Суперстан: Dosson - Профилди кароо

Салам форумчулар. Мага кенешинер керек, Мен дуйнодо эл катары баары жетиштуу, эч нерсеге муктаж болбогон адаммын. Бирок суйуумду жоготтум, биз жигитим менен ушунчалык бактылуу адамдар элек, келечеке койгон максаттарыбыз ушунчалык таза, жана да бактылуу коз ирмемдер эле. Тилеке каршы ал максаттар жон гана кыялдарда ыроологон бойдон калды. Жигитим экобуз тушунуксуз эле кол узушуп кеттик, билем ар ким ар кандай дейт, бироосу ал сени суйбойт дейт, бири жон гана жактыруу деши мумкун. Бирок журоктун тупкурундо жаткан сезим ойлор аны кутууну сунуштайт, акылым менен жашоомду ал адамсыз уланткым келет, бирок кээде аны эстеп ыйлап, ыйлап алуу мага ото жаман жармашкан адат болду. Ал адамдын мени жактыруусун ички дуйном менен сезем, ал кайтып келчудой туюлат. Бирок мен кечке ойлонуп кыйналам, ушунча убакыт куттум келбесе дагы омурум кутуу менен отуп кетеби? деп ойлоном. Мен жоопсуз калган махабатымдан оч алгым келет, оч алуу учун анын коздоруно озумду бактылуу корсотуп, суйбосом да бай адамга турмушка чыккым келет. Мен акчага кызыкпаган адаммын, бирок ушул жол менен мен анын мага карап, жашап жаткан омурумо суктануусун каалайм... Айткылачы ушинтип оч алганым туура болобу? Анын козуно бир гана бактылуу корунгум келет, билем ансыз бактылуу боло албайм, жашоомдо бакыт жетишпесе да, эл козуно мен абдан бактылуу болгум келет.