[Nurzada_0111]

Коз ачылбаган ношордун алдында жол бойлоп журуп отуруп кичинекей бекетке келдим. Кок сыр менен сырдалган куркодо (бутка) улгайып калган казак киши жалгыз отурган экен. Чонтогумдон нымдалышкан блокнотумду алып чыгып, ким экенимди, кайдан келатканымды, эмне болгонумду бут тизмектеп жаздым. Баланы атканымды, эми анын арбагы илээшип алганын да жашырбадым. Ал кагазды копко чейин окуп отурду. Мени алдыртадан улам карап коёт. Кыязы, ишене албай турду окшойт. Анан бир нерсени эстей калгансыды.

[Nurzada_0111]

- Жакында жогорку айылдагы Байбол карыядан бир адам тууралуу кеп укканым бар эле. Ошол сен турбайсынбы? - Ал мага кызыга да, жек коро да карады. Анан айланага кооптоно коз жугуртту. Баланы издеп атканын тушундум. Негедир ал корунбоду. Муну тигинин конулу жайлана тушконунон улам билдим. Кайрадан мага карады:
- Менден кутконун эмне?
Мен ачкамын деп жандап тушундурдум. Тигил илинуу турган плащын кийип тышка чыгып кетти. Ношор терезени тынымсыз тырсылдата черткилеп, тамчылар айнек бетинде бири- бирин томон карай кубалашат. Курконун алдынан кум аралаш киргил суу шырылдайт. Кун куйкалап, шамал журсо чан ызгый бозоруп жаткан талаа жашылдана тушкондой.

[Nurzada_0111]

-Кийиминди котоуп ал.- Жанагы киши алдыма бир туйунчокту койду. Экинчи бир туйунчокту столго коюп, байлоосун чечти. Анда тегерек нан, бышкан эт, айнек банкеде айран бар экен. Бардык уят-сыйытымды жыйыштырып коюп, заматта эч нерсесин калтырбай жалмап жибердим. Ушундан кийин гана кийим котордум.
- Эми эмне кылайын дейсин?- деди тиги мен отургандан кийин. Мен "Айыбымды мойнума алып милицияга барам" деп жазып, ага бердим. блокнотумду.
-Ошондо эле кутулуп кетем деп ойлойсунбу?
Анын бул суроосу мени кандайдыр бир ыргылжын ойго салып жиберди. Чынында бул жонундо ойлонбоптурмун. Мен аны жалдырай карап ийнимди куушурдум.
-Жок, бу туура жол эмес. Турмону толкутуп жиберишин мумкун. Сен озгочо бир жазага кирептер болгон жансын. Ошондуктан менин кенешим: адамдарга жакындаба.

[Nurzada_0111]

Тээтиги тоону коруп турасынбы, ушундай туз бассан эки кундо жетесин. Чон кокту менен журуп отурсан Кош-Ункур деген ункурго кез келесин. Ошого байыр ал. Ан уулап жан бак. Калганын коро жатаарсын. Ал тышка чыгып кетип, тез эле кайра келди. Эски мылтык, кичине баштыкка салынган ок, ончакты куту ширенке, туз анан мискей берди. Жаан сээлдеп , жыртык булуттан кундун мурду кылтайганда коз учунда булбул корунгон тоону беттеп жолго чыктым. Ошентип, канаттуудан буркут, туяктуудан аркар мекендеген Кош-Ункурдо адам караанын корбой тогуз жылга чукул ит турмушун баштан кечирдим...

[briliant87]

Анан!

[bond0202]

бутту окшойт

[Nurzada_0111]

- Камгакбай терен улутунуп алды да, кокурогун баса унчукпай калды. Баятадан бери ачыла суйлоп, ушунча мезгил бою жан дуйносундо тиреле жыйылып салмактанып келген жуктон арылгансыды. Ойноп аткан балдардан дагы бир тамеки сурап чекти. Кеч чукулдаган сайын тыштагы шуулдаган шамалдын кайраты кайткансып барат. Биз отурган болмого бильярд ойноону каалаган балдар экиден, учтон кирип, барган сайын дуулдак кучоодо. Тамекинин тутуну чакан болмонв тез эле тумандата баштады. Камгакбай тамекисин бурулдатып, оз ою менен озу алек боло кыйлага тунжурап отурду. Анын жомокко жакындаган баянына ишенээримди же ишенбесимди билбей мен отурдум. Эмнеси болсо да ал менин жадабай угуп отурганыма ыраазы эле.

