Суперстан: Paprikafm - Профилди кароо

Бир уйду байырлаган кандай бакыт экенин уйлуу-жайлуу адамдар биле бербесе керек. Уйго да жетээрбиз аман болсок. Батирди аран таптык, бытырап кочуп жаттык. Атам таап келген портерге кынаптап баарын салдык. Дастан берген кинетикалык кумду ачып караган да эмесмин. Балконго алып чыгып катып койгом. Баарын жыйыштырып, машина журуп бара жатканда баягы коробканы таштап койдум. Жолдо баратып жаны уйго кирээрим менен жаны жашоо баштайм деген ой менен телефонумдагы номерин очуруп, агенттеги почтасын кара тизмеге киргизип, оз ойлору менен маанайы суз бара жаткан атамдын жанына бушайман боло кочуп бараттык. Кочкон ото жаман! Эки кун уйду ирээтке келтирип, эртеси темселеп иш издеп жолго чыктым. Офф... келечегим иуман, башым оогон жака барып жумуш издемей. Кафе, дукон, базар... пекарныйдан таптым. Уч кун стажировкага суйлошуп коюп келдим. Болду, Дастан жонундо ойлобогонго аракет кылам, ал чалса албайм, кара тизмеден чыгарбайм, деп озумо-озум соз бере жумушта иштеп баштаганыма бир жума болду. Кайдан? Камып жууручу аппаратты тиктеп турганым менен мээм Дастанды ойлоп жатты. Каалап жатты! Чыкчы, жоголчу, оч акылымдан. Жоок, ага болобу?! Кусаланып, сагынып баштадым, кекиртегимден тамак да отпой калды. Эч ким жокто оксуп ыйлап алам. Журок тушум ачышат. Тушумо да кирчу болду. Мейли, кандай азап болсода мен аны унутам! Кыйнадганыма карабай суйуум менен алпурушам. Москвага кетсем биротоло умутум узулот. "Буюрса" - дебей коюптурмун. Ортодон он кун отпой агентке белгисиз бироо "Салам" деп жазып жибериптир. Катардагы таанышайын деген бироо чыгаар деп "Салам" деп койдум. "Каяка жоголуп кеттин? Кайдасын? Журогум" "Зуу" дей, ордумдан секирип турдум. Колдорум титирей "Сизби?" Деп кантип жазып жибергенимди билбей калдым. "Куттун беле?"- деген суроо келди. "Сиз издединизби? " -дедим менда озуно жараша. Бир жансыл кылууну чечтим. "Ооба, таптым!)))" - дейт. Телефонумдун бетине коз жашым тыпылдап тамып жатты. Бул жолу суйунучтон да, ото чон окунучтун ыйы боздоду.