Суперстан: elgul4 - Профилди кароо

Кандай соонун жазылган, жеткиликтуу, аз-саз.

Бекзам, Ийгилик

fortuna198711Уйку сурап ургулоп, бирок Дастанды кыйбай отурган мени карап:"Жожо, чарчаптырсын э?"-Чачымдан сылай бетимден опту. Башымды ийкедим. "Кетким келбей жатат жанындан." -Кабагын буркогон Дастанды аяп кеттим. "Асылга айтып, кел экообуз менин мейманканама барабыз?" Башымды чайкай:"Асыл жаман корот го. Бугун эле келсем."-озунчо жылмайып алды,"Коркок десе... Журу анда уйго, мен озум сурап коройун." Жетелеше жонодук. Асыл душка кирип кетиптир. Залда уктап жаткандар ойгонуп жумуштарына кетип, ордулары дагы башкалар менен толукталып жатты. Эшиктен кирип келген ар бир баланы коргон сайын кабагына кар жаап жаткан Дастандан ынгайсыздана отурдум. Асыл чыгып Дастанды коруп, анын да кабагы чытыла "Кетпейби? Эмне отурат? Дастанын жетпей жатты эле?!" дегенин козунон окуп койдум. Дастан Асылга тушундуруу аракетин кылганы менен Асыл ото жаман коруп, зиркилдей эртен эрте келуумду айтып узатты. Жетелеше сыртка чыгып, жинди немече кулуп жибердик. Карангы кирип калыптыр. Такси менен Дастандын мейманканасына келдик. Болмого кирээрим менен уктоочу керебет козумо укмуш корунду. Дастаркон жайып, озунун атасы менен биринчи жолу Москвага келгенин айтып жаткан создорун угуп жаткам.... козумду ачсам тан атып калыптыр. Устумо жабылган пледти алып ыргыта секирип туруп, ылдыйда шейшеп жамынып жерде бурушуп уктап жаткан Дастанды коруп боорум ооруп кетти. Кап-кара каштарына кошулуп, кирпиктери тогуло кошулуп уктап жаткан Дастандан откон суйкум жан корбогондой жакын барып бир топко тиктеп турдум. Мамалактай болуп бышылдап уктап жатат. Саат ондон отуп кетиптир. Ичим эзиле бетинен ооп алдым. Чочуп кеткен Дастан козун ачып, колумдан кармай озуно тартып, кучактап кое бербей:"Кандай эс алдын уйкучу?"-кучагынан озумду ынгайлуу жай тапкандай:" Сонун!"- дедим. "Сени таштап кантип кетем? Аида, мен жинди болуп калам." Унчукпай жоопсуз калтырдым. Кофе заказ кылды. Эртен мененки тамакты жеп сыртка чыктык. Дастандын жанынан чыккым келбей, ыйлагым келе озумду аран кармап журдум. Созсуз уланат, буюрса

fortuna198711Кайнаса каным кошулбаган адамды мынчалык жакшы корууго болоорун эми тушундум. Мени кучагына бекем кыса унсуз отурган Дастандын жанынан жарым карыш чыккым келбейт. Коз ачып жумгуча болом Асыл жетип келди. Катарлаш отурган Дастан экообузду карап тан калганын жашырган жок. Тааныштырдым экоону. Асыл алгач Дастанды "Москвада иштейт." деп ойлоптур. Метрону коздой биз менен чогуу жоногон Дастандын абалын айтып бердим. Шашып кеткен Асыл:"Уйдо менин жанымда бир кишилик койка эле бар болчу."-деп жиберди. Унсуз жылмайган Дастан биз менен чогуу келе берди. Метрого биринчи тушконго элейип эки жагымды карайм. Чемоданымды суйроп Дастан биз менен чогуу. Асыл "Бул метро Филевский парк деген метро, голубая линия... бул жерден тушосун." Божурап тушундуруп келе жатты. Эки жакты карап коем. Эстеп калайын дегеним го. Менден козун албай келе жаткан Дастан: "Жаным, бул Москва Бишкектин эле чону. Айырмасы деле жок." Уйго келсек эки болмолуу квартира экен. Залында катар тизилип беш-алты адамдар уктап жатыптыр. Асыл тундо иштегендер деп аркы болмого кирдик, ал жакта да бир кыз. Асыл да тундо иштейт экен. Ашканада отурдук. Шыбырап акырын суйлогон Асыл менин бир жумадан кийин жумуш ордум бошоорун, ага чейин уйдо болуп,документтеримди бутуруу керектигин божурап отурду. Кабагын буркогон Дастан:"А тиги залда жаткан балдар да силер менен жашайбы?" -деди. Тан калган тур менен Асыл:"Кызык, жашаган учун уктап жатат да."-Дастанды жактырбагандай кашын серпе. Ортодо мен ынгайсыз боло туштум. Дастанды чыканагым менен туртуп, дасторконго бата кылып сыртка бет алдык. Жолдо колун чонтогуно сала, жер тиктеп келе жаткан Дастан:"Эмне жумуш кылат экенсин?" -Бурк этти. "Билбейм, Асыл таап берем деди го."-Ийинимди куушурдум. Ордунан токтой, колумдан жетелеп: "Аида, журу кеттик Кыргызстанга. Мага жаккан жок. Бирге баарын женебиз." Ушинтип айтаарын билип тургам. "Аракет кылып коройун." деп болбой койдум. Жетелеше кеч киргиче журдук. Асыл жаман коруп жатса керек. Дастандын кетейин деген оюу жок. Асылга чалып тушундурду окшойт. Жол журуп келгенге чарчап, уйкум да келип жатты. Дастандын маанайы которунку, ото конулдуу жургонун коруп бактылуумун. Деги эле мен учун идеал баардык сапаттары жагат.

