Суперстан: milash_ka - Профилди кароо

Болом "Айсулуу болду ыйлабачыыы! Сени кулуп келет экен десе. Эмне болду озу?!" деп ал айланчыктайт. Муздак душка тушуп озумо келдим. Ошол окуядан кийин башка дуйного тушуп калгандай болдум. Маршуртта кетип жатып козумдон жаш куюлуп кеткенин байкабай калам. "Жоготкум келбейт сени журогумдон, эч кумон кылба жаным суйорумдон" деген ырды кочодо журсом да. Савакта отурсам да. Уктасам дагы ушул ырды угуп калдым.
Уйдогулор мага посылка салалы деп остановкага чыкса Аскар бар экен. "Айсулууга салат белениз? келиниз мен лэ алып барып берип койом уйуно" деп колунан алып алыптыр. Кечинде уйго алып келип берди. "Сен дагы студент. Бир куну Айсулуу тамак жасап сени чакырып коют деди го?!" деп калды "макул анда бир куну чакырам" деп кала бердим.

Эх суйуунун кучу камыр жайып корбогон жаным манты жасап чакырдым. "Мен тамашалап лэ койгоом убара болбой лэ койсон болмок " дейт.

Акыркы жолу жолугушуда "мен сизди менин жашоомдо эч болбогонунуздай унутам корос го. Мен жаны жашоо баштайм. Сизди унутам" деп ый аралаш айттым.
Канчаалык унутканга аракет кылдым бирок унута албадым. Аскар деген ысым журоогумдо очпос тамга менен жазылып калгандай. Аскарды саат сайын, минута сайын, секун сайын, керек болсо дем алган сайын эстейм. Аскар деген атты келме катары Аскар деп кайталайм. Бул жашоодо адам баласына таза, тунук суйуу бир гана жолу келет экен. Ал адамды жон гана бул жашоодо бар болгону учун суйот экенсин. Андан кийинки сезимдер сени суйгону учун суйот экенсин, сулуу болгону учун, камкор болгону учун эмне учун ал адам менен бир болгонундун севебин айта аласын. Ал эми чыныгы суйуунун тушундурмосу жок болот экен. Мурда унуттуга аракет кылсам азыр ал адамды журогумдон жоготкум келбейт. Журогумдон Аскар деген атты жоготуп алыштан корком. Ага болгон сезимдерим мени менен туболукко жашамакчы.

Аскарды узатып чыктым. Уйго кирейин десем машинада бир аз суйлошуп отурушумду суранды. Экообуз тен созду эмнеден баштаарыбызды билвей отурдук копко чейин..... Ал кундорду эстеш мен учун оор, эстегим келбейт. Эстесем журогум канап- канап кетет. "Айсулуу менин дагы сага деген сезимдерим бар.Сен менен бир болсом деп ойлойт элем. Сени ушунчаалык кучагыма бекем кучактаап, чачтарындан жыттагым келет. Бирок мени туура тушунчу сени кыйнагым келбейт. Мен уйдун улуусумун Ини- карындаштарымды бутуна тургузушум керек. Ата ордуна Ата болушум керек. Ал эми сени кыйнагым келбейт. сен бактылуу болушка татыктуусун! " деп айтып жатты. Бирин эстесем бирин эстей албайм.
Терезени карап отура бердим коздорумдон жаштарым озунон озу куюлуп жатты. Суйгонумо эч качан окунбогонумду, дагы да окунбосумду айтып да ыйлап жаттым. Канчалык озумду кармайын десем дагы болбоду. Козумдон жашым коюла берди. Аскар чыдай албады же боору оорудубу билвейм бекеем кучактап алды. Азыр дагы ошол кучагын сагынам. Эгер азыр кучагына бекеем кучактаса коё бермек эмесмин. А мен башымды жолоп алып ыйлай берим. Келечегимди, экообуздун балдарыбызды, эрте менен жумушка узаттып кечинеде жумуштан келишин чыдамсыздык менен куткондорумдун баары жон гана кыял бойдон калып кеткенине ичим орт болуп куйуп жатты. Аппакай кардай таза, тунук, кайталангыз сезимдерим жоопсуз, максатсыз калып кеткенине асман дагы капалуудай аппак кар севелеп баштады. Аскар машинасын айдап жоноду. Уламдан улум кар кучоп жаап баштады. Чоон чоон кар жаап, жолдор корунбой жатты. Жаай музыка терезеден муздак шамал эстен кеткиз, кайталангыз минуталар лэ.
Ыйлап бугумду чыгарып алгандай болдум. Аскарга карап
-сулуу болуп калдымбы??
- коздорун куйуп калды. Сенин коздорун сулуу. Деп жатты.
- ыйлап бугумду чыгарып алдым мен эми жакшымын. Кадимкидей женилдеп калдым. Деп жылмайып койдум. Мени жибергиси келбей жатып кетирди. Чынында мен дагы кетким келбеди жанынан. Бирок кетишим керек болчу. Жашоомдон, журоогумдон алып таштап кетишим керек болчу. Бирок уйго киргенден кийин дагы ыйладым. Эмнеге? Эмне учун?
Мага айткан создорун эстеп ыйлай бердим. "Сени бекееем кысып кучагыма, чачтарындан жыттагым келет" анда эмнеге кучагына кыса кучактабай эмнеге? эмне учун??????

