Күтүү...
#524 07 Февраль 2017 - 01:26
-Нурай жон жай эле чакырдынбы?
Ал да менден бетер унчукпай турду.
-Не болду айта гой.
Мандайымда менден жети жаш кичуу синдим отурлу. Жаш ото жаш. Жыйырмага эми таяды. Анын жер карап, эмне дээрин билип турсам да, чын журогумдон аяп турдум. Мен озумдун жыйырма жашымда али эне суту оозумдан кете элек бала болчумун.
Билдирүүнү түзөткөн: aikera1992: 07 Февраль 2017 - 01:28
#525 07 Февраль 2017 - 01:34
- Мен сага жон эле келбегенимди озун деле билип жатсан керек. Албетте, сага ото керек, маанилуу нерсе учун келдин. Мен сага чалганда жолукпашынды айтып, бир шылтоо менен кутулса керек дегем. Ошол нерсени абдан каалагам. Бирок сенин мынча шашып келгенин учун мен коп нерсе сурагым келет.
Охоо... Нурайдан мындайды кутпогом. Бул да Амирден бетер созу кучтуу окшойт. "Айта бер дегендей" башымды ийкедим.
-Кайненем биздин уйго коп келчу. Ал апамдын эжесинин курбусу. Биздин айыл алардыкынан ото алыс эмес. Келген сайын "Нурайды келин кылып алсамбы?" деп тамаша чыны аралаш айта берчу. Ага маани деле берген эмесмин. Бой жетип калган кызга мынтип айта беришет эмеспи. Акыркы кундору чындап айтып калган. Бирок мынчалык шашылыш турдо уйго ата энеме куда тушуп келет деп ойлобогом. Бир куну уйго кайненем, кайнатам, апамдын эжеси болуп куда тушуп келишиптир. Кайрат менен ошондо тааныштым. Козумо ото картан кишидей корунду, анысы аз келгенсип, экообузду бир болмого таштап кетишсе, онураак да таанышкан жок. Менин да турмушка чыгуу оюмда жок болчу. Жайкы каникулга уйго келгем.
Билдирүүнү түзөткөн: aikera1992: 07 Февраль 2017 - 01:42
#526 07 Февраль 2017 - 01:45
#528 07 Февраль 2017 - 02:28
Билдирүүнү түзөткөн: aikera1992: 07 Февраль 2017 - 02:30
#529 07 Февраль 2017 - 03:03
Билдирүүнү түзөткөн: Babi.: 07 Февраль 2017 - 03:04
#531 07 Февраль 2017 - 14:03
#532 07 Февраль 2017 - 19:46
#533 07 Февраль 2017 - 19:55
#535 07 Февраль 2017 - 21:17
#536 07 Февраль 2017 - 21:38
#537 07 Февраль 2017 - 21:41
-Кечир мени Нурай, сенин алдында ырайымга да татыктуу эмесмин.
Кыскасы экоонордун ортонордогу болгон окуяны тун жарымына чейин айтып берип отурду. Жон гана айтпастан ото эмоцианалдуу сезимдер менен бирге... Канчалык кызгансам да махабат деген кандай зор мейкиндиктерди багынтарын сезип турдум. Анын сага болгон сезимдерин дароо очуруп сала албашын, убакыт керек экенин жана мени созсуз турдо тушунуу менен кабыл алышымды эскертип, аягында мени созсуз бактылуу кылаарына убада берди. Жашоомдогу мындай бурулушту кутпогом. Канай болгон учурда да Кайратты тушунууго аракет кылдым. Биз сезимдерибизди башкара алганыбыз менен суйуунун алдында алсыз экенибизди билем. Кайрат бул абалды атайын жазап жаткан жок, эгер тагдырды озубуз каалагандай жазып ала турган болсок, анда баарын очуруп, мен каалагандай болуусун талап кылмакмын. Окунучтуу, андай эмес. Мындай учурда Кайраттын берген убадасы жана кызымдын тагдыры, келечеги учун кутууго туура келди. Ооба, терс бурулуп кетким келди. Бирок жашоо, уй було оюн эмес. коркконум Кайраттын убадасы жон гана куру убара экенинен шек санабай турганымда эле.
#538 07 Февраль 2017 - 22:38
Билдирүүнү түзөткөн: aikera1992: 07 Февраль 2017 - 22:41
#539 07 Февраль 2017 - 23:03
Нурай балким оз оюнда бул ишин туура кылган чыгаар. А ошол эле учурда Мен суйгон инсан ар дайым мени ойлоп а тугул кыйналып жургонун билгенде кантип умуттун оту очот? Нурай бул жонундо ойлонду бекен?
#540 08 Февраль 2017 - 12:53