Суперстан: XAN-TORO - Профилди кароо

Менин Нурбек деген
байкем бар. Ал менден үч жашка улуу. Үч
жыл мурда,мен жетинчи класста
окуганда,апамдар менен шаардын
четирээгинде эки бөлмөлүү квартирада
жашачубуз. Чоң бөлмөдө атам менен
апам,кичинекейинде биз,байкем экөөбуз
жатчубуз. Бөлмөдө орун аз болгондуктан, атам
бизге эки кабаттуу керебет сатып алып,коюп
берген. А мага астынан орун тийген.
Бир жолу апамдар айылдагы үйдү көрүп
келишкени кетишти. Кыргызстандын жолдору
кандай экени баарына эле белгилүү да.
Ошондуктан: - Кечинде бизди күтпөгүлө! -
деп кетишти. Мындай мүмкүнчүлүктөн
пайдаланып, кечинде көбүрөөк айланып,
девушкама да барып келүүнү чечтим.
Байкемдин да өзүнүн иштери бар эле. Үйгө
кайтып келгенимде түн жарымы болуп калган
болчу. Чыракты жандырып олтурбай
эле,чечиндим да бөлмөбүзгө кирип кеттим.
- Нурбек аке,уктап жатасызбы?-дедим мен.
Байкем кыска үн чыгарып койду.
Мен чечинип алдым эле. Бирок,жатаардан
мурун суу ичким келип кетти.
- Суу ичесизби?-дедим. Байкем дагы
түшүнүксүз бир нерселерди чулдурап койду.
Ашканага кирип суу ичип,чыныны кайра
толтуруп чыктым. Керебетке олтуруп
алып,бир эки ууртам ичтим да,байкеме
сундум. Ал менин колумдан чыныны алды.
Мен болсо: “Чыныны өзүңүз алпарып
коюуңуз!”- деп жатып алдым. Кечке ойноп
жүрүп,катуу чарчаган экем,дароо өчүп
калдым.
Аябай узун чырылдаган эшиктин
коңгуроосунан ойгонуп кеттим. Араң көзүмдү
ачсам мен жаткандагыдай эле караңгы экен.
Дароо саатты карадым. Саат таңкы алты
жарым болуптур. - Мынча эрте ким болду
экен?!-деп сүйлөнүп алып эшикти ачтым.
Ачсам байкем турат.
- Түндө эмне кылып жүрөсүз эшикте?-
кызыгып сурадым.
- Жөн эле,Айсалкындардыкында болдум түнү
бою. Билесиң го,анын ата-энеси да айылда...
– анан ал түнү бою эмне кылгандарын айтып
баштады.
Кокустан мага анын сөздөрунүн мааниси
жетти.
- Кандайча түнү бою? Сиз үйдө жок болдуңуз
беле?
Байкем эч нерсе түшүнбөй таңыркап туруп
калды “Ооба”-дегендей башын ийкеп. Менин
жүрөгүм бат-баттан согуп,бөлмөгө кирип
байкемдин ордун карасам эч ким жок экен.
Бирок,баш жагында бош чыны жатыптыр...