Аскарга эч тушуно албай жаттым. Мамилеси, создору, коздору мага умут берип турчу. Кандайдыр бир жулуулукту байкачуум мага болгон. Же мен сезимдериме мас болуп журуп, озумду озум ишендирип алдым бекен. Бирок мына унутам жаны жашоо баштайм деп максат коюп баштаганда лэ жашоомдо пайда боло калат. Баарын билип, угуп, коруп тургандай лэ.
Сезимдерим жоопсуз, максатсыз калып кеткенине ардандымбы же оч алгым келдиби билбейм. Бирок мен озгордум. Башка Айсулуу болуп озгордум. Мурда эч бир баланы жашоомо аралаштырбасам наборот жашоомдо балдар кобойо баштады. Жолугушуларга дагы бара баштадым. 3-курсумда тааный алгыс озгордум. Балдардын сезимдери менен ойногон мага дагы жагып жатты. Группалаш кыздарым тан калып жаттышты. Аябай озгордун балдарды мынча ойнотпосон дешип. Алар Аскар жонундо биличшуу эмес. Аскарга болгон суйуумду, ага болгон сезимдеримди болом гана билчуу. Кайгымды дагы, кубанычымды дагы боломо гана айта алчуум. Боломдон башкасы мени тушуно албай жатышты. Канчалаган балдарды тизип туруп кайсынысын тандайсын десе ойлонбой туруп Аскарды тандамакмын, эгер мен жаныдан жаралсам дагы Аскарды тандамакмын. Ушинтип журуп лэ унутам деп чечим чыгарыш оор болду. Бироону суйууп бирок Башкалар менен суйлошуп кетиш эн кыйын экен.
Убакыт шуру тизгендей отуп жатты. Озумду, журогумду алдадым. Оа алдадым ал адамды унуттум, эми ал учун жашоомдо, журогумдо орун жок деп жаттым озумо. Убакыт ото берди. студентик доорду суруп журо бердим. Кыш айлары болчу. Сайтта журсом жазып калды. Баягы Аскар мээримдуу.
" Балким сизге болгон сезимдерим балалык сезимдир. Сизди ушунча жыл жакшы коргонумо эч окунбойм. Бирок мени суйгон адам менен бактылуу болом. " деп смс жаздым. Бирок билвейм эмнеге, эмне севептен жаздым. Азыр дагы тушуно албайм. Балким унуттум деп озумду ишендирип алганымабы эч нерсе болбогондой айткым келдиби билвейм.
-Айсулуу кечинде уйуно коноко барам. Деп жазып жибериптир. Келди торт, сок которуп алып. Уйдо болом экообуз болгондуктан уйдо отурдук суйлошуп. Ошондо билдим унутпаганымды озумду алдап жургонумду.