[Nurzada_0111]

- Кош-Ункурдон сизге бала корунгон жокпу? - деп сурадым мен.
- Жок. Бирок ал дайыма мени жырткычтардан коргоп жургонун сезип аттым . Аюу, илбирс, карышкыр мени корору менен эле зыр берип, коздон кайым болушат. Мен жургон жерге алар жолшпойт. Ошентип Кош-Ункурдун жалгыз жырткычы мен болуп калдым.
- Анан бул жакка кандай келип калдыныз?
-"Колдо бар алтындын баркы жок" дешет эмеспи. Ошол сынары, жаныбызда, катарыбызда жургон адамдардын баркын, кадырын билбейт турбайбызбы. Муну мен ункурдо жашаганымда тушунуп жатпайынбы. Жапайы тоодо жапайы болуп журуп, адамдын жузун корууго, унун угууга зар болдум. Киндик каным тамган жерим, кутман элимди бир коруп анан олсом деген энсоом кокурогумо сыйбай баратты. Албетте, менин жерим, менин элим деп айтууга адамдык да, ыймандык да укугум жок экенин жакшы тушуном. Касиеттуу Ысык-Колдун мендей каракчы кулуну жок экенин билем. Антсе да сагындым, куса болдум. Ушул экоо жаныма тынчтык бербеди.

[Nurzada_0111]

Чала-Монол уйронуп алган куранымды кундо уч маал окуйм. Ата-бабаларым менен баланын арбактарына багыштайм. Ниетимди Тенирден, баладан отунуп, эли-жеримди козумо бир суртуп келейин деп зарлай бердим. Он жылдан кийин суйлойсун дегени конул терениме чогуп калган. Ошону эш тутуп, мезгилдин отушун куттум. Ар бир кунду бактын бооруна эн салып белгилеп журдум. Божомолумда белгиленген мезгилге жеткенге жарым айга чукул калган. Конгон адат боюнча ошо куну да танында туруп, тоонун молтур суусуна даарат алдым. Кыбыла тарапка жуз буруп куран окудум. Бата кылып ордуман тура береримде ункурдун тор тарабынан "Зарың угулду. Коштошуп кел", деген ун чыкты. Ал жер алдынан, теренден угулгандай дунгуроду. Бала экенин дароо билдим. Озу корунбосо да башымды ийип таазим кылдым. Ыраазылыгымды билдирдим. Ошентип сенин алдында сайрап отурган кербезим. - Анын жузунон жылмаюнун учкуну жылт эте тушту.

[Nurzada_0111]

- Келгенинизге коп болдубу? - Мен узулгон кеп учугун кайра жанданттым.
- Бугун он кун болду. Ункурумо кайтаар мезгил жетти.
- Туугандарыныз менен учураштынызбы?
- Учурашканы менен да куруп кетсинчи. Алар мени эчак эсептен чыгарып коюшуптур. Туура кылышат. Ага таарынууга да акым жок. Таш койгон ташын алат. Ит келдиби, куш келдиби деген жан болбосо да элимди кордум. Жеримди кордум. Заман озгоруптур, коом озгоруптур. Эгемен мамлекет болдук дейсинер.Эркиндик алдык дейсинер. Анын аки-чукусуно акылым жетчудой кебетеленбейт. Эмнеси болсо да ушунунарды Кудай кут кылсын. Ала-Тоонун арча жыт абасынан кокурок кере дем алып, когултур колумдун жээгинде тизе буктум. Энкейип суусунан ууртадым. Туз даамданат. Шор даамданат. Балким, мендей кор пенделердин шорудур...

[apelsinka]

Аябай таасирдуу чыгарма экен. Нурзада эринбей жазганын учун чооон рахмат, колун дарт корбосун.

