Суперстан: Zulya. - Профилди кароо

Түн..Карангы бөлмө...Тунжураган жымжырттык жана телефон тиктеген мен.Кыялкечтигим, ойчулдугум бар..Айрыкча акыркы күндөрдө ойлордон арыла албай жүрөм.Мына дагы бир тан агарууда.Мекенимди сагындым..

Уйкум качты...Бул жерди окуп жүргөнүм менен,эч катталбаган экенмин.Жакшы тема экен.Жүрөктөгүнү бир төгүп алайын Адамдар,эки жүздүү болуп баратабы...дегеним, "сен ыйлабашың керек"деген адамдардын азабы өттү.Эң көп ыйлаткан дал ошол өздөрү экенин сезишсечи... Бул гана болсо эмне...жок...дагы айткым келгени кандай жашаганды билбейминби, кыскасы жашоом максатсыз өтүп жаткандай.Мекен кусалыгыбы же жакындарыма болгон сагынычпы ичим эзилип кетти..Тамчы жашым токтобой болбогон себепке да куюлчуу болду.Жаш толгон жүзүм менен эркелетип сооротчуу адам издейм,жок.. "Өзүңө өзүн гана жардам бере аласың"дейт ички дүйнөм..Кайратыма келе түшөм.Жакшылыктан үмүттөнө күнүмдүк жашоомду улап кетем.Жумшак, боорукер мүнөз болсом да күчтүүмүн.Кээде өзүм таң калам,анткени канча сөздү,жүктү көтөрүп жүрөм.Бирок ошентсе да "мен сен мененмин" деген бирөөнүн чыга калуусун күтө берем,күтө берем.Жүрөгүм толуп толуп баратат.Бар үнүм менен "аягылачы мени"деп кыйкыргым келип кетет жинди немедей.Эх жашоо..Кайра жаралууга мүмкүнчүлүк берсең жашоомду башкача жашамакмын...

Жаңы катталдым)Жазганынарды окуп эле олтурмай Москвадан салам,күткөндө келбеген уйку эртеси кыйнаганы жаман да(