Кыргызымдын уулдарынан айланам,
Бүткөн жалаң бийиктиктен,
намыстан!

[rnurzida]

Агып өтөт замандар.

Бул турмушта жакшы да бар, жаман бар,
Асыл мүнөз, ар кыл мүнөз адамдар.
Мүнөздөрдү өмүр менен ширелтип,
Арабыздан агып өтөт замандар...

Жер үстүндө убактылуу элебиз,
Биз жаралып бир гана ирээт келебиз.
Айткылачы, акыры андай болгон соң,
Жүрөктү эзип кайгырабыз неге биз!

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 21:08

[rnurzida]

Ырлар.

Эңсөөм канып,
Көксөөм сууп басылбай,
Жатат, ооба,
ыр жакшысы жазылбай..!
Кайсыл бир күн
Көктөп келип сезимге,
Биротоло
калып калчу жазымдай...

Ырлар менин
Өмүрдө гүл азыгым,
Суусундугум.
Шарабым, балтатымым.
Тагдырым бир,
Ысыгым бир, суугум бир,
Ата-энемден,
Ашыгымдан жакыным...

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 21:09

[rnurzida]

Жанбалам

Жанбалам, жашоомду жаркытканым,
Жан эркем, баарынан артык жаным.
Тартуулап бактылуу ирмемдерди,
Тап-таттуу тил менен балкытканым.

Жанбалам, жан дүйнө чырагымсың,
Жайылар бутагым, чынарымсың.
Чаңкаган кездерде жыттап алаар,
Жыттоочум, жыргалаң булагымсың.

Ар күнү өнөрүң жаңы дайым,
Аппагым, асманым, күнүм, айым,
“Апа-ов”, - деп койчу, жүрөгүмдүн
“тыз” эткен жерлерин дарылайын.

Кучагым толтуруп кубантарым,
Жашоомду жаңыртып улантарым.
Силер деп жашагым келет менин,
Жакшылык жаратып улам сайын.

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 20:40

[rnurzida]

КУДАЙДЫ СҮЙҮҮ

Айтышар,
балким мени: «Бул – акылсыз…»
Бирок мен
Сенин сүйүүң, кубатыңсыз,
Билемин,
эч ким болбой каларымды..!
Кааласаң –
нур жаадырып жолдорума,
Каардансаң –
тикен төшөп саларыңды.

О, сенин
кудуретиң бийик кандай?
Даанышман,
Акыл-оюң тунук кандай?
Марттыгың,
айкөлдүгүң, кенендигиң,
Жүрөккө
Жагымдуу нур уюткандай,
Мемиреп
мээримиңден бакыт табам,
Мен анан
Кантем сен деп күйүп-жанбай.

Мен сени
кандай катуу сүйөрүмдү,
Билесиң,
жүрөгүмдө жүрөрүңдү,
А бирок
кайра ошончо коркконум чын,
Андыктан
Карап кашың-кабагыңды,
Салбырап:
“Кечирчи?” – деп тизе бүгүп,
Билесиң,
Өзүңө ыйлап барарымды...

Адамдар
оорутканда көңүлүмдү,
Айра албай
калганда чын, төгүнүмдү,
“Барга көөп,
Жокко чөккөн” кезимде же,
Котөрүп
Алып эки өңүрүмдү,
Мен дайым
Өзүңдү издеп чыгам жолго,
Аманат
кылып калган өмүрүмдү.

Жалгыз сен -
Жандилимден жалынарым,
Жапакеч
Сезим менен жагынарым.
Кагырап
Жүрөгүм бош калмак сенсиз,
Белгисиз
Болуп кайда агыларым,
Анда мен
Өзүмдү-өзүм издеп жүрүп,
Өтмөкмүн,
Билбей кайдан табыларым...

Мен сенсиз
Арсыз, алсыз экенимди,
Эсирип,
Таппай калып эсебимди,
Эгерде
Сен болбосоң сезимимде,
Чачырап,
миң бөлүнүп кетеримди,
Билемин,
айыбым көп кечир мени,
Кечиргин,
бүгүнкүмдү, кечегимди?.. .

Ушунча
кенен кучак, кулачың да,
Дүйнөнү
бүт кучактап турасың да,
Билинбей
бир чекитке сыйып турган,
Менин сен
дем алганым туясың да,
Атүгүл
ойлорумдун мен укпаган,
Шооратын,
шырп эткенин угасың да...

Сенсиз мен
сокур, дүлөй элестеймин,
Сезими
серпилбеген сенектеймин,
Сен берген
жашоо, сүйүү, бала, байлык,
Баары үчүн
жооп кылышым керек деймин.

Кудурет,
кубатыңа кулдук уруп,
Аткан таң,
баткан кечте сени эстеймин.

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 21:11

[rnurzida]

Поэзия

Жашынмак ойногондой,
Эсиме түшө калып,
Кайыптай кайра эле бат,
Карааның үзө калып,

Көртирлик, санаалардан,
Жазгырып, азгырасың!
Кытылдап күлөсүң да,
Көөнүмдү жаз кыласың!

Унутуп баарын анан,
Жылмаям, алданам да,
Артыңдан ээрчий чуркап,
Балага айланам да?!.

Бакытка балкып кетем,
Сезем да алда нени:
Мен сени кандай сүйсөм,
Сүйөсүң сен да мени!