[Nurzada_0111]

Биз тышка чыкканда кун батууга чамалап калган экен. Долуланган шамал да жини тараган буурадай жоошуган туру бар. Турмок булуттар суйулуп, кундун кызгылтым нуру бактардын али кубуло элек жалбырактарына тогулуп, алтындын сыныктарындай кубултуп жиберди. Ошо мин турлогон нурлар жан дуйномо билинбей агылып кирип, андагы салмактанган кунурт ойлорду жаркытып койгон сымал женилдене тушконумду сездим. Дуйно мага кучагын кен жайып, жылмайым карап турган селки кебетеленип кетти.
- Мен кайтайын,- деди Камгакбай бир аз чогуу баскандан кийин. Туурулуп, кебетеси кеткен колун мпга сунуп келатып кайра тартып алды. Мен да ыплас , кандуу колду кармабас элем. Муну озу да сезгендир

[Nurzada_0111]

- Чыдамын жетип, менин аргамжыдай чубалжыган баянымды аягына чейин кунт коюп укканына ырахмат, иним. Балким менин акыркы суйлошкон адамым сен чыгаарсын . Туну жарымдап барып тилим байланат. Анын устуно саналуу гана кунум калды. Ажалым Кош-Ункурдо ач ченгилин арбайта сунуп, кутуп турат. Муну карачечекей козум менен эмес , журогум менен , буткул жан дуйном менен сезип турам. Коштошуп кел деп жон жеринен айтты дейсинби. Демек олумум жакын. Бир четинен буга кубанычтамын. Муну качантан бери зарыга кутом. Себебин озун тушунуп аткандырсын. Бир гана кабатырланганым соогумдун жашырылбай калышы.

[Nurzada_0111]

Кош-Ункурдун жырткычтары менен карга-кузгундарына жем болушу. Бирок кылаарга айла барбы менде? Жок. Ошого толук татыктуумун. Адамдын оз баркы, оз кадыры менен оло билиши да чон маселе, чон койгой турбацбы. Эмнеси болсо да меникиндей тагдырды, меникиндей ит олуму адам пендесине буйругулук кылбасын. - Ал кайрадан унчукпай калды. Ала-була булут каптап, жайдыр кыштыр ак монгусу арылбаган тоолордо узакка мелтиреп карап турду. Калдайган караанын карегине терен чогоруп, барар жерине, жатаар жайына ала кеткиси келгендир. Балким, озунун киндик каны тамган ушул кут даарыган ата-бабаларынын жеринен бир ууч топурак буйрубай калаарын ойлоп ичтен сыздап, оксуп тургандыр. Ким билет. Анан ал акырын бурулуп ары басты. Мер бери бастым. Коштошконубуз ушу болду. Негедир жакшы барыныз деген эки ооз созду айтууга озумду мажбурлай албадым. Буга окунгонум деле жок. Коодонумдо ага карата болгон айоо сезимим жок эле. Бу мага тушунуксуз бойдон калды. Дарбазадан чыгып баратып артыма кылчайдым. Журогум шуу этти. Камгакбайды бир тестиер бала колтуктап алып, дегдендетип жетелеп баратыптыр. Бактын калын жерине кирип, заматта коздон кайым болушту.
Кун алоолоно жалын чачып кызарып баратты. Эртен ачык болот окшойт...


АЯГЫ.. Куттуруп бир аз ынгайсыздык жаратканым учун кечирм сурайм.

[edu.kg.]

Чоон рахмат убакыт болуп жазып койгонунузга!

Билдирүүнү түзөткөн: edu.kg.: 14 Январь 2016 - 15:30

[Aza.Zari]

Нурзада сизге терен ыраазычылык алтындай убактынызды болуп бизге ушундай таасирдуу чыгарманы таруулаганынызга

[Angel92]

Бир дем менен окуп чыктым.Абдан кызыктуу экен.
Нурзаада сизге ыраазычылык

[jetinur90]

болгон,баштан откон окуя бекен же китептеги автордун апыртмасы бекен?

[Nurzada_0111]

jetinur90 (14 Январь 2016 - 16:26) жазган:

болгон,баштан откон окуя бекен же китептеги автордун апыртмасы бекен?

билбейм муну автору эле билбесе. Бирок СССРубагында колдон келе жаткан автобус боомдон аварияга учурап ичиндегилерин тоноп кеткен окуя болгон деп айткандарын угуп калгам.

[Meruet84]

Нурзаада ракмат .