Суперстан: Ayzirek02 - Профилди кароо

Балким жашмын сиздей ой жугурто албайттырмын. Бирок ата-энемдин жанында жургондогу мээрими башка экенин билесизби? Оздору тарбиялаганы башка бироонун козун жалдыратпай, кимиси эмне дейт экен деп каратпай, жанында жургон мээрим, балам деп башынан сылап, Эрте менен турсан атан апан жанында бир уйдо ойгонгондогу сезимдерчи, ушунун баарын биз корбодук. Анан ошол телефон кийимдер бизге ошол нерсенин баарын бере алабы? Апамдын кызым деген созундогу мээримди бере алабы мага?

Мен баашынан баарын тизмектеп жазайын дегем, бирок кобу суйууго Эрте деп негатив жазышыптыр. Бул жерге жазгандардын эч бири Мектептеги балалык Суйууну башынан откорушпогон окшойт.

Олгондун озунун шору дейт, ал эми тируунун тирилиги улана берет экен. Апамды жоготуу бизге чон сокку болду, эч нерсеге конул жок бир айдан сон сентябрь келип окуу ачылды. Айта кетсем апам магазин ачып, баарын ордуна койуп, магазинди жургузуп койгон болчу клиент топтоп. Мен колледжде туштон кийин окугандыктан, эрте менен мен, окууга кеткенимде синдим карап журду. Экообуз ошентип карап бир жыл откордук, окууга барам кайра туз магазинге келем, атам бошогон куну озу карайт синдим экообуз уйго барып эс алабыз. Эс алган десем деле болбосо керек окуудан кеч 6,6:30 чыгам. Уйго барып тияк, бияк кылганга чейин эле 11 болуп кетет кайра эрте менен туруп магазинге жономой. Ушинтип журуп апамдын жылдыгын откордук

Supsuluu (04 Июль 2019 - 10:50) жазган:

Калганын окуп корунуз ошондо тушуноорсуз эмнеге андай дегенимди

Ошондой кундордо ыйлап журуп атамдарды келгиле чогу жашайлы деп жатып чакырттым, декабрь жаны жылга жакын келишти. Оштон алган уйго кочуп бардык, кубанычымда чек жок себеби, эми ата-энем жанымда кимдир бироо сураса "ооба ушул жерде, экоотен деп жооп бермекмин. Бул мен учун чоон бакыт эле. Себеби мектепте ата-энеси Россиядагыларды учётко алып козомолдошчу, класска кирип.
Кимдин ата-энеси Россияда? Деп сурашканда аябай жаман болоор элем. Билинбей Россияда 8 жыл журушуптур. Ошко окубайм мен деп айылда калдым синдим менен инимди алып Ошто жашап жатышты мен алтынчы, базар кундору барып турдум. Ошентип 9-классты жалан 5 болбосода. 5 деген баалары кобуроок куболук алдым. Экзамендер бутору менен апам Ошко чакырды келип жаныбызда жур деп. Мен айылда калгым келчу бирок апакем 10-11-классты Ошто окуйсун же Колледжге тапшырасын деген шарт койду аргасыз макул болдум. Июль айы бир кафеге жумушка орношкон болчум бекер журбойун деп, айылыгымды бир сом иштетпей чогултуп журдум. Бирок тагдыр экен, ошондой бактылуу кундорубуз копко созулбады апакем авариядан улам каза болду. Мага апанар авария болду деп гана айтышты, бирок каза болду деп айтышпады. Ал окуя эрте мененки 6:20 болуп апам ошол жерде каза болуптур, бизди кечке убакыт авам келип айылга барабыз дегенде журогум башкача боло тушту. Машынага чыгып жеткенге чейин козумдон жаштарым тыйылбайт ичимден буулугуп ыйлайм. Адам баласы умутуну узбойт экен, жеткенге чейин Кудайдан тиленип кеттим тируу болсо экен жон эле алып кетип жаткан болсо экен, кантип эле каза болсун туну эле суйлошуп жаттыкко апакем али жашко. Деген ойлор менен кантип жеткенимди билбейм. Кочонун башынан бурулганда машыналарды коруп дуйном карангылашып кетт. Калпак тон кийип алган атакем, тагаларымды коруп машынадан тушо албай калдым эжелерим келип кармап тушурушуп. Апам жаткан болмого алып киришти, кирип эле узун ак кепин жабылып башы жагына роза гулдору менен кооздолуп койгон апакем жатат, жузу жоолук менен жабылган. Коргону шаштым апакем деп. Аялдар кармап жузун ачып корсотушту, нурлуу жузу кубарып, кирпиктери ирмелбейт, илептери бозоруп апакем туболуктуу уйкуда жатты. Журогум учуншалык сайгылап ооруп жатты эмне кылышымды билбейм. Мындан ары кимди апа дейм, ким мени доча деп чакырат, деген ойлорум, эми ушул создорда апакем менен муздак кара жерге комулоорун эстеп журогум тилинди. Тайенемдер колго кеткендиктен аларга жон гана авария болду абалы оор эртерээк келгиле деп айтышкан экен. Кечке убак келишти, чыныгы ый ызаа ошондо башталды тайенемдин уну угулду чанырык, кулагымды жабып укпасам экен деп тиледим. Ошол куну таятамдарды кутуп жерге беришпеди анчалык билинбеген болчу, акыркы жолу коруп алгыла деп алып киришти жаным апамдын жузун коргум келип кайра кайра карагым келди азыр кетсем башка корбошумду эстеп, жанынан чыккым келбеди. Бирок аргасыз чыктык, уйдон алып чыгышканда журогумо бироо бычак менен сайгандай ооруп козум карангылады, эч нерсе башыма кирбейт. Апакем ошону менен кара жерди жамынып туболуктуу жашоого кетти.