Суперстан: anyay - Профилди кароо

Саламатсыздарбы! Мен эки неберем менен айыл жеринде турам, мында турганыбызга 5 жылдан ашты. Балдардын ата-энеси чет өлкөдө мигрант. Неберемдин чоңу башталгыч класста окуйт. Бир ай мурда "апа, бычак такап, акча талап кылып атышат" дегенин үндөбөй эле койгом,(ичимде кылып көрүшсүн анан тим турбайм дедим) ошол эле чоң класстын окуучу балдары кечээ жакында неберемди уруп дагы акча талап кылышып, эгер алып барбаса күндөн-күнгө көбөйтө берүүсүн айтышыптыр. Мен акча берген жокмун. Ал күн тынч өттү, эртеси күнү койгон жеримде акча жок, сурасам алып барып бергенин айтты. Буга чейин неберем уйд акча жоголбогон. Участковыйга кайрылып, аны менен мектепке бардык. Жөн сөзгө келбей, мугалимдер талап кетишти, маселе оңуна чечилген жок, күнөөнүн баарын неберем экөөбүзгө оодарышты. Иш ушуну менен токтоп калды. Илгери мындай нерсени бата-энелер менен мугалимдер чогуу чечишет элек. Мындай мамилеге көз жумсам да кенедей балага "өзү жалганчы" деген жалааны коюп, моралдык жактан аң-сезимине зака кетирип жатышат. Эми неберемди мектепке жөнөтпөй отурам, биринчи себеби ага зыян жетип калуусунан корком, экинчиси шылдыңга кабылат. Кандай кылып кимге кайрылсам болот, менде кандай укук жана мүмкүнчүлүктөр бар?

Бойрогум кундогудой ысып жатат, (ысытмалап жатабы же?),тамагым да ооруп калды. Бугун муздак чай коп ичтим эле. Каап,эки ай мурдагы катуу ооруганым эсимден чыгып калганын. Ошентип "баарынан тажадым" деп жатып алганыма бугун канчанчы кун? Кыскасы жаны жылдын башталышы жакпады. Телефонумдун "переадресация" сын иштетип койдум. Эч ким чала албайт. Кандай жакшы,эртен менен эрте,карга бок чокуй электе,ким,каерден чыга калат деп,маршрут кутуп ушуп турмай жок. Саат 9га чейин уктап-уктап, анан туруп алып бир сыйра бутумду дарылайм да,укол алганы жоноп кетем. Барып алып жалдырайм 15 сомго сайып беринизчи деп. Кыргыздарга караганда озбектер адамгерчиликтуу (башы иштегендери).

Жашоо.... Анын мыйзамдары. .... Баш ийуу жана тагдыр. Мен бул жонундо коп эле жазгам, дагы жаза кетким келди. Мен эч кимге таарынбайм, алар мага бир нерседе милдеттуу эмес, бирок.... Мен..... Чарчадым.... Бир кезде бир инсанды жашоого аргасыз жетелесек, азыр ошол инсан мени жетелейт. Канча жолу озумо кол салып, ушул асыл инсандын шарапаты менен,оюмдан кайтып жашап келе жатам. Азыр 20 жаштамын. Атам экинчи уй-булоосу менен. Ажырашкан аял, андагы 2 кыз.... турмуштун арабасы....