fortuna198711Жолдо катар эмнелерди гана ойлободум. Ыйладым, кыйналдым, жакшы тилек, кыялдар... Убакыт ото берет тура, ошентип Москвага жеттик. Болом кутуп тураарын айткан. Чемоданымды суйроп сыртка кыбыраган эл менен бет алдым. Эки жакты карай боломду издедим. Негедир корунбойт. Бир заматта коркуп кеттим. Бирок келээрине ишенем. Жолуккандар жолугуп, кетчулор узап, эл азайып баратты. "Куткондун азабын уч кундон бери тартканым бекер кетпеди." -Артымдан чыккан ундон чочуп кеттим. Дароо Дастанды тааныдым. Муунум бошоп, козумо дароо жаш кептелди. Таарынычымды тангалуум коштоп, терс бурулуп кароого дарманым келбей тура бердим. Артымдан келип бекем кучактаган Дастандын деминен аалам токтоп калгандай. Сагынычым журогумду туйлатат. Ал жанымда кезде дуйном башкача мемирейт. Бери бурулган менин жашымды аарчып:"Мени таштатаба дедим эле го?"-Аяр тиктеген Дастандын коздорунон да мага болгон чексиз сезимди кордум, ишендим. Бекем кучакташа бир топко турдук. Бизге ушул жетет. Эч кандай ашыкча создун, романтика, кыймыл аракеттин кереги жок. Ал менин, мен анын жанында болсо болду. Ооба, уч кун мурун самалет менен келип, кутуп туруптур. Мен Дастанга таарынчу жондомум иштен чыгып калгандай. Болом кутуп отурдук. Телефонуна чалсак жарым саатта келээрин айтты. "Курсагын токпу?"-деди. Башымды ийкедим. "Жолдон кыйналган жоксунбу?" -Кандай камкор? Тизелей отуруп салган шакекти уйго таштап келгем. Дастандын колунан коруп уяла туштум. Колумду кармай:"Эч качан чечпе! Мен эч кимге чоголоп коргон эмесмин!Экинчи мындайынды корбойун. Эсинде болсун, сен меникисин! "-Буйрук бере жиндене суйлоп жаткан Дастанга:" Ой, ой, муну кара! Дастан байке... ой Дастан мен сеники болуп кутуп журо берейин. А сиз каалаган убагынызда келип, чалып, жолугуп, каалабасаныз жоголуп... тиги Хананызга... Бир жолу чалганыма жооп берип..."-чушш. .. колу менен оозумду басып "тихо..тихо. .. жаным, ачууланба. Жинин келсе да жакшы кором." Талашып, тартышуулар, айтышуулар. Дастандын апасы мага каршы чыгып, Хананын ата-энеси менен чон талкуунун устундо журуптур. Тушунгонго аракет кылдым. Чарчанкы жузунон сылап, мени уч кундон бери кутуп турганын эстеп, бактылуу болдум. Мындай суйууну кудайым баарына бербесе керек. Созсуз уланат