Суперстан: abdamit - Профилди кароо

Россияга 1997-жылы келгем, быйыл 20 жыл болду, келгенден бери бир да айылга бара элекмин. мен Россияга жоногондо эн кичине карындашым бир айлык бобок эле, азыр турмушка чыгып бир балалуу болду. барбай жургонумдун себеби торт инимди з карындашымды окутуп, уйлоп жайлап, уйлуу кылып жетишкенчн ушунча убакыт керек болду. февралдын башына билет алган болчум, ушунчалык дегдеп алгам, кубанычымды чек жок, дароо атама чалып билет алганымды айтсам атам катуу согуп салды, менден сурабай эмне учун алдын деп, корсо атамдар эки иниме анан куйоо балама кредитке машине алганы жатыптыр, ошону дагы толоп бутуп анан бир отоло келесин дейт. келгенден бери эки жумушта иштеп келем мен иштен качпайм болгону мени эч ким кутпогонуно ызаланып эркек болсом да ыйладым. атама бир барып келейин десем болбоду ушуну кутулсан бир отоло келесин деп. мен озум 45 кирсем да эч нерсем жок уй було курган эмесмирн, себеби эки бетимде эки чон шрам бар ото турумду суук кылып корсотот, менден элдер озуну оолак кармаганга аракет кылышат, ошого кыз келиндерге суйлоп коргон эмесмин. мектепти да эптеп бутком, баары шылдындышчу баргым келчу эмес. эки жашарымда чон араага жыгылып ошондон бетимде шрам калган. ата энем да мага орой мамиле жасап уйдогу баардык жумушту мага жасатчу. бирок багып алган эмес оздорунун эле баласымын. катуу дегдегенге болсо керек атам келбе дегенден бери озумо келалбай кыйналып журом, эч кимге керек эмес адам экенимме эми толук козум жетти. бирок айлам жок, дагы 2-3 жыл иштейм балким ошондо менин барыщыма жакындарым каршы болбос. билбейм мен дагы уй булолуу болууну каалайм.