Бир куну мам чалып
-Аскардын атасы отуп кетти. Экоондун мамиленер жакшы го? чалып же смс жазып конул айтып кой! деп калды. Коопко ойлондум ооруп турган журогун конул айтам деп кайра оорутуп албаймбы деп. Акыры жазмак болдум."атанызды жакында лэ уктум. Арты кайрылуу болсун" деп гана смс жаза алдым а журоогумдо канчалаган создор айтылбай калып кетти. Ошол окуядан кийин Аскар озгорду. А мен кундон кунго чунчуп, озумо озум батпай бараттым. Аскар деп Аскардан умутумду узбой жургонумо 4- жыл болуп кетиптир.
Бир куну смс жазууну туура кордум. Сезимдеримди айткым келди. Себеби ал сезимдерди жашырып, ал сезимдер менен жашай албай калдым. Баарын айтсам женилдеп калам го деп ойлодум. Сезимдеримди жаздым. Акылым андай кылба десе журогум мени ушул азаптан куткарчы! ! Кыйналып кеттим, умут менен жашап, умут менен куто берип деп кыйкырып жатты ызалуу. Жоноттум смсти. Бирок..бирок жооп келбеди.. Ушунча дагы таш боор болобу адам затты. Же тагдырбы????? ?!!!!! Сагынып, умут кылып, качандыр суйуусун айтат деп журуп ал создорду укпасан, озун сезимдеринди айтып бирок ал сезимдерине жооп ала албасан...... Мурдагыдан дагы эки эсе кыйналат экенсин. Тундору уктай албайсын, кундузу ойлордон айрыла албайсын. Ушинтип сезимдерим жоопсуз максатсыз кала берди.
1-Март жаздын биринчи куну дагы кирип келди куттурбой. Эрте менен турсам Аскарымдан смс келиптир. Ачып окуй албай жаап койдум. Терезеге келип, терезени чон ачып терен, терен дем алып эмне смс келсе дагы ошого даярдап жаттым озумду. Смсин окуугандан корктум.
"Жаздын биринчи минуталары, биринчи куну менен!!! Ар бир кунун жакшы отсун!" деген смс экен.

Жарым жолго жеткенде досуна чалып
-жакшы лэ кетип жатасынарбы? Айсулуу кыйналган жокбу? Тамак алып бердинби? деп сурады. Анда классташ кызы
-ой ойлонбо Айсулуу соон лэ кетип жатат.
- жашынакай кылып жеткирип койгула!! деди. Анда досу
-Аскар экоон чын лэ суйлошосунорбу? деп тан калып сурады. Шаарга келгенден кийин куттум бирок жолугалы дебеди. Ошондо болду унутам, жаны жашоо баштайм деп бироого жолуугуга чыктым. Жолуугушудан келе жатсам кайдан жайдан лэ чалып калды. Баягы лэ умут мн жашап калдым. Унутам болду деп жатканда лэ чалып кайра лэ умут берип койчу.
Ошентип 1-курсту бутуп, каникулда ата энемдин жанына бардым. Каникул убагында Аскар менен эч суйлошподум. Аскар менден канча алыстаган сайын мен аны ошончолук сагынып жаттым. Аскарды деп канчалаган уйкусуздук тундорду откордум. Убакыт оз мыйзамын бербей отуп жатты. 2-курсмун кыш айлары. Сайтта отурсам Аскар жазып калды.
- каяктасын?
- уйдо.
- бош болсон жолукпайлыбы?
- кеч болуп кетти го?!
- кеч эмес, жарым саата барып калам! деп. Келип калды. Толкунданып чыктым жолугушуга. Бул биздин биринчи жолку жолугушубуз лэ кечинде. Экообуз гана. Мен жана Аскар.Жолукканда бетимден назик гана суйуп койду. Бул нерсени кутпогондуктон башым тегеренип кетти. Машинасына салып алып кайдадыр айдап жоноду.
-Кайда барабыз?
- Дос балам уйлонуп жаткан. Ошол жакка барабыз деп койду. Бир убакта
-Айсулуу сени дос балам жактырып калыптыр. Сени алакачып кетип жатам.
- Бул эмне тамашанызбы? ?
- жоок чын эле. Менин аяшым болуп каласын деп колумду бекем кармап койду. Ишене албай кетип жаттым. Бир жерге келгенде машинасынан тушуп тел менен суйлошуп калды. Ишенип- ишенбей жаттым. Келип
-азыр балдар келишет, телинди берчи деп калды бербей койдум. 10-15минут тамаша девегенде ыйлап жибермекмин. Ошентип уйго келдим. Уйго келип алып суйунорумду билвей же ыйлаарымды билвей отуруп калдым. Ошентип эки кундо бир суйлошуп турдук. Эртен уйун жакка барам деген боюнча жок болуп кетти. Чалбайт же сайттарга кирбейт. Эмне болгонун тушуно албай лэ калып калдым.