Суперстан: n-o-v-a-89 - Профилди кароо

Кызык жерине келгенде жазбай калдын го

Качан жазасын? Батыраак бутуруп салчы

Чыдамсыз, коркок, ишэнчээкмин, кутконду жаман кором. Тажадым..... сабыр, сабыр, сабыр!!!

Эжейдин бул аракети менен Сагындын иши болгон жок. Мугалимдер да жыйнала баштады. Сабакка дагы бир нече гана минута калды. Жаш педагог ордунан козголбой китебин эптеп карап чыгымыш болду. Сабакка уйдон даярданбагандыгына байланыштуу мугалимдердин айрымдары азил да жонотуп койду."Боз бала" созу оозго алынды,Сагын жылмая, башындагы бакыт кубанычын калкаалай жооп узатат. Анын аярлаган Мариясын да, башкасын да мындагылыр кайдан билсин. Иш кундогудой эле оз нугунда кетип жаткансыйт. Бирок, жанагы гезит биринчи сабак буткончо эле колдон колго отуп, сыныпка кирбеген мугалимдер арасында илгери-кийин угуп корбогон жанылык болду да калды. Болгондо да калпыс,сестенерлик жанылык!
Сагын сабагын толкундана отту. Балдарга тушундуруудо мынчалык эргип суйлогон эмес. Сабак да бутту. Ал мугалимдер болмосуно конулдуу кирди. Кынылдай ырдай кирсе деле болмок. " ит олоор жерине уруп барат,жигит олоор жерине кулуп барат"! дейт ата бабабыз. Ал кирип келип, мугалимдерде кандайдыр бир куйпон бар экенин сезе койду. Ага карап эч ким да жылуу чырай корсотподу. Ал тугул анын кирип келгенин эч ким туйбагансыйт. Заматтын ортосунда аба-ырайы озгоруп чыга келди. Суук жел журуп, анын гулдоп турган бак-таалайынын онун очургонсуйт. Эмне болуп кетти!? Сагын мугалимдер болмосундо аярлап басып, эски диванга келип отура кетти. Ал жерде отурган мугалим, чыгып бара жаткан бироону чакырымыш болуп ордунан тура качты.

Жигитти бак таалайга болоп кое берген Мария, атыр жыттанган болмосундо али уйкуда. Эки журок козго корунбогон жип менен байланышып, батперек учурган баладай, ала жиптин бир учун кармап Мария токпейил жатты...
Сагын уйуно кирип бугун отулуучу сабакка даярданбаганын сезди. Бирок, окуучулар аянттан отууго даярдык коруп жатпады беле. Муну эсине алып ал кубанды. Эгер окуу журуп калса, эптеп бирдеме кылаармын деген ой менен китептерин алып уйдон чыкты. Бак жактан келе жаткан уйдун кожоюну аны токтотту:
-Сашка, эски гезитин болсо таштап кетчи. Керек болуп турат.
Сагын уйуно кайра кируудон эринди, ачкычын сунуп, столдогу гезиттерди ала бер деди. Ал тугул почта жашигиндеги жаны гезитти да кармата салды.
-Бул жанысы, окубайсынбы?
Сагын колун шилтеп чалдын жанынан ото берди. "Окуганда эмне, кечоотон бери эмне жанылык боло кетти дейсин"! Мариянын куусу! Мунозундо саал которулуу пайда болду. Озу сезе бербейт. Балким, коп нерсеге устурт карап калаар. Ал женген киши. Мария менен жашап калаарына ишенбеске аргасы да жок. Узак жол басса да ал мектепке эрте келди. Окуй турган кун болуп чыкты. Мугалимдер болмосундо сабагына коз жугуртуп алууну ойлоду. Бирок, ар канча милдеттуу болсо да, китеп озуно тартылган жок. Марияны минут сайын эсине алып, тундогу ширин сезимдер ага акидей асылып, баарынан бездирип жатканын сезген жок. Ууртунан тымызын жылмаят...
Сагындын каршысында олтурган, орто жашап калган аял бугунку гезитти барактай келип, учунчу беттеги бир макалага озгочо унулду. Ону да озгоро тушту. Каршысында бейгам отурган бактылуу жигитке акырын карады. Мугалимдердин эн кичуусу болгону учун Сагынды баары эле жакшы коро турган. Аял кызыккан макаласын окуп чыгып, билинер-билинбес улутунду. Бутун солкулдатып, капарсыз отурган жигитке боорукерлик менен дагы бир жолу карап алды. Аялдын ойу уйгу-туйгу тушкон эле. "Эмне кылсам, гезитти берсемби? Кой, мындайды билуунун, аралашуунун мага кыпындай пайдасы жок"! Ал гезитти столго таштап, жумушу жок болсо да эшике чыгып кетти.