Суперстан: Abdusamat0808 - Профилди кароо

Саламатсыздарбы урматтуу форумчулар! Мен сиздерден кенеш сурайын дедим эле, мындан 4 жыл мурун китепканага китеп алганы кирип ал жерде бир татынакай жылдыздуу жонокой кашы козу кара кыз мн таанышып калдым аты Айпери эле, аны коргон кунумдон баштап тынчым жоголду эртеден кечке аны ойлой турган болдум аны дагы коруу учун эми китепканага китепке эмес аны издеп барчу болдум ошентип журуп бир куну дагы жолугуп калдым анан суйлошуп олтуруп номерин алып телефон аркылуу суйлошо баштадык. Ошол кундору менден откон бактылуу адам жок эле куундо чала турган болуп калдым унун укпасам жаным жай алчу эмес эле. Ошентип суйлошуп журуп дос болдук анан бир жылдай суйлошуп атып бара бара достугубуз суйууго айланып бири бирибизди катуу суйуп калдык. Куундо сабактан чыгып алып жолугуп жетелешип эле журот элек ал жанымда болсо баардык нерсени унутчу элем ошентип экообуз далай гана сонун кундорду откордук(бирок жаткан эмесбиз) ошентип журуп окуунуну да аяктап дипломда алдык эми мына турмуш курайлы деп жатсак анын апасы каршы болуп жатат айылга бербейм деп, айылда нан жабат уй саайт деп. Мен кызымы айылга берем деп остурбодум берсем шаарга бай колунда бар жерге берем деп, кудайга шугур мактанбайм бизда элден кем эмес ортосу болуп эле жашайбыз, бирок негедир апасы айылга бербейм деген принципти бекем кармап алган айылда кыйналасын жудойсун озуно карай албайсын дейт экен, апамы жиберсем да айылда жашай албайт кыйналат тандырга нан жаап уй саай албайт дептир, ошол создон кийин апам кыйлага чейин мага капа болду тапкан кызын ушулбу апасын кара деп бирок канткенде да эне экен мени коруп макул сен бактылуу болсон болду мага ошол жетет дейт кайра. Алып качып кетейин дейм бирок апасын нааразы кылып кантип бактылуу болом, эмне кылсам болот кандай кенеш бере аласыздар башым катып жашоонун кызыгы кетип баратат. Кенешиниздер учун алдын ала рахмат!