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 21:05

[rnurzida]

Ыр куса
Билбейм кимди…
Бирок катуу сагындым!
Каршы агымга
Келип турат агылгым!
Жандүйнөмдө
Жанды жеген кусалык,
Сенден бирок,
Келбейт окшойт арылгым…

Көкүрөктө,
Көөдөндө от тутанып,
Көөнөрбөстөй
көрөңгөгө тушалып,
Көзгө урунбай,
көрүнбөй көп нерселер,
Көмүскөдө
көөлгүп жаным узанып,

Жазгым келип
жан жыргатчу жакшы ыр…
Жандалбастоо –
жанга бүткөн бактыдыр?
Жалбырттоодо
жалын болуп бүт дүйнөм,
Жашоом дагы,
жакыным да, бактым - ыр!

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 21:06

[rnurzida]

Бүгүн менин туулган күнүм!

Бүгүн менин туулган күнүм...
Сиздин дагы майрамыңыз,
Энекебай!
Ушул күнү белиң сыздап,
Көл-шал түшүп чабалактап,
“Аялдын бир ажалы төрөт” дейт го,
Жакшылык да,
жамандык да жабалактап. ..

Саамга анан тынчый калып,
Белиңиздин сыздаганы,
Толгооңуздун кыстаганы,
Эстен чыгып баары-баары,
“Наристем.. .” деп
элжиреп кеткендирсиз. ..
Төрөлек тунгучуңа,
Энелик
мээриңизди сепкендирсиз,
Өзүңүз да алгачкы ирээт,
Эненин ким экенин
сезгендирсиз?


Ой, Кудай ай!
Кайрадан толгоо күчөп,
Сөөктөрүңдүн,
жүлүнүңдүн сыздаганы
жанга бүтөт!
Жаз, жарык, тирүүлүк да,
Болбурап тиктеп турат,
Келе элек ымыркайдын,
Ууз жытын искеп турат.
Аңгыча бала үнү,
Жаңыртып айлананы,
Ымыркай ыйлап келди,
Периште жандап аны!

Мен анда ыйладымбы,
Же балким эң алгачкы,
Ырымды ырдадымбы?..
Ошондо Энеке сен,
Жараткан, Теңирге тең,
Ыр да айтып жеткире алгыс,
Даражаң сездиң бекен?
Бакытка денең балкып,
Жомокто периштедей,
Магдырап кеттиң бекен?..
О, эне, энекебай,
Бүгүн сиз төрөгөн күн!..

Билдирүүнү түзөткөн: rnurzida: 15 Май 2015 - 21:21

[rnurzida]

Сен жазасын...

Сен жазасын:
«Салам! Маанай жакшыбы?..»
А мен ушул
созун менен бактылуу,
болгонумду
бирок сага айта албайм,
Жандуйномду
жатса да эзип жактыруу!

Сен жазасын:
«Корунбойсун. Барсынбы?»
А мен ушул
создор менен жарпымды
жазарымды,
айта албаймын, анан да
далбастаткан
дарысы сен дартымды!

Сен жазасын:
«Кандай? Эмне жанылык?»
А мен сени
жургонумду сагынып,
жаза албаймын!
бирок ар бир ырымдан,
турат сенин
жарк эткенин чагылып…

[rnurzida]

Сен тараптан
жым-жым этип жымылдап,
Жымжырттыктын
жумшак ыры угулат.
Ошол унсуз
мукам муза журокко,
Сагынчтын
ыры болуп куюлат.

Сен тараптан
Таттуу, таптуу ыр ырдап,
Таарынычтын
ыры келет кынылдап.
Не болсо да
сен жыттанган саптарды,
Ооп-жыттайм,
жакшылыкка ырымдап….

Сен тараптан
себеленип, дыбырап,
Сезим козгоп
жамгыр ыры угулат.
Дыбыраган
ошол сезим , ошол куу,
Сенин дагы
сагынчындай туюлат...

[rnurzida]

Жүрөккө сен
санаа таштап, ой таштап,
сага карай
сагынычка жол таштап...
а мен толгоо
тартып сендик ырларга,
чабалактайм,
ак кагазга бой таштап...

өзүмдү-өзүм
өрдү карай жөлөйм да,
өзгөлөрсүз
өз дүйнөмө жөнөйм да,
- өх! - деп алам
өзүңө окшош ырларды,
өөп-жыттап,
ийнине баш жөлөйм да!...

Добушуңдан
алып тоодой каниет,
комузуңду
уккум келип да бир эх!
кең ааламдын
терезесин ачам да,
телмирем саа
айткым келип аруу кеп...

[rnurzida]

Жылт этип
жүрөгүңө келип конуп,
Керемет
бир туюмду берип коюп,
Эх сүйүү,
толкуп-ташып келесиң ээ,
Мухиттей
бир бөксөрүп, кемип, толуп...

Жаныңа
жыргал, азап салып коюп,
сен менен
жолдор жашыл жарык болуп.
Унут деп
кєртирликти, пенделикти
Акылың
анча-мынча алып коюп...

Сумсайып,
Анан бир күн кетесиң ээ,
Артыңа
карап койбой кайып болуп!..

[shirinim0817]

Кандай сонун ыр саптары,берилуу менен окуйм дайым.